Vriendin vader
Mijn vader heeft een vriendin. Vriendin heeft vanaf het begin aangegeven dat ze onze gezinsdynamiek vreemd vindt. Ik ben tevreden...ik loop de deur niet plat, bel elke week en we zien elkaar zo'n 6x per jaar. Voldoende voor mij. Maar die vriendin zit nu te stoken...we komen te weinig, hebben geen interesse in haar (dat klopt🙄.....door haar bemoeienis haak ik echt af), ze vindt ons vreemd). Ze is 80+ en mijn vader eind 60. Haar kinderen vinden mijn vader geweldig. Hij neemt mantelzorg taken over en zij hoeven daardoor niet wekelijks een uur te rijden. Ik vind het lastig om mijn kwieke vader aan huis gekluisterd te zien omdat zij weinig meer kan. Daar zal ook een stukje acceptatie van mijn kant zitten... Nu is het onlangs geëscaleerd...ze heeft zich openlijk misdragen en nare opmerkingen zitten maken. Ik heb dit besproken met mijn vader maar hij heeft totaal geen weerwoord. Iedere keer waait hij mee...of met mij of met haar maar een eigen mening heeft hij niet.
Ik ben eerlijk....wij willen haar niet meer zien. Dat gezeur zijn we zo zat. Maar ja...kan ik dat maken... iedere keer zie ik weer op tegen haar bezoek. Daarnaast als we herinneringen ophalen komt zij met haar eigen herinneringen waardoor we nooit de diepte in kunnen.
Zouden jullie je ook zo hard opstellen?
Wasmachine schreef op 14-08-2021 om 22:14:
Ik vind het niet hard, de nieuwe vriendin kan er ook voor kiezen om geen nare opmerkingen te maken.
TO kun je dat niet (zonder je vader) tegen haar zeggen, dat haar woorden je kwetsen? En dat ze gewoon haar bakkes moet houden Ik snap bovendien niet zo goed waar die vrouw zich mee bemoeit.
Wat betreft je vader; daar herken ik die van mij in. Ook geen makkelijke man, in discussie gaan heeft echt geen enkele zin, behalve dat jij uiteindelijk jankend wegloopt... (al is onze relatie, ook door zijn inzet, de laatste jaren wel een stuk verbeterd gelukkig)
Tja, een lastige vrouw uit een andere generatie, een moeilijke relatie met je vader, ik begrijp jou wel.
Mijn vader is hertrouwt en die spreek ik eigenlijk nooit zonder vrouw en kind. En dat zijn nu nog aardige mensen, maar soms wil ik hem gewoon voor mijzelf hebben. Dat vindt hij geloof ik nogal last. Mijn moeder is ook hertrouwt, maar zit veel minder aan haar man geplakt.
Maar gezien het gedrag van jouw vader naar jou toe, vind ik het nog heel wat dat je 6x per jaar live contact hebt. Ik zou ook grenzen stellen. Dus nee, ik vind je niet te hard. Je moet ook jezelf beschermen.
clivia53 schreef op 14-08-2021 om 21:19:
heeft hij een leuk leven
En die 6 keer per jaar dat jij langs komt
Tja
Nou dit. De relatie is dus al jaren moeizaam en jullie zien elkaar zelden. Dus als je 6x per jaar dat "gezeur" moet aanhoren,who cares.
clivia53 schreef op 14-08-2021 om 21:19:
heeft hij een leuk leven
En die 6 keer per jaar dat jij langs komt
Tja
Ben het hier wel mee eens. Een dochter die je maar 6x per jaar ziet, die heeft ook niet echt veel interesse in haar vader, doet er geen moeite voor ( tenzij je bv in zuideuropa woont)
Dan is het fijn voor je vader dat hij wel een vriendin heeft met kinderen waar hij welkom is.
Maar als je vader 60 is, dan werkt hij toch ook nog gewoon?
Nodig hem uit, laat zijn vriendin meekomen en hou je gedeisd. En doet zij rottig, zeg er dan gewoon wat van. Sorry maar ergens snap ik die vriendin wel, die ziet ook wel hoe de dochter van haar partner hem behoorlijk aan zijn lot overlaat
NinjeTurtle schreef op 15-08-2021 om 08:47:
[..]
Nou dit. De relatie is dus al jaren moeizaam en jullie zien elkaar zelden. Dus als je 6x per jaar dat "gezeur" moet aanhoren,who cares.
Waarom zou je je elke 2 maanden laten afzeiken door mensen waarmee je verder niet zoveel hebt? Ik zou geen zin hebben in die vrouw.
Overigens snap ik ook niet helemaal dat je als 60jarige man een 80jarige vrouw kiest hoor, maar dat is een ander verhaal 
Ik snap nu beter TO, klinkt heel pijnlijk allemaal. Ik zou er ook geen zin meer in hebben.
Shropshire schreef op 15-08-2021 om 09:03:
Overigens snap ik ook niet helemaal dat je als 60jarige man een 80jarige vrouw kiest hoor, maar dat is een ander verhaal
Hij is eind 60 en met pensioen...en we wonen op 3 uur rijden van elkaar. Het is dus niet zo makkelijk om heen en weer te rijden.
Maar dat leeftijdsverschil vind ik an sich nog niet zo'n probleem maar hij wil niet meer wandelen want dat kan zij niet meer, hij wil niet meer fietsen want dan kan zij niet meer.
Maar de meningen zijn verdeeld. Ik merk dat ik niet echt mijn best doe om met een andere blik naar de situatie te kijken met de tips die er komen en ik iedere keer weer verdedig waarom ik haar niet wil zien. Ik wil haar dus niet meer zien.
Maar denk je niet dat als je bij jezelf te rade gaat en je houding ten opzichte van je vader 'accepteert' en niet meer probeert iets te creëren wat er niet/nooit was, dat het makkelijker is om het te zien voor wat het is: af en toe een bezoek, zonder al te veel verwachtingen maar voldoende contact om het levend te houden? Het is natuurlijk geen verplichting, zeker niet, maar als je een andere insteek kunt vinden dan is het misschien minder energie-vretend en ga je niet opzien tegen het geheel.
gr Angela
Je ouders zes keer per jaar zien is op zichzelf toch niet heel weinig?
HexOpBezemsteel schreef op 15-08-2021 om 09:01:
[..]
Waarom zou je je elke 2 maanden laten afzeiken door mensen waarmee je verder niet zoveel hebt? Ik zou geen zin hebben in die vrouw.
Dat hoeft niet perse.
Maar waarom ga je je ermee bemoeien, terwijl je relatie toch al niet goed is. Je ziet elkaar eens in de 2 maanden. Hoeveel last kun je hebben van die vrouw.
En als de relatie toch al kut is, zou ik zeggen pa, als ik je niet zonder haar kan zien, dan maar niet.
Veel meer erger kan het niet worden als ik het zo lees. Dus waarom discussiëren
Angela1967 schreef op 15-08-2021 om 09:22:
Maar denk je niet dat als je bij jezelf te rade gaat en je houding ten opzichte van je vader 'accepteert' en niet meer probeert iets te creëren wat er niet/nooit was, dat het makkelijker is om het te zien voor wat het is: af en toe een bezoek, zonder al te veel verwachtingen maar voldoende contact om het levend te houden? Het is natuurlijk geen verplichting, zeker niet, maar als je een andere insteek kunt vinden dan is het misschien minder energie-vretend en ga je niet opzien tegen het geheel.
gr Angela
Of ze gaan nooit meer. Pa als je mij wil zien kom maar hierheen
gr NinjeTurtle
MMcGonagall schreef op 15-08-2021 om 09:48:
Je ouders zes keer per jaar zien is op zichzelf toch niet heel weinig?
Dat is vrijwel nooit dus. Dan raakt het echte contact kwijt. Moet er niet aan denken om zover van mijn ouders te wonen dat wekelijks elkaar zien niet/nauwelijks haalbaar was geweest.
redbulletje schreef op 15-08-2021 om 10:07:
[..]
Dat is vrijwel nooit dus. Dan raakt het echte contact kwijt. Moet er niet aan denken om zover van mijn ouders te wonen dat wekelijks elkaar zien niet/nauwelijks haalbaar was geweest.
maar er was nooit 'echt contact', als ik het goed begrijp. Dus het beetje trekken aan een vader die al nooit thuisgaf, dus waarom de oorzaak nu "op de vriendin schuiven". Ik snap dat zij nu ook deel uitmaakt van de teleurstelling maar daarvoor was het niet jubelend goed toch?
gr Angela
NinjeTurtle schreef op 15-08-2021 om 09:50:
[..]
Dat hoeft niet perse.
Maar waarom ga je je ermee bemoeien, terwijl je relatie toch al niet goed is. Je ziet elkaar eens in de 2 maanden. Hoeveel last kun je hebben van die vrouw.
En als de relatie toch al kut is, zou ik zeggen pa, als ik je niet zonder haar kan zien, dan maar niet.
Veel meer erger kan het niet worden als ik het zo lees. Dus waarom discussiëren
Dat ben ik dus wel met je eens. Niet de discussie aangaan, wel een grens stellen.