Uiterlijke veranderingen bij anderen (niet) opmerken.
Een heel luchtig onderwerp...
Kind nummer 3 (21) kwam gistermiddag onverwacht met een neus-piercing thuis. Ik was druk bezig, maar zag het zodra we een gesprekje hadden - binnen 10 minuten. Een klein knopje, maar natuurlijk best een verandering.
Tot onze lol en verbazing, heeft mijn man het nog niet opgemerkt. Doorgaans ziet hij zulke dingen meteen. Of vrijwel meteen. We hebben inmiddels gisteren samen gegeten en op de bank gezeten, vanmorgen samen ontbeten ... kind en ik zijn benieuwd hoe lang het duurt voor hij het ziet. We houden onze mond en wachten af ... 
Je hoort het vaker. Meestal van mannen. Dat een vrouw dan voor zijn neus staat te draaien en te hinten met een 'valt je niks op?!' in de hoop een complimentje te krijgen.
'Naar de kapper geweest?'
'Nee, ik heb een nieuwe bril!!!' 
Hoe kan het dat iemand wel naar je kijkt, maar zo'n verandering toch niet ziet? Zegt het iets over hoe die persoon in elkaar zit of over je relatie? Is het inderdaad meer iets voor mannen? Ken/ben jij iemand met zo'n blinde vlek, hoe is het dan om dit soort dingen zelf niet op te merken of om een partner te hebben die niet ziet dat je kapsel ineens 20 cm korter is?
Nou ja, een boel vragen dus over iets relatief onbenulligs
Ik hoop trouwens dat mijn man die piercing wel snel ziet. Nu is het nog grappig, maar het moet natuurlijk niet te lang gaan duren ...
Ik heb daar zelf last van. Mensen die gewicht verliezen, of naar de kapper geweest zijn, ik zie het echt niet! Ik ben sowieso heel slecht in mensen herkennen zodra ze niet in context zijn (bijvoorbeeld een collega op straat ipv op kantoor kan ik zo voorbijlopen).
Een piercing bij mijn eigen kind zou ik trouwens wel meteen zien (vooral omdat ze nu al aan het aftellen is tot ze 16 is en zonder mijn toestemming kan) en mijn man ook trouwens.
yette schreef op 24-08-2022 om 10:05:
@ degenen die het zelf niet zo snel zien:
komt het omdat je een soort filter hebt (wat Dutchgirly zeg) waardoor je niet ziet wat je minder belangrijk vindt of zou je het eigenlijk wel willen opmerken maar mis je het om een andere reden?
Iemand noemde eerder al het moeilijk kunnen onthouden van namen. Ik heb dat ook en vind het vervelend. Maar dat is bij mij echt geen filter of een te vol hoofd. Soms denk ik dat mijn geheugen om een of andere reden het mapje 'Namen' nooit heeft aangemaakt.
Ik ben juist heel goed in namen en dingen als telefoonnummers, maar mijn mapje "visueel" doet het dus niet zo goed.
Ik ben gewoon niet zo opmerkzaam.
Het is geen onwil, maar neem nou het voorbeeld van de kapper: iemand heeft lang haar, knipt er een stuk af en heeft dan nog steeds lang haar. Zelfs als ze dan zeggen dat er een stuk af is, zie ik het nog steeds niet. Van lang naar iets minder lang..tja. Pas als je het opeens naar pixie zou knippen zou het me opvallen.
Mug schreef op 24-08-2022 om 10:50:
Ik ben gewoon niet zo opmerkzaam.
Het is geen onwil, maar neem nou het voorbeeld van de kapper: iemand heeft lang haar, knipt er een stuk af en heeft dan nog steeds lang haar. Zelfs als ze dan zeggen dat er een stuk af is, zie ik het nog steeds niet. Van lang naar iets minder lang..tja. Pas als je het opeens naar pixie zou knippen zou het me opvallen.
Nou bij z'n grote verandering in kapsel is de kans heel groot dat ik iemand niet meer herken. Dat is mij een keer overkomen met mijn eigen moeder. Liep haar echt straal voorbij. Maar ja ze had dan ook haar haar in een soort poedel bolletje laten knippen.
Tara82 schreef op 24-08-2022 om 11:04:
[..]
Nou bij z'n grote verandering in kapsel is de kans heel groot dat ik iemand niet meer herken. Dat is mij een keer overkomen met mijn eigen moeder. Liep haar echt straal voorbij. Maar ja ze had dan ook haar haar in een soort poedel bolletje laten knippen.
Tara82 schreef op 24-08-2022 om 11:04:
[..]
Nou bij z'n grote verandering in kapsel is de kans heel groot dat ik iemand niet meer herken. Dat is mij een keer overkomen met mijn eigen moeder. Liep haar echt straal voorbij. Maar ja ze had dan ook haar haar in een soort poedel bolletje laten knippen.
Je wilde haar niet meer kennen dus 
Mug schreef op 24-08-2022 om 10:50:
Ik ben gewoon niet zo opmerkzaam.
Het is geen onwil, maar neem nou het voorbeeld van de kapper: iemand heeft lang haar, knipt er een stuk af en heeft dan nog steeds lang haar. Zelfs als ze dan zeggen dat er een stuk af is, zie ik het nog steeds niet. Van lang naar iets minder lang..tja. Pas als je het opeens naar pixie zou knippen zou het me opvallen.
Ik heb normaal een kort kapsel en door ziekenhuisopname, wij met vakantie, kapper op vakantie was het 12 weken geleden dat ik voor het laatst geweest was. Toen ik toen bij de kapper vandaan kwam vond ik de nek een beetje te lang maar dacht: ach over 6 weken laat ik het net voor de vakantie wel wat korter knippen niet wetend dat ik dan in het ziekenhuis zou liggen en de eerste weken ook niet naar de kapper zou kunnen.
Mijn haar was echt lang en modelloos. Als het dan korter is een weet model heeft is het best irritant dat huisgenoten het niet opmerken.
Ik heb dat al verschillende keren gehad met mannen die ik jarenlang ken mét baard.
En dan scheren die plotseling hun baard af. Als ik die dan zie dan vraag ik me af: wat zie ik nu toch aan die man? En soms is het gebeurd dat ik ze de vraag stelde. En dan was het antwoord: ik heb geen baard meer. Ik: oh, ja! 
En werkelijk: het niét zien. Blijkbaar is die baard zo met beeld verweven, dat - al die weg is - ik die nog steeds zie.
Wat ik ook heb: mensen die bepaalde kleding dragen voor hun werk: postbode, apotheker, politie.
Vb: postbode. Daar kan ik vandaag nog een babbeltje mee gedaan hebben (als postbode). Morgen kom ik hem in vrijetijdskleding tegen in het dorp. En ik, ik vraag me dan af: waar ken ik die nu toch van? Nogmaals .
Voor de rest valt het wel mee (denk ik).
TO, kunnen jullie je lach inhouden, nu hij het nog steeds niet ziet? Of is de fase van ergernis al ingetreden?
Bakblik schreef op 24-08-2022 om 11:14:
[..]
Ik heb normaal een kort kapsel en door ziekenhuisopname, wij met vakantie, kapper op vakantie was het 12 weken geleden dat ik voor het laatst geweest was. Toen ik toen bij de kapper vandaan kwam vond ik de nek een beetje te lang maar dacht: ach over 6 weken laat ik het net voor de vakantie wel wat korter knippen niet wetend dat ik dan in het ziekenhuis zou liggen en de eerste weken ook niet naar de kapper zou kunnen.
Mijn haar was echt lang en modelloos. Als het dan korter is een weet model heeft is het best irritant dat huisgenoten het niet opmerken.
Ja, dat is idd wel irritant. Maar dan gaat het van vormeloos niksig naar weer een echt kapsel. Dat zou ik dan weer wel zien, zeker als huisgenoot.
Ik had een vriendin in gedachten: zij heeft haar tot op haar taille en soms laat ze dat afknippen tot op bh-bandje hoogte en dan groeit het weer tot in de taille. En dat al jarenlang. Ja sorry, maar dat valt me dus echt niet op (en eerlijk gezegd vind ik dat ook niet zo interessant).
Ik zie het altijd, zelfs als mensen enkel hun haar hebben gewassen ofzo.
Ik ben dan weer slecht in namen en geboortedata onthouden.
Als een man zijn baard heeft laten staan of afgeschoren dan valt me dat zeker gelijk op omdat ik baarden zo verschrikkelijk lelijk en vies vind.
@ Letterkoekje, kind en ik hebben vanmorgen bij het ontbijt onderling wel wat geknipoogd, maar hij werkt vandaag niet thuis. Dus vanavond gaan we pas weer verder met de 'test'.
Benieuwd of mijn ouders het straks opmerken, die komen zo langs. Van mijn moeder verwacht ik eigenlijk dat ze het wel ziet. Maar mijn vader ontgaat dat soort dingen ook compleet. Ik vrees zelfs dat hij mij niet goed genoeg kan omschrijven voor een ietwat kloppende compositietekening
Ainne schreef op 24-08-2022 om 11:12:
[..]
Je wilde haar niet meer kennen dus
Als puber natuurlijk sowieso niet 
. Het is al heel lang geleden.
Mijn moeder was ook niet altijd even opmerkzaam hoor. Als kind stond mijn brief in de Donald Duck. Mijn moeder had die brief hardop voorgelezen, omdat ze hem zo grappig en herkenbaar vond. Toen ik een paar uur later zei dat het zo leuk was dat mijn brief in de Donald Duck stond was ze verbaast. Ze had dus niet eens gezien dat mijn naam er onder stond. 
Ik hoor heel vaak, goh, je bent de eerste die het ziet. Zo vroeg ik eens aan een collega of ze een nieuw poedertje had gekocht, ik vond het mooi. Iedereen stond me met open mond aan te staren 😂.
yette schreef op 24-08-2022 om 10:05:
@ degenen die het zelf niet zo snel zien:
komt het omdat je een soort filter hebt (wat Dutchgirly zeg) waardoor je niet ziet wat je minder belangrijk vindt of zou je het eigenlijk wel willen opmerken maar mis je het om een andere reden?
Iemand noemde eerder al het moeilijk kunnen onthouden van namen. Ik heb dat ook en vind het vervelend. Maar dat is bij mij echt geen filter of een te vol hoofd. Soms denk ik dat mijn geheugen om een of andere reden het mapje 'Namen' nooit heeft aangemaakt.
Op namen onthouden heb ik geoefend omdat ik het belangrijk vind tijdens de sportles op naam iemand aanwijzingen te kunnen geven. Als ik nu ergens invaller ben, kan ik makkelijk zo’n 20 namen opslaan. Het is een trucje. Maar zonder dat trucje lukt namen onthouden niet zo goed. Ik visualiseer de naam op het lichaam. Niet bij het gezicht, dat is veel te moeilijk. Iets als: Annemarie rugpijn, Liesbeth kortbeen, Mies kuch, dan ‘zie’ ik dus de naam geprojecteerd op de rug, het been, de hals. In kleur ook nog. Geen idee waarom. Maar het werkt.
Tijdens kantoormeetings is dat veel lastiger als mensen niet bewegen. Gelukkig bij online meetings staat de naam in beeld want alleen met het gezicht als informatie ga ik het niet redden.