Uiterlijke veranderingen bij anderen (niet) opmerken.
Een heel luchtig onderwerp...
Kind nummer 3 (21) kwam gistermiddag onverwacht met een neus-piercing thuis. Ik was druk bezig, maar zag het zodra we een gesprekje hadden - binnen 10 minuten. Een klein knopje, maar natuurlijk best een verandering.
Tot onze lol en verbazing, heeft mijn man het nog niet opgemerkt. Doorgaans ziet hij zulke dingen meteen. Of vrijwel meteen. We hebben inmiddels gisteren samen gegeten en op de bank gezeten, vanmorgen samen ontbeten ... kind en ik zijn benieuwd hoe lang het duurt voor hij het ziet. We houden onze mond en wachten af ... 
Je hoort het vaker. Meestal van mannen. Dat een vrouw dan voor zijn neus staat te draaien en te hinten met een 'valt je niks op?!' in de hoop een complimentje te krijgen.
'Naar de kapper geweest?'
'Nee, ik heb een nieuwe bril!!!' 
Hoe kan het dat iemand wel naar je kijkt, maar zo'n verandering toch niet ziet? Zegt het iets over hoe die persoon in elkaar zit of over je relatie? Is het inderdaad meer iets voor mannen? Ken/ben jij iemand met zo'n blinde vlek, hoe is het dan om dit soort dingen zelf niet op te merken of om een partner te hebben die niet ziet dat je kapsel ineens 20 cm korter is?
Nou ja, een boel vragen dus over iets relatief onbenulligs
Ik hoop trouwens dat mijn man die piercing wel snel ziet. Nu is het nog grappig, maar het moet natuurlijk niet te lang gaan duren ...
Ik heb de reacties nog niet gelezen, ga ik zo doen.
Om één of anderen reden kan ik heel moeilijk gezichten onthouden. Ik moet iemand een paar keer hebben gezien voor het zeg maar beklijft. Eén van de dingen die daarbij hoort is dat ik bepaalde veranderingen, zoals nieuwe bril, niet 'registreer'. Is geen desinteresse of wat dan ook, eerder een soort beperking als bijziend of kleurenblind. Eén van mijn ouders heeft dit trouwens ook.
Gekke is trouwens wel dat het de laatste paar jaar (sinds de overgang?) verbeterd is. Maar dus jaren en jaren last van gehad.
Ainne schreef op 24-08-2022 om 10:44:
[..]
Ik ben juist heel goed in namen en dingen als telefoonnummers, maar mijn mapje "visueel" doet het dus niet zo goed.
Hier precies zo.
ToetieToover schreef op 24-08-2022 om 12:08:
[..]
Op namen onthouden heb ik geoefend omdat ik het belangrijk vind tijdens de sportles op naam iemand aanwijzingen te kunnen geven. Als ik nu ergens invaller ben, kan ik makkelijk zo’n 20 namen opslaan. Het is een trucje. Maar zonder dat trucje lukt namen onthouden niet zo goed. Ik visualiseer de naam op het lichaam. Niet bij het gezicht, dat is veel te moeilijk. Iets als: Annemarie rugpijn, Liesbeth kortbeen, Mies kuch, dan ‘zie’ ik dus de naam geprojecteerd op de rug, het been, de hals. In kleur ook nog. Geen idee waarom. Maar het werkt.
Tijdens kantoormeetings is dat veel lastiger als mensen niet bewegen. Gelukkig bij online meetings staat de naam in beeld want alleen met het gezicht als informatie ga ik het niet redden.
Ik koppel namen dus niet heel erg aan de persoon, maar bij een vergadering aan de plek waar ze zitten. Ik grap wel eens dat ze na de pauze niet van plek moeten wisselen omdat het dan verkeerd gaat. 
Courage schreef op 24-08-2022 om 13:23:
[..]
Ik koppel namen dus niet heel erg aan de persoon, maar bij een vergadering aan de plek waar ze zitten. Ik grap wel eens dat ze na de pauze niet van plek moeten wisselen omdat het dan verkeerd gaat.
Dat doe dat ik ook, ik maak zelfs plattegronden en de mensen zijn zo honkvast dat het in het volgende overleg meestal weer klopt. Meestal…. Helaas is het ook één keer gebeurd dat twee kalende mannen met hetzelfde model dikke buik en nagenoeg dezelfde motoriek van plaats waren gewisseld. Oeps. Ze vonden het niet heel erg, gelukkig 🫣
Ik heb dat ook, herken ook heel slecht mensen. Kijk niet graag series en films omdat ik de personen niet onthoud. Ik kan ook niet vertellen welke kleur haar mensen die ik ken hebben of dat ze een bril hebben. Geen idee hoe dat kan, ik registreer dat niet ofzo
Plattegronden, check! 
Nou ja zeg, mijn ouders zagen die neus-piercing ook niet!
Als ik dat had geweten toen ik als puber geen oorbellen mocht
yette schreef op 24-08-2022 om 15:29:
Nou ja zeg, mijn ouders zagen die neus-piercing ook niet!
Als ik dat had geweten toen ik als puber geen oorbellen mocht
Scheelt dat in je ergernis naar je man?
Wat een grap, die neuspiercing!
Ik kan dat soort dingen ook missen. Niet uit desinteresse maar gewoon blind voor details. Of ik zie wel wat maar dan gaat het gesprek verder en vergeet ik het. Attent ben ik ook al niet 
Ooit had ex-date een SUPER sexy badjas ding aan (geen idee van de naam) en hoewel ik dat erg sexy vond heb ik dat nooit gezegd. Geen idee waarom niet. Dat komt niet in me op gek genoeg. Om dan vervolgens het jammer te vinden dat ze m nooit meer aan had. 
Ik probeer er wel op te letten en dan uit te spreken wat ik denk en zie! Overigens was mijn onattentheid niet de oorzaak dat ze een ex is.
Misschien heeft hij het wel gezien maar denkt dat hij die piercing jarenlang gemist heeft, en zegt hij er niks over.
Ik zie zelf snel dingen. Mijn broer had een nieuwe bril (al een week) en ik was de eerste die het zag zei hij.
Mijn man daarentegen ziet nìks. Soms zegt hij tijdens het t.v. kijken ook dingen als: "hé, dat is toch die actrice van...(vul maar in)... Euh, nee dus, ze lijkt er niet eens op 
Courage schreef op 24-08-2022 om 15:44:
[..]
Scheelt dat in je ergernis naar je man?
Ik erger me helemaal niet hoor Verwonder me vooral. Hoe kan het dat je bijvoorbeeld een krasje op je auto of een vlek op je tafel meteen ziet, maar een zwart knopje op de neus van iemand die je al 21 jaar kent, niet?!
Toen mijn moeder me net belde om te melden dat ze goed thuis zijn gekomen, vroeg ik ernaar. Ze had dat knopje echt niet gezien. Volgens haar omdat ze naar andere dingen kijkt. Naar lichaamsgewicht en haren bijvoorbeeld.
In het geval van mijn moeder is het ook wel fijn dat ze die piercing niet zag. Ze laat namelijk zelden een kans om een lullige opmerking te maken, liggen. Over het haar van hetzelfde kind zei ze vanmiddag nog dat het leek op zo'n wegwerp-swiffer-afstof-ding. Bedankt, oma! 
Prachtwacht schreef op 24-08-2022 om 16:32:
Misschien heeft hij het wel gezien maar denkt dat hij die piercing jarenlang gemist heeft, en zegt hij er niks over.
Het zou best kunnen dat hij zich afvraagt hoe lang die piercing er al zit ipv of hij nieuw is. Maar hem kennende, zegt hij er in beide gevallen iets over
Ik denk dat ik mijn haar zou moeten milimeteren wil man het meteen zien. Als hij niet weet dat ik een afspraak bij de kapper heb gehad kan het zo een paar dagen duren voordat het hem opvalt. Hij kijkt meer naar mijn gezicht en dan niet inclusief haar, blijkbaar. Kan ook doodleuk vragen of ik iets nieuws aanheb terwijl ik dat dan al een half jaar ofzo geleden heb gekocht.
Ik zie wel meteen veranderingen aan iemand zelf, maar niet in een ruimte. Dus ik kan bij iemand thuiskomen en dan valt me bijv. niet op dat een stoel die er al jaren stond ineens weg is. Terwijl ik er heel vaak kom.
yette schreef op 24-08-2022 om 09:08:
Ik weet alleen niet of het grappig blijft als het te lang duurt. Maar dat zie ik dan wel.
Door deze uitspraak leek het voor mij alsof je je zou gaan ergeren, op enig moment. Niet dus...?