Moeite met acceptatie gender?
Van een nabij familielid kreeg ik onlangs het verwijt dat ik ‘hen’ niet aanspreek met de juiste gender. De persoon is een jonge twintiger die vanaf hun peutertijd het liefst in prinsessenjurken liep en in de late pubertijd voor een schooltoneelstuk zelfs een broek moest lenen omdat er alleen maar jurken in hun kast hingen. Familielid ging alleen om met meisjes en is hun hele leven feministisch en anti-man geweest. Dat familielid uiteindelijk lesbisch bleek te zijn was dus geen verrassing. Een paar maanden geleden kwam ook het bericht dat hen geen vrouw waren/was maar non-binair.
En daar kan ik dus niet zoveel mee, of eigenlijk begrijp ik het niet. Wat is het nut om geen vrouw te zijn, als je zo anti-man bent en toch al op vrouwen valt?
Volgens mij zijn hier op het forum ook wel mensen met dezelfde gender. Hoe voelt dat en waarom heb je niet voldoende aan de gender vrouw (of man)?
Ik doe het nu wel, als zij dat graag willen, maar merk dat het in de omgeving toch wel apart wordt gevonden. Soort van schaamte dat ik daarin mee ga, of zo.
Doemijdieglazenbol schreef op 09-04-2022 om 03:52:
[..]
Op wat voor manieren zie je dat in jouw dagelijks leven dan zoveel?
Als je jou een tijdje kent, merk je dat je eigenlijk heel normaal bent.
Dag meneer, ik ben mevrouw. Nou, één is er bij jullie toch het mannetje.
Hoe is het met je vriendin? Ik ben getrouwd, al 20 jaar. O ja, dat is zo. Volgende keer weer precies hetzelfde. Draai ik het om: hoe is het met je vriend? Ik ben getrouwd, dan zeg je toch niet mijn vriend? Zeg je toch tegen mij ook? O ja sorry, maar jullie zijn altijd zo snel op je teentjes getrapt.
Sproetekop schreef op 09-04-2022 om 10:17:
[..]
Als je jou een tijdje kent, merk je dat je eigenlijk heel normaal bent.
Dag meneer, ik ben mevrouw. Nou, één is er bij jullie toch het mannetje.
Hoe is het met je vriendin? Ik ben getrouwd, al 20 jaar. O ja, dat is zo. Volgende keer weer precies hetzelfde. Draai ik het om: hoe is het met je vriend? Ik ben getrouwd, dan zeg je toch niet mijn vriend? Zeg je toch tegen mij ook? O ja sorry, maar jullie zijn altijd zo snel op je teentjes getrapt.
Ach, je moet niet overal een drama van maken. Ooit, jaren geleden, vroeg een collega me wie in onze relatie (ik ben homo) het "vrouwtje" en wie het "mannetje" was, want volgens hem werkte het zo in een homorelatie. Waarop ik hem antwoordde: "Ik ben meer man dan jij ooit zal zijn, en meer vrouw dan jij ooit zal krijgen". Klaar.
Vrijevlinder schreef op 09-04-2022 om 09:17:
Ik merk dat ik in deze discussie bang ben iets verkeerds te zeggen.
Ik vraag me af of iemand die zich geen man en vrouw voelt, hoe het gaat als deze een kinderwens krijgt. Krijgt iemand met vrouwelijke kenmerken net als (sommige) vrouwen sterke drang tot het krijgen van een kind? En als je voor een kind gaat, voel je je als zwangere vrouwelijk?
Voor iemand er over valt: ik ben bewust kindvrij en heb nooit een seconde een kinderwens gehad, en weet dat er veel vrouwen zijn die nooit een kinderwens hebben. Maar vraag gaat over de mensen die wel deze wens hebben.
Wat ik dan weer bijzonder vind is dat bewust kindvrijen niet serieus genomen worden door de medici bij hun sterilisatiewens onder de 30 (en soms zelfs ook boven de 30), maar een geslachtsveranderende operatie al op jonge leeftijd wordt gedaan. Dat is tenslotte nog stukken ingrijpender.
Er bestaan ook mensen die vinden dat bijv. hun been niet bij hun lichaam hoort, dat willen ze liefst operatief laten verwijderen, maar daar gaan artsen tot nu toe gelukkig nog niet in mee.
redbulletje schreef op 09-04-2022 om 10:21:
[..]
Wat ik dan weer bijzonder vind is dat bewust kindvrijen niet serieus genomen worden door de medici bij hun sterilisatiewens onder de 30 (en soms zelfs ook boven de 30), maar een geslachtsveranderende operatie al op jonge leeftijd wordt gedaan. Dat is tenslotte nog stukken ingrijpender.
Er bestaan ook mensen die vinden dat bijv. hun been niet bij hun lichaam hoort, dat willen ze liefst operatief laten verwijderen, maar daar gaan artsen tot nu toe gelukkig nog niet in mee.
Hier heb je gelijk aan, nog nooit zo over nagedacht eigenlijk, maar nu je het zegt: dat is heel erg krom. Kindvrijen kunnen pas na heel veel moeite gesteriliseerd worden, want ze zouden van gedachten kunnen veranderen.
Nou denk ik dat iemand die van geslacht wil veranderen, daar ook de nodige moeite voor moet doen, maar je hebt een punt.
Zijn er echt mensen die vinden dat hun been niet bij hun hoort? Nooit van gehoord.
Vrijevlinder schreef op 09-04-2022 om 10:39:
[..]
Hier heb je gelijk aan, nog nooit zo over nagedacht eigenlijk, maar nu je het zegt: dat is heel erg krom. Kindvrijen kunnen pas na heel veel moeite gesteriliseerd worden, want ze zouden van gedachten kunnen veranderen.
Nou denk ik dat iemand die van geslacht wil veranderen, daar ook de nodige moeite voor moet doen, maar je hebt een punt.
Zijn er echt mensen die vinden dat hun been niet bij hun hoort? Nooit van gehoord.
Ja precies, het voelt heel erg krom.
Dat van dat been e.d. is wel 'ns een docu over geweest. Het heeft ook een naam: body integrity identity disorder
https://www.psychologiemagazine.nl/artikel/pas-als-dat-been-eraf-is-voel-ik-me-compleet/
Pejeka1 schreef op 09-04-2022 om 10:20:
[..]
Ach, je moet niet overal een drama van maken. Ooit, jaren geleden, vroeg een collega me wie in onze relatie (ik ben homo) het "vrouwtje" en wie het "mannetje" was, want volgens hem werkte het zo in een homorelatie. Waarop ik hem antwoordde: "Ik ben meer man dan jij ooit zal zijn, en meer vrouw dan jij ooit zal krijgen". Klaar.
War dacht je ervan dat vrouwen die een abortus wensten tot voor kort (!!!!) eerst bedenktijd hadden. Hoe serieus word je dan genomen?
Vrijevlinder schreef op 09-04-2022 om 09:17:
Ik merk dat ik in deze discussie bang ben iets verkeerds te zeggen.
Ik vraag me af of iemand die zich geen man en vrouw voelt, hoe het gaat als deze een kinderwens krijgt. Krijgt iemand met vrouwelijke kenmerken net als (sommige) vrouwen sterke drang tot het krijgen van een kind? En als je voor een kind gaat, voel je je als zwangere vrouwelijk?
Voor iemand er over valt: ik ben bewust kindvrij en heb nooit een seconde een kinderwens gehad, en weet dat er veel vrouwen zijn die nooit een kinderwens hebben. Maar vraag gaat over de mensen die wel deze wens hebben.
Ik heb een zwangerschapswens gehad en heb een dochter. Voordat ik zwanger werd leek het mij dat je je dan echt op en top vrouw zou voelen en dat leek me geweldig. De werkelijkheid was dat ik constant het idee had naar een vreemd lichaam te kijken in de spiegel. Ik voelde me soms net een vieze gluurder als mijn ogen vielen op mijn grotere borsten.
Komt mogelijk omdat ik de eerste maanden in bed heb doorgebracht zo ziek was ik. Al die tijd had ik niet in de spiegel gekeken, dus dat was flink schrikken enorm ingevallen gezicht, borsten twee cups groter en een enorme buik. Ik heb me nog nooit zo ongemakkelijk gevoeld in mijn eigen lichaam.
Ik weet niet hoe het zou voelen voor iemand die non-binair is, maar dus ook voor iemand die zich wel vrouw voelt kan een zwangerschap een vreemde gewaarwording zijn.
het proces naar gendertransitie is ook geen druk op de knop in Nederland. Duurt heel lang en zit een enorm psychologisch proces aan vast waarin ook gekeken wordt of je wel “geschikt” bent. Is veel protest tegen vanuit de transwereld, omdat het ook betuttelend is. Net als rondom sterilisatie en abortus en euthanasie.
Het verschil met een gezond been verwijderen is wel dat je mensen niet invalide maakt door gendertransitie. Staat op minder gespannen voet met de eed van Hippocrates
redbulletje schreef op 09-04-2022 om 10:21:
[..]
Wat ik dan weer bijzonder vind is dat bewust kindvrijen niet serieus genomen worden door de medici bij hun sterilisatiewens onder de 30 (en soms zelfs ook boven de 30), maar een geslachtsveranderende operatie al op jonge leeftijd wordt gedaan. Dat is tenslotte nog stukken ingrijpender.
Er bestaan ook mensen die vinden dat bijv. hun been niet bij hun lichaam hoort, dat willen ze liefst operatief laten verwijderen, maar daar gaan artsen tot nu toe gelukkig nog niet in mee.
Dat ben ik met je eens! Ik wilde ook een sterilisatie, sterker nog wilde het liefst dat het hele zaakje verwijderd zou worden want geen kinderwens en best veel last van menstruatie. Nu begrijp ik heus wel dat je dan gelijk in de overgang terecht komt met alle ongemakken van dien dus dat laatste doen ze natuurlijk niet zomaar maar een sterilisatie bij een vrouw is wel een dingetje hoor. Pas nu halverwege de 40 nemen ze me serieus maar daarvoor was het gewoon nee. Gebruik maar de pil, spiraaltje of prikpil maar we doen geen sterilisatie.
Bij mannen is dit vele malen eenvoudiger. Nog steeds super oneerlijk!
Miraval schreef op 09-04-2022 om 13:01:
[..]
Dat ben ik met je eens! Ik wilde ook een sterilisatie, sterker nog wilde het liefst dat het hele zaakje verwijderd zou worden want geen kinderwens en best veel last van menstruatie. Nu begrijp ik heus wel dat je dan gelijk in de overgang terecht komt met alle ongemakken van dien dus dat laatste doen ze natuurlijk niet zomaar maar een sterilisatie bij een vrouw is wel een dingetje hoor. Pas nu halverwege de 40 nemen ze me serieus maar daarvoor was het gewoon nee. Gebruik maar de pil, spiraaltje of prikpil maar we doen geen sterilisatie.
Bij mannen is dit vele malen eenvoudiger. Nog steeds super oneerlijk!
Ja, ik had m'n baarmoeder liefst ook al op jonge leeftijd verwijderd gehad, dat had heel veel pijn en ongemak gescheeld! Als je eierstokken laat zitten kom je niet vervroegd in de overgang trouwens. Vraag me af of ze die weghalen of laten zitten bij mensen die een geslachtsverandering ondergaan trouwens.
Ik heb eind 40 m'n baarmoeder laten verwijderen (helaas wel inclusief eierstokken wegens hormonale borstkanker)
redbulletje schreef op 09-04-2022 om 13:09:
[..]
Ja, ik had m'n baarmoeder liefst ook al op jonge leeftijd verwijderd gehad, dat had heel veel pijn en ongemak gescheeld! Als je eierstokken laat zitten kom je niet vervroegd in de overgang trouwens. Vraag me af of ze die weghalen of laten zitten bij mensen die een geslachtsverandering ondergaan trouwens.
Ik heb eind 40 m'n baarmoeder laten verwijderen (helaas wel inclusief eierstokken wegens hormonale borstkanker)
Oohhh dat is wel minder... bah!
Ja ook een optie natuurlijk baarmoeder verwijderen en eierstokken behouden. Ik geloof dat ik dat nu mag omdat ik ook al jaren bij de gynaecoloog loop vanwege afwijkende uitstrijkjes. De laatste keer is mij verteld dat ik nu wel in aanmerking zou kunnen komen voor een operatie. Nou hèhè... nu ik bijna niet meer vruchtbaar ben mag het eindelijk.
De ingreep is bij mannen eenvoudiger maar jonge mannen krijgen het ook niet voor elkaar als ze een sterilisatie willen. Mijn zoon werd niet door verwezen door de huisarts.
Miraval schreef op 09-04-2022 om 13:11:
[..]
Oohhh dat is wel minder... bah!
Ja ook een optie natuurlijk baarmoeder verwijderen en eierstokken behouden. Ik geloof dat ik dat nu mag omdat ik ook al jaren bij de gynaecoloog loop vanwege afwijkende uitstrijkjes. De laatste keer is mij verteld dat ik nu wel in aanmerking zou kunnen komen voor een operatie. Nou hèhè... nu ik bijna niet meer vruchtbaar ben mag het eindelijk.
Ik was 48 toen het zaakje er bij mij uit gehaald werd en de operatie/herstel viel me echt zoveel mee en het is het echt waard, ook als je al tegen de overgang aan zit! Elk jaar dat je er geen last meer van hebt is mooi meegenomen!
Doemijdieglazenbol schreef op 09-04-2022 om 12:22:
het proces naar gendertransitie is ook geen druk op de knop in Nederland. Duurt heel lang en zit een enorm psychologisch proces aan vast waarin ook gekeken wordt of je wel “geschikt” bent. Is veel protest tegen vanuit de transwereld, omdat het ook betuttelend is. Net als rondom sterilisatie en abortus en euthanasie.
Het verschil met een gezond been verwijderen is wel dat je mensen niet invalide maakt door gendertransitie. Staat op minder gespannen voet met de eed van Hippocrates
Dat doet mij denken aan een aflevering van Zembla over transgenders met spijt van de operatie. Ik kende lang geleden die Patrick uit het programma enigszins, niet goed hoor, maar goed genoeg om het ongelofelijk te vinden dat hij door die procedure is gekomen. Zoals in de aflevering door zijn psychiater ook wordt verteld was er o.a. sprake van verslavingsproblematiek. Ik heb heel erg met hem te doen.
https://www.bnnvara.nl/zembla/artikelen/transgender-met-spijt