Leuke man is saai geworden
Hallo allemaal,
Toch eens even peilen en hopelijk wat inzichten.
5 jaar LAT relatie gehad met de man. Bijna ieder weekend zagen we elkaar en dat was altijd heel gezellig op alle fronten. Fijne seks, leuke dingen doen of juist lekker thuis blijven , iets lekkers koken. Samen veel op reis geweest, ver weg en dichtbij. Altijd fijne tijd gehad.
Vervolgens zijn we 1,5 jaar geleden samen gaan wonen. Eerste half jaar was een voortzetting van onze weekenden. Maar gaandeweg slopen er veranderingen in van de man z'n kant.
Op een zaterdagochtend meldde de man dat hij geen ontbijt meer zal eten. Dat doet hij door de week ook niet maar in het weekend begonnen we de dag altijd met een gezellig ontbijt. Nu dus niet meer. Reden, de man vond dat hij te dik werd.
Later niet meer knuffelen in bed, maar vanalles op z'n telefoon lezen. Min of meer tegelijkertijd ook geen seks meer. Ik heb het wel geprobeerd maar dat was van zijn kant niet van harte. Daarna weer fluks op z'n telefoon. Ik kreeg nog wel een klopje op m'n hoofd.
Weer wat later 's avonds, vooral in het weekend, later naar bed gaan. Op zich is dat mogelijk natuurlijk want hij is een avondmens. Hij kijkt dan oude afleveringen van Startrek om af te schakelen. Hij doet dat ongeveer 5x per week. In het weekend staat hij dan om 11-12 uur op want ging om 3 uur naar bed. Ik ben dan al een uur of 3 op.
7 avonden per week en het weekend hangt de man op de bank, doet niks, kijkt pulp tv en zit op z'n telefoon. Voorheen tijdens het latten sportte hij, was in het algemeen een stuk actiever.
Sinds ruim een half jaar is de man ontevreden over zijn werk en salaris. Is daar veel mee bezig, heeft de vakbond ingeschakeld. Dit onderwerp komt regelmatig ter sprake en voert onderhand de boventoon. Ik heb aangegeven dat ik best wel mee wil denken maar er niet avond aan avond mee bezig wil zijn.
Waar de man wel actief in is, is in vakantiebestemmingen uitpluizen (op de bank) en in overleg met mij deze te boeken.
Ik begin onderhand te denken: is dit het nu? Ben ik alleen goed voor leuk reisgezelschap en aanspreekpunt?
Ik vermaak me verder prima. In het weekend ga ik er op uit als de man nog ligt te pitten. Ik fiets graag de wat grotere afstanden, zelfde geldt voor (stads)wandelingen. Ik heb door de week een creatief avondje. Regelmatig een eetclub en met vriendinnen er op uit. 1x per maand een weekend naar m'n bejaarde maar nog actieve ouders. Werk is ook prima en heb daar leuke en gezellige contacten.
Maar toch begint het steeds meer te knagen. Ik heb het aangekaart bij de man. Hij geeft als reden dat hij moe is van het werken en dat ik dat wel moet begrijpen.
Tja......
Heel vroeger hadden mijn ouders een plaat die heette "Mijn Ideaal" van Corry Brokken. Die gaat hier over, wel wat gechargeerd maar het is ongeveer dezelfde emotie. Ik begreep toen niet waarom ze van die vent in dat lied hield, hij had zo ongeveer alles waardoor ik níet van hem zou houden, maar misschien was ik daar te jong voor. Of was zij gewoon ouderwets.
Een jaar geen seks? En al een half jaar geen gezamenlijk uitje meer? Dit is eigenlijk geen relatie meer te noemen.
Evaluna schreef op 25-01-2024 om 19:30:
[..]
Misschien zit hier wel meer spanning dan je uiterlijk aan hem ziet. Zou hij er hulp bij willen om dit uit te zoeken?
Augustus is al lang geleden, zou je het kunnen benoemen dat je je zorgen maakt en hem wil helpen dat hij weer meer de oude wordt? Door samen dagjes weg te plannen, of weekendjes. Dat is schijnbaar wel zijn ding om uit te zoeken en jij hebt op die manier quality time met hem.
Het klinkt mij meer dat je je zorgen maakt dan dat het je je verschrikkelijk irriteert. En terecht, misschien zit er wel iets van depressie of burnout te broeden.
Als hij dat allemaal niet wil en alleen maar in zijn eigen drama wil zwelgen, dan is het misschien wel tijd voor andere stappen.
Gisteren heb ik wel gezegd dat ik me zorgen maak over zijn gezondheid en voorgesteld dat hij bloed gaat prikken. Daar was hij het wel mee eens, hij zei dat het misschien zn uitwat trage schildklier is.
Zaterdag is het zonnig. Ik ga voorstellen om naar het strand te gaan. Is niet ver weg en er is een leuk koffietentje daar in de buurt.
rionyriony schreef op 25-01-2024 om 20:01:
Heel vroeger hadden mijn ouders een plaat die heette "Mijn Ideaal" van Corry Brokken. Die gaat hier over, wel wat gechargeerd maar het is ongeveer dezelfde emotie. Ik begreep toen niet waarom ze van die vent in dat lied hield, hij had zo ongeveer alles waardoor ik níet van hem zou houden, maar misschien was ik daar te jong voor. Of was zij gewoon ouderwets.
Ik heb de tekst even opgezocht, 1e couplet komt wel dicht bij de waarheid op de club na.
Lizzyliz schreef op 25-01-2024 om 20:22:
Een jaar geen seks? En al een half jaar geen gezamenlijk uitje meer? Dit is eigenlijk geen relatie meer te noemen.
Ik wil er niet aan toe te geven, maar het speelt wel in m'n achterhoofd.
Daar was hij het wel mee eens, hij zei dat het misschien zn uitwat trage schildklier is.
Dat zou goed kunnen. Minder energie, moe en depressieve gevoelens.
De vrouw gebruikt als luie stoel. Dat is wat vaak gebeurt. Mannen raken gesetteld, zijn onder de pannen en gaan zitten op de bank. Komen er niet meer van af. Gelukkig zoekt die van jou nog vakantiebestemmingen. Ik heb het meerdere malen meegemaakt dat een man stopte met alles om bankbeheerder te worden.
Knisper schreef op 25-01-2024 om 18:56:
[..]
Ik weet het niet. Hij is naar mij z'n vriendelijke lieve zelf. We hebben ook goede gesprekken over allerlei onderwerpen. Een onderhoudende gesprekspartner zeg maar.
Ik ga eens opzoeken wat de symptomen zijn van depressief zijn.
Je schreef over zijn ietswat trage schildklier...
Dat is waarschijnlijk een hele belangrijke oorzaak van alles wat jij schrijft. Dus dat moet hij laten onderzoeken en wellicht medicatie beter af laten stellen.
Verder klinkt hij wel als een lieve en betrokken partner, dus ik vindt jou wat hard over hem oordelen.
De schildklier was toendertijd niet traag genoeg om er medicatie voor te nemen maar inderdaad iets wat wel in de gaten gehouden moet worden. Het kan erger geworden zijn.
BritgetJones007 schreef op 26-01-2024 om 06:02:
[..]
Je schreef over zijn ietswat trage schildklier...
Dat is waarschijnlijk een hele belangrijke oorzaak van alles wat jij schrijft. Dus dat moet hij laten onderzoeken en wellicht medicatie beter af laten stellen.
Verder klinkt hij wel als een lieve en betrokken partner, dus ik vindt jou wat hard over hem oordelen.
Hij is inderdaad heel lief en en nog steeds de man waarvan ik hou. Alleen z'n betrokkenheid is in de loop der tijd echt wel minder geworden.
Ik heb juist het gevoel dat ik meer betrokken bij hem ben dan hij bij mij. Die balans is zoek. Ik geef hem ruimte om bij te tanken, omdat ik vermoed dat hij zijn oplaadtijd echt wel nodig heeft, zeur er niet over. Ikhelp hem met het arbeidsconflict, ben een luisterend oor. Ik heb het huishouden grotendeels op me genomen zodat hij rust kan pakken. En als dat tijdelijk is en de oorzaak z'n werk is, dan is er nog wel licht aan het eind van de tunnel. Maar het kan ook zijn dat hij het inderdaad wel lekker makkelijk vindt zo.
Het is gewoon onwerkelijk dat hij op een zaterdagochtend op de bank ging zitten en zei: ik ontbijt niet meer, daar word ik te dik van en vervolgens op z'n telefoon ging kijken. Terwijl het daarvoor, ook tijdens het samenwonen, een gezellige start van het weekend was. Ik vind dat jammer. Misschien hechtte ik er teveel belang aan.
Knisper schreef op 26-01-2024 om 08:29:
Het is gewoon onwerkelijk dat hij op een zaterdagochtend op de bank ging zitten en zei: ik ontbijt niet meer, daar word ik te dik van en vervolgens op z'n telefoon ging kijken. Terwijl het daarvoor, ook tijdens het samenwonen, een gezellige start van het weekend was. Ik vind dat jammer. Misschien hechtte ik er teveel belang aan.
Heb je dat ook uitgesproken? Wat deze boodschap met jou gedaan heeft? Waarom voor jou het gezamenlijk ontbijten belangrijk is? Hij hoeft toch niet persé croissantjes te eten? Al zit hij er alleen bij met een kopje koffie of thee en praten jullie samen zou het toch ook goed zijn?
Je hoeft niet per se al zijn taken over te nemen zodat hij rust krijgt. Dan gaat de boel vanzelf steeds schever. Je schrijft dat jullie goede gesprekspartners zijn, maar kan dat ook over kwetsbaarheid? Is hij happy met hoe het nu gaat? Ben jij die dingen gaan overnemen omdat hij je dat gevraagd heeft ivm de issues of omdat je denkt dat het helpt?
zou terug LATten nog een optie zijn?
Dutchgirly schreef op 26-01-2024 om 08:34:
[..]
Heb je dat ook uitgesproken? Wat deze boodschap met jou gedaan heeft? Waarom voor jou het gezamenlijk ontbijten belangrijk is? Hij hoeft toch niet persé croissantjes te eten? Al zit hij er alleen bij met een kopje koffie of thee en praten jullie samen zou het toch ook goed zijn?
Ik heb aangegeven dat ik het jammer vind. De reden is dat hij vindt dat hij te dik wordt en door de week ook nooit ontbijt. Nu hij pas om 11-12 uur opstaat is het ontbijtmoment sowieso voorbij. Een soort brunch zit er ook niet in om dezelfde reden. Hij staat einde ochtend op, gaat op de bank zitten en komt er alleen van af om te douchen en koffie te zetten. Als ik thuis ben zet hij op mijn verzoek de TV later in de middag aan, anders gelijk bij het opstaan.
Knisper schreef op 26-01-2024 om 08:51:
[..]
Ik heb aangegeven dat ik het jammer vind. Ik had altijd de indruk dat hij het ook leuk vond. Gezellig kletsen, plannen maken. Niks wees er op dat hij het vervelend vond of zoiets. De reden is dat hij vindt dat hij te dik wordt en door de week ook nooit ontbijt. Nu hij pas om 11-12 uur opstaat is het ontbijtmoment sowieso voorbij. Een soort brunch zit er ook niet in om dezelfde reden. Hij staat einde ochtend op, gaat op de bank zitten en komt er alleen van af om te douchen en koffie te zetten. Als ik thuis ben zet hij op mijn verzoek de TV later in de middag aan, anders gelijk bij het opstaan.
Ik blijf erbij dat hij te weinig oog heeft voor jouw behoeften wat ook de oorzaak van zijn energieverlies kan zijn. Hij lijkt de moeite niet te doen.
Je wilt hem helpen maar je faciliteert onbewust zijn uitcheckgedrag.
Ik mis uitspraken van hem waarmee bij toont dat hij jouw behoeftes ziet. Kijk, als hij zou zeggen 'ik weet dat je x nodig hebt maar ik kan het je niet geven vanwege y en dat vind ik rot. Ik ga mijn best doen om af en toe het toch te kunnen realiseren' dan zou het wat anders zijn.
Ga het gesprek aan.