Leuke man is saai geworden
Hallo allemaal,
Toch eens even peilen en hopelijk wat inzichten.
5 jaar LAT relatie gehad met de man. Bijna ieder weekend zagen we elkaar en dat was altijd heel gezellig op alle fronten. Fijne seks, leuke dingen doen of juist lekker thuis blijven , iets lekkers koken. Samen veel op reis geweest, ver weg en dichtbij. Altijd fijne tijd gehad.
Vervolgens zijn we 1,5 jaar geleden samen gaan wonen. Eerste half jaar was een voortzetting van onze weekenden. Maar gaandeweg slopen er veranderingen in van de man z'n kant.
Op een zaterdagochtend meldde de man dat hij geen ontbijt meer zal eten. Dat doet hij door de week ook niet maar in het weekend begonnen we de dag altijd met een gezellig ontbijt. Nu dus niet meer. Reden, de man vond dat hij te dik werd.
Later niet meer knuffelen in bed, maar vanalles op z'n telefoon lezen. Min of meer tegelijkertijd ook geen seks meer. Ik heb het wel geprobeerd maar dat was van zijn kant niet van harte. Daarna weer fluks op z'n telefoon. Ik kreeg nog wel een klopje op m'n hoofd.
Weer wat later 's avonds, vooral in het weekend, later naar bed gaan. Op zich is dat mogelijk natuurlijk want hij is een avondmens. Hij kijkt dan oude afleveringen van Startrek om af te schakelen. Hij doet dat ongeveer 5x per week. In het weekend staat hij dan om 11-12 uur op want ging om 3 uur naar bed. Ik ben dan al een uur of 3 op.
7 avonden per week en het weekend hangt de man op de bank, doet niks, kijkt pulp tv en zit op z'n telefoon. Voorheen tijdens het latten sportte hij, was in het algemeen een stuk actiever.
Sinds ruim een half jaar is de man ontevreden over zijn werk en salaris. Is daar veel mee bezig, heeft de vakbond ingeschakeld. Dit onderwerp komt regelmatig ter sprake en voert onderhand de boventoon. Ik heb aangegeven dat ik best wel mee wil denken maar er niet avond aan avond mee bezig wil zijn.
Waar de man wel actief in is, is in vakantiebestemmingen uitpluizen (op de bank) en in overleg met mij deze te boeken.
Ik begin onderhand te denken: is dit het nu? Ben ik alleen goed voor leuk reisgezelschap en aanspreekpunt?
Ik vermaak me verder prima. In het weekend ga ik er op uit als de man nog ligt te pitten. Ik fiets graag de wat grotere afstanden, zelfde geldt voor (stads)wandelingen. Ik heb door de week een creatief avondje. Regelmatig een eetclub en met vriendinnen er op uit. 1x per maand een weekend naar m'n bejaarde maar nog actieve ouders. Werk is ook prima en heb daar leuke en gezellige contacten.
Maar toch begint het steeds meer te knagen. Ik heb het aangekaart bij de man. Hij geeft als reden dat hij moe is van het werken en dat ik dat wel moet begrijpen.
Tja......
Doemijdieglazenbol schreef op 26-01-2024 om 08:35:
Je hoeft niet per se al zijn taken over te nemen zodat hij rust krijgt. Dan gaat de boel vanzelf steeds schever. Je schrijft dat jullie goede gesprekspartners zijn, maar kan dat ook over kwetsbaarheid? Is hij happy met hoe het nu gaat? Ben jij die dingen gaan overnemen omdat hij je dat gevraagd heeft ivm de issues of omdat je denkt dat het helpt?
zou terug LATten nog een optie zijn?
Ik heb zaken overgenomen omdat ik hem wat meer rust gun. Maar ik krijg het idee dat hij het zich nu lekker aan laat leunen. Hij is wel een binnenvetter, praat niet makkelijk over gevoelens.
alhambra schreef op 26-01-2024 om 08:58:
Ik mis uitspraken van hem waarmee bij toont dat hij jouw behoeftes ziet. Kijk, als hij zou zeggen 'ik weet dat je x nodig hebt maar ik kan het je niet geven vanwege y en dat vind ik rot. Ik ga mijn best doen om af en toe het toch te kunnen realiseren' dan zou het wat anders zijn.
Ga het gesprek aan.
💯
En dan niet alleen zeggen dat je je best gaat doen, maar het ook echt doen.
Knisper schreef op 26-01-2024 om 08:58:
[..]
Ik heb zaken overgenomen omdat ik hem wat meer rust gun. Maar ik krijg het idee dat hij het zich nu lekker aan laat leunen. Hij is wel een binnenvetter, praat niet makkelijk over gevoelens.
Tijd om te praten. Echt. Rust in je hoofd heeft vaak weinig met taken te maken. En zo ga je hem steeds meer kwalijk nemen. Je doet iets waar hij niet om gevraagd heeft en begint hem te verwijten dat hij het zich aan laat leunen/het niets oplost. Dat is ook niet fair naar hem. Hoe goed je het ook bedoelt
Ik krijg de indruk dat jullie allebei wat vermijdend zijn. Klopt dat?
Knisper schreef op 26-01-2024 om 08:51:
[..]
Ik heb aangegeven dat ik het jammer vind. De reden is dat hij vindt dat hij te dik wordt en door de week ook nooit ontbijt. Nu hij pas om 11-12 uur opstaat is het ontbijtmoment sowieso voorbij. Een soort brunch zit er ook niet in om dezelfde reden. Hij staat einde ochtend op, gaat op de bank zitten en komt er alleen van af om te douchen en koffie te zetten. Als ik thuis ben zet hij op mijn verzoek de TV later in de middag aan, anders gelijk bij het opstaan.
Ik snap absoluut jouw frustraties, hoor! Maar ik mis hier wel een stukje. Heb je al wat gezegd? “Hé, ik vond het samen ontbijten als start van het weekend altijd zo gezellig. Ik mis het dat we dat niet meer doen. Kunnen we dat moment weer terugbrengen? Op welke manier werkt dat voor ons allebei (evt zonder eten dus bijvoorbeeld)?” En wat zegt hij dan als jij zoiets aangeeft?
Dit klinkt als een man die heel lief is, maar totaal niet lekker in zijn vel zit. Ik zou daarover het gesprek met hem aan gaan en zeggen dat je meer leuke dingen met hem wil doen. Neem het initiatief, maak samen mooie reisjes. Zodra hij dan weer beter in zijn vel zit kun je de ander minder fijne dingen aankaarten en samen eraan werken dat het seksleven weer op gang komt.
wees dan wat duidelijker.
ook onaantrekkelijk van de man .
Een relatie zeker op jou leeftijd moet leuk zijn
Dit leest niet zo
of hij doet wat aan zijn problemen en of bank hangen of hij zoekt maar een andere plek
Doemijdieglazenbol schreef op 26-01-2024 om 09:09:
[..]
Tijd om te praten. Echt. Rust in je hoofd heeft vaak weinig met taken te maken. En zo ga je gem steeds meer kwalijk nemen. Je doet iets waar hij niet om gevraagd heeft en begint hem te verwijten dat hij het zich aan laat leunen/het niets oplost. Dat is ook niet fair naar hem. Hoe hoed je het ook bedoelt
Ik krijg de indruk dat jullie allebei wat vermijdend zijn. Klopt dat?
Dit is een rake post. Ga ik mee aan de slag. We zijn inderdaad allebei wat vermijdend. Hij meer dan ik, dat heb ik in de loop der jaren wel ervaren.
Knisper schreef op 26-01-2024 om 09:35:
[..]
Dit is een rake post. Ga ik mee aan de slag. We zijn inderdaad allebei wat vermijdend. Hij meer dan ik, dat heb ik in de loop der jaren wel ervaren.
Het is lastig om dat te doorbreken en ook eng en kost veel energie. Sterkte daarmee. Ik ben bang dat als je het niet doet, jullie langzaam uit elkaar drijven. Het eerste gesprek is een startpunt, spreek ook af of bij elkaar te blijven inchecken, ookal is dat lastig en voelt het ongemakkelijk of misschien zelfs als druk zetten. Maar grote kans dat na het eerste gesprek er bij jullie beiden wat begint te sudderen. En het is handig om ook dat met elkaar te blijven delen.
Dapper dat je het aan wil proberen te gaan! Sterkte.
Azalea747 schreef op 26-01-2024 om 09:12:
[..]
Ik snap absoluut jouw frustraties, hoor! Maar ik mis hier wel een stukje. Heb je al wat gezegd? “Hé, ik vond het samen ontbijten als start van het weekend altijd zo gezellig. Ik mis het dat we dat niet meer doen. Kunnen we dat moment weer terugbrengen? Op welke manier werkt dat voor ons allebei (evt zonder eten dus bijvoorbeeld)?” En wat zegt hij dan als jij zoiets aangeeft?
Ik heb voorgesteld dat hij dan inderdaad een cracker eet of kwark, minder uitgebreid. Hij zei dat hij het fijn vindt om vrijdagavond af te schakelen door laat TV te kijken,dus laat opstaat en ontbijten zit er in wat voor een vorm niet in want hij wil afvallen. Ik heb aangegeven dat ik het jammer vind maar hij haalde z'n schouders op 😞
Knisper schreef op 26-01-2024 om 09:40:
[..]
Ik heb voorgesteld dat hij dan inderdaad een cracker eet of kwark, minder uitgebreid. Hij zei dat hij het fijn vindt om vrijdagavond af te schakelen door laat TV te kijken,dus laat opstaat en ontbijten zit er in wat voor een vorm niet in want hij wil afvallen. Ik heb aangegeven dat ik het jammer vind maar hij haalde z'n schouders op 😞
Dat klinkt niet goed, lijkt wel of hij aan het uitchecken is
Is hij de laatste tijd aangekomen en wil hij daarom op dieet? Dat kan ook heel goed door een te trage schildklier komen. Zou dat dus eerst goed laten uitzoeken, want als dat m.b.v. medicatie beter gaat, voelt hij zich ook beter en energieker.
Te trage schildklier kan ook voor erectieproblemen zorgen, misschien wil hij daarom geen seks meer?
ik realiseer me dat het net lijkt alsof dat ontbijt voor mij make or break is. Het voelt gewoon niet fijn, zo onaangekondigd out of the blue. Ik vind het opvallend dat hij nu van bed naar bank gaat. We drinken wel een kopje koffie, praten wat maar zodra ik iets anders ga doen, gaat de telefoon voor z'n neus of de TV aan.
Doemijdieglazenbol schreef op 26-01-2024 om 09:39:
[..]
Het is lastig om dat te doorbreken en ook eng en kost veel energie. Sterkte daarmee. Ik ben bang dat als je het niet doet, jullie langzaam uit elkaar drijven. Het eerste gesprek is een startpunt, spreek ook af of bij elkaar te blijven inchecken, ookal is dat lastig en voelt het ongemakkelijk of misschien zelfs als druk zetten. Maar grote kans dat na het eerste gesprek er bij jullie beiden wat begint te sudderen. En het is handig om ook dat met elkaar te blijven delen.
Dapper dat je het aan wil proberen te gaan! Sterkte.
Ik ga er zeker met hem er over praten. Want om als voordeurdelers door het leven te gaan was nooit het doel. Niet de mijne maar ook de zijne niet. Dat heeft hij bij de samenwoonplannen toen ook aangegeven.
Ik krijg het idee dat jouw man niet inziet hoe erg jij zit me deze situatie. Het kabbelt op deze manier maar voort zonder dat er iets verandert. Hij vind het allemaal wel best zo. Jij doet alles in huis en ontziet hem te veel. Daar wordt jij alleen maar ongelukkiger van denk ik. Tijd voor een echt goed gesprek waarin jij hem duidelijk maakt dat jij zo niet verder wil en dat je ook eerlijk tegen hem zegt dat wanneer je dit van te voren had geweten je niet was gaan samenwonen met hem.
ik begrijp het wel, dat ontbijt zou voor mij symbool staan voor nog verder terugtrekken. Want als je de dag niet een beetje samen start, wordt het nog lastiger om elkaar weer te vinden.
Lijkt me goed om die lichamelijke oorzaken te onderzoeken, maar ook het mentale/relationele stuk te benoemen. Want wat de oorzaak ook is, met deze uitkomst kun jij moeilijk leven. En dat mag je gewoon bespreken. Voor een goede relatie denk ik zelfs dat dat nodig is.