Leuke man is saai geworden
Hallo allemaal,
Toch eens even peilen en hopelijk wat inzichten.
5 jaar LAT relatie gehad met de man. Bijna ieder weekend zagen we elkaar en dat was altijd heel gezellig op alle fronten. Fijne seks, leuke dingen doen of juist lekker thuis blijven , iets lekkers koken. Samen veel op reis geweest, ver weg en dichtbij. Altijd fijne tijd gehad.
Vervolgens zijn we 1,5 jaar geleden samen gaan wonen. Eerste half jaar was een voortzetting van onze weekenden. Maar gaandeweg slopen er veranderingen in van de man z'n kant.
Op een zaterdagochtend meldde de man dat hij geen ontbijt meer zal eten. Dat doet hij door de week ook niet maar in het weekend begonnen we de dag altijd met een gezellig ontbijt. Nu dus niet meer. Reden, de man vond dat hij te dik werd.
Later niet meer knuffelen in bed, maar vanalles op z'n telefoon lezen. Min of meer tegelijkertijd ook geen seks meer. Ik heb het wel geprobeerd maar dat was van zijn kant niet van harte. Daarna weer fluks op z'n telefoon. Ik kreeg nog wel een klopje op m'n hoofd.
Weer wat later 's avonds, vooral in het weekend, later naar bed gaan. Op zich is dat mogelijk natuurlijk want hij is een avondmens. Hij kijkt dan oude afleveringen van Startrek om af te schakelen. Hij doet dat ongeveer 5x per week. In het weekend staat hij dan om 11-12 uur op want ging om 3 uur naar bed. Ik ben dan al een uur of 3 op.
7 avonden per week en het weekend hangt de man op de bank, doet niks, kijkt pulp tv en zit op z'n telefoon. Voorheen tijdens het latten sportte hij, was in het algemeen een stuk actiever.
Sinds ruim een half jaar is de man ontevreden over zijn werk en salaris. Is daar veel mee bezig, heeft de vakbond ingeschakeld. Dit onderwerp komt regelmatig ter sprake en voert onderhand de boventoon. Ik heb aangegeven dat ik best wel mee wil denken maar er niet avond aan avond mee bezig wil zijn.
Waar de man wel actief in is, is in vakantiebestemmingen uitpluizen (op de bank) en in overleg met mij deze te boeken.
Ik begin onderhand te denken: is dit het nu? Ben ik alleen goed voor leuk reisgezelschap en aanspreekpunt?
Ik vermaak me verder prima. In het weekend ga ik er op uit als de man nog ligt te pitten. Ik fiets graag de wat grotere afstanden, zelfde geldt voor (stads)wandelingen. Ik heb door de week een creatief avondje. Regelmatig een eetclub en met vriendinnen er op uit. 1x per maand een weekend naar m'n bejaarde maar nog actieve ouders. Werk is ook prima en heb daar leuke en gezellige contacten.
Maar toch begint het steeds meer te knagen. Ik heb het aangekaart bij de man. Hij geeft als reden dat hij moe is van het werken en dat ik dat wel moet begrijpen.
Tja......
Knisper schreef op 25-01-2024 om 17:47:
[..]
Ik ben begin 50, hij 5 jaar ouder
Erectieproblemen?
Evaluna schreef op 25-01-2024 om 18:08:
Doen jullie nog wel dingen samen? Een keertje uit eten? Een wandeling in onbekend gebied? Sauna?
Zou het leuk zijn een date in te plannen?
Of een weekendje weg?Heb je het al eens aangekaart? En dan niet in de verwijtende toon van "je bent zo saai" maar vanuit jezelf "ik krijg de indruk dat je niet lekker in je vel zit" of "ik vond het altijd zo leuk dingen samen te doen"
De laatste keer dat we samen een middagje op stap zijn geweest is afgelopen augustus. Het was mooi weer en hebben gezellig gewandeld, terrasje gepakt en uit eten geweest. Bij het dessert zei hij dat hij hoofdpijn had en zijn we naar huis gegaan waar hij de rest van de avond op de bank heeft geslapen.
Verder zijn we nog wel uit eten geweest met familie met kerst en naar m'n ouders geweest. 2x een middag op pad geweest voor zaken voor het huis.
Knisper schreef op 25-01-2024 om 18:31:
[..]
De laatste keer dat we samen een middagje op stap zijn geweest is afgelopen augustus. Het was mooi weer en hebben gezellig gewandeld, terrasje gepakt en uit eten geweest. Bij het dessert zei hij dat hij hoofdpijn had en zijn we naar huis gegaan waar hij de rest van de avond op de bank heeft geslapen.
Verder zijn we nog wel uit eten geweest met familie met kerst en naar m'n ouders geweest. 2x een middag op pad geweest voor zaken voor het huis.
Anders organiseer je een leuk uitstapje zonder definitief te maken en stel je dat voor. Zo van: ik mis onze leuke dates van voorheen, ik zag dit en heb hier zin in om samen te doen, zullen we het doen? En dan zien wat zijn reactie is
Poezie schreef op 25-01-2024 om 17:01:
[..]
Dit lijkt me eerder een gevalletje van niet luisteren naar wat de man zegt. De man heeft letterlijk aangegeven dat hij moe is van zijn werk:
"Sinds ruim een half jaar is de man ontevreden over zijn werk en salaris. Is daar veel mee bezig, heeft de vakbond ingeschakeld. Dit onderwerp komt regelmatig ter sprake en voert onderhand de boventoon."
Ja dus? Dan laat je het relationele deel maar versloffen? Natuurlijk kan een arbeidsconflict er in hakken (hoewel men zich er soms ook te veel in kan vastbijten) Maar je kan het er ook over hebben op een winterse wandeling of een zomerse picknick. En kan je dan ook niet meer vrijen? Als het werk de oorzaak is, lijkt het me hoog tijd een andere baan te zoeken. Gelukkig is de arbeidsmarkt gunstig op dit moment.
Waarschijnlijk was zijn leven ook al zo toen jullie nog latten.
Behalve dan als hij met jou was.
Dus keek hij ook gewoon Star Trek, hing op de bank en mopperde wat in zichzelf over zijn werk. Jij merkte dat alleen niet omdat hij wel de energie had om leuke dingen te doen als het maar voor een beperkt aantal uur per week was.
Gezien jullie leeftijd, zal er geen kinderwens oid meer spelen. Zou gewoon lekker weer gaan latten.
Knisper schreef op 25-01-2024 om 17:46:
Verder lees ik dat zijn onvrede op het werk de reden zou kunnen zijn. Dat is zeker een deel van het probleem. Maar dit was half jaar na start samenwonen nog niet het geval. Kan wel zijn dat er onderhuids een aanloop daar naar toe was maar dat heeft zich dan geuit in een soort van afzonderen zoals niet meer samen ontbijten en laat naar bed gaan.
dit is precies hoe ik omga met stress. Probeer het anders aan te pakken, maar dat is heel moeilijk. Latten past mij dan ook beter. Het is vast mosterd hoor, ik zie dat er nog veel meer geschreven is, wat ik nog niet gelezen heb. Maar dit is ook mijn copingsmechanisme en dat is niet altijd handig. Ik ga niet slaan of schelden, maar ik heb heel erg eigen niks tijd nodig, zonder prikkels, op die momenten.
Roos55 schreef op 25-01-2024 om 18:13:
[..]
Is hij depressief?
Ik weet het niet. Hij is naar mij z'n vriendelijke lieve zelf. We hebben ook goede gesprekken over allerlei onderwerpen. Een onderhoudende gesprekspartner zeg maar.
Ik ga eens opzoeken wat de symptomen zijn van depressief zijn.
Ik vind het om heel eerlijk te zijn tenenkrommend hoe jij je eigen partner aanduidt met “de man”. Doe jezelf én hem een plezier en ga gewoon uit elkaar, want je klinkt totaal niet liefdevol richting hem.
Kaassoufflee schreef op 25-01-2024 om 18:35:
[..]
Anders organiseer je een leuk uitstapje zonder definitief te maken en stel je dat voor. Zo van: ik mis onze leuke dates van voorheen, ik zag dit en heb hier zin in om samen te doen, zullen we het doen? En dan zien wat zijn reactie is
Goeie tip, ga ik zeker doen.
Hij wijdt regelmatig een avond aan de volgende reis uitzoeken, dus dat doet hij dan weer wel. Doen we dan ook wel samen, maar hij neemt het voortouw daarin.
Poezie schreef op 25-01-2024 om 18:16:
[..]
Erectieproblemen?
Wel wat aanwezig maar daar heeft hij een oplossing voor. Had een oplossing want de seks is dus geheel afwezig.
Lexus schreef op 25-01-2024 om 18:39:
[..]
Ja dus? Dan laat je het relationele deel maar versloffen? Natuurlijk kan een arbeidsconflict er in hakken (hoewel men zich er soms ook te veel in kan vastbijten) Maar je kan het er ook over hebben op een winterse wandeling of een zomerse picknick. En kan je dan ook niet meer vrijen? Als het werk de oorzaak is, lijkt het me hoog tijd een andere baan te zoeken. Gelukkig is de arbeidsmarkt gunstig op dit moment.
Dat is naar mijn mening wel het geval. Gisteren voorzichtig weer eens geopperd na praten over het werk om uit te kijken naar ander werk. Daar wordt hij dan weer wat geïrriteerd van.
Dweedledee schreef op 25-01-2024 om 18:57:
Ik vind het om heel eerlijk te zijn tenenkrommend hoe jij je eigen partner aanduidt met “de man”. Doe jezelf én hem een plezier en ga gewoon uit elkaar, want je klinkt totaal niet liefdevol richting hem.
Hier schrok ik een beetje van, je hebt wel gelijk. Iemand met "de" aanduiden resulteert nog van het dialect in de streek waar ik ben opgegroeid. Ik kan me voorstellen dat het liefdeloos overkomt maar dat is echt niet het geval. Ik ben er verdrietig over dat ons leuke liefdevolle samenzijn verzand is in iets wat ik niet aan zag komen en ik weet ook niet zo goed wat ik ermee aan moet.
Knisper schreef op 25-01-2024 om 19:05:
[..]
Dat is naar mijn mening wel het geval. Gisteren voorzichtig weer eens geopperd na praten over het werk om uit te kijken naar ander werk. Daar wordt hij dan weer wat geïrriteerd van.
Misschien zit hier wel meer spanning dan je uiterlijk aan hem ziet. Zou hij er hulp bij willen om dit uit te zoeken?
Augustus is al lang geleden, zou je het kunnen benoemen dat je je zorgen maakt en hem wil helpen dat hij weer meer de oude wordt? Door samen dagjes weg te plannen, of weekendjes. Dat is schijnbaar wel zijn ding om uit te zoeken en jij hebt op die manier quality time met hem.
Het klinkt mij meer dat je je zorgen maakt dan dat het je je verschrikkelijk irriteert. En terecht, misschien zit er wel iets van depressie of burnout te broeden.
Als hij dat allemaal niet wil en alleen maar in zijn eigen drama wil zwelgen, dan is het misschien wel tijd voor andere stappen.
Zo gaan die dingen vaak. Is iets nieuw en schaars dan vliegen de vonken eraf maar is het altijd beschikbaar en ben je eraan gewend dan besteed je er weinig gedachten meer aan, totdat je het moet missen. Dan zie je even een opluchting, waardering, opleving van de belangstelling en kort daarna kakt het weer in elkaar.
Zo werkt dat bij heel veel mensen, bij spulllen, bij humor, bij eten (niemand vindt de 100ste biefstuk even lekker als de eerste, zelfs al is het een Premium biefstuk).
Ik zou denken: wennen of een nieuwe liefde starten.
Wat zegt hij als je de samenvatting van al deze veranderingen eens voor zijn neus legt?
Dat dit niet de man is met wie je wou samenwonen en de situatie is waar je voor "getekend" hebt?
Dat jullie op 1.5 jaar tijd gigantisch uit elkaar aan 't groeien zijn en er eigenlijk nog weinig samen lijkt te zijn?
Het is 1 zaak dat dingen lichtjes veranderen en dat je je eigen weg zoekt in 't samenwonen. Het is een andere zaak dat hij op 1.5 jaar tijd zo immens verandert.
Ik zou na een tijd nog weinig zin hebben om aanspreekpunt en reispartner te zijn. Hij gaat maar alleen op reis.