Je eerste lief
geïnspireerd door 2 topicstarter op viva:
Je eerste lief...
- denk je nog wel eens aan hem/haar?
- weet je hoe het nu met hem/haar is?
- fantaseer je wel eens over hoe het zou zijn als jullie nog samen waren?
- en wat je verder nog kwijt wil...
TO gaat eerst, wel zo netjes...
Ik was 16, hij was 15.
Mijn eerste lief zie ik nog een keer of 6/8 per jaar omdat we nog deels in dezelfde kringen verkeren.
Hij heeft het qua carrière goed voor elkaar in tegenstelling tot de verwachtingen toen.
Het enige dat mist in zijn leven is het vaderschap. Dat heeft hij altijd gewild. Maar ik hoop voor hem dat dat nog komt!
Toevallig hadden we het een tijdje terug over wat als we het wel gered hadden... maar het was gewoon onze tijd nog niet. Te jong, te onzeker.
Onze partners vinden ons contact prima, mijn man zegt zelfs als er ooit wat met mij gebeurt dan hoop ik dat je terug met hem opnieuw begint.
Zij was 14 en ik 19. Jarenlang een knipperlicht relatie gehad. Nu getrouwd maar het is ingewikkeld.
Ik ben nog steeds bij mijn eerste lief, al ruim 30 jaar. 
15 (ik), 18 (hij). Vanaf 17 & 20 officieel (weer) een stel. Inmiddels 30 jaar bij elkaar waarvan 24 getrouwd.
Ik 19 hij 21
Ja ik heb hem opgezocht op sociale media. Hij is ook getrouwd en heeft ook kinderen. Fantaseren ? Nee dat niet .
Kijk er wel met een heel goed gevoel op terug.
Ik was 14 en hij 19. Hij was een vriend van mijn broer. Ik was op slag verliefd toen ik hem voor de eerste keer zag. Wat heb ik een verdriet gehad toen hij het uit maakte. Het was ook moeilijk omdat ik hem regelmatig zag want hij kwam nog steeds bij ons thuis.
Mijn eerste en gelukkig ook mijn laatste echte liefdesverdriet. Bij de vrienden die later kwamen was ik degene die het uit maakte. Ik zie hem eigenlijk nooit meer en ik denk ook niet meer aan hem. Mijn broer heeft hem een paar jaar geleden gesproken en toen was hij net opa geworden.
Ik denk regelmatig aan hem, we zijn namelijk al ruim 37 jaar bij elkaar
Ik was een laatbloeier, mijn eerste grote liefde ontmoette ik pas toen ik midden 20 was (hij ook).
- denk je nog wel eens aan hem/haar?
Ja regelmatig, ook al word dat minder met de jaren.
- weet je hoe het nu met hem/haar is?
Ja, hij is getrouwd en heeft kinderen
- fantaseer je wel eens over hoe het zou zijn als jullie nog samen waren?
Ja, er is veel gebeurd en alle ingrediënten voor een fijne toekomst waren er.
- en wat je verder nog kwijt wil...
Ook al denk ik nog regelmatig terug aan die mooie tijd en denk ik ook nog wel eens “wat als”, toch zou ik nu niet meer naar hem terug gaan. Ik ben gelukkig met mijn huidige leven en gezin ❤️ en hij ook hoop ik.
Ik ben er mee getrouwd. Toen ik 16 en hij 18 was, kregen we verkering, we trouwden 8 jaar later en nu zijn we 38 en 40.
Aan mijn eerste vriend denk ik nog wel eens, maar dat hadden we nooit gered. Wonen 200 km uit elkaar dus kans dat we elkaar spontaan tegenkomen is klein. Wel eens online opgezocht en nu getrouwd met minstens 1 kind.
Maar de eerste jongen waar ik hoteldebotel van was, maar wat voor mij meer was dan voor hem kom ik nog wel eens tegen in het dorp. Hij heeft 3 zoons die qua leeftijd ongeveer gelijk zijn aan mijne.
Ik denk wel eens dat het nu we ouder en wijzer zijn best had kunnen werken, maar ben met mijn man ook erg gelukkig 🥰. Man was mijn 2e relatie.
tot nu toe toch wel veel mensen die aan hun eerste lief bleven plakken. Wat mooi!
Met mijn eerste partner ben ik nog steeds goed bevriend. Kennen elkaar bijna 20 jaar inmiddels waarvan we alleen de eerste jaren een stel waren.
Inmiddels alweer meer dan 10 jaar samen met mijn 2de lief.
Ex ook alweer zolang gelukkig met iemand anders.
Ik had pas op mijn 26e mijn eerste vriend. Maar wel meteen de juiste. We zijn nog steeds samen en hebben drie kinderen.
Aan mijn eerste lief dacht ik onlangs weer, toen ik een jeugdvriendin sprak. Er kwamen ineens veel herinneringen boven en kennelijk gaat het goed met hem. Ik denk eigenlijk veel vaker aan een ander lief, niet de eerste, maar een paar versies later, die is nu namelijk miljonair en woont in Amerika. Daar denk ik dan wel eens over na “wat nou als…” wat voor leven ik dan geleid zou hebben 
Dat snap ik Toetie 😀