Incompetente acties ouders
Ik ben benieuwd: hebben jullie nog verhalen over momenten waarvan je denkt, ma, pa, je was incompetent! Zelf moest ik net terug denken aan een ongemakkelijke herinnering uit mijn jeugd die ik volledig wijt aan het feit dat mijn vader op dat moment een nutteloze lambal was. En ik hoop eigenlijk dat iedereen zulke beschamende verhalen heeft haha.
Tijdens mijn puberteit woonde ik bij mijn vader. Ik was pas een tijdje ongesteld en ik vond het allemaal maar ongemakkelijk, vies en beschamend. Mijn vader negeerde het fenomeen volledig. Het kwam niet in hem op een prullenbakje bij de wc te zetten, dus ik verstopte maandverband altijd onder mijn shirt zodat ik het ongezien kon weggooien in de keuken. Maandverband kocht hij ook niet automatisch, daar moest ik om vragen. Dan kocht hij 1 pakje waar ik eigenlijk niet genoeg aan had. Dus moest ik opnieuw om maandverband vragen. Zijn reactie was “huh heb je het nu al op, misschien moet je zuiniger zijn”. En vanaf dat moment ging ik maandverband rantsoeneren. Ik probeerde zo min mogelijk mijn maandverband te wisselen zodat ik met dat pakje de week door kon komen. Dat werd echt een smerige boel en ik lekte constant door. Dus had ik bloedvlekken bij mijn kont. Soms liep ik meerdere dagen met diezelfde bevlekte broek, omdat het nog geen wasdag was. Ik voelde me constant vies en verstopte me op school, ik moest ook smoesjes bedenken voor gym want anders zag iedereen mijn bloederige onderbroek. Dit is mijn 13-jaar-oud-trauma. Mijn vader had geen enkel besef hoe ik dit ervaarde. Die was gewoon lekker met zijn eigen dingetjes bezig.
Als ik hier aan terugdenk denk ik pfffff hoe kan je zo’n lambal van een vader zijn. Een beetje pro-actief ouderschap was op zijn plaats geweest.
Dus hebben jullie ook van die vreselijke jeugdherinneringen die je kan danken aan nutteloos ouderschap 
? (Niet té zwaar).
Het verkapte doel van dit topic was dat ik mijn eigen beschamende verhaal even kwijt wilde als empowerment voor mijn 13-jarige ik.
Oei, dat moet vervelend zijn geweest. Mijn ouders (3 dochters, ik de jongste!) hadden ook geen prullenbakje op wc. 
Mijn moeder zorgde dan wel weer voor stapels maandverband. Toen ik voor de eerste keer ongesteld werd: 'O, nou, hier heb je een boekje, kun je lezen hoe het zit.' Niet eens slecht bedoeld hoor, mijn moeder heeft een heel groot hart, maar communicatief zou het beter kunnen.
En inmiddels verzand eenieder zowat in het zwelgen in medelijden of in het aangeven dat hij of zij het niet eens is met andere forummers.
Hoe dan ook. Deze forummer heeft dit situatie als onprettig ervaren.
Ik kan ook nog wel wat zaken benoemen die onprettig waren in mijn ogen in mijn opvoeding.
Ik had bijvoorbeeld een vader die van mening was dat meisjes niet hoefden te studeren. Ze zouden een man ontmoeten en dan verdwijnen achter het aanrecht. Waarom dan studeren?
Vond ik ook verre van vrouwvriendelijk. Het typeerde wel absoluut zijn kijk op vrouwen en naar mij als dochter.
Ook deelde hij ooit mede aan zijn vrouw, mijn moeder, die hem vroeg wat hij ooit zou doen als zij eens weg zou vallen (zij deed alles in huis, verzorgde hem en zijn was, eten etc) dat hij mij had om die taak dan van haar over te nemen. Wederom een typische uitspraak die uitstekend bij hem paste.
Het lijkt hier Viva wel. Vertel je dat je moeite hebt met hoe je ooit behandeld bent, krijg je het verwijt dat je destijds zèlf anders had moeten handelen 
@Nee, waardeloos dat je dit mee hebt gemaakt!
Tsja, incompetente ouders ... mijn moeder heeft een soort bindingsangst, dus ik heb wel wat verhalen.
Maar om het luchtig te houden, een klein voorbeeld: ik schreef als kind graag verhaaltjes en gedichten. Vaak sprookjes waarin dan prinsesjes of elfjes voorkwamen met de namen van mijn zusjes. Ik tekende er ook bij en als het dan af was, las ik ze voor. Mijn zusjes vonden het prachtig. Mijn moeder echter, stond altijd al klaar met een rode pen en onderstreepte daarmee mijn taalfouten.
Ik heb lang proberen te denken dat ze het goed bedoelde, maar djeez, wat ontzettend lomp en kortzichtig was dat!
Toen ik voor het eerst ongesteld werd, had ik geen idee wat me overkwam. Ik was al 10 maar het hele fenomeen was me onbekend. Toen ik dus op een schooldag tussen de middag ineens bloed aantrof, was ik er van overtuigd dat er iets ernstigs aan de hand was. Ik stond op het toilet mijn onderbroek uit te spoelen, toen mijn moeder aan de deur kwam omdat ik weer naar school moest. Eerst wilde ik niets zeggen, maar toen toch maar de deur open gedaan. Mijn moeder gaf me maandverband en meldde me ziek, maar verder heb ik geen uitleg gehad of zo. Mijn zus werd later gelukkig beter geïnformeerd. Zij was ook nog wat jonger dan ik toen ze ongesteld werd. Door die voorgeschiedenis hadden mijn kinderen al heel jong de hele uitleg gehad en hadden we minstens vier soorten maandverband en tampons liggen.
Mijn moeder was er ook wat laat mee. Toen ze mij ging voorlichten was ik van alles al op de hoogte.
Wat een rot verhaal TO. Verdrietig dat het zo ging bij jullie thuis, dat had beter gemoeten 
Luchtig "incompetent":
Ik heb 15 jaar een sport beoefend waar ik heel gepassioneerd in was. Mijn ouders hadden er niets mee. Ze hebben het altijd gefaciliteerd, maar waren niet erg geïnteresseerd of betrokken.
Mijn moeder kwam wel eens naar een wedstrijd kijken, dat was al heel wat want vader kwam überhaupt niet. Ouders konden vanuit de kantine achter het glas toekijken. Andere ouders stonden dan heel gezellig te keuvelen en naar de kinderen te kijken. Mijn moeder zat achter het glas te slapen... Ze kreeg het niet voor elkaar om haar ogen open te houden.
Vrijevlinder schreef op 25-04-2022 om 00:28:
Wat een bijzonder verhaal.
Ik denk eerlijk gezegd dat het meer onhandigheid van je vader was, dan een weldoordachte foute actie. Hij is geen vrouw, hè? Wat weet hij ervan wat jij nodig had. Je had kunnen aangeven dat je meer nodig had, en dat je graag een prullenbakje wilde. Desnoods had je het met je moeder kunnen bespreken.
Jammer dat dit zover ging dat je met vlekken in je broek rondliep.
Dit vind ik geen onhandigheid. Als je ouder bent van een kind van het andere geslacht heb je een verantwoordelijkheid je te verdiepen. We gaan er toch ook vanuit dat moeders weten dat je onder het randje moet poetsen, terwijl ze zelf geen penis hebben?
Mijn ouders waren niet van die zorgers. Mijn vader deed het gewoon niet en mijn moeder zag een vraag als misbruik van haar goedheid. Dat ziet ze nog steeds zo trouwens, maar ik kan er nu met humor naar kijken.
Een niet zo erg voorbeeld: Ze wilde me als tiener nooit ergens naartoe brengen of ophalen, dus als er een feestje op afstand was moest ik altijd een van mijn vriendinnen vragen of ik mee mocht rijden. En toen die ouders genoeg hadden van het gebrek aan wederkerigheid omdat mijn moeder nooit wilde rijden, kon ik niet meer gaan. Ik heb jaren smoesjes bedacht, dat was niet zo goed voor hoe ik in de groep lag. Dat was wel jammer.
Battle-Royale schreef op 25-04-2022 om 06:45:
[..]
Maar dan had ze maar 1 broek?
Dat was "vroeger" heel gewoon hoor. Een stel kleren voor "doordeweeks" en een stel voor de zondag.
En dan rond Pasen nieuwe kleren voor de zomer en in de Herfstvakantie voor de winter
Tja, mijn moeder was ook raar met mijn menstruatie hoor, dat ligt niet alleen aan vaders.
Ze vond ook dat ik teveel gebruikte, maar ik bloedde echt heel heftig, dus het was echt nodig. Ik lekte ook vaak door 's nachts, omdat er geen nachtverband nodig was volgens haar. Dus ook veel gezeur over de was.
En ze vond dat ik maar het zelfde maandverband moest gebruiken als zij, terwijl ik die echt niet fijn vond. Ik heb uit nood ook veel geklooid met wc papier in dikke lagen opvouwen.
Ik heb als kind te maken gehad met seksueel misbruik door een buurman. In die tijd was aangifte doen enzo nog volstrekt niet aangepast op kinderen en zedendelicten, mijn ouders hebben er daarom voor gekozen geen aangifte te doen. Ze hebben zelf een “stevig gesprek” met de man in kwestie gevoerd. Niet stevig genoeg, want het misbruik ging door.
Toen ze er uiteindelijk wél een eind aan wisten te maken hebben ze gemeend het vooral veel te moeten relativeren zodat “ik er geen trauma aan over zou houden”. Dus grapjes erover, en zelfs een opmerking in een sinterklaasgedicht. Dat je dan hardop moet voorlezen op sinterklaasavond
Ik heb me zo enorm onveilig gevoeld, en zo het gevoel gehad dat mijn gevoelens niet klopten en er niet toe deden, het heeft een groot deel van mijn leven beïnvloed.
Ik geloof dat de bedoelingen goed zijn geweest, maar het was wel incompetent.
Menstruatie, mijn moeder zei: ga maar naar je zus, die legt het wel uit.
Mijn neefje heeft ook bijzondere ouders/vader. Mijn vader is degene die hem heeft uitgelegd hoe hij moet scheren en is ook degene die hem daar elke dag bij helpt. Dat lijkt me toch meer is voor de vader van die knul.
Ginevra schreef op 25-04-2022 om 09:33:
Ik heb als kind te maken gehad met seksueel misbruik door een buurman. In die tijd was aangifte doen enzo nog volstrekt niet aangepast op kinderen en zedendelicten, mijn ouders hebben er daarom voor gekozen geen aangifte te doen. Ze hebben zelf een “stevig gesprek” met de man in kwestie gevoerd. Niet stevig genoeg, want het misbruik ging door.
Toen ze er uiteindelijk wél een eind aan wisten te maken hebben ze gemeend het vooral veel te moeten relativeren zodat “ik er geen trauma aan over zou houden”. Dus grapjes erover, en zelfs een opmerking in een sinterklaasgedicht. Dat je dan hardop moet voorlezen op sinterklaasavond
Ik heb me zo enorm onveilig gevoeld, en zo het gevoel gehad dat mijn gevoelens niet klopten en er niet toe deden, het heeft een groot deel van mijn leven beïnvloed.
Ik geloof dat de bedoelingen goed zijn geweest, maar het was wel incompetent.
Oh, wauw. Wat moet jij je alleen hebben gevoeld...
Jezus Ginevra, wat een vreselijke manier om daarmee om te gaan
Marie111 schreef op 25-04-2022 om 09:28:
[..]
Dat was "vroeger" heel gewoon hoor. Een stel kleren voor "doordeweeks" en een stel voor de zondag.
En dan rond Pasen nieuwe kleren voor de zomer en in de Herfstvakantie voor de winter
Dus 5 dagen met 1 set kleding doen? Ik weet niet wanneer jouw vroeger was, maar in mijn jeugd ( jaren 70/80), had ik echt wel meer.
Ohja, ik had 3 broers en zussen en mijn ouders hadden het niet breed. Maar toch gewoon regelmatig schone kleding.