Incompetente acties ouders
Ik ben benieuwd: hebben jullie nog verhalen over momenten waarvan je denkt, ma, pa, je was incompetent! Zelf moest ik net terug denken aan een ongemakkelijke herinnering uit mijn jeugd die ik volledig wijt aan het feit dat mijn vader op dat moment een nutteloze lambal was. En ik hoop eigenlijk dat iedereen zulke beschamende verhalen heeft haha.
Tijdens mijn puberteit woonde ik bij mijn vader. Ik was pas een tijdje ongesteld en ik vond het allemaal maar ongemakkelijk, vies en beschamend. Mijn vader negeerde het fenomeen volledig. Het kwam niet in hem op een prullenbakje bij de wc te zetten, dus ik verstopte maandverband altijd onder mijn shirt zodat ik het ongezien kon weggooien in de keuken. Maandverband kocht hij ook niet automatisch, daar moest ik om vragen. Dan kocht hij 1 pakje waar ik eigenlijk niet genoeg aan had. Dus moest ik opnieuw om maandverband vragen. Zijn reactie was “huh heb je het nu al op, misschien moet je zuiniger zijn”. En vanaf dat moment ging ik maandverband rantsoeneren. Ik probeerde zo min mogelijk mijn maandverband te wisselen zodat ik met dat pakje de week door kon komen. Dat werd echt een smerige boel en ik lekte constant door. Dus had ik bloedvlekken bij mijn kont. Soms liep ik meerdere dagen met diezelfde bevlekte broek, omdat het nog geen wasdag was. Ik voelde me constant vies en verstopte me op school, ik moest ook smoesjes bedenken voor gym want anders zag iedereen mijn bloederige onderbroek. Dit is mijn 13-jaar-oud-trauma. Mijn vader had geen enkel besef hoe ik dit ervaarde. Die was gewoon lekker met zijn eigen dingetjes bezig.
Als ik hier aan terugdenk denk ik pfffff hoe kan je zo’n lambal van een vader zijn. Een beetje pro-actief ouderschap was op zijn plaats geweest.
Dus hebben jullie ook van die vreselijke jeugdherinneringen die je kan danken aan nutteloos ouderschap 
? (Niet té zwaar).
Het verkapte doel van dit topic was dat ik mijn eigen beschamende verhaal even kwijt wilde als empowerment voor mijn 13-jarige ik.
wat ontzettend heftig ginevra
Ainne schreef op 25-04-2022 om 09:52:
[..]
Wat doet dat er toe in vredesnaam. Het lijkt wel alsof je vindt dat TO het verzint of zo.
Dat was TO niet.
Om wat prangende vragen te beantwoorden:
1. Ik had twee broeken en allebei onder het bloed
2. Het kwam totaal niet in mij op om “mondiger” te zijn. Ik dacht dat ik inderdaad te veel maandverband verbruikte en dat het aan mij lag.
3. Nee, ik had geen vrouwelijke figuren in mijn leven.
4. Mijn punt is eigenlijk dat omdat mijn vader me hier niet bij hielp ik onnodig onzeker werd. Mijn vader deed dit niet expres, hij snapte het gewoon niet. Als ik er op terug kijk denk ik dus ZUCHT. En ik was benieuwd naar jullie zucht-ervaringen betreft ouders. Elke ouder doet toch wel eens wat stoms / nalatigs / beschamends / ongepasts / overbeschermend / et cetera.
Dat verhaal over het corrigeren met rode pen tot alle creativiteit er uit is gestampt vind ik inderdaad zo’n voorbeeld. Of niet mogen sporten of een bijbaantje nemen waardoor je een sociale sul wordt haha. Dat roken in de auto ook erg herkenbaar.
Nog een wat luchtigere situatie: dat niemand je uitlegt wat gepaste kleding is in bepaalde situaties, waardoor je regelmatig voor lul staat (vanuit het perspectief van een puber dan hè). In spijkerbroek naar een gala en in galakleding naar een casual verjaardag. Flaters. Ik wou echt dat ik zo’n actieve ouder had die me voor dit soort situaties zou waarschuwen 
Ik had ook graag meer sturing gehad in vriendschappen. Een schop onder mijn hol om bepaalde vriendschappen niet te laten verwateren. Of uitleg hoe je vervelende vriendschappen herkent.
Eigenlijk komt het er op neer dat ik minder zelf had willen uitzoeken bij trial and error. Ik ben daar onzeker van geworden omdat ik relatief vaak dingen verkeerd deed vergeleken met leeftijdsgenootjes die iets meer hulp kregen. Dat is misschien niet goed voor te stellen voor mensen die het juist andersom hebben en wat meer vrijheid hadden gewild.
TanteTheelepel schreef op 25-04-2022 om 09:45:
[..]
Ach jeetje, dat is wel heel erg..
Om het wat luchtig te houden: mijn vader was als de dood dat we iets zouden breken, dus mijn broertje mocht absoluut niet op voetbal of een andere sport en ook geen bijbaantje (ik zeurde net zolang totdat ik wel mocht) met als gevolg een 28jarige knul die sociaal zo onhandig is dat hij niet eens een jaar ergens kan werken omdat hij niet bij het team past
Noem het maar luchtig.
Lieveheersbeest schreef op 25-04-2022 om 10:50:
[..]
Uit moderne tijden hierop terugkijkend is het toch allemaal vreselijk knullig he... Goed dat jij het met jouw kind(eren) anders doet
Nou echt he. Het maakt dat ik met terugwerkende kracht trots ben op de luide "is er nou weer een eitje kapot" van mijn peuter die met mij mee moest naar het openbare toilet.
Bellejolie schreef op 25-04-2022 om 09:42:
[..]
Dus 5 dagen met 1 set kleding doen? Ik weet niet wanneer jouw vroeger was, maar in mijn jeugd ( jaren 70/80), had ik echt wel meer.
Ohja, ik had 3 broers en zussen en mijn ouders hadden het niet breed. Maar toch gewoon regelmatig schone kleding.
Zelfde tijd. Zo waren mijn ouders dat gewend. Wel elke dag schone onderbroek, maar sokken droegen wij ook gerust meerdere dagen.
In de puberteit hadden we wel wat meer kleren.
Het heeft er wel voor gezorgd dat onze kinderen wel veel kleren hebben. Ik vond het niet altijd leuk om steeds hetzelfde te moeten dragen
dank voor alle meelevende reacties, het is ook wel fijn om te horen hoor, dat het niet “raar” is dat daar moeite mee had. Het heeft heel wat jaren geduurd voordat ik überhaupt begreep dat er iets raars was met die manier van handelen, en dat een deel van de problemen die ik in mijn leven ondervonden heb daar wel een oorzaak vond.
En tegelijkertijd kan ik soms ook wel met enig mededogen kijken naar mijn ouders. Het waren heel andere tijden, er was nog bijna niks bekend over hoe je zoiets moest aanpakken, en ze hebben echt wel gedacht dat ze hier goed aan deden. Daarom vond ik dit topic wel een geschikte insteek hebben: het was niet kwaadwillend of gemeen bedoeld, het was incompetent. Een flinke fout, uit onwetendheid of onkunde.
Ginevra schreef op 25-04-2022 om 11:24:
dank voor alle meelevende reacties, het is ook wel fijn om te horen hoor, dat het niet “raar” is dat daar moeite mee had. Het heeft heel wat jaren geduurd voordat ik überhaupt begreep dat er iets raars was met die manier van handelen, en dat een deel van de problemen die ik in mijn leven ondervonden heb daar wel een oorzaak vond.
En tegelijkertijd kan ik soms ook wel met enig mededogen kijken naar mijn ouders. Het waren heel andere tijden, er was nog bijna niks bekend over hoe je zoiets moest aanpakken, en ze hebben echt wel gedacht dat ze hier goed aan deden. Daarom vond ik dit topic wel een geschikte insteek hebben: het was niet kwaadwillend of gemeen bedoeld, het was incompetent. Een flinke fout, uit onwetendheid of onkunde.
Wat ontzettend mooi dat je zo vol mededogen naar je ouders kunt kijken na zo'n verschrikkelijke ervaring.
ik kan nu pas het vaak toch wel aparte gedrag en aparte gedachtengang van m'n moeder plaatsen: autistisch. Niet gediagnostiseerd, maar voor mij volkomen helder.
Ginevra schreef op 25-04-2022 om 11:24:
dank voor alle meelevende reacties, het is ook wel fijn om te horen hoor, dat het niet “raar” is dat daar moeite mee had. Het heeft heel wat jaren geduurd voordat ik überhaupt begreep dat er iets raars was met die manier van handelen, en dat een deel van de problemen die ik in mijn leven ondervonden heb daar wel een oorzaak vond.
En tegelijkertijd kan ik soms ook wel met enig mededogen kijken naar mijn ouders. Het waren heel andere tijden, er was nog bijna niks bekend over hoe je zoiets moest aanpakken, en ze hebben echt wel gedacht dat ze hier goed aan deden. Daarom vond ik dit topic wel een geschikte insteek hebben: het was niet kwaadwillend of gemeen bedoeld, het was incompetent. Een flinke fout, uit onwetendheid of onkunde.
Ja, dat was inderdaad de insteek van mijn topic. Soms pakken ouders iets ongelofelijk stom aan - en dat heeft dan niks te maken met kwaadwillendheid. Maar toch neemt dat niet weg hoe ongelofelijk rot dat voor jou als kind heeft gevoeld. Dus wat doe je er dan mee?
Dat ze het met sinterklaas nog even luchtig gingen benoemen vind ik toch wel het toppunt van een misplaatste reactie. Bijna onvoorstelbaar. Maar ik kan me voorstellen dat ze hier dan ook nog actief over hebben nagedacht en er op uit kwamen “ja zo gaan we het aanpakken want dat is het beste”.
Ik heb zelf in een soortgelijke situatie gezeten. Ook misbruik meegemaakt, en daar is wel gelijk adequaat op gereageerd door de politie te bellen en deze man is ook bestraft. Maar de politie gaf toen als advies aan mijn vader dat hij er vooral geen groot ding van moest maken want dan kon het een trauma worden. Mijn verkrachting op kleuterleeftijd is dus genegeerd uit beste bedoelingen. Op school ging ik me heel afwijkend gedragen, echt onhandelbaar was ik. Maar niemand deed er wat mee. Gaat wel over zeiden ze. En dit was ook uit goede bedoelingen dus. Ze gaven me ruimte en wilden niet moeilijk doen. Ik vind het eigenlijk fascinerend hoe zoiets door de tijd heen kan veranderen. Tegenwoordig staan er soms al hulptroepen klaar voor er echt wat aan de hand is. Gewoon om het zekere voor het onzekere te nemen. Ik heb het idee dat vroeger negeren en ruimte geven als het goede werd gezien.
LydiaDietz schreef op 25-04-2022 om 11:31:
[..]
Wat ontzettend mooi dat je zo vol mededogen naar je ouders kunt kijken na zo'n verschrikkelijke ervaring.
Nou inderdaad. Vreselijk knap... Ik zou willen dat ik zo "vergevingsgezind" was. Mij is nooit zoiets beschadigends overkomen en toch neem ik hen een boel kwalijk.
Nee schreef op 25-04-2022 om 11:13:
Om wat prangende vragen te beantwoorden:
1. Ik had twee broeken en allebei onder het bloed
2. Het kwam totaal niet in mij op om “mondiger” te zijn. Ik dacht dat ik inderdaad te veel maandverband verbruikte en dat het aan mij lag.
3. Nee, ik had geen vrouwelijke figuren in mijn leven.
4. Mijn punt is eigenlijk dat omdat mijn vader me hier niet bij hielp ik onnodig onzeker werd. Mijn vader deed dit niet expres, hij snapte het gewoon niet. Als ik er op terug kijk denk ik dus ZUCHT. En ik was benieuwd naar jullie zucht-ervaringen betreft ouders. Elke ouder doet toch wel eens wat stoms / nalatigs / beschamends / ongepasts / overbeschermend / et cetera.
Dat verhaal over het corrigeren met rode pen tot alle creativiteit er uit is gestampt vind ik inderdaad zo’n voorbeeld. Of niet mogen sporten of een bijbaantje nemen waardoor je een sociale sul wordt haha. Dat roken in de auto ook erg herkenbaar.
Nog een wat luchtigere situatie: dat niemand je uitlegt wat gepaste kleding is in bepaalde situaties, waardoor je regelmatig voor lul staat (vanuit het perspectief van een puber dan hè). In spijkerbroek naar een gala en in galakleding naar een casual verjaardag. Flaters. Ik wou echt dat ik zo’n actieve ouder had die me voor dit soort situaties zou waarschuwen
Ik had ook graag meer sturing gehad in vriendschappen. Een schop onder mijn hol om bepaalde vriendschappen niet te laten verwateren. Of uitleg hoe je vervelende vriendschappen herkent.
Eigenlijk komt het er op neer dat ik minder zelf had willen uitzoeken bij trial and error. Ik ben daar onzeker van geworden omdat ik relatief vaak dingen verkeerd deed vergeleken met leeftijdsgenootjes die iets meer hulp kregen. Dat is misschien niet goed voor te stellen voor mensen die het juist andersom hebben en wat meer vrijheid hadden gewild.
Je herhaalt in de OP regelmatig dat je vader een lamzak was. Of dat je hem een lamzak vond.
LydiaDietz schreef op 25-04-2022 om 10:58:
Ik kom uit een laaggeschoolde familie en heb volledig op eigen kracht en zonder hulp mijn VWO- diploma gehaald. Daarnaast werkte ik altijd hard in het weekend, eerst tuinbouw dus vroeg op, later winkeldiensten. Een eerlijke puber die zeker de mogelijkheden had om te verzanden in problemen met veel drank en blowen en herrie te schoppen. Ik deed heus wel wat maar kende mijn grenzen itt veel vrienden. Ik hoop dat mijn eigen kinderen straks ook zo verstandig zijn.
De trots van mijn vader? Mijn tanden. Ik had ooit een "paardenbek" en nu met die beugel die hem x aantal gulden had gekost had ik toch een mooie rechte rij tanden. In de meest genante situaties moest ik even lachen om ze te laten zien.
Hij had zoveel om echt trots op te zijn zie ik nu als ouder zelf.
Je eerste alinea zeer herkenbaar.
Mijn moeder zei ooit zelfs letterlijk tegen een mentor…..die meid heeft zo veel meegemaakt, menigeen zou het verkeerde pad hebben gekozen,
Giggly schreef op 25-04-2022 om 11:48:
[..]
Je herhaalt in de OP regelmatig dat je vader een lamzak was. Of dat je hem een lamzak vond.
Ik snap je reactie niet?
Ik vond m’n vader een lamzak ja, daarmee bedoel ik dat hij nooit actief de ouderrol op zich nam en ik eerder een huisgenoot was dan zijn dochter. Een lamzak zie ik als iemand die totaal passief is en geen enkel initiatief neemt.
Nee schreef op 25-04-2022 om 11:44:
advies aan mijn vader dat hij er vooral geen groot ding van moest maken want dan kon het een trauma worden. Mijn verkrachting op kleuterleeftijd is dus genegeerd uit beste bedoelingen. Op school ging ik me heel afwijkend gedragen, echt onhandelbaar was ik. Maar niemand deed er wat mee. Gaat wel over zeiden ze. En dit was ook uit goede bedoelingen dus. Ze gaven me ruimte en wilden niet moeilijk doen. Ik vind het eigenlijk fascinerend hoe zoiets door de tijd heen kan veranderen.
Ook een ontzettend naar verhaal
Ja, het is met de blik van nu onvoorstelbaar, maar zo waren veel dingen vroeger. We kennen allemaal wel de verhalen van interviews of tv of boeken van mensen die nare dingen meemaakten. Overleden kindjes, seksueel geweld, oorlog, ongelukken, kind afstaan…… en dat er dan zo vaak gezegd werd “praat er maar niet over”,”maak het niet te groot”, “je moet een kind niet belasten met volwassen emoties”.
En daar zal vast wel eens gemakzucht of onverschilligheid achter gezeten hebben, maar ook echt wel vaak de gedachte dat dit beter was voor kinderen. En soms zit er nog een kern van waarheid in ook, het is ook weer niet goed voor een kind als de ouders de hele tijd overstuur zijn. Maar dat doorschieten in het andere uiterste, dat laconieke en luchtige en zwijgzame en al het negeren, dat is ook niet goed.