Zorg in een hospice
Ik weet niet wat ik met dit topic wil, van me af schrijven denk ik.
Mijn vader heeft een half jaar geleden de diagnose kanker gekregen, er zijn naast een grote tumor ook uitzaaiingen gevonden. Wij weten al sinds toen dat genezing niet mogelijk was. Met chemotherapie hebben ze de kankercellen nog wat kunnen remmen en had hij kwaliteit van leven, wat ook zijn wens was. We hebben kerst en verjaardagen gevierd, een jubileum van zijn vrijwilligerswerk, mooie gesprekken gevoerd.
Inmiddels is duidelijk dat de chemo’s hun werk niet meer doen en heeft hij aangegeven geen verdere behandeling te willen.
Momenteel is hij thuis, samen met mijn moeder. Onlangs gaf hij aan naar een hospice te willen, om mijn moeder te ontlasten van alle zorg. Vanmiddag wordt dit met de huisarts besproken. Ik denk dat het goed is dat hij meer zorg krijgt dan nu van de thuiszorg. Ook heeft hij een grote sociale kring en krijgt veel bezoek, hij liet doorschemeren dat hij dat ook niet meer wil.
Het gaat allemaal zo snel ineens, ik hoop eigenlijk alleen maar dat hij snel uit zijn lijden wordt verlost. Hij is niet meer de sterke papa die hij altijd was. En ik hoop dat een hospice hem kan bieden wat hij nodig heeft. Ik ben zo bang, kan me een leven zonder hem niet voorstellen, maar tegelijk ook gerustgesteld dat hij in een hospice in goede handen zal zijn, en dat mijn moeder thuis bij kan komen. Maar ook bezorgd of ze zich redt in haar eentje. Pff wat een rollercoaster.
Ach vrouw, wat een verdriet. In een vergelijkbare situatie vond ik de tijd in een hospice heel waardevol. De zorg werd overgenomen en alles was erop gericht om het mijn familielid zo comfortabel mogelijk te maken. Daardoor konden wij ons volledig richten op het afscheid. Veel sterkte.
Ik wil je even een hele dikke knuffel geven Malm! Dat heen en weer hinken tussen het gevoel van immens verdriet en aanstaand verlies en aan de andere kant het meer rationele verstand dat je hem zijn rust gunt is herkenbaar.
heel veel sterkte voor jullie allen in deze laatste periode!
Heel veel sterkte
Mijn inmiddels overleden moeder heeft ook in haar laatste fase in dr hospice gelegen. Het voelde hoe raar ook als een warm bad. De lieve zorg maar ze kijken ook om naar b.v de partner.
Als je vader daar niet meer iedereen op bezoek wil hebben is dat ook te begrijpen. Misschien kan jij contact persoon worden voor bezoek dat ze eerst naar jou bellen zodat het voor je vader niet te veel word.
Voor je moeder probeer er te zijn blijf met elkaar praten Misschien willen de buren of andere die dichtbij staan ook een oogje in het zeil houden of b.v een keertje haar uitnodigen om te eten.
zeker een rollercoaster
wat een lieve reacties, voelt als steun. Gelukkig heb ik broers/zussen en hoef ik niet alles zelf te regelen met mijn moeder. Mijn moeder vindt een belangstellend telefoontje wel fijn. Er is al contact geweest met een hospice waar hij snel terecht zou kunnen. Fijn te lezen dat anderen daar met een goed gevoel op terugkijken.
rooiekater, ik heb jouw verhaal ook wel gevolgd. Jij ook heel veel sterkte met de verwerking van het verlies van je moeder.
Ik ben vrijwilliger in een hospice. In mijn ervaring probeert iedereen de gast zoveel mogelijk in zijn/haar waarde te laten, is er ook zorg en aandacht voor partner, kinderen en andere familie en vrienden. We horen vaak dat mensen hun verblijf prettig en warm hebben ervaren. Heel veel sterkte.
Ach, wat verdrietig Wij hebben ook net te horen gekregen dat onze vader is uitbehandeld. Op dit moment is thuiszorg nog voldoende, maar hij wil ook graag naar een hospice als dat niet meer gaat.
M’n opa heeft destijds een heel fijne tijd gehad in de hospice (hoe vreemd dat ook klinkt) en ook wij als familie kijken daar heel liefdevol op terug. We konden áltijd terecht, werden enorm fijn opgevangen en hoefden ons dus echt alleen maar druk te maken over ‘er zijn’. Alle zorg werd uit handen genomen.
Malm schreef op 03-04-2024 om 17:24:
wat een lieve reacties, voelt als steun. Gelukkig heb ik broers/zussen en hoef ik niet alles zelf te regelen met mijn moeder. Mijn moeder vindt een belangstellend telefoontje wel fijn. Er is al contact geweest met een hospice waar hij snel terecht zou kunnen. Fijn te lezen dat anderen daar met een goed gevoel op terugkijken.
rooiekater, ik heb jouw verhaal ook wel gevolgd. Jij ook heel veel sterkte met de verwerking van het verlies van je moeder.
Dank je wel 
Iedereen die ik spreek die ervaring heeft zeggen het zelfde.
Nienke beschrijft dat heel mooi hier boven.
Blijf van je afschrijven als je er behoefte aan heb. Weet dat je niet alleen ben
De verhalen die ik heb gehoord over hospices zijn allemaal erg goed.
Ze 'ontzorgen' de familie, die weer wat ruimte krijgt voor echte aandacht voor elkaar.
Sterkte met deze moeilijke tijd.
Wat ik ook fijn vond aan de hospich de kennis die er is over die laatste fase. Zij stelde vragen waarvan wij dachten ow ja daar moeten we ook over nadenken. Zodat het ons niet over viel op het moment dat het daar was.
Helaas ging mijn schoonmoeder na een (achteraf zinloze) bestraling in 1x heel hard achteruit en was er op dat moment geen plek in het uitgekozen hospice.
Had haar graag een rustiger uiteinde gewenst dan in een kamer alleen in het ziekenhuis.
Verpleging doet echt zijn best maar de verzorging rondom je laatste levensdagen is een specialisatie van het hospice.
Heel veel sterkte!
Zowel mijn schoonmoeder als mijn schoonvader heeft in een hospice gelegen. Wij hebben daar hele goede ervaringen mee.
Groenebroek schreef op 04-04-2024 om 11:40:
Helaas ging mijn schoonmoeder na een (achteraf zinloze) bestraling in 1x heel hard achteruit en was er op dat moment geen plek in het uitgekozen hospice.
Had haar graag een rustiger uiteinde gewenst dan in een kamer alleen in het ziekenhuis.
Verpleging doet echt zijn best maar de verzorging rondom je laatste levensdagen is een specialisatie van het hospice.
Mijn vader heeft ook uitgesproken liever niet in het ziekenhuis terecht willen komen.
Gelukkig is er plek in een hospice in de buurt. We hebben alles in gang gezet en hij kan dit weekend daar al terecht.
Wij mochten even komen kijken en de sfeer is huiselijk, rustig en de mensen zijn heel lief allemaal. Het gaat voor hem een groot verschil maken dat niet iedereen zomaar even op de koffie komt. En een gerust gevoel dat er professionele zorg 24/7 beschikbaar is. Wat fijn om alle ervaringen te lezen.
Wat fijn dat er van het weekend al plek is.
Sterkte
Hier ook goede ervaringen. Wat ik ook fijn vond (naast de warmte en aandacht) is dat het personeel ook voor je regelt dat onverwacht bezoek niet binnenkomt. Ze overleggen van tevoren met je wie er wel en niet en wanneer welkom is. Staan er dan toch mensen voor de deur, dan sturen ze die vriendelijk doch resoluut weer weg.
verder vond ik het heel fijn dat de zorg voor een deel weg is en dat er dus weer ruimte is voor andere dingen. Zo heb ik een keer daar ‘s avonds laat spelletjes gespeeld en muziek gedraaid met een wijntje erbij. Mijn moeder wilde dat graag en het was oprecht een hele gezellige avond.