Slechte keuzes maken
Ik merk dat ik terugkerende keuzes maak die heel erg ongezond en onverantwoord zijn en vraag me soms af waarom ik dit dan doe.
Zoals bijv 2 nachten achter elkaar wakker blijven en heel de dag dus niets doen dan wat info op websites en daar heel mijn dagen aan spenderen en zelfs mijn rust ervoor ontneem, niet eet en weg verstijf in bed waarbij ik tot niks kom of wil komen en op automatische piloot wel de energie vind om door te blijven werken.
Misschien een hele domme vraagstelling maar ik weet het ook niet meer soms want ik doe het terwijl ik wel weet dat dit zorgt voor een gebroken mentale en fysieke weerstand
Je bent dus zelfdestructief bezig. En dan spreek je daarna jezelf bestraffend toe omdat het slecht is wat je jezelf aandoet. Waarom breek je jezelf graag mentaal en fysiek? Wat levert het je op? Er zit vast een voordeel aan voor je anders deed je het niet.
ToetieToover schreef op 23-03-2023 om 17:09:
Je bent dus zelfdestructief bezig. En dan spreek je daarna jezelf bestraffend toe omdat het slecht is wat je jezelf aandoet. Waarom breek je jezelf graag mentaal en fysiek? Wat levert het je op? Er zit vast een voordeel aan voor je anders deed je het niet.
Ik weet niet wat mij oplevert aan voordeel denk ik dan toch doordat ik dan gefocust ben in een bezigheid, te ontsnappen van de realiteit door niet te denken aan alle verplichtingen en te onrustig voel om te kunnen ontspannen maar weet niet zeker of dit echt altijd t geval is als ik het zelf opzoek. Ik moet een verandering brengen in mijn dagelijkse routines en meer actie nemen beter voor mezelf te zorgen maar het lijkt weer een hele opgave en ergens ook niet mezelf wil dwingen maar wel zal moeten om misschien hier weer zsm uit te komen. Het lijkt alleen nu niet echt zinvol of motiverend doordat ik ergens denk dat alle acties tot verandering geen positief resultaat op mijn welbevinden zal hebben maar dat is denk ik doemdenken
Cleopatra. schreef op 23-03-2023 om 17:23:
[..]
Ik weet niet wat mij oplevert aan voordeel denk ik dan toch doordat ik dan gefocust ben in een bezigheid, te ontsnappen van de realiteit door niet te denken aan alle verplichtingen en te onrustig voel om te kunnen ontspannen maar weet niet zeker of dit echt altijd t geval is als ik het zelf opzoek. Ik moet een verandering brengen in mijn dagelijkse routines en meer actie nemen beter voor mezelf te zorgen maar het lijkt weer een hele opgave en ergens ook niet mezelf wil dwingen maar wel zal moeten om misschien hier weer zsm uit te komen. Het lijkt alleen nu niet echt zinvol of motiverend doordat ik ergens denk dat alle acties tot verandering geen positief resultaat op mijn welbevinden zal hebben maar dat is denk ik doemdenken
Het zou best eens kunnen, dat je rust nodig hebt maar dat je dat jezelf niet gunt tenzij er een ‘goede reden’ voor is en die vind je dan in jezelf expres extra moe maken. Je schrijft twee keer dat je ‘actie’ moet ondernemen maar als je zelf al denkt dat het niet gaat helpen voor je welbevinden, kan dat best eens kloppen. Dus niks actie. Lekker jezelf een dagje lummelen gunnen, en scrollen is niet ‘niets’ doen. Lekker toch?
Als ik een dagje vrij neem, vragen mijn collega’s altijd heel lief wat ik ga doen of heb gedaan. Ik zeg dan altijd: “doen? Doen? Zo weinig mogelijk natuurlijk!”.
ToetieToover schreef op 23-03-2023 om 18:22:
[..]
Het zou best eens kunnen, dat je rust nodig hebt maar dat je dat jezelf niet gunt tenzij er een ‘goede reden’ voor is en die vind je dan in jezelf expres extra moe maken. Je schrijft twee keer dat je ‘actie’ moet ondernemen maar als je zelf al denkt dat het niet gaat helpen voor je welbevinden, kan dat best eens kloppen. Dus niks actie. Lekker jezelf een dagje lummelen gunnen, en scrollen is niet ‘niets’ doen. Lekker toch?
Als ik een dagje vrij neem, vragen mijn collega’s altijd heel lief wat ik ga doen of heb gedaan. Ik zeg dan altijd: “doen? Doen? Zo weinig mogelijk natuurlijk!”.
Je hebt gelijk, je hebt de juiste toon gezet en mij weten te kalmeren en zie nu ook in dat ik veel te veel moet van mezelf en af en toe pauzes inlassen goed is maar ik heb ook van te lang bepaalde taken op zich laten wachten maar tegelijkertijd ben ik ook trots op hetgeen ik wel heb bereikt maar ben bang dus dat ik nu te lang stilsta en hele ommekeer moet maken in mijn leven qua routine en dat lijkt nu zo ver weg of te vermoeid waardoor ik van alles uitstel maar uiteindelijk er alsnog met frustratie zit en ook nu merk dat zelfvertrouwen en optimisme steeds meer afzwakt door het uitstel en afstel gedrag, misschien denk ik ook gwn nu te veel na ook door nu dus de slaapgebrek en verplichting naar werk toe moet gaan en als zombie moet functioneren mij een beetje paniek geeft en boos word op mezelf doordat ik van alles had kunnen bereiken en of alleen al de basis op orde moet hebben zoals slapen dan bewust wakker blijven nachtenlang dat weer werk wat pittiger gaat maken en of minder alert prikkelbaarder ben enzovoort. Ma goed het is zoals het is en morgen weer nieuwe kansen en nieuwe rondes. Ik probeer wel nu meer te onderzoeken waar mijn plotselinge breakdown moments vandaan komen, waarom ik me zo voel en of gedraag en hoe ik daar het beste mee kan omgaan.
Misschien zijn er geen antwoorden op alles te bedenken maar ik vraag me dan toch wel af waarom ik dan mezelf die rust niet gun en door wil blijven gaan. Ik weet dat ik zoveel moet en te overweldigend voel soms maar ik wil niet te lang stil staan dus heb al verschillende acties uitgezet en nog te veel te doen wat mij een beetje meer hoop op uitdaging en vooruitgang door continuïteit van productiviteit te bereiken dan knap ik vanzelf helemaal op.
Ik word soms ook onzeker van mijn omgeving die zeggen dat ik geen emoties heb of vertoon, geen toevoeging breng doordat ik vaak op mezelf ben en met de juiste mood en vibe met anderen pas weer even extraverte kan zijn.
Ik weet moet mezelf accepteren zoals ik ben enz en niks aantrekken van anderen maar eerlijk gezegd snap ik die opmerkingen wel en is het wel de waarheid waarbij ik me zelfs ook soms aan mezelf kan irriteren door gebrek aan hoge energie spontaniteit of gezelligheid maar ik ga en kan mezelf ook niet hierin veranderen maar word er soms toch een beetje onzeker van hoe emotieloos ik overkom en heel monotoon praat. Ik kan niet hierin faken en doe ik dat wel is het enorm vermoeiend en doe ik het in enkele gevallen van sociaal wenselijk gedrag vertonen wat in sommige situaties erbij hoort N moet
sorry voor mijn levensverhaal maar ik moet echt even uit deze cirkel van niks doen van alles wel willen doen en boos en gefrustreerder raken van de gehele situatie. Ik wil echt de obstakels overwinnen zoals sporten stoppen met roken mijn administratie en huishouden goed bijhouden maar dat lukt gwn niet helemaal het is dan wel schoon maar hier en daar rommel dat opgeborgen moet worden en even de tijd moet nemen voor mijn administratie zou al ook voor verlichting kunnen zorgen maar dan wil ik nog steeds meer. Ik waardeer die behoefte in mij van meer willen en doen maar soms is het gwn vermoeiend en wil ik leren genieten van niks doen ma miss zit dat gwn niet in mij en moet ik niet tegen mijn karakter proberen te vechten maar ernaar luisteren en gwn veel meer handelen. Ik moet enkel weer in die flow komen maar tegelijkertijd ook ervoor waken niet over mijn grenzen heen te gaan. Dit voelt als een tweestrijd doordat je vaak ook door de zure appel heen moet bijten maar ook moet weten wanneer je even stap terug moet doen al ervaar ik persoonlijk dat meer als weer een achteruitgang en moet ik dan weer veel meer en harder werken om mijn doelen te behalen
Heb je wellicht baat bij een diagnosetraject ivm vermoeden van adhd? Niet om te strooien met diagnoses, maar als ik zie hoe ontzettend veel energie je steekt en ook wíl steken en toch het gevoel hebt dat het geen zoden aan de dijk zet dan gaat dit niet over 'wil ik niet kan ik niet ik weet het niet'. Het gaat hier wellicht over een onmacht waar je meer kennis over moet vergaren, om jezelf te leren kennen én te gaan leren om liefdevol voor jezelf te zorgen en slimme dingen aan te leren.
gr Angela
Angela1967 schreef op 23-03-2023 om 20:10:
Heb je wellicht baat bij een diagnosetraject ivm vermoeden van adhd? Niet om te strooien met diagnoses, maar als ik zie hoe ontzettend veel energie je steekt en ook wíl steken en toch het gevoel hebt dat het geen zoden aan de dijk zet dan gaat dit niet over 'wil ik niet kan ik niet ik weet het niet'. Het gaat hier wellicht over een onmacht waar je meer kennis over moet vergaren, om jezelf te leren kennen én te gaan leren om liefdevol voor jezelf te zorgen en slimme dingen aan te leren.
gr Angela
Dat is al recentelijk vastgesteld bij me. Ben nog in afwachting van medicatie en behandeling gericht op structuur plannen en regelmaat start pas over misschien een maand.
Eerlijk gezegd gebruik ik al de medicatie tegen mijn enorme vermoeidheid en niet kunnen opstaan wat ook helpt bij meer geluksgevoel en weer meer hoop en energie te focussen.
Maar het is niet een wondermiddel meer want ik gebruik het al enige jaren maar het prikkelt mij niet meer om in beweging te komen. Soms slik ik ook meer dan gebruikelijk om de afterdip weer te verhogen en dan misbruik ik het dus waardoor het ook niet meer in mijn voordeel werkt.
Ik moet ook liefdevoller omgaan met mezelf en dat blijven doen, verval al heel snel weer in zelfverwijt maar is ook te danken dan aan mijn beslissingen.
wacht de medicatie af voordat je weer heel hard gaat duwen en trekken aan jezelf. Bouw energie op door lief te zijn en 'rust en regelmaat ' te creëren. En geef medicatie de tijd, probeer een medicatie dagboekje bij te houden hoeveel je merkt bij welke dosering en op welke stemmingen het invloed heeft. Ik bleek bijvoorbeeld heel veel minder moe te zijn hoewel ik veel effectiever kon nadenken/werken en het dus eigenlijk drukker had op mijn werk.
Gr Angela
Ik kan makkelijk een halve dag verdoen met het lezen van berichten op internet (en hier reageren). Dus toen ik werkloos was, ging ik elke ochtend een rondje rennen (wandelen is ook goed hoor!) want dan had ik in ieder geval het gevoel dat ik iets gepresteerd had.
Maar het belangrijkste lijkt mij dat je niet het gevoel moet hebben dat je heel veel moet doen. Dat lukt mij ook niet.
Angela1967 schreef op 23-03-2023 om 20:42:
wacht de medicatie af voordat je weer heel hard gaat duwen en trekken aan jezelf. Bouw energie op door lief te zijn en 'rust en regelmaat ' te creëren. En geef medicatie de tijd, probeer een medicatie dagboekje bij te houden hoeveel je merkt bij welke dosering en op welke stemmingen het invloed heeft. Ik bleek bijvoorbeeld heel veel minder moe te zijn hoewel ik veel effectiever kon nadenken/werken en het dus eigenlijk drukker had op mijn werk.
Gr Angela
Ik weet het, wil het ook niet meer doen.
Uit ervaring weet ik ook dat het doen van de dingen die je moet doen en de dingen te vermijden die je niet verder brengen voorkomt krankzinnigheid en brengt meer rust en effectiviteit op. Als dat is wat je bedoelde.
haarklover schreef op 23-03-2023 om 20:54:
Ik kan makkelijk een halve dag verdoen met het lezen van berichten op internet (en hier reageren). Dus toen ik werkloos was, ging ik elke ochtend een rondje rennen (wandelen is ook goed hoor!) want dan had ik in ieder geval het gevoel dat ik iets gepresteerd had.
Maar het belangrijkste lijkt mij dat je niet het gevoel moet hebben dat je heel veel moet doen. Dat lukt mij ook niet.
ik vind dat erg zonde van je tijd en verspilling van je leven hier op aarde als ik even heel eerlijk ben dus ja ik wil er dan ook alles uit halen wat ik zou kunnen maar niet doe uit luiheid of weerstand.
Wat voor mij nu ook weer helpt is om te kijken naar waar ik op dit moment sta en eigenlijk al de wensen van mijn dromen beleef maar nog steeds niet tevredenheid of geluk ervaar.
Ik neem het maar ook van dat er in het leven gewoon donkere periodes erbij horen en je het beste ermee kan dealen al is het soms vermoeiend waardoor opgeven heel aantrekkelijk lijkt
Ook al lees ik informatieve dingen op het web het is uiteindelijk nuttig als je ook wat doet met de informatie en dat uitvoert ipv kennis blijven opdoen maar geen acties uitvoeren
Ik bedoel dat als het niet lukt om productief te zijn, je net zo goed iets kunt doen waarvan je geniet.
Meestal word ik productiever als ik goed ontspannen ben, anders ga ik te veel afleiding zoeken.
En slapen is ook heel belangrijk!
haarklover schreef op 24-03-2023 om 06:18:
Ik bedoel dat als het niet lukt om productief te zijn, je net zo goed iets kunt doen waarvan je geniet.
Meestal word ik productiever als ik goed ontspannen ben, anders ga ik te veel afleiding zoeken.
Ja ik raak ontspannen heel snel zat eerlijk gezegd. Massage elke week werd ik wel rustig van ma dat trekt me niet meer aan, wellness gisteren gepakt maar verveelde me dood en wilde liever gwn thuis op bed liggen. Uit eten gaan ben ik ook zat. Ik weet het ook niet meer, want van heel de dag liggen krijg je rugpijn en voel je niet goed aan t einde van de dag maar soms weet ik eerlijk gezegd ook niet wat ik moet doen aan goede afleiding.
echt, lees je alvast in in symptomen van adhd en hoe je daar echt jezelf bij kunt vinden zonder dat je het gevoel hebt dat je tekort schiet of iets niet goed genoeg doet of als je snel dingen saai vindt.... Het 'heilige moeten,' en vinden dat iets echt op een bepaalde manier moet is een manier om.de chaos te bezweren in jezelf maar het is een negatieve manier, als je begrijpt wat ik bedoel. Er zijn andere manieren en die kun je aanleren als die medicatie je meer rust geeft en langzamerhand veranderingen in je leven uitprobeert. Krijg je ook begeleiding, coaching? Lees in ieder geval veel erover zodat je het gevoel hebt dat je snapt wat er gebeurt op neurobiologisch niveau.
Gr Angela
Ik heb dat al wel eens gedaan bij alle diagnoses die ik heb gekregen en soms kon ik er wel wat rust en begrip voor vinden, maar ik moet het eerder in m’n kracht laten gaan gebruiken.
Heb al eerder dysthyme depressie, van sociale maar generaliserende angststoornis met cptss tot nu adhd en vermoedelijk autisme.
Ik ben we ergens blij dat ik weer wat hulp ga krijgen maar eerlijk gezegd ben ik weer wat te spreken na mijn eerste gesprek met psycholoog. In de intake werd er een behandelplan opgesteld om cognitieve gedragstherapie in te zetten voor 15 behandelingen. Vervolgens kreeg ik al een rare vibe van de psych die vervolgens tegen me zegt dat ze mij 6 behandelingen gaat geven gericht op structuur en niet mijn andere problemen zoals angst en depressie gaat behandelen want als die overheersen moeten ze me ook weer doorverwijzen. Ik vind alles echt prima en snap dat echt wel dat als je aan structuur werkt ook vaak automatisch een vooruitgang is in je mentale welzijn. Maar ze irriteerde me gewoon en het leek alsof ze mij niet wilde of met moeite aannemen indruk wilde afgeven wat ik ook precies zo ervaarde bij m’n vorige behandelaar. Zo raar doen. En echt ik verzin het niet maar als je zo ontvangen word denk je toch al bij jezelf geef me ma medicatie en fuck off.
Ze vroeg eerst of ik überhaupt wel behandeling wilde en of t niet nodig is. Vervolgens komt ze met een hele andere behandelplan ik en dan vraagt ze me of ik wel zeker weet of het mij gaat lukken om die 6 behandelingen door te lopen. Wat is haar probleem? Het maakte af door aan t einde te zeggen nou ga snel achter je medicatie en dan plannen we we een afspraak in over een maand of 2 wannneer je al je medicatie hebt ingenomen en wie weet krijg je een andere psycholoog. Ligt het aan mij of is dit echt raar aan alle kanten? Bij de receptie is ook gwn mij heel duidelijk geïnformeerd dat zij mijn psych gwn zou worden. Maar ik wil haar al gwn niet meer en hoop dat ik haar niet ga krijgen. Vind het wel jammer want diegene die mijn intake was als psych wel heel fijn en lief ma volgens mij doet ze alleen intakes want ze maakte wel aan t eind duidelijk dat we elkaar niet meer zouden zien.
Ik laat het voor nu op me afkomen allemaal.
Voel me vandaag wel weer beter in mijn vel ondanks ik al 3 nachten niet heb geslapen en vannacht weer hetzelfde zal verlopen totdat ik vanzelf ko neerval. Miss moet ik toch weer m’n slaapmedicatie innemen. Heb t 2 weken niet nodig gehad en heb ook daar gwn geen zin meer in.
Ik denk dat ik met spoed meer moet gaan werken, gezien ik toch niet kan slapen en tijd verdoe kan ik beter mijn tijd investeren in meer geld verdienen. Lekker dag en nacht werken non-stop dat past ook beter bij mij 7dagen per week bezig zijn en oneindige taken opnemen aan verantwoordelijkheden.