Op vakantie met depressie
Binnenkort hebben we als gezin vakantie en gaan we óp vakantie. 1400km rijden. Man en kinderen hebben er veel zin in. Ik niet. Ik zie er tegenop. Niet alleen tegen de reis, ook tegen het verblijf. Activiteiten, uitstapjes. Ik heb nergens zin in…
zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zittend hebben gezeten die goede tips hebben?
Ga praten met je man! Leg hem je angsten uit, dan weet hij ook waar hij aan toe is.
Misschien kan je hem nu al wat tips geven wat er mogelijk is, een zwembad, kasteel, noem maar op. Of een afspraak dat hij de ene dag alleen met de kinderen gaat (en gelijk een hapje eet) en dat jullie de andere dag gezamenlijk gaan, maar dan niet langer dan 3 uur.
Een depressie is een ziekte en met ziektes hoi je normaal gesproken rekening. Je gezin zal van jou ook weten dat je niet alles kan.
Kan je bijvoorbeeld tijdens de reis achterin zitten met oordopjes voor een deel? Misschien niet heel sociaal, maar als dit jou helpt is het misschien wel bespreekbaar met je man.
Zou je het voor jezelf acceptabel vinden om op deze manier op vakantie te gaan?
Bespreek het van tevoren, maak een plan!
Niemand heeft er wat aan dat jij na de vakantie weer terug bij af bent.
Iets andere situatie, maar wij zijn een dag na mijn operatie op vakantie gegaan en ik was vooraf ook huiverig of ik voldoende rust zou krijgen. Dat is wonderwel goed gegaan, ook doordat ik écht bij man m’n grenzen steeds goed heb aangegeven. Dat leidde één keer tot een fikse woordenwisseling, maar dat was het dan ook. Al met al ben ik heerlijk bijgekomen én hebben man en kinderen het fijn gehad.
Wat hielp:
- veel gemak kopen/regelen. Dus alleen maar supersimpele maaltijden koken, uit eten gaan of iets afhalen.
- niet vooraf plannen, maar per dag bekijken waar we zin in hadden/energie voor hadden. Dat ook aan de kinderen duidelijk maken. We hebben maar één excursie (boottocht) een paar dagen vooraf geboekt, de rest dus echt op z’n beloop gelaten.
- niet moeilijk doen over schermtijd van kinderen. Gewoon af en toe voor een film zetten/achter de tablet en zelf (samen of alleen) buiten gaan zitten met een boek.
Uiteindelijk was het bij ons een van de meet ontspannen vakanties tot dusver, terwijl ik er van te voren dus best tegenop zag (en zelfs overwogen heb thuis te blijven). Succes!
Wij hebben er voor gekozen niet als gezin op vakantie te gaan. Hier een partner met een depressie en aanverwante problemen. Om te voorkomen dat de vakantie volledig op mijn schouders komt te rusten terwijl partner ook mee is, ga ik alleen met de kinderen. Partner rust thuis en ik een ontspannen vakantie waar ik niet met partner rekening hoef te houden en daardoor niet op de tenen hoef te lopen. Dit is bij ons voor beide partijen de beste oplossing.
Zeilboot schreef op 24-07-2022 om 15:38:
Wij hebben er voor gekozen niet als gezin op vakantie te gaan. Hier een partner met een depressie en aanverwante problemen. Om te voorkomen dat de vakantie volledig op mijn schouders komt te rusten terwijl partner ook mee is, ga ik alleen met de kinderen. Partner rust thuis en ik een ontspannen vakantie waar ik niet met partner rekening hoef te houden en daardoor niet op de tenen hoef te lopen. Dit is bij ons voor beide partijen de beste oplossing.
Hoe is dat voor de kinderen?
En hoe ziet het er voor jou uit als het volledig op jouw schouders zou rusten? Ik probeer even een voorstelling te maken of dat bij ons ook het geval zou zijn..
Wattenbolleke schreef op 24-07-2022 om 09:55:
[..]
Nee. Dat wil ik mijn gezin niet aandoen. Ik vind het niet fijn met hen, maar zij wel met mij. Dus blijkbaar gaat er ook nog iets wél goed.
Heb je met ze gesproken over de optie dat je thuisblijft? Misschien vinden ze het toch een goed idee en/of hebben ze het voor je over.
Wattenbolleke schreef op 24-07-2022 om 15:59:
[..]
Hoe is dat voor de kinderen?
En hoe ziet het er voor jou uit als het volledig op jouw schouders zou rusten? Ik probeer even een voorstelling te maken of dat bij ons ook het geval zou zijn..
Mijn kinderen (pubers) gaven zelf ook aan dat de vakantie op mijn schouders rust en vonden het een goed idee om het op deze manier op te lossen. Zij zien kansen 😉
Mijn partner wordt stil en trekt zich steeds verder terug als het niet gaat. Heeft behoefte aan rust op de dag en ik kan daar niet elke dag rekening mee houden. Wij hebben over het algemeen actieve vakanties, waar we tussentijds ook van accommodatie wisselen. Al het regelwerk ligt bij mij, maar ook de invulling van de dag. Ik kan niet verzaken, want dan stort op dat moment de boel in. Op het moment we samen op vakantie gaan zijn we ook samen de kartrekker en verantwoordelijk. Beide kan partner op dat moment niet waarmaken. Ik kom dan compleet leeg thuis en heb daarna eigenlijk nog een eigen vakantie nodig om op adem te komen.
We gaan nog wel twee momenten per jaar met z'n allen op vakantie en dat gaat goed en is max 6 dagen. Dat gaat goed en partner kan zich hierop voorbereiden. De zomervakantie is gewoon een stap te groot. Ooit komt het wel weer, maar nu even niet.
alhambra schreef op 24-07-2022 om 16:01:
[..]
Heb je met ze gesproken over de optie dat je thuisblijft? Misschien vinden ze het toch een goed idee en/of hebben ze het voor je over.
Niet heel serieus. Man wil sowieso heel graag dat ik meega.
Waarschijnlijk ga ik eind augustus 6 weken uit huis weg. Voor rust. Misschien houd dat me ook wel tegen om nu thuis te blijven.
De optie om op de achterbank te gaan zitten bevalt me wel. Dan zit ik tussen de kinderen in en slaan die elkaar hopelijk de hersens ook niet in. En voor man is het gezellig als kind drie naast hem zit te keuvelen een tijdje.
Wattenbolleke schreef op 24-07-2022 om 16:23:
[..]
Niet heel serieus. Man wil sowieso heel graag dat ik meega.
Waarschijnlijk ga ik eind augustus 6 weken uit huis weg. Voor rust. Misschien houd dat me ook wel tegen om nu thuis te blijven.
De optie om op de achterbank te gaan zitten bevalt me wel. Dan zit ik tussen de kinderen in en slaan die elkaar hopelijk de hersens ook niet in. En voor man is het gezellig als kind drie naast hem zit te keuvelen een tijdje.
Maak het jezelf dan zo gerieflijk mogelijk. En misschien dat een verandering van omgeving je goed doet.
Fijn dat je een tijdje ruimte voor jezelf kunt gaan pakken
Wattebolleke, wat ik me herinner is het bij jou niet zomaar een beetje depri.
Je man weet dat ook, bedenk voor jezelf wat haalbaar is.
Ontbijt klaarzetten? Lunch? Koken? Afwassen? Limonade tussendoor? Bij elkaar zitten / hangen? Boodschappen? Auto inruimen? Uitjes verzinnen? Kinderen op bed leggen?
Maak een lijst van alle dingen die je als moeder uit gewoonte op zou pakken. Wat doe je thuis wel en niet? En ga dan verdelen samen met je man. Wat kan jij doen, wat kunnen de kinderen doen en wat gaat man doen?
Ik weet niet hoe oud de kinderen zijn, maar als hun bijvoorbeeld voor ontbijt verantwoordelijk zijn, of...
Dat kan best voor de vakantie om er een leuke tijd voor iedereen van te maken.
En misschien heeft man wel een hekel aan uitjes bedenken, terwijl jou dat wel lukt vanuit een rustig plekje in de tuin of slaapkamer. Of vind je het lekker alleen boodschappen te doen? Of een restaurant op te zoeken?
Laat zien dat je wel wat wil doen, maar dat hij ook aan de bak zal moeten.
Dat zal geen nieuws voor hem moeten zijn 😉
Heb je extra medicatie voor noodgevallen of een noodnummer van hulpverlening? Zet desnoods een telefonische afspraak ergens in het midden om je er doorheen te slepen.
Evaluna schreef op 24-07-2022 om 16:52:
Wattebolleke, wat ik me herinner is het bij jou niet zomaar een beetje depri.
Je man weet dat ook, bedenk voor jezelf wat haalbaar is.
Ontbijt klaarzetten? Lunch? Koken? Afwassen? Limonade tussendoor? Bij elkaar zitten / hangen? Boodschappen? Auto inruimen? Uitjes verzinnen? Kinderen op bed leggen?
Maak een lijst van alle dingen die je als moeder uit gewoonte op zou pakken. Wat doe je thuis wel en niet? En ga dan verdelen samen met je man. Wat kan jij doen, wat kunnen de kinderen doen en wat gaat man doen?
Ik weet niet hoe oud de kinderen zijn, maar als hun bijvoorbeeld voor ontbijt verantwoordelijk zijn, of...
Dat kan best voor de vakantie om er een leuke tijd voor iedereen van te maken.
En misschien heeft man wel een hekel aan uitjes bedenken, terwijl jou dat wel lukt vanuit een rustig plekje in de tuin of slaapkamer. Of vind je het lekker alleen boodschappen te doen? Of een restaurant op te zoeken?
Laat zien dat je wel wat wil doen, maar dat hij ook aan de bak zal moeten.
Dat zal geen nieuws voor hem moeten zijn 😉
Heb je extra medicatie voor noodgevallen of een noodnummer van hulpverlening? Zet desnoods een telefonische afspraak ergens in het midden om je er doorheen te slepen.
Klopt. We hebben in het burn-out topic geschreven samen.
Ik heb voor 2 weken slaapmedicatie meegekregen gelukkig. Ik dacht, als ik ook nog slecht ga slapen dan komt het niet goed. Dus die kan ik nemen als het allemaal teveel word in m’n hoofd.
Mijn kinderen zijn sinds de zomervakantie is begonnen bijna alle dagen op de bso geweest omdat het teveel voor me is om voor ze te zorgen maar praktisch kan ik wel wat. Inpakken, afwassen, makkelijke dingen koken, limonade. Alleen met elkaar hangen bijvoorbeeld niet. Dus goed idee om dat ook mee te nemen in gesprek.
Kids zijn 11,9 en 5. Die van 9 en 11 kunnen iig helpen inderdaad.
sorry hoor
Maar hoe bedenk je het
Met een depressie.
1400 km verder op te gaan zitten .
Roos55 schreef op 25-07-2022 om 08:16:
sorry hoor
Maar hoe bedenk je het
Met een depressie.
1400 km verder op te gaan zitten .
Omdat een depressie je niet immuun maakt voor de behoeften van je gezinsleden. Zij willen wel dat je er bij bent en dat gun je hun ook.
Wat een botte empathieloze opmerking zeg.
Ysenda schreef op 25-07-2022 om 08:55:
[..]
Omdat een depressie je niet immuun maakt voor de behoeften van je gezinsleden. Zij willen wel dat je er bij bent en dat gun je hun ook.
Wat een botte empathieloze opmerking zeg.
Belachelijk dat je dit zegt
ken jij mij ?
Roos55 schreef op 25-07-2022 om 08:16:
sorry hoor
Maar hoe bedenk je het
Met een depressie.
1400 km verder op te gaan zitten .
En deze bijdrage is helpend, want?