Korte opname of niet? Help
vanuit behandelaar is er een advies om een kortdurende opname te overwegen. Vooral om de druk thuis in combi met therapie doebaar te houden/maken. Drukke thuissituatie met 3 jonge kinderen en ik ben met regelmaat compleet ontregeld. Behandeling valt zwaar. Waardeer mijn psych enorm maar dwang/angst fout te doen (normale leven) komt ook in therapie heel consequent terug. Met als gevolg dat ik nog meer ontregel. Maar ik vind het eng. En confronterend, ik wil niet dat mensen weten hoe slecht ik ga. Maar op mijn slechtste momenten is het heel donker. Maar ik wil stiekem verdwijnen. Ik weet niet waar ik goed aan doe. Ik wil niet zo slecht zijn. Maar m’n hoofd is giga obsessief. Hoe maak je keuze: en 3 weken van huis hoe?? Partner etc vinden t overdreven. Ik weet niet wat ik moet en voel me zo onstabiel dat dit nog enger is. Iemand tips?
Bedankt duizel. Fijn om het van een andere kant belicht te zien. Ik heb zelf een nogal eenzijdig en heel negatief beeld door mijn vader. Daardoor lijkt groep me ook heel eng. Je hebt ook wel gelijk dat de diagnose kan helpen in het inzichtelijk maken van hoe ik werk. Ik snapte nooit waarom mijn hoofd overuren draait op ieder gebied van sociale interactie. Waarom alles zo perfect lukt maar zo verschrikkelijk voelt. Waarom ik bij voorbaat al wist dat ik geen relatie wilde en het zocht in co-ouderschap. Waarom ik de gedachtes in mijn hoofd niet geordend krijg en het altijd voelt alsof er iets fout is. Ik vind het leven echt heel moeilijk. Zou zo fijn zijn als dat tandje minder wordt. Dankjewel voor je bericht dus. Geeft me een beetje hoop. Je omschrijft ook veel wat ik ken. Wat niet uit te leggen valt wat ik zelf niet eens geordend krijg. En dan schrijf je dit en denk ik ja dat is het. Ik vind het eng hoeveel pijn het doet om de enige vertrouwensband die ik heb opgebouwd te verliezen. Het lukt me niet om lang vast te houden aan dat het niet verlaten is maar loslaten om ergens andere gerichtere hulp te krijgen. Ik schrik wat ik wil doen om het vast te houden. Daarom geen hechting voor mij. Het ontregeld me alleen maar meer. Maar het was stiekem wel fijn om op te leunen. En nu weer zonder zijwieltjes en ga zo hard onderuit. En moet doorgaan en doe ik ook. Denk echt dat ik het beste eruit haal wat ik kan qua Kids maar ook hun emoties worden ingewikkelder en moeilijker te containen. Want dat lukt me al niet bij mezelf. Ik hoop echt dat hulp goed gaat zijn.
m’n hoofd gaat echt zo slecht. Ik weet echt even niet hoe door met alles. Vakantie duurt te lang en moet teveel en kinderen kunnen nergens logeren.
Had met m’n moeder afgesproken daar 1 x pw maar is maar 1 x gebeurd in vakantie en kan niet meer. En ben echt op
Onlyhuman schreef op 16-08-2024 om 23:19:
m’n hoofd gaat echt zo slecht. Ik weet echt even niet hoe door met alles. Vakantie duurt te lang en moet teveel en kinderen kunnen nergens logeren.
Had met m’n moeder afgesproken daar 1 x pw maar is maar 1 x gebeurd in vakantie en kan niet meer. En ben echt op
hoelang duurt de vakantie nog?
ach toch. Wat kunnen de dagen dan lang duren hè?! De vakantie loopt naar zijn einde volgens mij. Kun je je kids morgen een dagje voor een film zetten, gordijnen dicht en jij op de bank? Even wat rust inbouwen, mss oordoppen in. Zijn ze al in de fase dat ze snappen dat jij soms ook rust nodig heb? Dat is niet erg voor ze. Ik hoop dat dit misschien wat lucht kan geven.
Weet jouw moeder hoe slecht t met je gaat? Wellicht helpt t al als ze een paar uur langskomt bij jou en jij intussen een paar uur kan rusten.
Verder weet ik niet zo goed wat ik kan zeggen om je te steunen. Maar ik lees je en gun je het allerbeste. Hang in there!
nog 1 week duizel. Wel een drukke week ivm speciale spelweek voor oudste. Veel voorbereiden en nadenken en brengen en halen. Valt op zich vast mee maar voelt zo groot in m’n hoofd. Krijg geen grip
En de jongste 2 nog niet armband, probeerde afgelopen dagen wel wat meer rust in te plannen maar is gewoon druk en doe veel te veel om over te compenseren. Op bepaalde manier voelt het dan beter behalve dat ik volledig opbrand en uiteindelijk over grenzen ga en dan heel slecht voel. M’n moeder weet het/wist het maar lijkt alsof ze het elke keer weer vergeet. Dus dan is ze even heel lief begripvol etc maar week erop is ze het vergeten. Hier blijven wil ze niet. Ze wil alleen oppassen in eigen huis. En als kids niet mee willen of niet kan omdat zoals nu vlooienplaag is daar dan vergeet ze dat t nodig was. Terwijl ik echt heb aangegeven dat ik 1 dag pw nodig had om vakantie te overleven. En familie wordt helemaal overgenomen door scheiding broer duurt nu al bijna 2 jaar. En zoals Nu dat onderzoek ze vragen niet. En ik weet niet of ik het überhaupt durf te delen maar zonder vraag zeker niet.
Sorry ik heb het gevoel hier ook alleen maar in herhaling te vallen. En negatief te zijn. Maar doe echt hee veel leuke dingen met kinderen. En ook bijvoorbeeld gisteravond nog op Pokemon go jacht spontaan. En eerst gezwommen. En dat is leuk en doe ik goed: maar in m’n hoofd voelt t zo slecht
oké. Oudste is overdag dus weg. Dat scheelt 1 kind. Waarschijnlijk heb je per dag een paklijst wat er mee moet. Hier helpt het om de avond vooraf in te pakken. Is oudste nog te jong om zelf naar huis te fietsen? Dat zou energie schelen omdat je dan niet zo op de tijd hoeft te letten.
Je weet het zelf al, je doet heel veel. Gaan zwemmen en dan ook nog pokemon go is niet nodig. Na het zwemmen mag je ook rust inbouwen. Misschien met schermtijd? Wellicht meer schermtijd als je zou willen maar je bent aan het overleven en mag daarin ook wel lief zijn voor jezelf. Vakantie is nog 1 week.
Gaan ze allemaal naar school na de vakantie?
ik geloof je meteen als je zegt dat je veel leuke dingen doet met je kinderen. Ik denk zelfs dat je te veel dingen onderneemt (leuk voor de kinderen, misschien teveel voor jou) en je dan inderdaad over je grenzen gaat. Het maakt niet uit dat je misschien in herhaling valt, hoe situatie verandert nu eenmaal niet zomaar ineens. Dus blijf je uiten als dat goed voelt.
Ik mis een beetje jouw (ex?) man in dit verhaal. Waar is hij? Kan hij vandaag de kinderen meenemen en jou wat rust gunnen? Kan hij iets betekenen in het rijden van de oudste?
Het is pijnlijk voor jou dat je moeder niet meer begrip en medeleven kan hebben. Dat ze niet vraagt naar de uitslag van je onderzoek is gewoon niet fijn. Ik heb een lieve moeder maar haar motto is; je vertelt wat je kwijt wil, maar ik ga geen vragen stellen. Bij mij voelt dat ook wel aan als dat ze geen belangstelling heeft.
Kan er zoiets ook bij jouw moeder aan de hand zijn?
Hoe gaat t trouwens met de afbouw van de xanax? En kun je veilig rijden tijdens de afbouw of heb je relatief weinig klachten?
- knip -
- knip -
only human, ik heb je gelezen, ik reageer nu even kort, omdat je de posts heb weggehaald. Maar onthoud, je ben een mens, je doet je uiterste best en meer kun je niet doen. You are Only Human. Je doet t goed!
Armband schreef op 20-08-2024 om 13:56:
only human, ik heb je gelezen, ik reageer nu even kort, omdat je de posts heb weggehaald. Maar onthoud, je ben een mens, je doet je uiterste best en meer kun je niet doen. You are Only Human. Je doet t goed!
Dankjewel armband dat is l
Hoe ben je de laatste vakantie week doorgekomen? Is t een beetje gelukt allemaal? Komende week begint de school weer denk ik en dan word het allemaal weer wat rustiger, hoop ik voor je.
Voel je niet verplicht te antwoorden hè als je dat niet wil!
Hé armband, klopt laatste dag vandaag! Laatste week viel erg zwaar. Overprikkeling is er altijd maar zet me er steeds overheen. Deze week lukte dat niet meer. Dan ging het goed tot punt dat we in supermarkt stonden en ze bleven praten en ik moest nadenken en gewoon echt helemaal ontregelde. Stond daar echt met m’n handen over m’n oren. Alles om prikkels buiten te sluiten. Maar vandaag probeer ik het goed af te sluiten en alles is klaar voor school. Hoop zo dat het gaat helpen al weet ik ook dat er dan juist meer ruimte ontstaat voor de donkere gedachtes en gevoelens. Voor het in bed willen blijven. Maar 1 ding tegelijk. Eerst vakantie gezellig afsluiten. Lief dat je er aan dacht en naar vroeg 
hé only human, hoe gaat t ermee? Kinderen weer naar school, dus hopelijk wat meer rust, of is je groepstherapie al begonnen?
Ik hoop dat t je gelukt is om je xanax af te bouwen, want dat lijkt me ook nog een hele klus.
Als je zin heb om wat te vertellen, lees ik je graag. Maar voel je zeker niet verplicht!
even een knuffel voor als je dit leest.
Er is waarschijnlijk weer een beetje regelmaat doordat school begonnen is. Hopelijk geeft dat wat structuur en rust.