Korte opname of niet? Help
vanuit behandelaar is er een advies om een kortdurende opname te overwegen. Vooral om de druk thuis in combi met therapie doebaar te houden/maken. Drukke thuissituatie met 3 jonge kinderen en ik ben met regelmaat compleet ontregeld. Behandeling valt zwaar. Waardeer mijn psych enorm maar dwang/angst fout te doen (normale leven) komt ook in therapie heel consequent terug. Met als gevolg dat ik nog meer ontregel. Maar ik vind het eng. En confronterend, ik wil niet dat mensen weten hoe slecht ik ga. Maar op mijn slechtste momenten is het heel donker. Maar ik wil stiekem verdwijnen. Ik weet niet waar ik goed aan doe. Ik wil niet zo slecht zijn. Maar m’n hoofd is giga obsessief. Hoe maak je keuze: en 3 weken van huis hoe?? Partner etc vinden t overdreven. Ik weet niet wat ik moet en voel me zo onstabiel dat dit nog enger is. Iemand tips?
wat heftig daglichtlamp. Is het uiteindelijk wel meegevallen? En ja ik ga het aangeven. Mis gewoon mijn eigen psycholoog zo. Zij kon dingen in juiste verhouding zien. En geloofde echt in mij. Niet dat ik onfeilbaar ben maar wel dat gezin hetgeen is waar ik alles in stop wat ik nog heb.
en dat het gezin je verbetering ook ondermijnt want je partner en familie ondersteunen je niet om beter te worden.
Die zien nog steeds niet in dat zij onderdeel van het probleem zijn, komt ook omdat jij de schijn zo goed weet op te houden en zo probeert dingen gescheiden te houden.
En daar kan VT bemoeienis nog best wel eens een positieve rol in spelen.
Je hoort er veel nare geluiden over, maar zoals altijd de positieve dingen hoor je niet of nauwelijks.
Onlyhuman schreef op 20-06-2024 om 10:12:
wat heftig daglichtlamp. Is het uiteindelijk wel meegevallen? En ja ik ga het aangeven. Mis gewoon mijn eigen psycholoog zo. Zij kon dingen in juiste verhouding zien. En geloofde echt in mij. Niet dat ik onfeilbaar ben maar wel dat gezin hetgeen is waar ik alles in stop wat ik nog heb.
Ja het was heftig, in mijn geval was de melding een leugen, maar juist omdat er eigenlijk niet zoveel aan de hand was duurde het heel lang (want er was geen reden om het prioriteit te geven). Heb nog heel lang stress gehad van brieven in witte enveloppen waar je aan de buitenkant niet kunt zien wie de afzender was. Want zo kwam de brief van wat toen nog het Meldpunt Kindermishandeling was.
Wat heftig daglichtlamp, kan me voorstellen dat die angst je nog lang achtervolgd heeft. En je hebt gelijk Ysenda, het zijn vaak de negatieve geluiden door je hoort. Sta er ook zeker achter als het in belang van de kinderen is. Voor nu lijkt het mee te vallen. Iht was er vandaag toen ook de kinderen thuis waren en zij gaf aan geen enkele reden tot zorg te zien wbt de kinderen. Ook eerdere behandelaar heeft dat in overdracht gezet. Het was hectisch en druk met kids erbij en dan ik niet tot de kern maar ze hebben iig een beeld van thuissituatie nu. Alleen super kut. Werd gebeld nav intake en zij willen me weer terug verwijzen naar eerdere psycholoog. Snap er niks van. Was zo’n complex geval, wilden persoonlijkheidsonderzoek kijken hoe beste te starten met behandelen en uiteindelijk trauma behandeling. Veilig thuis dus misschien en nu trekken ze hun handen er van af… ik snap er niks meer van. Had net vandaag afscheid genomen. Weer nieuwe error
Ik kwam even checken hoe het met je gaat.
dankjewel Ninoea, momenteel zit ik een beetje tussen alle behandelingen in. Duidelijk is wel eindelijk dat ik overgenomen wordt door nieuwe ggz. Daar werken ze oa met systeemtherapie, mbt etc. Wat mijn oude niet aanbood. Helaas is die dus stopgezet. IHT was deze week laatste afspraak omdat poli het dus gaat overnemen. Veel onrust en chaos en heel veel weerstand om me weer te binden. Mis heel erg de semi veiligheid van mijn eigen psycholoog. Maar moet erdoorheen. Merk dat ik echt niet lekker ga. Slaap bijna de hele dag. Tot uur voordat kids gehaald moeten worden. Dan snel boodschappen en huis semi op orde en playdates zwemles etc. Maar zelfbeschadigend gedrag veel slikken en slapen. Ik zou echt echt moeten douchen maar kan me nergens toe zetten. Laatste beetje energie gaat in wat echt moet en ik ben geen prioriteit . Het is even moeilijk. Hoop dat het straks beter wordt. Lief dat je t vraagt 
Het is zoals het is; meer dan je nu doet is ‘gewoon’ even niet mogelijk. Dat is niet leuk en je zou anders willen, maar het is de realiteit waarmee je te dealen hebt. Al het andere kost je nu teveel. Hoe gaat het met de vader van je kinderen, pakt hij ook dingen op? Hoe is je contact met hem? Wonen jullie nog op hetzelfde adres?
Ja woon nog bij hem. Hele uit elkaar gaan heeft heel veel stress en hij doet alsof er niks ad hand is. En ik ben zo bang voor slechte sfeer. Ik raak dan helemaal in paniek dus laat het weer gebeuren. Net as altijd. Ik wil niks van m geen toenadering of iets maar hij doet alsof er niks is. En ik slaap heel veel en hij doet gezellig mee. Dus gaat ook even liggen as kids op school zijn en ligt dan vervolgens tot 14u. Dus ik mag liggen maar hij pakt niks over. En ik ben zo moe en wil wel weg maar geen vooruitzicht op huis. En de sfeer mag niet slecht zijn. Dat triggert teveel. Dus ben weer zo zwak om te slikken en m’n rol te spelen
Wat bedoel je steeds met dat slikken? Is dat je nu voorgeschreven medicatie? Want stop dan met zo streng zijn voor jezelf, er zijn mensen bezig de juiste hulp voor je te regelen.
Als je steeds een overdosis neemt: geef het alsjeblieft aan bij je behandelaren om de urgentie aan te geven. Oh ja, het is een vraag voor jezelf, ik verwacht echt geen openbaar antwoord op een forum 
sorry ik bedoelde slikken als in doen alsof er niks is. Geen ruzies aangaan. Geen confrontaties. Niet meer benoemen dat het echt over is. Althans 2 keer gedaan maar dan ging hij drinken en van alles en nu heb ik zoiets van als ik het niet benoem dan blijft sfeer oké. Dus zeg niks meer wat onrust veroorzaakt. Qua medicatie slik ik wel teveel maar heb dat aangegeven en dinsdag medicatieconsult. Wil dat ze minder xanax gaan voorschrijven aangezien ze me per ongeluk al 7 weken dubbele dosering geven en ben op slechte momenten genegen veel te verdoven. Ik hoop echt dat goede hulp komt. Ik had me alleen voor iemand die zich nooit hecht wel gehecht aan psycholoog en dat is onwijs dom maar voel me nu nog eenzamer
Als je je eenzaam voelt, blijf hier gewoon van je af praten. Al zijn we maar een heel klein beetje...
Dat is lief. Maar ik voel me tot last. Een zeur. Zoveel verder en nog steeds tzelfde. Kan me zo voorstellen dat jullie dat hier ook zat worden
Nee Hoor, we kunnen je berichten gewoon overslaan als we dat willen Dus je kunt hier niet zeuren of teveel zijn.
Voel je vooral vrij om hier te delen. Je bent hier niet snel tot last omdat degenen die hier lezen en reageren daar zelf voor kunnen kiezen. Dat is ook waarom ik zelf even polste hoe het is.
Hee Onlyhuman, het is ok hier te zeuren!
(doen we allemaal hier)
Blijf dat ajb doen, als het je ook maar iets brengt!
Had je laatste berichten gemist. Pittig weer!