Ik zit vast en vind er niks meer aan

Allereerst heb ik nog geen tijd gehad om te reageren op alles dus vandaar. Verder schrikken mij de reacties niet af en vind ik het fijn om tips te krijgen. Ik zal nu proberen te antwoorden. 

Moradora schreef op 15-09-2023 om 14:00:

TO kan blijkbaar niet alleen zijn en geeft anderen graag de schuld. Als het haar niet meer aan staat, loopt ze weg en vind op Tinder gelijk een ander. Alles is weer halleluja tot dat gevoel afzakt en dan rent ze weer weg naar Tinder. Arme man en arme kinderen die verdienen zoveel beter als deze "moeder" die niet maar zichzelf kan en wil kijken en denkt dat het gras elders altijd groener is.

Dat klopt niet. Ik kan prima alleen zijn, vind het juist fijn. Ik geef niemand de schuld. Ik heb hier omschreven waar IK tegenaan loop en dat is niemands schuld. Dat zijn mijn gevoelens. Zoals jij het schetst zit het niet in elkaar maar jij mag dit zo zien. Als dit echt zo was dan had ik dat al 10x kunnen doen. Ik weet zelf wel beter. 

ToetieToover schreef op 15-09-2023 om 14:17:

Zo te lezen kijk je vooral naar factoren buiten jezelf om je gevoel te managen. Soms lukt dat, bijvoorbeeld bij een verliefdheid. Maar die gaat over. En dan zit je er weer mee: met jezelf. Je neemt jezelf overal mee naartoe. Daarom denk ik oprecht dat je het meeste gebaat bent om eens te proberen je gevoel in goede banen te gaan leiden. Te beginnen bij je gedachten. In eerste instantie kun je daar nog somberder van worden misschien, als je de oplossing in jezelf moet zoeken. Als je je realiseert dat je zelf een aandeel hebt in je misère, is dat niet prettig maar uiteindelijk betekent het wel dat je er invloed op kunt uitoefenen. Of op zijn minst om dat te proberen en er open voor te staan.

Deels waar maar ik kijk ook naar mezelf, hoe ik dingen zie en doe en hoe ik dat anders zou kunnen. Dat iemand hier zegt als het haar niet aanstaat rent ze naar Tinder en begint met een nieuwe man is complete onzin. Waarom zit ik hier al jaren in dan en in mijn vorige relatie ben ik ook jaren ongelukkig geweest voordat ik de stap zette om weg te gaan. Als ik het allemaal zo 'makkelijk' vond dan deed ik dat wel meteen. Zo is het dus niet. 

Ik wil ook heel graag bij/met mezelf beginnen. Maar ik denk ergens dat mijn gevoelens nu een resultaat zijn van het leven en de relatie waar ik in zit. Ik begin ergens echt te denken dat dit niet meer de relatie voor mij is en dat ik daardoor verder wegzak.

Mevrouw75 schreef op 15-09-2023 om 14:47:

[..]

Je hebt kleine kinderen, jij komt nergens aan toe, hij dus ook niet.
lijkt me heel logisch hoor en het is ook heel logisch dat je leven nu niet sprankelijk is. En dat sprankelijk verwacht je wel en dat is echt echt echt heel onrealistisch.

Ik weet niet of dat onrealistisch is. Ik denk er weleens aan hoe het zou zijn met een man die wel alles goed op orde heeft (financieel, in huis en in zijn leven), die ondernemend is en mij daar ook in mee neemt. Dat zou me toch een heel ander gevoel geven. 

anomarie schreef op 15-09-2023 om 14:57:

oei je zit in een heel lastig pakket waarbij het lijkt dat je dat heel graag anders zou willen, maar echt niet zou weten hoe. Je hebt ook al veel geprobeerd om het anders te doen maar zonder succes op langere termijn. De vraag is nu hoe verder? Je vluchtweg lijkt nu te bestaan uit het uit de weg gaan van de huidige situatie en misschien zelfs je pijlen direct te richten op een andere partner en een nieuwe schone lei. Is dit een patroon wat je herkent?
bij herhalende depressies is vaak de depressie zelf een symptoom en niet de oorzaak. Als dan alleen de depressie wordt behandeld en niet het onderliggende probleem, blijf je in dezelfde cirkel lopen en los je niks op. Je geeft aan dat je al meerdere therapieën hebt gevolgd maar als deze alleen de depressie hebben bestreden is het de vraag of je de juiste therapie hebt gevolgd. Zou je bereid zijn om meer inzicht te krijgen in je patronen, waardoor je je zo ongelukkig voelt? Dat wil niet zeggen dat je niet bij je huidige partner moet blijven of juist weg moet gaan maar dat je meer inzicht krijgt in wat maakt dat je doet wat je doet en wat wil jij om ook op langere termijn gelukkig te blijven. Dit vraagt echter veel van de ander die je daar bij kan helpen. Een basispsycholoog kan je vast een zeker zo onder tafel praten. Dat gaat voor jou niet werken. Een ervaren psycholoog of liefst psychotherapeut binnen de specialistische ggz kan je wellicht beter helpen.

Ik zou niet weten wat het onderliggende probleem is... Ik weet alleen dat ik me met periodes niet happy voel en dat is met name als mijn leven in een sleur zit en de relatie niet meer goed voelt. Aan de ene kant kan ik daarmee doorgaan onder het mom van de kinderen en het zal allemaal aan mij liggen. Aan de andere kant weet ik ook niet of dat de oplossing is. Tuurlijk ik wil met alle plezier alles alleen bij mezelf zoeken. Maar is dat fair? Het kan zijn dat je iets anders in het leven wil en verwacht en dat een relatie op gegeven moment niet meer aansluit dar Is dat een schande? Ja voor sommige mss wel.

RosaMontana schreef op 15-09-2023 om 18:28:

Eens met degenen die aangeven dat het belangrijk is om naar jouw onderliggende patronen te kijken ipv weg te vluchten in een andere relatie. Daarnaast vraag ik me af of jouw daginvulling wel genoeg voldoening geeft. Ik word al moe als ik denk aan uren in de auto om je kinderen te vervoeren. Hoe geestdodend is dat? Ik zou die tijd liever aan zinvol werk besteden, en investeren in sociale contacten. Misschien zit daar een opening: hoe vul ik mijn dag zinvol in, hetzij door werk (het lijkt alsof je te weinig werk hebt) hetzij door andere dingen waar je blij van wordt.

Ik vind dit lastig. Tuurlijk kan je zeggen 'je hebt dit eerder gedaan in een andere relatie, dus dit is jouw patroon'. Als die relatie je niet gelukkig maakt en een andere niet en mss nog 10 daarna niet, ja dat kan. Moet je daarom er dan maar mee doorgaan omdat het aan jezelf ligt en het een zogenaamd 'patroon' is. Lijkt me ook niet. 

Mijn daginvulling geeft mij niet per se voldoening. Ik ben vooral de kinderen aan het rijden en boodschappen doen. Dat is hoe het momenteel is en daar ben ik verandering in aan het brengen door wat ik zei met iets waar ik mee bezig ben en binnenkort afrond. 

letterkoekje schreef op 15-09-2023 om 19:15:

[..]

[..]

[..]

Ik reageer hier op verschillende punten uit deze twee posts:

Terwijl je op 14/9 om 11 uur mij verweet op de zaken vooruit te lopen, schrijf je 24 uur nadien al dat je op Tinder je voelsprieten uitsteekt voor een gezelligere man. Zo ver zat ik er dan toch niet naast door te zeggen dat je al over een andere relatie bezig was!

Dat ik van jou werk niks snap, da's waar, maar dat hoeft ook niet, dat snappen. Ik lees alleen dat je goed verdient (sic) en dat vind ik straf. Er zijn periodes dat je helemaal geen werk hebt. Hoeveel werk heb je dan en hoeveel verdien je dan in de periodes dat je wel werk hebt? Dat moet wel de moeite zijn. En dat nog in combinatie met de kinderen thuis. Ik geloof er geen snars van! Want als je toch al zo overbelast bent, zo goed je kost verdient (op niet eens een full-time tijd, terwijl andere ondernemers 2x een full-time draaien om hun hoofd boven water te houden), waarom ga je dan nog eens bijstuderen om nog meer ondernemingen te hebben? Maar daar ga je mij ook weer ongelijk geven en komt er een verhaal met nieuwe elementen die we tot hier toe nog niet gelezen hebben.

Daar waar je eerst enkel te klagen had over een man die weinig zei en als hij dan iets zei, dat het té stil was, blijkt hij nu plots nors en chagrijnig te zijn. Dat heb ik helemaal niet gelezen in de eerste posts die je schreef. Toen kreeg ik de indruk dat je helemaal niet te klagen had. Misschien geen droomman, maar toch iemand met wie best te leven was. Ofwel schreef je toen de waarheid niet, ofwel lieg je nu. Maar hetzelfde is het verhaal niet.

Als iemand op iets ingaat dat jou niet zint, dan draai je een andere richting uit en fantaseert er weer nieuwe elementen bij, zodat een deel van de forummers daarop kunnen ingaan.

Benieuwd wat je nu weer allemaal gaat vertellen om ook mijn conclusie te ontkrachten!

Je zat er wel naast want ik ben niet bezig met een nieuwe relatie te zoeken. Tinder heb ik weleens op gekeken om te zien wat er zoal aan mannen opstaat. Ja daar was ik nieuwsgierig naar en ook om gewoon eens met anderen mensen te praten want buiten mijn partner om heb ik geen volwassenen waar ik mee praat. Dat wil niet zeggen dat ik er dates heb gehad of meteen keek naar iemand met wie ik een relatie ga starten. 

Ik verdien op zich leuk als ik een periode inkomen heb maar daar moet ik dan weer een lange tijd mee overbruggen en aan het einde van de periode moet ik ook zien rond te komen. Zodoende ben ik met iets anders bezig waar ik wel fulltime of parttime mee kan werken. En daar zal ik binnenkort mee starten. Je gelooft er geen snars van? Nou prima toch, niemand verlangt dat volgens mij van jou, ik iig niet. 

Klopt dat ik niet meteen mijn hele leven en karakter van mijn partner in de OP heb beschreven. Dat heb je weleens he, dat gaande weg meer informatie naar boven komt en dat je dat deelt. 

Maar je gelooft er allemaal geen snars van (alsof ik dit zou verzinnen, zo spectaculair is het allemaal niet). Dan kun je je energie beter op topics richten waar je wel een snars van geloofd.

Mevrouw75 schreef op 16-09-2023 om 08:45:

[..]

Wat is dit voor ego post?
to heeft meerdere kinderen. Het draait allang niet meer alleen om haar. Dus ze kan best kijken naar waar Zij gelukkig van wordt, maar zal toch echt Wel rekening moeten houden met haar omgeving.

Ik vind het helemaal geen ego post. Je moet zelf ook gelukkig zijn wil je leuk kunnen leven en voor je kinderen. Oh nee, dat mag dus niet. Je moet zelf maar doodongelukkig zijn als je je maar leuk voor doet want anders zit je in de slachtofferrol en heb je zelfmedelijden. Dat werkt dus ook niet.