Ik zit vast en vind er niks meer aan
De titel zegt het al, ik zit voel me vast zitten in mijn leven en vind er niks meer aan. Ik ben hier om te kijken of er lotgenoten zijn waar ik mee kan praten. Ik zal de situatie schetsen.
Ik heb 2 kinderen uit een eerdere relatie en co ouderschap. Met andere partner daarna nog 2 kinderen gekregen, jongere leeftijden. Ik zit met mezelf in de knoop. Ik voel me al een tijd ongelukkig, onrustig en leeg. Partner en ik hebben nooit ruzie maar verder is er weinig aan liefde of gezelligheid. Eigenlijk draait alles, zo ook onze relatie, om de kinderen. De jongsten zijn erg veeleisend, een normaal gesprek met z'n 2en kunnen we nooit voeren want ze komen er constant tussen. Huilen, klieren, aandacht opeisen, etc. Ik ben op het punt dat ik niet langer zo door wil gaan.
Partner is een erg introvert persoon, praat weinig en zacht. Ik versta hem vaak niet en heb al vaker gezegd kun je iets harder praten, ik hoor je niet. Ook is hij totaal geen uitbundig of enthousiast persoon. Het is altijd heel timide en als ik en de meiden dansen of zingen dan is het voor hem al snel to much. Eigenlijk is alles snel to much voor hem. Hij is vaak aan het gapen en altijd moe. Ook financieel heeft hij het niet breed. Ik merk dat ik mijn gevoel van liefde erg naar de achtergrond of zo goed als verdwenen is. Positieve kanten zijn er uiteraard wel, ik kan altijd met hem praten over dingen en hij laat ook altijd (tijdens werk) van zich horen. Bovendien is hij voor de jongsten een zorgzame vader, die er altijd voor ze is en erg gek op ze is. Maar ik mis ergens iets merk ik...
Ik weet gewoon niet wat ik met de situatie aan moet. De kinderen zijn nog jong en hangen ook aan hun vader. Ik weet wat een scheiding met kinderen doet en dat is niet niks. Maar zo doorgaan trekt me ook niet heel erg. Ik weet ook niet of er gevoelens van liefde terug kunnen komen. Bij mij is het vaak wel zo als het weg is dan is het weg. Daar ben ik dus bang voor. Ik wil iets van mindfulness gaan volgen.
Ik hoop dat er vrouwen/mannen zijn die zich herkennen in mijn verhaal of iemand die goede raad kan geven.
Ook ik ben 40 en ook ik slik anti depressiva en heb last van angst/paniekaanvallen en depressies, en???
Misschien allemaal heel heel vervelend echt waar, maar je hebt overal je antwoord op klaar, zit al op Tinder en je vriend deugd aan geen kanten meer in jou ogen, hij maakt niks af zeg je, nou pak de spullen op en ga aan de slag.
Wat wil je nu precies??
Want je gaat overal hard tegenin, tenzij iemand het sneu vind.
Het is niet of-of wat mij betreft Zonnebloem.
Je hebt echt wel ‘recht’ op medeleven. Ik zie heus wel dat je moeilijk zit en worstelt. Maar het is niet fair naar je partner en je kinderen om via Tinder te ontsnappen. Dat levert jou misschien een kans op een uitweg op maar je huidige partner en gezin een hoop extra ellende. Als je weg wil, rond het dan op een eerlijke, volwassen manier af. Creëer niet meer pijn dan strikt noodzakelijk is. Als je het nodig hebt om je leven op te schudden en los te wrikken, doe iets constructiefs. Er bestaat geen recht of excuus voor vreemdgaan bij ongelukkige gevoelens.
TO kan blijkbaar niet alleen zijn en geeft anderen graag de schuld. Als het haar niet meer aan staat, loopt ze weg en vind op Tinder gelijk een ander. Alles is weer halleluja tot dat gevoel afzakt en dan rent ze weer weg naar Tinder. Arme man en arme kinderen die verdienen zoveel beter als deze "moeder" die niet maar zichzelf kan en wil kijken en denkt dat het gras elders altijd groener is.
Zo te lezen kijk je vooral naar factoren buiten jezelf om je gevoel te managen. Soms lukt dat, bijvoorbeeld bij een verliefdheid. Maar die gaat over. En dan zit je er weer mee: met jezelf. Je neemt jezelf overal mee naartoe. Daarom denk ik oprecht dat je het meeste gebaat bent om eens te proberen je gevoel in goede banen te gaan leiden. Te beginnen bij je gedachten. In eerste instantie kun je daar nog somberder van worden misschien, als je de oplossing in jezelf moet zoeken. Als je je realiseert dat je zelf een aandeel hebt in je misère, is dat niet prettig maar uiteindelijk betekent het wel dat je er invloed op kunt uitoefenen. Of op zijn minst om dat te proberen en er open voor te staan.
Zonnebloem7 schreef op 15-09-2023 om 11:48:
Jammer dat je alleen dat eruit pikt en niets zegt over de rest want dat is het belangrijkste.
Ik had de rest wel gelezen en dan snap ik wel dat je niet lekker in je vel zit. Dat is dus niet zozeer een interne depressie, want de omstandigheden lijken hier ook voor een groot deel mee samen te hangen.
Zonnebloem7 schreef op 15-09-2023 om 11:48:
Jammer dat je alleen dat eruit pikt en niets zegt over de rest want dat is het belangrijkste.
Je hebt kleine kinderen, jij komt nergens aan toe, hij dus ook niet.
lijkt me heel logisch hoor en het is ook heel logisch dat je leven nu niet sprankelijk is. En dat sprankelijk verwacht je wel en dat is echt echt echt heel onrealistisch.
oei je zit in een heel lastig pakket waarbij het lijkt dat je dat heel graag anders zou willen, maar echt niet zou weten hoe. Je hebt ook al veel geprobeerd om het anders te doen maar zonder succes op langere termijn. De vraag is nu hoe verder? Je vluchtweg lijkt nu te bestaan uit het uit de weg gaan van de huidige situatie en misschien zelfs je pijlen direct te richten op een andere partner en een nieuwe schone lei. Is dit een patroon wat je herkent?
bij herhalende depressies is vaak de depressie zelf een symptoom en niet de oorzaak. Als dan alleen de depressie wordt behandeld en niet het onderliggende probleem, blijf je in dezelfde cirkel lopen en los je niks op. Je geeft aan dat je al meerdere therapieën hebt gevolgd maar als deze alleen de depressie hebben bestreden is het de vraag of je de juiste therapie hebt gevolgd. Zou je bereid zijn om meer inzicht te krijgen in je patronen, waardoor je je zo ongelukkig voelt? Dat wil niet zeggen dat je niet bij je huidige partner moet blijven of juist weg moet gaan maar dat je meer inzicht krijgt in wat maakt dat je doet wat je doet en wat wil jij om ook op langere termijn gelukkig te blijven. Dit vraagt echter veel van de ander die je daar bij kan helpen. Een basispsycholoog kan je vast een zeker zo onder tafel praten. Dat gaat voor jou niet werken. Een ervaren psycholoog of liefst psychotherapeut binnen de specialistische ggz kan je wellicht beter helpen.
Xxx
Eens met degenen die aangeven dat het belangrijk is om naar jouw onderliggende patronen te kijken ipv weg te vluchten in een andere relatie. Daarnaast vraag ik me af of jouw daginvulling wel genoeg voldoening geeft. Ik word al moe als ik denk aan uren in de auto om je kinderen te vervoeren. Hoe geestdodend is dat? Ik zou die tijd liever aan zinvol werk besteden, en investeren in sociale contacten. Misschien zit daar een opening: hoe vul ik mijn dag zinvol in, hetzij door werk (het lijkt alsof je te weinig werk hebt) hetzij door andere dingen waar je blij van wordt.
Zonnebloem7 schreef op 14-09-2023 om 10:52:
[..]
"Ik sluit een nieuwe relatie niet uit?" Dat is nogal op de zaken vooruit lopen, ik zit in een relatie dus dat is niet aan de orde.
Van mijn werk snap je totaal niet hoe het zit. Dat kan ook niet want ik treed verder niet in details daarover. Maar in ieder geval ben ik altijd thuis bij de kinderen. Af en toe heb ik periodes werk en dan weer een tijd niet en dat is gewoon thuis in combinatie met gezin. Dat is dus totaal niet te zien als een fulltime/parttimebaan buitenshuis. Daarom ben ik er iets bij gaan doen waar ik wel straks meer uren mee ga maken, zelf in te delen overigens. Omdat ik dat prettig vind, ik wil er financieel een betere toekomst en ik wil wat te doen hebben.
Zonnebloem7 schreef op 15-09-2023 om 11:14:
Ik merk dat zijn norse, chagrijnig houding me meer naar de afgrond trekt dan dat het een leuke aanvulling is. Ik heb dit de afgelopen jaren zo vaak aangekaart maar er verandert niets.
Eerlijk, ik heb al eens op Tinder gekeken om te kijken of er gezelligere mannen zijn. Soms denk ik dat me dat een zetje kan geven om eindelijk de stap te zetten.
Ik reageer hier op verschillende punten uit deze twee posts:
Terwijl je op 14/9 om 11 uur mij verweet op de zaken vooruit te lopen, schrijf je 24 uur nadien al dat je op Tinder je voelsprieten uitsteekt voor een gezelligere man. Zo ver zat ik er dan toch niet naast door te zeggen dat je al over een andere relatie bezig was!
Dat ik van jou werk niks snap, da's waar, maar dat hoeft ook niet, dat snappen. Ik lees alleen dat je goed verdient (sic) en dat vind ik straf. Er zijn periodes dat je helemaal geen werk hebt. Hoeveel werk heb je dan en hoeveel verdien je dan in de periodes dat je wel werk hebt? Dat moet wel de moeite zijn. En dat nog in combinatie met de kinderen thuis. Ik geloof er geen snars van! Want als je toch al zo overbelast bent, zo goed je kost verdient (op niet eens een full-time tijd, terwijl andere ondernemers 2x een full-time draaien om hun hoofd boven water te houden), waarom ga je dan nog eens bijstuderen om nog meer ondernemingen te hebben? Maar daar ga je mij ook weer ongelijk geven en komt er een verhaal met nieuwe elementen die we tot hier toe nog niet gelezen hebben.
Daar waar je eerst enkel te klagen had over een man die weinig zei en als hij dan iets zei, dat het té stil was, blijkt hij nu plots nors en chagrijnig te zijn. Dat heb ik helemaal niet gelezen in de eerste posts die je schreef. Toen kreeg ik de indruk dat je helemaal niet te klagen had. Misschien geen droomman, maar toch iemand met wie best te leven was. Ofwel schreef je toen de waarheid niet, ofwel lieg je nu. Maar hetzelfde is het verhaal niet.
Als iemand op iets ingaat dat jou niet zint, dan draai je een andere richting uit en fantaseert er weer nieuwe elementen bij, zodat een deel van de forummers daarop kunnen ingaan.
Benieuwd wat je nu weer allemaal gaat vertellen om ook mijn conclusie te ontkrachten!
Zonnebloem7 schreef op 15-09-2023 om 08:54:
[..]
Via Tinder. Meerdere dates gehad tot ik deze man ontmoette en ik verliefd op hem werd. Ik dacht met deze man wil ik mijn gezin compleet maken en oud worden. Dat waren uiteraard ook de verliefde gevoelens die de overhand hadden.
Eigenlijk heb ik weinig/geen tijd voor hobby's momenteel. Ik ben vooral druk met de kinderen naar school halen en brengen, we wonen ver weg dus ik zit een paar uur per dag in de auto. En met het huishouden en de huisdieren. Die moet ik s avonds, zodra de kinderen in bed liggen, uitlaten dus dan ben ik altijd nog een tijd op pad. Dan moet ik ook nog leren en dan kan ik naar bed. De volgende dag is eigenlijk een herhaling van de vorige. Ik heb wel een sup gekocht maar die heb ik nog niet gebruikt. Dat leek me wel leuk om te gaan doen maar nog geen tijd voor gehad.
Ik ben nooit een persoon geweest met (veel) hobby's. Er was nooit iets dat me heeft kunnen interesseren om mijn tijd in te steken. Met vriendschappen hetzelfde verhaal. Ik ken hier geen mensen van vroeger want ik ben hier ooit heen verhuisd. Ik heb wel in het begin geprobeerd om hier vriendschap te krijgen maar dat is nooit gelukt. Als ik mensen of moeders op school zie voel ik daar geen drang mee om vriendinnen te worden en wederzijds.
Ja mijn leven is dus wel redelijk een sleur denk ik. Maar ja dan denk ik bij wie niet...? Iedereen doet toch zijn dagelijkse ding wat weinig spannends is.
Ik denk ergens ook wel dat dat mij aantrekt om een relatie te verbreken. Om de sleur te verbreken en een nieuw/ander leven te kunnen starten. Een nieuwe woonomgeving en nieuwe relatie geven dan weer een heel ander gevoel. Voor sommigen klinkt dat mss raar want je hebt mensen die het liefst vasthouden aan wat ze hebben en zich daar goed bij voelen. Maar ik merk dat ik me slechter voel als mijn leven zo'n gewoonte is geworden dat het als een sleur voelt.
Op dit moment heb ik zwangerschapsverlof. Met baby kan ik maar weinig doen. Werk, sport, feestjes etc is allemaal weggevallen. En dus ervaar ik nu al weken sleur en daar wordt ik niet echt enthousiast van. Ondanks dat ik dolgelukkig ben met onze pasgeboren dochter.
Terwijl normaal ervaar ik het helemaal niet als sleur. Ja natuurlijk ga ik elke week vaste dagen aan het werk, hebben we in het weekend een redelijk vaste routine door sport van de kinderen. Maar toch binnen mijn werk gebeurd redelijk vaak iets onverwachts of is het gezellig aan de lunchtafel. Ook sporten en vrienden geven voor mij afwisseling. En ook binnen de relatie samen iets doen of als gezin.
Ik heb eerder het idee dat je last hebt van sleur en eenzaamheid. Wat ik mij ook best kan voorstellen. Dat ontstaat vooral door hoe je zelf je leven inricht en natuurlijk zou een avontuurlijke man je daar misschien vaker uit trekken. Maar je zou ook zelf kunnen zoeken naar manieren om de sleur te doorbreken en meer sociale contacten te zoeken.
Het is heel normaal dat iemand alternatieven gaat verkennen als die over scheiden nadenkt dus ook op tinder rondneuzen lijkt mij geen gek gedrag.
Ik hoorde laatst dat de doorslag voor een scheiding grofweg op drie peilers gegooid kan worden. Stel jezelf deze vragen:
1. Hoe tevreden ben je met de relatie?
2. Hoeveel heb je geïnvesteerd in de relatie? Dus sanen een huis of kinderen is veel geinvesteerd, maar ook herstelinvesteringen zoals al relatietherapie geprobeerd hebben.
3. Hoeveel alternatief heb je? Hoe meer alternatief je hebt ook hoe groter de kans op een scheiding. Dus als je al een gezellige man hebt gezien.. of dat je denkt ik kan toch niemand anders krijgen maakt groot verschil.
Wat ik vooral tussen alle regels door lees, is dat je gewoon niet gelukkig bent in je huidige relatie. Volgens mij is dat één van de grootste, zo niet de reden waarom je nu niet lekker in je vel zit. Natuurlijk zullen er ook andere aspecten meespelen, maar ik heb het gevoel dat je heel erg op zoek bent naar een bevestiging dat je relatie inderdaad *** is. Maar is dat ook zo? Of creëer jij dat gevoel voor jezelf omdat je niet gelukkig bent met je partner?
Ga eens voor jezelf ten rade, waar jij gelukkig van wordt. Wanneer ben jij gelukkig? Waar krijg jij energie van? Wat kun jij doen om te bereiken wat jij wilt bereiken? Kijk hierbij niet naar een ander of je omgeving, maar vooral naar jezelf en ben eerlijk! Jij bepaalt zelf de weg naar geluk. Geluk overkomt je niet, dat kies je, want om gelukkig te zijn moet jij iets doen waar jij gelukkig van wordt!
Limburg2022 schreef op 16-09-2023 om 07:35:
Wat ik vooral tussen alle regels door lees, is dat je gewoon niet gelukkig bent in je huidige relatie. Volgens mij is dat één van de grootste, zo niet de reden waarom je nu niet lekker in je vel zit. Natuurlijk zullen er ook andere aspecten meespelen, maar ik heb het gevoel dat je heel erg op zoek bent naar een bevestiging dat je relatie inderdaad *** is. Maar is dat ook zo? Of creëer jij dat gevoel voor jezelf omdat je niet gelukkig bent met je partner?
Ga eens voor jezelf ten rade, waar jij gelukkig van wordt. Wanneer ben jij gelukkig? Waar krijg jij energie van? Wat kun jij doen om te bereiken wat jij wilt bereiken? Kijk hierbij niet naar een ander of je omgeving, maar vooral naar jezelf en ben eerlijk! Jij bepaalt zelf de weg naar geluk. Geluk overkomt je niet, dat kies je, want om gelukkig te zijn moet jij iets doen waar jij gelukkig van wordt!
Wat is dit voor ego post?
to heeft meerdere kinderen. Het draait allang niet meer alleen om haar. Dus ze kan best kijken naar waar Zij gelukkig van wordt, maar zal toch echt Wel rekening moeten houden met haar omgeving.
Mevrouw75 schreef op 16-09-2023 om 08:45:
[..]
Wat is dit voor ego post?
to heeft meerdere kinderen. Het draait allang niet meer alleen om haar. Dus ze kan best kijken naar waar Zij gelukkig van wordt, maar zal toch echt Wel rekening moeten houden met haar omgeving.
Groot gelijk Mevrouw!
Ik vrees dat we van TO niet veel meer te lezen gaan krijgen. In het begin, toen er veel begrip was voor haar toestand, werd er door haar omzeggens op elke post gereageerd. Nu de laatste posts meer en meer kritiek op haar hebben, blijft het stil.