HSP en overprikkeling
Ik weet sinds een tijdje dat ik hoogsensitief ben en daardoor zijn veel dingen op zijn plek gevallen. Het heeft zo zijn mooie eigenschappen, maar de keerzijde voor mij is het overprikkeld zijn. Dat ben ik meerdere keren per dag en valt me soms best zwaar. Graag zou ik van anderen willen weten hoe ze hier mee omgaan. Hoe zorg jij er voor dat het te behappen is. Wat werkt voor jou?
ToetieToover schreef op 03-08-2022 om 12:56:
Oh, en is hier toevallig iemand die ook ozon kan ruiken? Ook daarover word ik raar aangekeken.
‘Gelukkig’ ben ik nu ouder en dover want ik hoor hondenfluitjes niet meer. Dat geloofde ook niemand maar dat kon ik tenminste nog ‘bewijzen’.
Zijn mijn zintuigen nou zo vreemd afgesteld of hoort dit bij HSP? Ben benieuwd of jullie ook anders waarnemen dan de meeste mensen.
Ik heb dat ook denk ik. Ik ben echt een Sherlock holmes, ik zie en hoor echt alles, ieder detail. En dat zorgt idd wel eens voor scheve gezichten. Verder voel ik ook stemmingen van anderen feilloos aan en weet ik soms al iets van een ander voor hij of zij het verteld heeft maar of dat hps is en anders waarnemen, denk het wel maar weet het niet zeker.
Wat is ozon ruiken 🤓? (Of stel ik nu een hele domme vraag...)
Bedankt Toetie voor je reactie over je werk, dat klinkt mooi. Ik voel ook veel aan qua stemmingen van mensen, maar twijfel dan vaak aan mijn eigen waarneming: voel ik een gevoel van die ander dat er daadwerkelijk is, of interpreteer ik/projecteer ik en voelt de ander zich wellicht helemaal niet zo? Wanneer ik er wel op vertrouw en het in durf te zetten, kan ik me voorstellen dat dat tot mooie dingen leidt.
Ozon ruiken kwam me niet bekend voor, maar toen ik er online een beschrijving van las, herkende ik het meteen. Nooit beseft dus dat ik dat ruik. Overigens komt 'ozon' blijkbaar van 'ozein', Grieks voor 'te ruiken'... Dus heel uniek is dat dan wellicht niet 
. Ik hoor, zie, ruik en proef ook veel. Mijn man (niet HSP) hoort net zo goed als ik of beter, bv. die kattenverjagers. Maar het is wel veel vaker zo dat dingen hem gewoon niet zo opvallen, tot hij erop gaat letten. Ik heb dat filter minder.
Nog een vraag: als jullie 's avonds iets druks of sociaals hebben ondernomen, hoe lang duurt het dan voor jullie in slaap kunnen vallen? Gewenning speelt ook wel een rol, ik doe nu al jaren niet veel 's avonds (kleine kinderen, corona, ziekte) en toen ik als student heel druk was, kon ik op dat gebied ook meer aan voor mijn gevoel (maaaar ik kon ook veel meer mijn tijd zelf indelen, rustig studeren in mijn eentje werkte vast ook ontprikkelend). Maar nu deze week een uur gevideobeld met een vriendin en een keer bezoek gehad, beide keren moest ik zeker een uur tot rust komen voor ik ook maar aan slapen kon denken.
De opmerkzaamheid van ‘lichaamstaal’ noem ik het voor het gemak, is iets waar ik een tijdlang aan heb getwijfeld. Vooral omdat mensen vaak ontkenden wat ik toch zeker dacht te observeren. Daardoor heb ik geleerd er niet altijd iets mee te doen.
Mensen vinden het niet altijd prettig om bewust te worden gemaakt van hun onbewuste. Ook als ik zeker denk te zien dat iemand zwanger is, houd ik netjes mijn mond, bijvoorbeeld. Met de yogales is het handig, ik zie als mensen komen aanlopen vaak al wat er (fysiek) mis is. En soms zie ik slechts dat er ‘iets’ is, zoals die keer dat iemand een andere baan had of een promotie en dan weet ik uiteraard niet wát er is, alleen dát er iets is. Maar er zijn meer mensen die dat hebben, non-verbale communicatie is universeel.
Het verschil is denk ik dat ik mij er minder goed voor kan afsluiten. Hoe vermoeider ik ben, hoe meer prikkels binnenkomen. De tv kan ik dan niet meer hebben, de keuken moet gepoetst want blegh die etenslucht staat me ineens tegen, het licht wil ik gedimd; eigenlijk heb ik dan ‘gewoon’ een pauze nodig.
Qua energie merk ik dat bepaalde dingen mij meer energie kosten dan bij ‘andere’ mensen. Ik ben ziek geweest en dan is dat best lastig, dat je van heel veel dingen geen energie ‘krijgt’ zoals dat zo mooi heet. Ik heb een keer een hele nacht niet kunnen slapen bijvoorbeeld, ik bleef maar daglicht zien met mijn ogen dicht en beelden van het zwaar vervuilde huis van mijn overleden broer waar ik die dag was geweest.
Mijn oplossing daarvoor was altijd sporten maar na alle operaties waarvan ik moest herstellen, was die optie niet volledig beschikbaar en ben ik op andere manieren mijn hoofd tot rust gaan brengen. Niet door alle energie in mijn lichaam te brengen door sport, maar door te mediteren, dus rechtstreeks mijn hoofd leeg te maken. En soms mislukt dat dus helaas. Ik oefen er wel op 
Azalea747 schreef op 05-08-2022 om 20:32:
Bedankt Toetie voor je reactie over je werk, dat klinkt mooi. Ik voel ook veel aan qua stemmingen van mensen, maar twijfel dan vaak aan mijn eigen waarneming: voel ik een gevoel van die ander dat er daadwerkelijk is, of interpreteer ik/projecteer ik en voelt de ander zich wellicht helemaal niet zo? Wanneer ik er wel op vertrouw en het in durf te zetten, kan ik me voorstellen dat dat tot mooie dingen leidt.
Ozon ruiken kwam me niet bekend voor, maar toen ik er online een beschrijving van las, herkende ik het meteen. Nooit beseft dus dat ik dat ruik. Overigens komt 'ozon' blijkbaar van 'ozein', Grieks voor 'te ruiken'... Dus heel uniek is dat dan wellicht niet
Nog een vraag: als jullie 's avonds iets druks of sociaals hebben ondernomen, hoe lang duurt het dan voor jullie in slaap kunnen vallen? Gewenning speelt ook wel een rol, ik doe nu al jaren niet veel 's avonds (kleine kinderen, corona, ziekte) en toen ik als student heel druk was, kon ik op dat gebied ook meer aan voor mijn gevoel (maaaar ik kon ook veel meer mijn tijd zelf indelen, rustig studeren in mijn eentje werkte vast ook ontprikkelend). Maar nu deze week een uur gevideobeld met een vriendin en een keer bezoek gehad, beide keren moest ik zeker een uur tot rust komen voor ik ook maar aan slapen kon denken.
Als ik in de avond afspreek met iemand, betekent dat sowieso voor mij dat ik die nacht nauwelijks slaap. Ik krijg dan ook een ruis in mijn oren, beetje te vergelijken met bij te harde muziek te hebben gestaan. Ik weet niet of dat alleen met HSP te maken heeft of ook met mijn handicap. Weet wel dat ik beter overdag met mensen af kan spreken.
ToetieToover schreef op 06-08-2022 om 06:40:
De opmerkzaamheid van ‘lichaamstaal’ noem ik het voor het gemak, is iets waar ik een tijdlang aan heb getwijfeld. Vooral omdat mensen vaak ontkenden wat ik toch zeker dacht te observeren. Daardoor heb ik geleerd er niet altijd iets mee te doen.
Mensen vinden het niet altijd prettig om bewust te worden gemaakt van hun onbewuste. Ook als ik zeker denk te zien dat iemand zwanger is, houd ik netjes mijn mond, bijvoorbeeld. Met de yogales is het handig, ik zie als mensen komen aanlopen vaak al wat er (fysiek) mis is. En soms zie ik slechts dat er ‘iets’ is, zoals die keer dat iemand een andere baan had of een promotie en dan weet ik uiteraard niet wát er is, alleen dát er iets is. Maar er zijn meer mensen die dat hebben, non-verbale communicatie is universeel.
Het verschil is denk ik dat ik mij er minder goed voor kan afsluiten. Hoe vermoeider ik ben, hoe meer prikkels binnenkomen. De tv kan ik dan niet meer hebben, de keuken moet gepoetst want blegh die etenslucht staat me ineens tegen, het licht wil ik gedimd; eigenlijk heb ik dan ‘gewoon’ een pauze nodig.
Qua energie merk ik dat bepaalde dingen mij meer energie kosten dan bij ‘andere’ mensen. Ik ben ziek geweest en dan is dat best lastig, dat je van heel veel dingen geen energie ‘krijgt’ zoals dat zo mooi heet. Ik heb een keer een hele nacht niet kunnen slapen bijvoorbeeld, ik bleef maar daglicht zien met mijn ogen dicht en beelden van het zwaar vervuilde huis van mijn overleden broer waar ik die dag was geweest.
Mijn oplossing daarvoor was altijd sporten maar na alle operaties waarvan ik moest herstellen, was die optie niet volledig beschikbaar en ben ik op andere manieren mijn hoofd tot rust gaan brengen. Niet door alle energie in mijn lichaam te brengen door sport, maar door te mediteren, dus rechtstreeks mijn hoofd leeg te maken. En soms mislukt dat dus helaas. Ik oefen er wel op
Na jarenlang niet te hebben kunnen sporten doe ik nu ongeveer een jaar aan handboogschieten. Yoga is voor mij niet mogelijk, heb ik geprobeerd. Maar handboogschieten wel. En heeft veel raakvlakken. Focus op houding, ademhaling, concentratie, hoofd leegmaken, ik vind het echt fantastisch. Ben zo blij dat ik daarmee begonnen ben. Was jarenlang zoeken naar een sport die ik kan doen met mijn handicap maar dolblij dat ik dit nu kan. Het schakelt mij ook echt even af van thuis. Tijd voor mezelf. En dat is zo fijn.
Wat fijn dat je zo'n fijne sport gevonden hebt, Apiejapie! Ik herken ook wel wat jullie zeggen over beweging. Ik kan nu lichamelijk weinig door long covid, wordt langzamerhand weer iets beter. Op dit moment inderdaad veel meditatie, hopelijk kan ik op termijn ook weer ontprikkelen door wandelen, pilates etc.
Die ruis/piep in mijn oren heb ik ook, maar pas sinds ik long covid heb en daardoor extra overprikkeld ben. Vroeger was het vooral druk 'in m'n hoofd' na een drukke bezigheid, nu dus ook in m'n oren. Een tijdlang had ik het constant, nu gelukkig niet meer, nu is het wel een handig signaal voor wanneer het tijd is voor ontprikkeling.
Wederom mooi beschreven hoe je in je werk gebruik kunt maken (en soms juist beter niet) van wat je aanvoelt. Waar ik geloof ik ook mee worstel is dat ik in mijn werk mensen veel informatie moet geven, wel over iets wat hen raakt (om het even vaag te houden). Ik heb dan het gevoel dat ik niet te veel op het gevoelsstuk kan gaan zitten, omdat ik dan niet binnen de tijdslimieten kan blijven. Terwijl dat misschien op termijn wel meer zou doen voor het contact en daarmee ook het resultaat. De oplossing hiervoor heb ik zo nog niet, maar nu wel het bewustzijn door dit draadje, dus dank daarvoor!
Was even rustig van mijn kant. Druk met voorbereidingen voor de vakantie. Wat geeft dat toch altijd stress. Ben altijd blij op het moment dat we de straat uitrijden. 😉 Hopelijk heb ik tijdens de vakantie de prikkels een beetje onder controle.
SushiGo schreef op 07-08-2022 om 19:32:
Was even rustig van mijn kant. Druk met voorbereidingen voor de vakantie. Wat geeft dat toch altijd stress. Ben altijd blij op het moment dat we de straat uitrijden. 😉 Hopelijk heb ik tijdens de vakantie de prikkels een beetje onder controle.
Mooie vakantie gewenst
Apiejapie schreef op 07-08-2022 om 20:27:
[..]
Mooie vakantie gewenst
Dank je wel! ☺️
Azalea747, HSP en long Covid lijken me ook geen prettige combinatie. Jammer dat je daardoor nu minder kunt doen op sportief gebied. Fijn dat mediteren wat voor je ken betekenen. Doe je dat met behulp van een app?
Ik sport zelf sinds een poosje 3 tot 4 met in de week. Dan doe ik cardio en kracht. Meestal al vroeg in de ochtend. Voelt goed. Verder wandel en fiets ik veel. Merk dat het mij goed doet om lekker buiten te zijn.
We zijn nu in Frankrijk op een camping. De reis ging heel goed al was ik wel meerdere keren overprikkeld. Maar alsnog mag ik niet klagen. Vandaag een rustig dagje met spelletjes en zwemmen.
Apiejapie schreef op 06-08-2022 om 09:53:
[..]
Na jarenlang niet te hebben kunnen sporten doe ik nu ongeveer een jaar aan handboogschieten. Yoga is voor mij niet mogelijk, heb ik geprobeerd. Maar handboogschieten wel. En heeft veel raakvlakken. Focus op houding, ademhaling, concentratie, hoofd leegmaken, ik vind het echt fantastisch. Ben zo blij dat ik daarmee begonnen ben. Was jarenlang zoeken naar een sport die ik kan doen met mijn handicap maar dolblij dat ik dit nu kan. Het schakelt mij ook echt even af van thuis. Tijd voor mezelf. En dat is zo fijn.
Wat een goede vondst!
Hoe gaat het met jullie? Ik heb het even zwaar. Ik vind het op het moment even moeilijk om positief te denken. Dit omdat ik meerdere keren per dag overprikkeld raak. Afspraak met psycholoog is 2 weken vooruit geschoven dus dat is ook jammer. Ben nu maar even geen fietsen om zo mijn hoofd even leeg te maken. Met tranen in de ogen. Baal er zo van.
SushiGo schreef op 29-08-2022 om 11:38:
Hoe gaat het met jullie? Ik heb het even zwaar. Ik vind het op het moment even moeilijk om positief te denken. Dit omdat ik meerdere keren per dag overprikkeld raak. Afspraak met psycholoog is 2 weken vooruit geschoven dus dat is ook jammer. Ben nu maar even geen fietsen om zo mijn hoofd even leeg te maken. Met tranen in de ogen. Baal er zo van.
Het is lastig om geconfronteerd te worden met je beperkingen.
ToetieToover schreef op 29-08-2022 om 11:43:
[..]
Het is lastig om geconfronteerd te worden met je beperkingen.
Dat inderdaad. Ik wil zoveel. Maar zit mezelf in de weg.
Weet je voor jezelf al een beetje wat dd triggers zijn bij jou waardoor je overprikkeld raakt? Dat kan heel divers zijn namelijk. Als je dat weet, is het makkelijker om die prikkels te verminderen of te ontwijken. Ik raak zoveel lichamelijk als mentaal helemaal in de stress van repeterende geluiden. Gekmakend vind ik dat. Als dochter in dd woonkamer wil turnen zet ik een noise cancelling koptelefoon op zodat dat gebonk minder binnen komt.
Ook zonnebril helpt al tegen teveel prikkels.
Maar ook tekenen in plaats van op een schermpje. Iets creaties doen ontprikkelt.
En soms is het echt shit. Dat zal zo blijven. Maar jezelf leren kennen helpt wel al om die momenten te beperken.
En je kunt hier altijd van je afschrijven!