Grenzen bewaken/nee durven zeggen
rionyriony schreef op 17-05-2024 om 18:12:
Ik vermoed dat mensen om gunsten aan je vragen omdat ze dan geen nee krijgen, dus dan denken ze dat je het graag voor ze wil doen. Dus je kan dan op dezelfde vriendelijke manier zeggen dat het niet op de korte termijn gaat lukken. Is het een verre relatie dan hoef je het niet toe te lichten, is het iemand waarom je geeft dan kan je bijvoorbeeld zeggen dat je de laatste tijd veel rust nodig hebt. Dat bijvoorbeeld is een prima verklaring.
Ik denk dat in een deel van de gevallen het is dat ze weten dat ik geen nee kan zeggen. En dan denken dat schuiven we op rooiekater af zijn wij er vanaf. Op het werk is dat.
Dietloverzzz schreef op 17-05-2024 om 17:27:
[..]
Ik denk dat dan een assertiviteitstraining je wel goede handvaten kan bieden om daar beter mee om leren gaan.
Sta ik al 2 jaar voor op maar gaat iedere keer niet door
Campanula schreef op 17-05-2024 om 17:57:
Het gaat met de jaren steeds beter. De zinnen 'ik kom er later op terug' en 'ik wil er even over nadenken' zijn mijn praktische tips. Die tijd benut ik dan voor een nette afwijzing. Zie het ook eens als 'ja zeggen' tegenover je eigen grenzen.
Zijn ook mooie tips ga ik opschrijven
Knutselkei schreef op 17-05-2024 om 17:58:
Ik zeg dan regelmatig: ik denk er even over na, ik kom er morgen op terug.
Niet te vaak gebruiken. Ik heb een vriendin die dit een periode altijd zei als ze nee bedoelde. Kreeg je een dag later de nee via de app. Werd ik doodmoe van. Ook op een gegeven moment afgekapt. We konden nog kaartjes krijgen voor een theatervoorstelling. 3 van ons wilden. Zij 'kwam er op terug'. Toen heb ik gezegd; "okee, 3 kaartjes dus". Was ze boos.
Je bent idd net zo belangrijk als de ander, dus je mag gerust je grenzen aangeven. Des te prettiger ook voor de ander om te weten waar je voor staat. Maar houdt er rekening mee dat die ander dus net zo belangrijk is. En ook grenzen heeft. Ik zie vaak mensen die net 'oefenen' met grenzen aangeven die dan steeds teleurgesteld raken omdat 'de ander' niet spontaan binnen hun grenzen gaat bewegen. Of dat het effect van de grens aangeven anders is dan gewenst. Je hebt alleen invloed op je eigen gedrag en keuzes. Dus jij kunt ervoor kiezen iets niet te doen, maar dat wil niet zeggen dat het niet gebeurt. Jij kunt zeggen dat je iets niet wil, maar dan kunnen anderen het alsnog doen, maar dan zonder jou.
Meesje schreef op 17-05-2024 om 18:41:
Je bent idd net zo belangrijk als de ander, dus je mag gerust je grenzen aangeven. Des te prettiger ook voor de ander om te weten waar je voor staat. Maar houdt er rekening mee dat die ander dus net zo belangrijk is. En ook grenzen heeft. Ik zie vaak mensen die net 'oefenen' met grenzen aangeven die dan steeds teleurgesteld raken omdat 'de ander' niet spontaan binnen hun grenzen gaat bewegen. Of dat het effect van de grens aangeven anders is dan gewenst. Je hebt alleen invloed op je eigen gedrag en keuzes. Dus jij kunt ervoor kiezen iets niet te doen, maar dat wil niet zeggen dat het niet gebeurt. Jij kunt zeggen dat je iets niet wil, maar dan kunnen anderen het alsnog doen, maar dan zonder jou.
In het begin zal er dan sowieso ook meer weerstand kunnen komen zodra je dat gaat doen, omdat mensen het niet van je zijn gewend.
rooiekater schreef op 17-05-2024 om 18:33:
[..]
Sta ik al 2 jaar voor op maar gaat iedere keer niet door
Dat is jammer. En misschien is er ook 1 training of wat andere handige assertiviteitsvideos te vinden op Youtube ofzo? Dat lijkt mij wel. Zo kun je al direct wat handvaten en inzichten krijgen.
rooiekater schreef op 17-05-2024 om 18:32:
[..]
Ik denk dat in een deel van de gevallen het is dat ze weten dat ik geen nee kan zeggen. En dan denken dat schuiven we op rooiekater af zijn wij er vanaf. Op het werk is dat.
Draken heb je overal. Maar sommige mensen lijken het fijn te vinden als je iets aan hen vraagt. Die indruk krijg ik dan. Ik zal zelf niet snel aan iemand iets vragen. Ik ben geheel zelfvoorzienend. 
Poos geleden stond er iemand bij de kopjes koffie. Ze gaf me een kop en zei: "en nu ben ik aan de beurt hoor!" Zoiets zit alleen in haar eigen bol.
Je schrijft dat je vaker nee zou willen zeggen. Je krijgt nu veel adviezen in de trant dat je op een vraag ook Nee mag zeggen. Is dat inderdaad de situatie waar je in zit?
Ik was ook slecht in grenzen aangeven. Toen ik ging onderzoeken waarom ik vaak in situaties verzeild raak waar ik liever niet in zit, bleek al snel dat het vaak niet zo zwart wit lag. Vaak is het geen vraag zoals "Jillz zou jij op mijn kinderen willen passen?" maar "Wat fijn dat jij morgen vrij bent dan kun jij vast voor ons de kinderen uit school halen, want wij zitten echt enorm omhoog want we zijn allebei niet op tijd thuis."
Ja, ik kan heel goed m'n grenzen bewaken en "Nee" zeggen. Hoe ik dat doe? Me soms afvragen, wat het ergste is, dat er zou kunnen gebeuren als ik "Nee" zou zeggen. Meestal is dat weinig schokkend en gebeurt dat zelden. Maar eerlijk gezegd is het een gewoonte geworden om gewoon te laten weten wat ik wel en niet wil. Je krijgt altijd mensen om je heen die bij je passen en mijn vrienden/kennissen hoeven zich niet af te vragen wat ik echt vind en waarderen dat. Hoe ik me dat eigen heb gemaakt. Ik denk door na te denken over m'n gedrag en wat het voor mij betekent.
In een andere rubriek breken mensen voortdurend een lans voor aanpassing, maar dat leidt vaak tot allerlei mentale problemen en gebroken relaties. Ik wil hiermee niet zeggen dat aanpassing uit de boze is, maar dat jezelf altijd de belangrijkste zou moeten zijn. Daardoor kom je goed in je vel te zitten en kun je ruimte aan anderen geven.
rooiekater schreef op 17-05-2024 om 18:33:
[..]
Sta ik al 2 jaar voor op maar gaat iedere keer niet door
Het klinkt wat ouderwets maar er zijn legio boeken (gratis in een bieb te leen) en ook op het internet is veel te vinden.
Dietloverzzz schreef op 17-05-2024 om 18:55:
[..]
In het begin zal er dan sowieso ook meer weerstand kunnen komen zodra je dat gaat doen, omdat mensen het niet van je zijn gewend.
Ik heb het gelukkig anders meegemaakt. Ik liet ook heel erg over me heen lopen en ik ging op een gegeven moment wat vaker nee zeggen. Elke keer was de reactie: “oké, prima, of: geen probleem, dan vraag ik iemand anders”, dat viel me zo 100% mee! Dus ik blijf oefenen, maar ik blijf het ook nog moeilijk vinden.
Wat hier gezegd wordt over “daar moet ik even over nadenken, of daar kom ik even op terug”, vind ik gouden tips, dan heb je even bedenktijd.
rionyriony schreef op 17-05-2024 om 19:09:
[..]
sommige mensen lijken het fijn te vinden als je iets aan hen vraagt. Die indruk krijg ik dan. Ik zal zelf niet snel aan iemand iets vragen. Ik ben geheel zelfvoorzienend.
Poos geleden stond er iemand bij de kopjes koffie. Ze gaf me een kop en zei: "en nu ben ik aan de beurt hoor!" Zoiets zit alleen in haar eigen bol.
Ook vragen durft niet iedereen. Maar je kunt iemand ook een groot plezier doen door iets te vragen. Immers, als je iets geeft aan of doet voor een ander, wordt dat door die ander gewaardeerd en die waardering is eigenlijk ook een cadeautje, toch?
Jillz schreef op 17-05-2024 om 19:19:
Vaak is het geen vraag zoals "Jillz zou jij op mijn kinderen willen passen?" maar "Wat fijn dat jij morgen vrij bent dan kun jij vast voor ons de kinderen uit school halen, want wij zitten echt enorm omhoog want we zijn allebei niet op tijd thuis."
Mijn reactie in zo'n geval zal door jou en een aantal wel "bot" gevonden worden, maar je kunt gewoon reageren met: "Sorry, maar ik heb andere plannen" ook al zou je helemaal geen andere plannen hebben. Kijk, als jij er niet zou zijn of geen vrij zou hebben, zouden ze ook hun eigen probleem zelf moeten oplossen.
Drareg schreef op 17-05-2024 om 19:29:
[..]
Ook vragen durft niet iedereen. Maar je kunt iemand ook een groot plezier doen door iets te vragen. Immers, als je iets geeft aan of doet voor een ander, wordt dat door die ander gewaardeerd en die waardering is eigenlijk ook een cadeautje, toch?
Zou wel kunnen. De situatie komt niet vaak voor in mijn geval.