Burnout
Ik ben vast niet de enige die een burnout heeft (gehad) en zo af en toe even wil klagen over hoe vervelend dat is etc. Maar ik denk dat het ook kan helpen om zo af en toe wat tips en tricks uit te wisselen.
https://burnoutherstel.info/burnout-depressie/
Ik weet ook niet alles! Dank, deze link vind ik ook interessant als het over het verschil gaat.
Al zal marketing vast ook meespelen
Evaluna schreef op 15-08-2021 om 08:07:
Ik heb even niet geschreven, maar burn out is niet weg. Sterker nog, hij erger terug dan ooit.
Loop al ruim een jaar met klachten. In februari toch te snel beter gemeld en vanaf juni aan het rommelen.
Het idee was tot na mijn vakantie thuis en dan met 2x4 uur beginnen. Dat was dus vorige week.
Plus een gesprek met leidinggevende wat echt niet kon op een werkdag volgens haar.
Ik had voorstellen om wat rustiger werk te gaan doen, immers dit zal nog wel even gaan duren en administratieve klusjes liggen me dan beter.
Nou, er was niets mogelijk. In tegenstelling tot ruimte die ze voor mijn vakantie leek te geven was ze nu super star. Ik moet terug in mijn eigen functie, of solliciteren. (Wat ik natuurlijk geen goed idee vind). Pffff
Ook aangegeven dat ik niet wist hoe het zou gaan omdat ik nog zo moe ben. Daarop vond ze dat ik maar gewoon het advies van de bedrijfsarts moet volgen. Dus snel opbouwen.
Maar, het lukt helemaal niet 😰😰
Na m'n werk ben ik helemaal uitgeteld, gestrekt op de bank en een dutje lukt niet.
Bovendien voel ik me dizzie, uit evenwicht, kost autorijden me zoveel concentratie dat ik me niet zeker meer voel en is alle energie op.
Help!! Dit zijn de weken om bij te tanken, energie op te doen met uitjes en vriendinnen voordat de kinderen over 2 weken weer terug zijn.
Voel paniek, want als het zo doorgaat krijgen ze een moeder die in de rommel in huis alleen maar op de bank kan liggen.
Tegen iedereen zou ik roepen , het is te vroeg, kappen met opbouwen, maar met zo'n stugge leidinggevende, ze gaat het echt niet leuk vinden en kan ik het advies van de bedrijfsarts naast me neer leggen?
Die zijn ook van het moet wennen / afleiding is goed/ structuur is goed / bla bla
Dank voor het lezen
Ik zou vooral morgen direct een nieuw gesprek met de bedrijfsarts regelen. Dit is gewoon weg gevaarlijk. Geef eerlijk aan de bedrijfsarts aan dat het te snel, teveel is. Mijn ervaring met bedrijfsartsen is dat ze daar goed naar luisteren.
Mijn duizeligheid en het feit dat dingen echt later binnen komen bij mij is voor mij de reden om alleen lopend deel te nemen aan het verkeer. Als ik al fiets dan heb ik of een super goede dag of fiets ik samen met mijn vriend die extra goed op let.
Evaluna schreef op 15-08-2021 om 09:43:
https://burnoutherstel.info/burnout-depressie/
Ik weet ook niet alles! Dank, deze link vind ik ook interessant als het over het verschil gaat.
Al zal marketing vast ook meespelen
Ik ben ook geen expert en daar gaat het me ook niet om 🙂 Maar bepaalde dingen zonder context of nuance zijn in het geval van een depressie eveneens in potentie schadelijk. Bovenstaande link heb ik ook gelezen en dan kan ik 'wel kunnen, maar niet willen' op zich volgen, maar daarmee praat je in symptomen, terwijl het verschil 'm volgens mij veel meer zit in oorzaken. En in een forse depressie is het ook écht niet meer kunnen. Niet meer in beweging kunnen komen bijvoorbeeld. Het put je ook volkomen uit, al is het proces misschien anders.
Maar goed, het gaat hier over burn-outs, dus ik zal niet te off-topic proberen te gaan 🙂 Ik sloeg gewoon even aan op dat stuk over depressie, omdat ik daarmee helaas wél ten diepste ervaring heb. En of het in mijn geval dan zo uit elkaar te halen is als ik het gevoel heb ergens tegenaan te zitten, weet ik niet. Misschien speelt de aanleg voor depressie dan altijd mee, omdat triggers denk ik wel vergelijkbaar kunnen zijn.
Ellori schreef op 15-08-2021 om 12:22:
[..]
Ik zou vooral morgen direct een nieuw gesprek met de bedrijfsarts regelen. Dit is gewoon weg gevaarlijk. Geef eerlijk aan de bedrijfsarts aan dat het te snel, teveel is. Mijn ervaring met bedrijfsartsen is dat ze daar goed naar luisteren.
Mijn duizeligheid en het feit dat dingen echt later binnen komen bij mij is voor mij de reden om alleen lopend deel te nemen aan het verkeer. Als ik al fiets dan heb ik of een super goede dag of fiets ik samen met mijn vriend die extra goed op let.
Dankjewel voor je input. Morgen heb ik ook een gesprek met de POH staan, zal het met haar ook bespreken.
Auto rijden vermijd ik maar even. Heb al gekeken naar de bus, maar dat gaat ook nogal energie kosten. Raar hoor, het ene moment rij ik nog vrolijk door Frankrijk en het volgende moment voel ik me zo onzeker.
Mijn ervaring is dat bedrijfsartsen en leidinggevende toch erg pushen. Voelde me vorige keer ook redelijk klem gezet.
Nou las ik laatst iets dat dat waarschijnlijk ook iets over mijn houding zegt. Zucht
Evaluna schreef op 15-08-2021 om 17:40:
[..]
Dankjewel voor je input. Morgen heb ik ook een gesprek met de POH staan, zal het met haar ook bespreken.
Auto rijden vermijd ik maar even. Heb al gekeken naar de bus, maar dat gaat ook nogal energie kosten. Raar hoor, het ene moment rij ik nog vrolijk door Frankrijk en het volgende moment voel ik me zo onzeker.
Mijn ervaring is dat bedrijfsartsen en leidinggevende toch erg pushen. Voelde me vorige keer ook redelijk klem gezet.
Nou las ik laatst iets dat dat waarschijnlijk ook iets over mijn houding zegt. Zucht
Het is erg moeilijk om goed op te komen voor jezelf, zeker als je het idee hebt dat er teveel gevraagd wordt. Ik heb aangeven bij mijn arbodienst dat ik na mijn vakantie, dus eind sept. ga kijken of er werkhervatting mogelijk is gedeeltelijk. Maar voordat ik dat doe wil ik dat ik eerst een dagdeel doorkom zonder kapot te zijn.
Arbodienst was het daarmee eens gelukkig. Wel ga ik binnenkort een kopje koffie op werk drinken om collega's weer even te zien, daar heb ik wel zin in.
Evaluna schreef op 15-08-2021 om 17:40:
[..]
Dankjewel voor je input. Morgen heb ik ook een gesprek met de POH staan, zal het met haar ook bespreken
Vraag de POH af er iets van ondersteuning mogelijk is zodat je niet alleen tegenover de bedrijfsarts en werkgever staat. Misschien is er in jouw omgeving een organisatie die dat aanbiedt. Het kan zo fijn zijn als er iemand is die aan jouw kant staat en meedenkt over de juiste weg.
Heel veel sterkte
Ellori schreef op 15-08-2021 om 17:47:
[..]
Het is erg moeilijk om goed op te komen voor jezelf, zeker als je het idee hebt dat er teveel gevraagd wordt. Ik heb aangeven bij mijn arbodienst dat ik na mijn vakantie, dus eind sept. ga kijken of er werkhervatting mogelijk is gedeeltelijk. Maar voordat ik dat doe wil ik dat ik eerst een dagdeel doorkom zonder kapot te zijn.
Arbodienst was het daarmee eens gelukkig. Wel ga ik binnenkort een kopje koffie op werk drinken om collega's weer even te zien, daar heb ik wel zin in.
Een dagdeel zonder kapot te zijn. Dat is wel goed concreet. Dat soort dingen zal ik morgen ook bespreken met de POH. Ik word anders zo omver geblazen.
Het er zijn vond ik ook leuk, leuker dan ik dacht eigenlijk. Was er zo klaar mee in juni. Koffie drinken eens per week zou prima zijn. Al zou totale rust misschien wel meer voor vooruitgang zorgen.
Mijn manager zit er graag heel erg bovenop, maar dat voegt weinig toe voor mij.
Heidi-Forumbeheer schreef op 15-08-2021 om 17:48:
[..]
Vraag de POH af er iets van ondersteuning mogelijk is zodat je niet alleen tegenover de bedrijfsarts en werkgever staat. Misschien is er in jouw omgeving een organisatie die dat aanbiedt. Het kan zo fijn zijn als er iemand is die aan jouw kant staat en meedenkt over de juiste weg.
Heel veel sterkte
Dank voor de tip. De POH kan al wat betekenen in voorbereiding. Volgens de bedrijfsarts zou er ook een casemanager moeten zijn, al werd dat wel gelijk afgebrand door mijn leidinggevende. Vermoed dat ze liever zelf de touwtjes in handen houdt 😉
Evaluna schreef op 15-08-2021 om 22:14:
[..]
Een dagdeel zonder kapot te zijn. Dat is wel goed concreet. Dat soort dingen zal ik morgen ook bespreken met de POH. Ik word anders zo omver geblazen.
Het er zijn vond ik ook leuk, leuker dan ik dacht eigenlijk. Was er zo klaar mee in juni. Koffie drinken eens per week zou prima zijn. Al zou totale rust misschien wel meer voor vooruitgang zorgen.
Mijn manager zit er graag heel erg bovenop, maar dat voegt weinig toe voor mij.
Heel concreet inderdaad! Ik werk nu 2x3 uur maar een dagdeel zonder kapot te zijn heb ik echt niet. Tenminste, niet als ik mijn gewone dingen doe. Wel als ik de kinderen naar school breng, op de bank ga liggen, klein klusje doe, op de bank. Zonder belasting ben ik niet meer kapot na een dagdeel. Vandaag hadden we visite (ouders) na een half uur ben ik boven op m’n bed gaan liggen. Die kwam ik toevallig tegen en ik was zo moe.
Wel een eyeopener dit.
ik las ook ergens iets over acceptatie. Dat kijken naar wAt je niet kunt kan helpen bij de acceptatie. wat voor mij dus echt een dingetje is. Ik ben even als een helikopter boven me gaan zweven en Ik had binnen no time een lijst van 50 dingen die nu niet kloppen. Waaraan ik kan merken dat ik ziek ben. Wow.
Klopt, accepteren is wel een ding. Wanneer de kinderen naar school gaan is er een soort modus waarin er zoveel dingen zijn die echt moeten dat het allemaal net past.
Nu in de vakantie zou ik graag wat extra doen, dagje uit enzo. Het zit er niet in. Vorige jaar ook al niet. Dat komt wel aan he, tot de 50 heb ik nog niet geteld, maar dat is wel veel!
Acceptatie ook dat burn out dus best wel chronisch is.
Stap 1 in welk herstel dan ook is het accepteren dat er wat aan de hand is waardoor je niet zo kunt functioneren zoals je zelf wilt. En laat dat nou net een hele lastige stap zijn.
Ik merkte wel dat er bij mijn (gedeeltelijke) acceptatie direct een beetje rust kwam. Ik heb met mijn partner afspraken gemaakt en hem ook gevraagd er op te letten dat ik niet te vaak teveel doe. Voor mij houd dit nu concreet in dat ik 2 a 3 dingen per dag doe die energie kosten zoals een wasje in de machine, een kleine boodschap doen etc. Op slechte dagen zoals eigenlijk de afgelopen dagen doe ik eigenlijk niks wat ik niet hoef te doen. Want zelfs een bord optillen is dan eigenlijk al te veel.
Overigens weet ik dat ik enorm geluk heb met mijn situatie en de ruimte die ik kan pakken. Maar laat nou een van mijn valkuilen zijn dat ik het graag zelf wil doen. Als we bijvoorbeeld nasi eten, dan kook ik. Eten we boboti? Dan kook ik ook, etc. Ook brood smeer ik zelf want dan gebeurt het tenminste zoals ik het wil. Dat zelf willen doen is nu het voornaamste stuk wat ik los moet laten.
En toch baal ik als een stekker dat ik een terugval heb, waarvan ik wist dat die er aan zou komen. Ik weet dat dat erbij hoort, maar ik vind er echt helemaal niks aan.
Een terugval is helemaal niet fijn!
Was zo blij dat het weer een beetje ging en het besef dat het niet zomaar over is.
Ik zit in een minder gelukkige positie als alleenstaand ouder en een ex die de boel er niet eenvoudiger op maakt.
Het is wat het is...
een deel in mij heeft het echt geaccepteerd en realiseert zich wel hoe ziek ik ben. Ik heb alleen een nogal levendige innerlijke wereld. Stemmetjes die overal wat van vinden. En die probeer ik te horen en dan zo’n lijst voor de voeten te gooien.
Hoe oud zijn je kinderen evaluna? Bijna weer naar school?
Evaluna schreef op 15-08-2021 om 22:41:
Een terugval is helemaal niet fijn!
Was zo blij dat het weer een beetje ging en het besef dat het niet zomaar over is.
Ik zit in een minder gelukkige positie als alleenstaand ouder en een ex die de boel er niet eenvoudiger op maakt.
Het is wat het is...
Heel veel sterkte, en blijf hier van je af schrijven als je dat fijn vindt 🌻
mijn re-integratie Pipo zegt: het maakt niet uit waar je bent, je voelt je toch slecht. Dus kun je net zo goed je uren maken. Op mijn opmerking dat ik weer op m’n noodvoorziening loop.
Wat moet ik daar nou op zeggen?