Burnout
Ik ben vast niet de enige die een burnout heeft (gehad) en zo af en toe even wil klagen over hoe vervelend dat is etc. Maar ik denk dat het ook kan helpen om zo af en toe wat tips en tricks uit te wisselen.
Oh wow Wattenbolleke, ik had ook een leidinggevende die zo leek te denken. Ik ken jouw verhaal niet maar bij werk komt ook altijd druk kijken en tijdens een buren out kan een boterham smeren al teveel druk of moeite zijn. En persoonlijke voelde ik mij in mijn eigen omgeving (thuis) veiliger en dus toch echt een beetje beter dan buitenshuis en dus ook op mijn werk. Er zit dus wel degelijk verschil in omgeving! Zoiets zou ik dus ook aangeven.
Wattenbolleke schreef op 16-08-2021 om 12:14:
mijn re-integratie Pipo zegt: het maakt niet uit waar je bent, je voelt je toch slecht. Dus kun je net zo goed je uren maken. Op mijn opmerking dat ik weer op m’n noodvoorziening loop.
Wat moet ik daar nou op zeggen?
Wat een dooddoener! Soms he... Met dat soort opmerkingen ben ik ook volledig van het padje.
Iets met herstel ofzo? Ik zit ook te malen wat te zeggen en wat ik kan verwachten. Wil me inzetten op goed herstel, zodat het ook blijvend is en ik niet volgend jaar weer in de ziektewet zit. Is het druk op je werk? Anders zoveel rust pakken als je kan? Iets doen, dan half uur pauze nemen, zoiets? Maar natuurlijk hoop ik voor je dat die Pipo tot inzicht komt!
Mijn kinderen zijn trouwens 7 en 9 jaar oud. Ze zijn nu nog 2 weken bij hun vader. Alle ruimte om bij te komen, maar dat wil dus niet zo lukken met dat werken erbij.
Wattenbolleke schreef op 16-08-2021 om 12:14:
mijn re-integratie Pipo zegt: het maakt niet uit waar je bent, je voelt je toch slecht. Dus kun je net zo goed je uren maken. Op mijn opmerking dat ik weer op m’n noodvoorziening loop.
Wat moet ik daar nou op zeggen?
Je zou eens kunnen kijken voor een second opinion. Want het lijkt me dat dit eerder ten gunste van de werkgever dan de werknemer is en dat mag niet.
Verdiep je eens in de wet van poortwachter. Hier staat het volgende in:
Als de werkgever met de werknemer en/of arbodienst van mening verschilt over de re-integratie, dan kan hij bij het UWV een deskundigenoordeel aanvragen.
Ook staat er in de wet beschreven dat de werkgever passend werk moet aanbieden of zoeken bij een ander bedrijf als de huidige functie niet uitgevoerd kan worden.
Houd de werkgever zich hier niet aan zijn de boetes niet mals.
Wattenbolleke schreef op 16-08-2021 om 12:14:
mijn re-integratie Pipo zegt: het maakt niet uit waar je bent, je voelt je toch slecht. Dus kun je net zo goed je uren maken. Op mijn opmerking dat ik weer op m’n noodvoorziening loop.
Wat moet ik daar nou op zeggen?
Het gaat niet om je slecht voelen, maar je benzine is op. Dan kun je geen uren extra meer lopen. Rust, rust, rust is wat nodig is. Burn-out = opgebrand, ergo: je tank is leeg.
Vandaag weer tijd voor het interventie traject dus ben nu op de bus aan het wachten. net nog even op de bank gelegen in de hoop wat minder moe te zijn daarna. Maar ben nog steeds gesloopt dis heb alle wilskracht nodig om het uur zo direct vol te maken.
Slaap ook echt al een aantal nachten super beroerd, helpt natuurlijk niet mee xD.
Zal me onbewust wel zorgen maken over de vakantie die er aan zit te komen, spullen inpakken etc etc etc.
ik doe al echt aangepast werk. In een kamertje apart, beetje administratie.
Vandaag heb ik een uur wat gerommeld op de computer. Toen was ik al op en heb ik een half uur op een bank gelegen. Daarna gesprekje werkgever waarin ik al aangaf op te zijn.
Toen moest ik die gast nog bellen. Die vond dat ik nog wel door kon. Toen we ophingen moest ik nog een half uur. Ik heb niks meer gedaan.
Ik heb verdorie net een half jaar therapie achter de rug om te voelen en actie te ondernemen.
Ik vraag me echt af wat we nou precies aan het opbouwen zijn. Slechts aanwezig zijn volgens mij.
Ik denk dus dat hij denkt dat ik niet wil. En hij me daarom moet forceren. Maar ik verzin toch geen hartkloppingen en verhoging en niet kunnen nadenken?
Thuis ben ik nu op de bank gecrasht. Te moe om een boterham te maken heb ik een krentenbol gepakt die ik beetje bij beetje probeer te eten. Gatverdarrie. Ik voel me gewoon ziek. Vannacht ook maar 4 uur goed geslapen. Dat helpt ook niet. Maar er is gewoon geen ruimte om te voelen of iets kan of niet.
Wattenbolleke schreef op 16-08-2021 om 13:40:
ik doe al echt aangepast werk. In een kamertje apart, beetje administratie.
Vandaag heb ik een uur wat gerommeld op de computer. Toen was ik al op en heb ik een half uur op een bank gelegen. Daarna gesprekje werkgever waarin ik al aangaf op te zijn.
Toen moest ik die gast nog bellen. Die vond dat ik nog wel door kon. Toen we ophingen moest ik nog een half uur. Ik heb niks meer gedaan.
Ik heb verdorie net een half jaar therapie achter de rug om te voelen en actie te ondernemen.
Ik vraag me echt af wat we nou precies aan het opbouwen zijn. Slechts aanwezig zijn volgens mij.
Thuis ben ik nu op de bank gecrasht. Te moe om een boterham te maken heb ik een krentenbol gepakt die ik beetje bij beetje probeer te eten.
Die Pipo kan wel vinden dat je door kan maar jij bent de gene die voelt of je wel of niet door kan. En dat kun je niet op dit moment.
Ik denk dat ik een burnout heb of ertegenaan loop. Ik heb een gesprek gehad met de poh en die geeft aan dat ik me ziek moet melden, maar omdat ik die beslissing niet wil nemen heb ik een afspraak gemaakt met een bedrijfsarts.
Ik ben zelf gestart bij stresswise, maar het voelt alsof het alleen maar erger geworden is.
Ik ben op, heb het gevoel dat ik 3 volle dagen kan slapen.
Iemand ervaring met wat een goed traject is om erboven op te komen.
Ik heb goede dagen, maar die worden meestal gevolgd door veel slechte herkend iemand dat?
Malloczero schreef op 16-08-2021 om 16:25:
Ik denk dat ik een burnout heb of ertegenaan loop. Ik heb een gesprek gehad met de poh en die geeft aan dat ik me ziek moet melden, maar omdat ik die beslissing niet wil nemen heb ik een afspraak gemaakt met een bedrijfsarts.
Ik ben zelf gestart bij stresswise, maar het voelt alsof het alleen maar erger geworden is.
Ik ben op, heb het gevoel dat ik 3 volle dagen kan slapen.
Iemand ervaring met wat een goed traject is om erboven op te komen.
Ik heb goede dagen, maar die worden meestal gevolgd door veel slechte herkend iemand dat?
Wat rot.
ik heb deze blog stukgelezen: https://www.isamupsychologen.nl/de-eerste-fase-van-herstel-burn-out-less-is-more-en-vermijding-is-functioneel/
Gaf me wel veel informatie en ik herkende ook veel dingen.
Malloczero schreef op 16-08-2021 om 16:25:
Ik denk dat ik een burnout heb of ertegenaan loop. Ik heb een gesprek gehad met de poh en die geeft aan dat ik me ziek moet melden, maar omdat ik die beslissing niet wil nemen heb ik een afspraak gemaakt met een bedrijfsarts.
Ik ben zelf gestart bij stresswise, maar het voelt alsof het alleen maar erger geworden is.
Ik ben op, heb het gevoel dat ik 3 volle dagen kan slapen.
Iemand ervaring met wat een goed traject is om erboven op te komen.
Ik heb goede dagen, maar die worden meestal gevolgd door veel slechte herkend iemand dat?
Ik weet hoe het is. Denk goed aan jezelf
Jullie verhalen grijpen me echt aan. Ook de verschillende visies trouwens.
Burn out is nooit een keuze of kan alleen als je de luxe hebt om uit te kunnen vallen.
Bij mij ging 9 maanden geleden het lichtje uit. Ik kon niks meer. Wist niet wat me overkwam. Ben te lang doorgegaan. Ik kon niet uitvallen, dacht ik. Eigenlijk kon dat ook niet. Maar die ochtend kon ik ook niet meer voor of achteruit. Niks, noppes, nada. Man moest alles overnemen naast zijn drukke fulltime baan. Kinderen zaten weken thuis met bergen huiswerk omdat de scholen dicht waren ivm Corona.
Ik weet niet hoe ik die dagen doorgekomen ben. In iedergeval heel veel op bed en onder de douche.
Lichamelijk een hele lijst lichamelijke klachten die niet korter maar langer wordt. Heel veel onderzoeken gehad.
Moe, geen energie, pijn, angsten, schuldgevoel. Veel therapieën gevolgd, artsen gezien en hard bezig met herstellen.
Nu 9 maanden later heb ik niet het idee dat ik veel stapjes vooruit gegaan ben.
Alleen mijn angsten zijn wat meer op de achtergrond. Ik slaap amper. Doe echt alleen de dingen die moeten dan lukt dat wel. De lichamelijke klachten zijn momenteel het ergst. Zolang ik die heb, gaat herstellen gewoon niet.
Net een vakantie achter de rug en ik genoten van het samenzijn. Heerlijk. Maar het heeft me ook veel energie gekost.
Volgende week een gesprek met verzuimcoordinator en leidinggevende. Ik vind het zo spannend. Tot nu toe waren ze altijd heel begripvol hoor. De bedrijfsarts die is meer aan het pushen.
Ik denk wel dat ze willen dat ik sneller ga opbouwen. Ik weet gewoon dat dat niet gaat lukken. Maar ze zullen wel denken, na 9 maanden moet er wel wat gebeuren.
Kon dat maar! Ik zou er alles voor over hebben.
Malloczero schreef op 16-08-2021 om 16:25:
Ik denk dat ik een burnout heb of ertegenaan loop. Ik heb een gesprek gehad met de poh en die geeft aan dat ik me ziek moet melden, maar omdat ik die beslissing niet wil nemen heb ik een afspraak gemaakt met een bedrijfsarts.
Ik ben zelf gestart bij stresswise, maar het voelt alsof het alleen maar erger geworden is.
Ik ben op, heb het gevoel dat ik 3 volle dagen kan slapen.
Iemand ervaring met wat een goed traject is om erboven op te komen.
Ik heb goede dagen, maar die worden meestal gevolgd door veel slechte herkend iemand dat?
Vervelend. 
1 ) Goed traject? Thuis, rusten, niks doen. 
2 ) Slechte dagen na goede dagen: dat komt mogelijk omdat je op goede dagen méér doet dan dat je eigenlijk kunt. Je verbruikt dan al de energie die je over een X aantal dagen zou moeten spreiden.
Zoals bij elk (interventie) traject heb ik gisteren ook wat huiswerk meegekregen. En dat is elke dag eigenlijk een uur achter elkaar wandelen. Ik begin met een stukje waarvan ik weet dat ik er een half uur over doe en als dat goed gaat morgen of overmorgen breid ik het uit tot ik op een uur zit.
Vandaag weer een iets betere dag. Ook eigenlijk wel goed geslapen vannacht dus heb het idee dat ik in ieder geval een stuk kan wandelen en ook nog wat in huis kan doen.
Fijn om te zien dat er wat meer mensen mee (willen) schrijven. Ik merk dat ik het heel erg fijn vind om een uitlaatklep te hebben en met lotgenoten ervaringen uit te wisselen.
bedrijfsarts geeft aan dat ik naar 16 uur moet.
Ellori schreef op 17-08-2021 om 10:44:
Zoals bij elk (interventie) traject heb ik gisteren ook wat huiswerk meegekregen. En dat is elke dag eigenlijk een uur achter elkaar wandelen. Ik begin met een stukje waarvan ik weet dat ik er een half uur over doe en als dat goed gaat morgen of overmorgen breid ik het uit tot ik op een uur zit.
Vandaag weer een iets betere dag. Ook eigenlijk wel goed geslapen vannacht dus heb het idee dat ik in ieder geval een stuk kan wandelen en ook nog wat in huis kan doen.
Fijn om te zien dat er wat meer mensen mee (willen) schrijven. Ik merk dat ik het heel erg fijn vind om een uitlaatklep te hebben en met lotgenoten ervaringen uit te wisselen.
Sta je daarachter?