Betweterigheid verminderen
Toen ik 12 was riep mijn vader 'jij weet altijd alles beter'. Soortgelijke opmerkingen heb ik wel vaker mogen ontvangen van mensen. Dat ik hautain, een betweter of een snob ben. Het zal dus wel kloppen. Voor mijn gevoel zet ik enkel mijn gedachten uiteen en ben ik niet intentioneel betweterig. ☝️
Nu kan ik die feedback afdoen met 'frustraties, projectie, matige argumenten of alles wat je zegt, ben je zelf', maar dan ik ben ik weer die betweter. En ik ben nu eenmaal dol op debat en discussie en snap niet zo wat het probleem is. Met een andere betweter 
kan ik prima praten. Stoor mij ook totaal niet aan de kennis van anderen of aan een correctie. Dan denk ik enkel 'dat argument ga ik toevoegen aan mijn arsenaal'.
Hoe kun je nu betweterigheid verminderen? Niets zeggen, anderen vaker een veer geven, minder aanvullen, minder corrigeren, loslaten, doen alsof je iets niet weet, geen moeilijke woorden gebruiken, laatste woord weggegeven, veel tekortkomingen opnoemen, benadrukken dat je zo gewoon bent.
Zijn er hier medebetweters of eventueel perfectionisten met tips? Of moet ik het maar accepteren? I am Snob and I am Top.
Malm schreef op 06-05-2024 om 22:06:
Een collega wees me er ooit eens op dat diegene vond dat ik betweterig was. Dat vond ik zelf helemaal niet. Ik ben heel nieuwsgierig en pik snel dingen op. Als ik wat lees of hoor onthoud ik de feiten. Ik ben graag op de hoogte zeg maar.
Maar ik ben er n.a.v. die opmerking toch op gaan letten en snap nu dat mijn collega vond dat ik betweterig ben. Ik heb echt gekeken naar mijn eigen gedrag in deze situaties, en dat is best lastig. En ook naar wat het gedrag dus met andere mensen doet.
Dus nu houd ik er rekening mee: ik laat mensen vaker dingen vertellen en uitleggen en respecteer dat, ook als ik het zelf al weet, of ergens een andere mening over heb. Ik begin het zelfs leuk te vinden, omdat ik zo ook leer hoe ieder mens toch anders naar bepaalde dingen kijkt.
Klinkt goed. Lees er geduld in.
Campanula schreef op 06-05-2024 om 22:10:
[..]
Klinkt goed. Lees er geduld in.
Ja, erg lastig voor mij als ongeduldig persoon. Ik heb ook vaak op mijn tong moeten bijten. Het is ook echt een proces geweest wat maanden duurde, en nu nog moet ik er op letten. Maar het is onderdeel van persoonlijke groei die ik heb gemaakt en nog steeds maak. En daar ben ik, terugkijkend, erg trots op!
Campanula schreef op 06-05-2024 om 21:21:
[..]
Het gaat op sociaal vaak volgens een vast patroon. Eerst gezellig, veel bekijks, dan beetje sceptisch, daarna verbouwereerd, vervolgens 2e rangs behandeling, kritiek op van alles en nog wat, frustraties, nog meer kritiek en gluurders, pesten en dan ga ik maar weg/wordt ik ontslagen/eruit geknikkerd oid. Repeat.
Jeetje....Wat erg! 
Ik schrik hier echt van. Wat maakt het nou uit dat je een transvrouw bent?!
Campanula schreef op 06-05-2024 om 21:21:
[..]
Het gaat op sociaal vaak volgens een vast patroon. Eerst gezellig, veel bekijks, dan beetje sceptisch, daarna verbouwereerd, vervolgens 2e rangs behandeling, kritiek op van alles en nog wat, frustraties, nog meer kritiek en gluurders, pesten en dan ga ik maar weg/wordt ik ontslagen/eruit geknikkerd oid. Repeat.
Dat is heel verdrietig voor je.
Campanula schreef op 06-05-2024 om 21:21:
[..]
Het gaat op sociaal vaak volgens een vast patroon. Eerst gezellig, veel bekijks, dan beetje sceptisch, daarna verbouwereerd, vervolgens 2e rangs behandeling, kritiek op van alles en nog wat, frustraties, nog meer kritiek en gluurders, pesten en dan ga ik maar weg/wordt ik ontslagen/eruit geknikkerd oid. Repeat.
Dit lijkt me een structureel probleem en ik zou sparren met een goede coach. Iemand die je staat en iemand die je doorziet. Het lijkt me naar om steeds mee te maken, vooral dat pesten.
Het klinkt heel mooi, blijf zoals je bent, maar jij hebt steeds problemen, dat komt ergens weg. Gun het jezelf om een soepeler leven te krijgen. En dat gaat met vallen en opstaan, je hoeft echt niet je hele persoonlijkheid weg te doen, maar met goede tips komt je een heel eind.
Campanula schreef op 06-05-2024 om 21:21:
[..]
Het gaat op sociaal vaak volgens een vast patroon. Eerst gezellig, veel bekijks, dan beetje sceptisch, daarna verbouwereerd, vervolgens 2e rangs behandeling, kritiek op van alles en nog wat, frustraties, nog meer kritiek en gluurders, pesten en dan ga ik maar weg/wordt ik ontslagen/eruit geknikkerd oid. Repeat.
Ik schrik hier ook van. Wat naar. Vrije vlinder zegt zinnige dingen (denk ik).
Vrijevlinder schreef op 07-05-2024 om 00:50:
[..]
Dit lijkt me een structureel probleem en ik zou sparren met een goede coach. Iemand die je staat en iemand die je doorziet. Het lijkt me naar om steeds mee te maken, vooral dat pesten.
Het klinkt heel mooi, blijf zoals je bent, maar jij hebt steeds problemen, dat komt ergens weg. Gun het jezelf om een soepeler leven te krijgen. En dat gaat met vallen en opstaan, je hoeft echt niet je hele persoonlijkheid weg te doen, maar met goede tips komt je een heel eind.
Ik heb al therapie gehad en ben officieel uitbehandeld. Een huis-tuin en keuken coach in de buurt zou fijn zijn, maar is moeilijk te vinden. Moet iemand zijn met kennis van gender, transitie, gevolgen van langdurig pesten en effecten van subtiele/openlijke discriminatie. Anders kom ik in de verkeerde peptalk terecht.
En sommige sociale problemen zijn niet enkel de verantwoordelijkheid om te laten repareren door het individu. De rest moet eraan werken. Maar die interesseert het geen hol. Dus oefen ik veel in ontlopen, buigen, duiken, verzwijgen, smalltalk, doorslikken, overpeinzen, assertief zijn, vriendelijk zijn, loslaten, bescherming zoeken, gevaar spotten, weerwoord geven, tong afbijten en het thuis fijn maken als huismus, maar ik ben idd wel meer een stekelvarken. Treffende omschrijving.
Bedankt iedereen voor alle berichten en de feedback. Ook de ongezouten. Aangezien ik zelf bout uit de hoek kan komen mag iedereen mij hier een lul met voeten vinden. Fatsoen is toch maar een suikerlaagje. Mensen zijn beesten.
Ik heb niet alles gelezen, dus ik reageer op je OP omdat ik het herken. Ik weet dat dit ook deels komt door mijn ASS. Ik heb hier hard aan gewerkt.
Tip 1: als je merkt dat de discussie nergens toe leidt, laat het gaan. Dat betekent niet dat je jezelf geweld aan moet doen. Echter als ik weet dat ik de ander niet ga overtuigen omdat ze vanuit een totaal ander standpunt redeneren (gevoelens of angst), ga ik ook niet in discussie. Ik zeg alleen "ik zie dat anders", en daar kunnen we het dan wel over eens worden.
Tip 2: je eigen morele keuzes geven je geen vrijkaart om onaardig te zijn. "Don't be a dick" is mijn belangrijkste overtuiging, en dit gaat boven mijn persoonlijke ethiek. Dat betekent bijvoorbeeld dat, ondanks het feit dat ik vegetarisch eet en nooit vlees zou klaarmaken, ik dankbaar het stoofpotje heb opgegeten dat mijn lieve buurvrouw voor mij gemaakt had toen ik ziek was.
Tip 3: ga werken op een basisschool. OK, grapje. Maar als ik ergens geleerd heb dat ik niet de waarheid in pacht heb, is het wel in het onderwijs. Ik leer kinderen lezen en schrijven, maar daarnaast ben ik evenzeer verantwoordelijk voor hun sociaal-emotionele ontwikkeling. Dat betekent dat ik alle kinderen in hun eigenheid moet zien, en hun mooiste kanten moet spiegelen. Toen ik daar eenmaal dagelijks mee bezig was, werd het ook makkelijker andere volwassenen zo te benaderen.
Het kost wel energie, maar het is het me waard, omdat ik het belangrijk vind positief bij te dragen aan de wereld om mij heen. Soms op het forum laat ik mijn andere, betweterige en weinig invoelende kant nog een beetje los, maar ik merk dat ik ook daar gematigder word. De mens is toch leerbaar (ja, zelfs de autist). 
Tijdens een gesprek minder aan jezelf (en je eigen gelijk) denken, jezelf eens proberen verplaatsen in de ander en eens echt luisteren. word je een beter mens van
Tuinbroek schreef op 07-05-2024 om 12:00:
Tijdens een gesprek minder aan jezelf (en je eigen gelijk) denken, jezelf eens proberen verplaatsen in de ander en eens echt luisteren. word je een beter mens van
Dit
Och Campanula, ik vind jou zo'n verademing op dit forum! Scherp, humoristisch, superslim. Zelf lees/schrijf ik minder op dit forum vanwege de groeiende groep die hier komt om de onderbuik te legen en te Calimeroën. Maar daar is Campanula die dapper het gesprek aangaat met argumenten in plaats van huilie huilie! Echt waar, een genot om te lezen. Dus omarm alsjeblieft je betweterige zelf, er is helemaal niets mis mee!
Campanula schreef op 07-05-2024 om 09:07:
[..]
Ik heb al therapie gehad en ben officieel uitbehandeld. Een huis-tuin en keuken coach in de buurt zou fijn zijn, maar is moeilijk te vinden. Moet iemand zijn met kennis van gender, transitie, gevolgen van langdurig pesten en effecten van subtiele/openlijke discriminatie. Anders kom ik in de verkeerde peptalk terecht.
En sommige sociale problemen zijn niet enkel de verantwoordelijkheid om te laten repareren door het individu. De rest moet eraan werken. Maar die interesseert het geen hol. Dus oefen ik veel in ontlopen, buigen, duiken, verzwijgen, smalltalk, doorslikken, overpeinzen, assertief zijn, vriendelijk zijn, loslaten, bescherming zoeken, gevaar spotten, weerwoord geven, tong afbijten en het thuis fijn maken als huismus, maar ik ben idd wel meer een stekelvarken. Treffende omschrijving.
Bedankt iedereen voor alle berichten en de feedback. Ook de ongezouten. Aangezien ik zelf bout uit de hoek kan komen mag iedereen mij hier een lul met voeten vinden. Fatsoen is toch maar een suikerlaagje. Mensen zijn beesten.
Je hebt een probleem met je betweterigheid daar hoeven je gender, transitie, pesten allemaal niet in mee genomen worden. Een psycholoog kan je handvaten aangeven om er mee om te gaan daar hoeven geen diepgravende gesprekken voor gevoerd worden.
Ik voel mij niet verantwoordelijk voor andere mensen hun problemen, ik ben wel begaan met het lot van andere mensen en als ik de mogelijkheid heb om daar in positieve zin wat in te betekenen dan zal ik dat niet laten. Ik heb/had genoeg aan mijn eigen problemen en met behulp van een psycholoog heb ik daar op heel praktische wijze mee leren omgaan en daar heb ik nog steeds heel veel plezier van!
Mischa83 schreef op 07-05-2024 om 14:03:
Och Campanula, ik vind jou zo'n verademing op dit forum! Scherp, humoristisch, superslim. Zelf lees/schrijf ik minder op dit forum vanwege de groeiende groep die hier komt om de onderbuik te legen en te Calimeroën. Maar daar is Campanula die dapper het gesprek aangaat met argumenten in plaats van huilie huilie! Echt waar, een genot om te lezen. Dus omarm alsjeblieft je betweterige zelf, er is helemaal niets mis mee!
Superlief. Stil zitten in een hoekje gaat niet werken op een forum. Gewoon meedoen hoor!
Mischa83 schreef op 07-05-2024 om 14:03:
Och Campanula, ik vind jou zo'n verademing op dit forum! Scherp, humoristisch, superslim. Zelf lees/schrijf ik minder op dit forum vanwege de groeiende groep die hier komt om de onderbuik te legen en te Calimeroën. Maar daar is Campanula die dapper het gesprek aangaat met argumenten in plaats van huilie huilie! Echt waar, een genot om te lezen. Dus omarm alsjeblieft je betweterige zelf, er is helemaal niets mis mee!
Is helemaal niks mee
TO vindt van wel . Lees alles maar wat TO hier in dit topic schrijft.
Bolmieke schreef op 07-05-2024 om 14:09:
[..]
Je hebt een probleem met je betweterigheid daar hoeven je gender, transitie, pesten allemaal niet in mee genomen worden. Een psycholoog kan je handvaten aangeven om er mee om te gaan daar hoeven geen diepgravende gesprekken voor gevoerd worden.
Ik voel mij niet verantwoordelijk voor andere mensen hun problemen, ik ben wel begaan met het lot van andere mensen en als ik de mogelijkheid heb om daar in positieve zin wat in te betekenen dan zal ik dat niet laten. Ik heb/had genoeg aan mijn eigen problemen en met behulp van een psycholoog heb ik daar op heel praktische wijze mee leren omgaan en daar heb ik nog steeds heel veel plezier van!
Ik reageerde op iemand die een coach voorstelde op deze punten. Voor enkel een communicatietraining kun je zelfs bij Schouten en Nelissen terecht. En misschien is een psycholoog voor een paar eenvoudige afgebakende gesprekken voldoende. Denk niet dat het helemaal los te koppelen is holistisch gezien, maar wie weet.
Verder prima dat je je niet verantwoordelijk voelt voor andere mensen hun problemen. Eigen probleem eerst. Zo werkt dat nu eenmaal. Goed dat je dit even aanhaalt.