Alcoholisme in de familie bespreekbaar maken

Ik zou informatie opvragen bij de verslavingszorg bij jou in de buurt

Ik had gewild dat iemand dit bespreekbaar had gemaakt, dat iemand had ingegrepen. Helaas werd er alleen maar toegekeken en van de zijlijn over gekletst of ik kreeg er als kind rotte opmerkingen over te horen.

is een soort van interventie doen met de rest van de familie een optie? Niet om betreffende persoon klem te zetten maar om gezamenlijk jullie zorgen kenbaar te maken en in gesprek te gaan?

Tja een verslaving is lastig helemaal wanneer je zelf vindt dat er niks aan de hand is. Je wil het beste voor dat familielid maar als hij/zij zichzelf niet wil helpen kun je helemaal niks dan toekijken en je handen er vanaf trekken. 

Sterkte!

http://www.al-anon.nl/ informatie en lotgenotencontact voor ' omstanders' 

mijn ervaring is dat als de verslaafde niet zèlf wil en inziet dat hij/ zij een probleem heeft je eigenlijk niks kunt. 
Behalve voor jezelf je grens bepalen tot waar diegene mag gaan en dan daar consequenties aan verbinden. En dit dan ook werkelijk doen. Dreigen mer van alles en het uiteindelijk niet doen heeft geen enkel nu want het signaal zal alleen maar zijn dat je het toch niet doet. 

Heeft je naaste er zelf last van dat hij drinkt? 
Wat zijn de reacties van hem of haar als je het benoemd of er terloops een opmerking over maakt ? 

Bij mij ex was de noodzaak er niet wat hem betreft want hij lag niet elke dag laveloos op de bank dus was er niks aan de hand. 
Heeft hem al een aantal relaties gekost die allemaal tegen hetzelfde aan liepen. 
Als hij zijn patroon trouw blijft komt de volgende ex er over 1-2 jaar aan. En heeft hij een volgend slachtoffer binnrn een maand nadat huidige vrouw scheiding heeft aangevraagd. 

Mijn conclusie.  Wil je naaste dan is het de moeite van investeren waard en iemand die echt wil stoppen verdient wat mij betreft ook alle steun. Maar wil hij/ zij niet . Om welke reden of met welk excuus dan ook. Zorg dan vooral dat je er zelf zo onbeschadigd mogelijk uitkomt. 

Heeft die persoon zelf de zorg voor kinderen? Alleen dan zou ik er iets aan doen. In alle overige gevallen heeft het toch geen zin. De alcoholist stopt pas als hij daar zelf achter staat en zelfs meenemen naar een arts levert niets op. Die staat achter de patiënt en zijn zelfbeschikkingsrecht.

Ik zou informatie halen bij organisaties als Jellinek. Zij kunnen omstanders adviseren wat te doen bij verslaafde dierbare. Zorg er in ieder geval voor dat je de verslaving niet faciliteert.

Voor kinderen is een verslaafde ouder verschrikkelijk, dat laat altijd sporen na. Mocht er geen verandering komen dan zou ik dit zeker melden bij Veilig thuis.

Missingyoumuch schreef op 12-08-2022 om 11:04:

mijn ervaring is dat als de verslaafde niet zèlf wil en inziet dat hij/ zij een probleem heeft je eigenlijk niks kunt.
Behalve voor jezelf je grens bepalen tot waar diegene mag gaan en dan daar consequenties aan verbinden. En dit dan ook werkelijk doen. Dreigen mer van alles en het uiteindelijk niet doen heeft geen enkel nu want het signaal zal alleen maar zijn dat je het toch niet doet.

Heeft je naaste er zelf last van dat hij drinkt?
Wat zijn de reacties van hem of haar als je het benoemd of er terloops een opmerking over maakt ?

Bij mij ex was de noodzaak er niet wat hem betreft want hij lag niet elke dag laveloos op de bank dus was er niks aan de hand.
Heeft hem al een aantal relaties gekost die allemaal tegen hetzelfde aan liepen.
Als hij zijn patroon trouw blijft komt de volgende ex er over 1-2 jaar aan. En heeft hij een volgend slachtoffer binnrn een maand nadat huidige vrouw scheiding heeft aangevraagd.

Mijn conclusie. Wil je naaste dan is het de moeite van investeren waard en iemand die echt wil stoppen verdient wat mij betreft ook alle steun. Maar wil hij/ zij niet . Om welke reden of met welk excuus dan ook. Zorg dan vooral dat je er zelf zo onbeschadigd mogelijk uitkomt.

Als de verslaafde niet wil dan zal het gedrag niet veranderen. Maar in dit geval staat de verslaafde niet alleen. Er zijn kinderen en waarschijnlijk dus ook een partner bij betrokken. 
Dat de verslaafde zijn gedrag niet wil veranderen betekent niet dat je weg moet lopen bij de rest van het gezin. Het kleinste beetje steun kan al een groot verschil maken. Het kan net genoeg zijn voor een partner van om een stap te zetten. En als kind kan het heel fijn zijn om te weten dat er iemand is die zich wel bekommert om wat zich achter zijn voordeur afspeelt. 

Mijn vader is 50 jaar een redelijk functionerende alcoholist geweest. Gewoon een baan gehad, aan de zijlijn aanwezig geweest bij de opvoeding van zijn kinderen, geen kwade dronk, maar wel een gezinslid waar je eigenlijk niets aan hebt. Er gaat bovendien veel geld naar zo’n verslaving. Nu hij 75 is, begint het wel zijn tol te eisen. Dat begon al een aantal jaren geleden. Je lijf kan dat toch niet echt aan, zo’n levensstijl decennialang.

Ja, ik heb ervaring met een naast familielid die alcoholist is. Helaas kan ik je geen advies geven over hoe je kunt doordringen tot die persoon. Het is mij / ons niet gelukt om het familielid zover te krijgen dat hun alcoholgebruik verminderde of stopte. Wat hierboven gezegd werd "Geef je grenzen aan en bewaak die goed" is erg belangrijk.  Zo mochten mijn kinderen nooit bij dat familielid in de auto.

Uiteindelijk is het de wal die het schip keert: het familielid heeft op relatief jonge leeftijd het Syndroom van Korsakov gekregen. Tot dat moment was het ook een "redelijk functionerend" alcoholist.

Yvaine schreef op 12-08-2022 om 12:10:

[..]

Ja dat vind ik dus wel een lastige. Ik zie hierboven ook de opmerkingen van anderen. Het is een gescheiden ouder, de kinderen wonen voornamelijk bij deze ouder. Het lastige is dat op het oog alles goed gaat. Een goede baan, waar het kennelijk ook goed gaat. Kinderen komen op tijd op school, hebben schone kleden, krijgen voldoende eten en algemene verzorging. Het is meer dat ik zie dat het met deze persoon niet goed gaat, de alcohol begint zijn sporten na te laten, en dat heeft ongetwijfeld ook zijn weerslag op de kinderen ook al is dat niet direct zo zichtbaar. Veilig thuis vind ik een lastige optie, voor nu voelt dat echt nog als een brug te ver. Er is gelukkig ook nog een andere ouder in beeld en verder een groot vangnet. De kinderen zijn ook al wat ouder ondertussen.

Het is ook lastig, veel alcoholisten functioneren lang prima voor de buitenwereld. Wat er echter achter de voordeur gebeurd weten veel mensen niet. Ik denk dat een alcoholist altijd zijn weerslag heeft op de kinderen, is de andere ouder actief betrokken? Eerst zien de kinderen het niet zo, als ze wat ouder worden zien ze het wel en gaan ze "zorgen" voor de ouder. Ze nemen een verantwoordelijkheid aan die helemaal niet past bij de leeftijd. Kinderen blijven altijd loyaal, ook als dat niet goed voor hun is. Dat ze op tijd op school komen bijvoorbeeld kan ook doordat ze dat zelf regelen. Je wilt niet opvallen als kind, school is een normale omgeving. 

Rijdt de persoon ook auto? En met de kinderen (en vriendjes) in de auto bijvoorbeeld? Komen er vriendjes spelen als de ouder dronken is? 

Ik zou hulp inroepen van organisaties die zich bezig houden met verslavingsproblematiek. Zij kunnen je ook als omstander adviseren en informeren. Zij kunnen mogelijk ook iets betekenen voor de kinderen. Zij staan los van Veilig Thuis.

Draceana schreef op 12-08-2022 om 12:06:

[..]

Als de verslaafde niet wil dan zal het gedrag niet veranderen. Maar in dit geval staat de verslaafde niet alleen. Er zijn kinderen en waarschijnlijk dus ook een partner bij betrokken.
Dat de verslaafde zijn gedrag niet wil veranderen betekent niet dat je weg moet lopen bij de rest van het gezin. Het kleinste beetje steun kan al een groot verschil maken. Het kan net genoeg zijn voor een partner van om een stap te zetten. En als kind kan het heel fijn zijn om te weten dat er iemand is die zich wel bekommert om wat zich achter zijn voordeur afspeelt.

Dat zeg ik toch ook niet ? 

Dat je de kinderen maar moet laten stikken ? 

Aan een alcoholist trekken heeft geen zin. Maar je kan wel kijken wat je in deze situatie  voor  de kinderen kunt betekenen   en of partner. 

Ik vraag me af waar je de conlusie uitgehaald heb dat ik vind dat je hele gezin maar moet laten stikken...