Alcoholisme in de familie bespreekbaar maken
Een naast familielid is alcoholist. Al lange tijd maar de laatste jaren wordt het steeds wat meer. En met het toenemen van de hoeveelheid alcohol nemen ook mijn zorgen toe. Waar het eerst nog een glas of 2 a 3 per dag was is het nu elke dag meer dan 5 glazen. Ik woon niet samen met dit familielid en heb er dus geen 100% zich op maar ben wel eens samen op vakantie geweest en spreek dit familielid wel regelmatig, vandaar dat ik het aardig in kan schatten.
Deze situatie speelt al een jaar of 20, in die 20 jaar heb ik het er uiteraard wel eens over geprobeerd te hebben. Maar dat gesprek wordt steevast snel afgekapt met het excuus dat diegene echt wel een dag over zou kunnen slaan maar dat dit helemaal niet hoeft, persoon hoeft niemand iets te bewijzen. In de beginjaren liet ik het daar ook bij. Toch voelt dat nu niet meer goed om het gesprek uit de weg te gaan, de hoeveelheid neemt toe, er zijn ondertussen kinderen bij betrokken en de alcohol begint zijn sporen na te laten. Misschien onaardig gezegd maar deze persoon krijgt een drankkop.
Wie heeft er ook te maken gehad met verslaving bij een dierbare en hoe heb je dit bespreekbaar gemaakt?
Yvaine schreef op 12-08-2022 om 20:48:
[..]
Daar zit ik dus ook mee, wanneer is het ernstig genoeg. Vooral als iemand dus nog wel werkt en aardig normaal mee lijkt te draaien. Over de hoeveelheid ben ik niet zeker maar ik weet zeker dat het in ieder geval 1 fles wijn per dag is + overige drankjes. Ik schatte een glas of 5 maar ik gok eigenlijk eerder een glas of 8, en regelmatig nog meer. En dat elke dag, al vele jaren. Mijn ouders maken zich ook zorgen maar gaan het gesprek ondertussen uit de weg omdat het steevast uitmond in ruzie. Ik zoek eigenlijk een invalshoek waarbij het niet zo escaleert. Mijn zorgen heb ik al meerdere keren duidelijk uitgelegd maar degene zelf ziet het niet zo. Het is inderdaad niet verboden om elke dag te drinken.
In mijn ervaring is er geen invalshoek waarbij het niet escaleert, het gaat namelijk om een verslaving waarbij de verslaafde er allerlei argumenten op loslaat als: “ik drink pas na 16:00 uur, ik functioneer prima, ik heb een goede baan (met dito drankvriendjes), ik kan best zonder maar dat hoeft helemaal niet, alcohol is niet gevaarlijk, je zeurt, hier neem er ook één daar knap je van op, wijn is gezond, hou erover op met mij gaat het uitstékend, hoe kom je erbij dat ik zoveel drink wie heeft je dat wijsgemaakt - nee joh dat was een feestje, ik kan er heel goed tegen, ik ben kerngezond, ik ben nooit dronken enzovoorts blabla dussssss ik ben geen alcoholist”. Altijd die ontkenning en als je aandringt, heb je een conflict. Nou dan maar een conflict hè, de waarheid is hard of je schuift die onder het tapijt als je contact wilt behouden.
ik ken er veel 5 glazen per dag zeg maar 15 glazen per dag
wat doe je eraan ik weet het dus ook niet
hoog functionerede alcoholisten zijn ook alcoholisten. Dat ben je niet pas wanneer je laveloos om een bankje in het park ligt. Al gebruiken alcoholisten dit wel vaak als argument voor zichzelf dat het nog wel meevalt want ik werk nog, enz enz.
Prima maar 5 glazen per dag, waarschijnlijk nog meer dat is een serieuze verslaving.
In een fles zitten 7 glazen.
Yvaine schreef op 12-08-2022 om 17:15:
[..]
Waar ik me zorgen over maak is of mijn nichtjes en neefjes over een paar jaar ook nog een ouder hebben. Ik maak me zorgen over de gezondheid van de persoon met het probleem. Ook merk ik dat deze persoon soms nogal labiel is. Niet agressief maar wel van het ene uiterste qua stemming naar het andere uiterste. Lastige is dat ik niet weet of dit door de alcohol komt, of dat de alcohol juist wordt gedronken door dit soort stemmingswisselingen en persoonlijke problematiek.
Jellinek vind ik een goede tip. Veilig thuis en jeugdzorg vind ik de situatie niet ernstig genoeg voor omdat ik geen verwaarlozing of mishandeling zie, maar nog belangrijker vraag ik mij af wat de kinderen daar mee opschieten. Ook is er een andere ouder, zijn er opa’s, oma’s en tantes en ooms als vangnet.
Ik vind de situatie wel heel ernstig klinken. Veel kinderen die nu volwassen zijn hadden graag gewild dat er actief werd ingegrepen. Maar buitenstaanders schatten de ernst van de situatie nogal eens verkeerd in, zij zien natuurlijk ook niet alles. Een (labiele) ouder met stemmingswisselingen is geen veilige omgeving voor een kind. Zeker als er geen andere ouder aanwezig aan om het kind te beschermen.