Wie heeft er ook zo'n hekel aan bellen?
Telefoneren, bedoel ik dus. Ik heb er echt een grafhekel aan. Ik maak er ook een potje van. Mijn gehoor is wat minder, en ik heb wat meer moeite om mensen te verstaan als ik ze niet zie praten. Bovendien kan ik me tijdens een gesprek moeilijk concentreren, ben ik snel afgeleid en vind ik het lastig om goed te 'timen'. Dit geldt voor persoonlijke gesprekken, maar helemaal voor zakelijke/officiële. En dat laatste vind ik hier in het Frans een complete bezoeking 
!
Geen mij de app maar. Dan kan ik nadenken over wat ik wil zeggen en kan ik mijn antwoorden beter overwegen.
Echtgenoot vindt mij mega-achterlijk op dat gebied en volgens hem is er echt niemand anders met dit gebrek. Niet dat ik hem jullie reacties onder zijn neus ga wrijven (misschien ben ik inderdaad de enige), maar ik zat het me ineens af te vragen. Ik ben erg benieuwd.
nee, ik heb geen problemen met bellen, omdat als ik iets wil weten wil kunnen bellen.
Met persoonlijke telefoontjes ligt het eraan of het uitkomt. Zo niet dan bel ik later terug of stuur later een appje
Ik hou ook niet meer van bellen. Ben het ook niet meer gewend omdat iedereen tegenwoordig met elkaar appt. Bel alleen mijn partner of dochter als dat nodig is. Eigenlijk wel heel erg onpersoonlijk dus.
Geen probleem mee. Vind het ook makkelijker dan dat ge app
Sneller antwoord.
Ik haat het om te bellen en doe het liever niet. Op m'n werk heb ik er niet zo heel veel moeite mee maar prive en dan bedrijven moeten bellen, nee dank je wel.
Nee geen enkel probleem met bellen. Ik bel denk ik ongeveer zo'n 2 uur per dag. Ik heb eerder moeite met appen en dan vooral als je iemand wat wil vertellen. Er vloeien zoveel misverstanden voort uit appen, dat een belletje heel verhelderend kan werken. Voor korte berichten vind ik appen prima, maar een telefoontje kan veel ergenis voorkomen.
Ik spoor thuis ook iedereen aan om te bellen ipv over en weer te blijven appen. Gelukkig kennen ze geen telefoon angst (dat onder jongeren ook veelvuldig voorkomt en irritant is).
Ellori schreef op 15-09-2024 om 16:57:
Ik haat het om te bellen en doe het liever niet. Op m'n werk heb ik er niet zo heel veel moeite mee maar prive en dan bedrijven moeten bellen, nee dank je wel.
Ik had er op mijn werk ook minder moeite mee. Dat was snel en concreet en het ging om het resultaat. Maar sociale gesprekken die alle kanten op kunnen gaan en Franse gesprekken met bijvoorbeeld de water- of energiemaatschappij, brrrrr.
Ik vind al dat ge-app dan weer hatelijk.
87 berichten en 4 dagen nodig hebben om een afspraak te kunnen maken met iemand.
Doe mij dan maar 2 minuten bellen.
Mijn Frans en Engels trekken echter wel op weinig (ik versta het meeste, maar spreken is "une catastrophe" et "avec beaucoup de cheveux en top" ), dus in een andere taal zou ik het hatelijk vinden gezien de taalclash. Maar al append zou ik dat waarschijnlijk nog 100 keer meer hebben gezien de "straattaal" en afkortingen die daar meestal gebruikt worden.
Niet speciaal. Het is wel zo dat als het erop aankomt dat ik me heel exact en juist moet uitdrukken, bellen altijd een gevaar kan inhouden. Een mail is dan veel beter, omdat ik een kladje kan maken en daardoor de kans groter wordt dat ik alles benoem wat ik bedacht heb.
Met bellen heb ik meestal wel een spiekbriefje zodat ik niets vergeet.
Het ligt aan de situatie en aan de persoon. Met sommige mensen app ik liever, met anderen bel ik liever en met anderen videobel ik liever. Er zijn dan ook nog personen met wie ik liever afspreek en die ik tussendoor eigenlijk amper spreek.
Converseren aan de telefoon vind ik niet lastig, zowel zakelijk als privé niet. Ik houd alleen niet van zakelijke slechtnieuws gesprekken. In mijn functie moet ik die nog wel eens voeren en die bereid ik altijd wel goed voor.
ik vind het een heel stuk makkelijker sinds ik bel met oortjes of koptelefoon. Ik merk dat ik doodmoe word van mensen horen aan één oor. Als ik ze in beide oren hoor is er geen probleem.
Ginevra schreef op 15-09-2024 om 17:26:
ik vind het een heel stuk makkelijker sinds ik bel met oortjes of koptelefoon. Ik merk dat ik doodmoe word van mensen horen aan één oor. Als ik ze in beide oren hoor is er geen probleem.
Dat is een goeie tip! Ik heb één oortje en de verbinding is meestal waardeloos hier, heel veel interrupties, gekraak en gepiep. Een oplossing kan soms zo simpel zijn, maar je moet er maar opkomen. Dank!!!
of op de speaker telefoneren vind ik ook fijner 
alleen natuurlijk wel op een privé plek zoals thuis.
Ik houd ook niet van bellen. Ik bezit niet de social skills om het niet ongemakkelijk te laten worden en ik hoor ook niet helemaal volledig. Ik vind het soms lastig om aan te voelen wanneer het mijn beurt is en als ik nerveus ben dan ratel ik of struikel ik over mijn woorden. Schriftelijk vind ik veel makkelijker, dan kan ik nadenken over een antwoord en herschrijven als dat nodig is. Ik heb ook even nodig om informatie te verwerken
Ik vind het heel storend als ik zomaar gebeld wordt. Dan ben je ergens mee bezig (al is het maar met lekker niks doen) en dan moet je alles uit je handen laten vallen omdat iemand anders je wil spreken.
En als ik bel doe ik het altijd met oortjes in, anders word ik helemaal geirriteerd.
Op mijn werk vind ik het geen probleem, dat zijn zakelijke telefoontjes en daar ben ik aan het werk.
zakelijke telefoontjes niet, maar in het Frans waarbij het alle kanten op kan gaan, is een ander verhaal 😉