Wie heeft er ook zo'n hekel aan bellen?
Telefoneren, bedoel ik dus. Ik heb er echt een grafhekel aan. Ik maak er ook een potje van. Mijn gehoor is wat minder, en ik heb wat meer moeite om mensen te verstaan als ik ze niet zie praten. Bovendien kan ik me tijdens een gesprek moeilijk concentreren, ben ik snel afgeleid en vind ik het lastig om goed te 'timen'. Dit geldt voor persoonlijke gesprekken, maar helemaal voor zakelijke/officiële. En dat laatste vind ik hier in het Frans een complete bezoeking 
!
Geen mij de app maar. Dan kan ik nadenken over wat ik wil zeggen en kan ik mijn antwoorden beter overwegen.
Echtgenoot vindt mij mega-achterlijk op dat gebied en volgens hem is er echt niemand anders met dit gebrek. Niet dat ik hem jullie reacties onder zijn neus ga wrijven (misschien ben ik inderdaad de enige), maar ik zat het me ineens af te vragen. Ik ben erg benieuwd.
Ik vind zakelijk gebeld worden geen probleem, zelf bellen lastiger.
Privé bel ik vooral met man. Ik bel zelden zelf iemand, hem uitgezonder.
ik heb ook verminderd gehoor en herken het moeilijk verstaan van anderen. Voor mij werkt de luidspreker beter. Ik moet dan wel echt alleen in een ruimte zijn
CharlieB schreef op 15-09-2024 om 17:47:
Ik houd ook niet van bellen. Ik bezit niet de social skills om het niet ongemakkelijk te laten worden en ik hoor ook niet helemaal volledig. Ik vind het soms lastig om aan te voelen wanneer het mijn beurt is en als ik nerveus ben dan ratel ik of struikel ik over mijn woorden. Schriftelijk vind ik veel makkelijker, dan kan ik nadenken over een antwoord en herschrijven als dat nodig is. Ik heb ook even nodig om informatie te verwerken
Dit!!!
Ik moet bekennen dat ik net een tijdje heb zitten bellen met een heel goede vriendin, maar ik ik ben merk dat ik constant aan het voorbereiden ben op onverwachter situaties waarin ik niet adequaat kan reageren. Zo ongemakkelijk!
geen moeite mee en idd vaak handiger dan appen. Dan heb je meteen antwoord. Thuis en op het werk bel ik liever. Een beller is 'sneller
ik heb de afgelopen tijd veel moeten regelen ivm zorgsituaties en in veel gevallen is bellen wel echt veel makkelijker en sneller. Ik moet me even ergens overheen zetten, maar het scheelt zo enorm als je dan na 10 minuten iets geregeld hebt wat anders weken gemail kost…..🤯
Ik bel veel liever dan ik app maar ik heb dan ook geen gehoor probleem. Ik heb wel een talen deukje dus gesprekken in een andere taal mag mijn man doen die heeft een talenknobbel.
Als het zakelijk is bel ik direct prive hangt het er van af met wie sommige mensen bel ik direct en met andere maak ik via de app een bel afspraak.
Ik ben als 60 jarige denk ik echt nog iemand van de bel generatie.
Ik bel veel, maar bij sommige dingen heb ik wel soort van belangst. Dat is vooral als ik offertes op moet vragen of een reservering moet maken bij een restaurant. Heel gek, dan weet ik dus niet zo goed wat ik moet zeggen. Voor mijn werk bel ik soms drie uur op een dag, intern en extern, en dan heb ik nergens last van. Privé kan ik wel lang (beeld-) bellen met mijn kind maar ik heb ook een kennis waar ik bijna niet vanaf kom als we bellen. Daar moet ik soms wel even tijd aan besteden maar ze is zo vermoeiend. Dat duurt dan ook gewoon een uur of langer.
Qua leeftijd hoor ik bij de bel-generatie, maar ik ben geen groot fan (meer). Op m'n werk vind ik het prima, maar privé ervaar ik een drempel. Meestal vooraf een appje 'komt het uit'.
Ligt een klein beetje aan de situatie, maar over het algemeen heb ik een gruwelijke hekel aan bellen. Ik hoop dat ik alles goed zeg, hoop dat het uitkomt, hoop dat ik niks geks zeg, etc. Sociaal Belle (uren kletsen met vriendinnen of zo) heb ik nooit gedaan, nooit gekund.
Liever mail of app, dan staat het er en kan ik (zakelijke) afspraken nazoeken.
Ik heb trouwens geen belangst (meer), maar belschrik, ik schrik me een ongeluk als ik gebeld word, dan is er meestal iets serieus aan de hand. Anders wordt het wel geappt. Diverse minder fijne telefoontjes staan me helder voor de geest...
Sociaal bellen komt ook zelden voor.
Sinds ik prive veel met instanties gedoe heb gehad (oa toeslagenaffaire) heb ik een hekel aan privé bellen met instanties. Heel vaak tref je een chagrijnige callcentermedewerker die net niet weet wat je moet weten of je van verkeerde informatie voorziet. En soms doen ze ook nog of je achtelijk bent.
En sinds mijn kleine potjes puberpotjes zijn geworden hebben ze nog veel grotere oren gekregen waardoor privé bellen met vriend of een vriendin ook niet altijd fijn meer is.
En tegenwoordig sta je vaak ook nog lang in de wacht.
Voor mijn werk bellen vind ik dan weer geen probleem.
Ik ben ook van de bel generatie maar altijd een bloedhekel aan bellen gehad. De app of een mail is prima voor mij dan kan ik ook beter nadenken over het antwoord
Auwereel schreef op 15-09-2024 om 20:35:
Liever mail of app, dan staat het er en kan ik (zakelijke) afspraken nazoeken.
Ik heb trouwens geen belangst (meer), maar belschrik, ik schrik me een ongeluk als ik gebeld word, dan is er meestal iets serieus aan de hand. Anders wordt het wel geappt. Diverse minder fijne telefoontjes staan me helder voor de geest...
Sociaal bellen komt ook zelden voor.
Ja, dat herken ik helemaal!
Privé bel ik met 2/3 personen best wel veel voor een sociaal praatje. Op mijn werk merkte ik dat ik in het begin wel lastig vond, maar dat gaat steeds beter. Het onvoorspelbare welke kant een gesprek dan op kan gaan. Zeker bij gesprekken over zaken die niet goed lopen. Als iets haast heeft dan bel ik zodat we het snel kunnen afhandelen. Ik vraag dan wel vaak of het uitkomt dat ik bel, heb dan toch het gevoel de ander lastig te vallen terwijl als dat zo is ze neem ik aan niet opnemen.
Als iemand mij appt kan ik je even bellen schrik ik dan wel weer, want dan denk ik dat er wat ernstigs aan de hand. Is vaak toch niet zo 🤣
Ja hiero, ik vind bellen ook vreselijk. In 100% zakelijke situaties niet, maar collega’s bellen of kennissen of mensen die je vaag kent en waar je iets van moet, nee hoor. Ik kan ook niet zo goed praten en denken tegelijk, terwijl schrijven voor mij juist superverhelderend werkt altijd. Het lijkt me vooral een aanleg-ding.
Ik heb laatst een paar oproepen genegeerd van iemand waarmee ik nog wel meer te maken ga krijgen (en het non-issue uiteindelijk via de app afgehandeld) maar ik vraag me af of ik zo iemand dan misschien moet uitleggen dat ik bellen haat. Ergens voelt dat zo onvolwassen.. Maar aan de andere kant, waarom zou bellen zo nodig te prefereren moeten zijn boven app of e-mail?