Wie heeft er ook zo'n hekel aan bellen?
Telefoneren, bedoel ik dus. Ik heb er echt een grafhekel aan. Ik maak er ook een potje van. Mijn gehoor is wat minder, en ik heb wat meer moeite om mensen te verstaan als ik ze niet zie praten. Bovendien kan ik me tijdens een gesprek moeilijk concentreren, ben ik snel afgeleid en vind ik het lastig om goed te 'timen'. Dit geldt voor persoonlijke gesprekken, maar helemaal voor zakelijke/officiële. En dat laatste vind ik hier in het Frans een complete bezoeking 
!
Geen mij de app maar. Dan kan ik nadenken over wat ik wil zeggen en kan ik mijn antwoorden beter overwegen.
Echtgenoot vindt mij mega-achterlijk op dat gebied en volgens hem is er echt niemand anders met dit gebrek. Niet dat ik hem jullie reacties onder zijn neus ga wrijven (misschien ben ik inderdaad de enige), maar ik zat het me ineens af te vragen. Ik ben erg benieuwd.
Het stomme aan bellen vind ik vooral het onverwachte: je wordt opeens gestoord van waar je mee bezig was. Bij app of mail kan je tenminste zelf kiezen of je het bericht leest, en of je direct antwoord of niet. Bellen op een vooraf afgesproken tijdstip is dan in elk geval al beter.
Een groot deel van mijn directe collega's is gelukkig ook van de aanpak "eerst berichtje sturen, als het te complex wordt vragen of we even zullen bellen". Op het werk zijn er een aantal collega's die wel bellen, en verder soms zakelijke klanten. Ik bel trouwens altijd met noise cancelling koptelefoon op, dat werkt een stuk fijner. Met Teams videobellen heb ik overigens geen enkele moeite.
Prive bel ik vooral met mijn man, als hij een paar dagen weg is, en verder vooral praktische gesprekken a la "hebben we nog brood", "haal jij zoon op van de opvang", etc. En soms met mijn ouders, maar dat is bijna altijd op een vooraf afgesproken moment.
Oortjes vallen bij mij vanzelf uit mijn oren. Ik hoef alleen maar mijn hoofd ietsje naar voren te buigen. Draadloze zijn dan ook waardeloos. Je kruipt meer over de grond om ze te zoeken dan dat ze in je oren zitten. En heb je ze gevonden dan moet je weer zorgen dat je ze niet op de verkeerde plek aanraakt want dan gaan ze over op een andere functie en voor dat je ze daar dan weer uit hebt ben je vijf minuten verder. Áls ze er ooit uitkomen. Vaak reageren ze niet verder meer. 
Ik moet dus zo kaarsrecht als een mannequin lopen met die dingen.
Haske goed voor je houding dus maar nergens anders goed voor.
Ik bel nooit, alleen als ik er echt niet onderuit kom. En dat voor een voormalig telefoniste. Appen is gemakkelijker, dat wordt altijd wel een keer gelezen. Als ik bel en ze zijn niet thuis, moet ik op een later tijdstip nog eens proberen, dan is appen in 1 keer goed.
Zakelijk appen is bij ons echt niet gebruikelijk. Het gaat ook altijd over complexe zaken dus meestal per mail met telefonische toelichting. Ook kletspraatjes met collega’s telefonisch. Dat is dan toch werk. Een privé telefoontje ‘s avonds gaat altijd direct ten koste van je avond.
Ik heb geen hekel aan bellen maar wel aan videobellen.
watertoren schreef op 16-09-2024 om 10:38:
Ik heb geen hekel aan bellen maar wel aan videobellen.
Ja ik ook. Ik heb dan het gevoel dat ik meer aan presentatie moet doen.
rionyriony schreef op 16-09-2024 om 08:09:
Oortjes vallen bij mij vanzelf uit mijn oren.
Bij mij ook, daarom heb ik ouderwetse met draad.
Moosey schreef op 15-09-2024 om 23:48:
Ik heb laatst een paar oproepen genegeerd van iemand waarmee ik nog wel meer te maken ga krijgen (en het non-issue uiteindelijk via de app afgehandeld) maar ik vraag me af of ik zo iemand dan misschien moet uitleggen dat ik bellen haat. Ergens voelt dat zo onvolwassen.. Maar aan de andere kant, waarom zou bellen zo nodig te prefereren moeten zijn boven app of e-mail?
Als je zegt dat je bellen haat, dat vind ik inderdaad wat onvolwassen klinken. Alsof je een puber bent. Dan zou ik een wat professioneler klinkende term proberen te vinden.
En als je oproepen negeert, tja, waarom zou bellen te prefereren moeten zijn boven appen of mail? Omdat sommige dingen nou eenmaal nú moeten of ingewikkeld zijn.
Ik geef je volkomen gelijk als het gaat om simpele dingen, of even iets doorgeven. "Ik ben een paar minuten later", "wil je als je thuiskomt de was uit de machine halen", dat soort dingen kun je prima per app doorgeven. Maar er zijn dingen die zich niet of heel erg moeilijk schriftelijk laten oplossen (sommige heftige medische dingen, of praktische problemen waar het nodig is dat iemand even actief meedenkt voor de oplossing).
Ginevra schreef op 16-09-2024 om 10:48:
[..]
Bij mij ook, daarom heb ik ouderwetse met draad.
Ik ook, aan de laptop, maar andere bronnen zijn toch handiger zonder draad, áls ze goed zouden werken. Buiten zitten en dan je tv kunnen horen, en dat soort dingen. En noise cancelling erin zodat ook kookgeluiden en geluid van machines overstemd worden. Maar ik gebruik ze wel steeds minder. Er zullen wel handiger modellen bestaan die aan je oren vastzitten.
Dit bedrade model blijft beter aan de rand van je buitenoor hangen:
" />
Ik bel ook niet graag, of dat nou zakelijk of privé is.
Met de jaren doe ik het wel gemakkelijker als het echt moet, maar het is nog altijd niet mijn hobby.
1 situatie kan ik nog zo voor me halen:
Druk met mijn werk bezig en opeens wordt ik gebeld om een zakelijke afspraak in te plannen, niet met 2 personen maar een hele groep.
Dan moet ik dus meerdere agenda's openzetten en heb ik maar 1 hand over om alle handelingen te doen.
Vooraf had ik trouwens gevraagd of ze het op de mail kon zetten, maar dat kon niet want ze belde nu toch.
Noem het kinderachtig, maar op dat moment wilde ik ophangen
Zoals andere al aangeven; je wordt uit je werk gehaald en zeker als het druk is is dat echt niet fijn
geen problemen met bellen. Een beller is sneller. Echt wacht niet tot ik mijn app heb gelezen maar bel me gewoon.
Wat ik wel lastig vind is dat ik nu weet, door dit soort draadjes, dat andere mensen het als een last ervaren. Dat geeft bij mij bel gêne.
absor schreef op 16-09-2024 om 11:20:
geen problemen met bellen. Een beller is sneller. Echt wacht niet tot ik mijn app heb gelezen maar bel me gewoon.
Wat ik wel lastig vind is dat ik nu weet, door dit soort draadjes, dat andere mensen het als een last ervaren. Dat geeft bij mij bel gêne.
Nou als je relaties niet verwoest blijken te zijn dan zou ik het zo houden. 
Vroeger schoof ik belletjes ook altijd voor mij uit. Maar sinds ik in het buitenland gewoond heb, vind ik bellen veel leuker geworden. Daar keek ik echt uit wanneer ik even een Nederlandse klantenservice kon spreken.
Ginevra schreef op 16-09-2024 om 10:54:
[..]
Als je zegt dat je bellen haat, dat vind ik inderdaad wat onvolwassen klinken. Alsof je een puber bent. Dan zou ik een wat professioneler klinkende term proberen te vinden.
En als je oproepen negeert, tja, waarom zou bellen te prefereren moeten zijn boven appen of mail? Omdat sommige dingen nou eenmaal nú moeten of ingewikkeld zijn.
Ik geef je volkomen gelijk als het gaat om simpele dingen, of even iets doorgeven. "Ik ben een paar minuten later", "wil je als je thuiskomt de was uit de machine halen", dat soort dingen kun je prima per app doorgeven. Maar er zijn dingen die zich niet of heel erg moeilijk schriftelijk laten oplossen (sommige heftige medische dingen, of praktische problemen waar het nodig is dat iemand even actief meedenkt voor de oplossing).
Het was een niet zakelijk (nou ja, vrijwilligerswerk) en niet dringend en niet ingewikkeld 
Maar het is blijkbaar iemand die voor het minste of geringste in de telefoon klimt. Ook als je de volgende dag een afspraak hebt staan om eea door te spreken. Vandaar dat ik overweeg om uit te leggen dat ik niet van bellen hou, (zonder het woord haat te gebruiken inderdaad) om toekomstige irritaties te vermijden.
Met je laatste alinea ben ik het natuurlijk helemaal eens, het is ook absoluut niet zo dat ik nooit bel. Maar als het niet echt nodig is, dan liever niet.
@Absor: zie het gewoon als een extra mogelijke verklaring als iemand niet opneemt/terugbelt. Het heeft niks met jou te maken, diegene houdt gewoon niet van bellen.
ook ik haat bellen. Vooral als ik gebeld word, dan denk ik meteen er is iets ernstigs gebeurd. Nu scheelt het dat ik zelden tot nooit word gebeld, soms door een secretaresse van het ziekenhuis ivm een afspraak wat of niet doorgaat of verandering van tijd.
Zelf bellen heb ik ook een hekel aan, stel dat altijd zoveel mogelijk uit.
Word zelf amper ge appt, ik app daarin tegen wel met mijn hulpverlener.