Wat beschouw jij als luxe?

Apiejapie schreef op 10-09-2023 om 08:56:

[..]

Even off topic, omdat ik jouw situatie herken en weet hoeveel zorgen en energie dat kost: heb je met de gemeente al een gesprek gehad over de mogelijkheden? Ik ben zelf verhuisd naar een rolstoelvriendelijke woning vanwege mijn ziekte, en de gemeente heeft echt meegedacht van tevoren (aanbouw, traplift, schachtlift). Helaas was dat allemaal niet mogelijk waardoor verhuizen bij ons de enige mogelijkheid was. Maar ik heb wel fijne gesprekken gehad met iemand die mee wilde denken. Alleen dat was al prettig (maar eerlijk is eerlijk: ook confronterend, want ik wilde er zelf niet aan maar mijn man had het gevaar eerder door dan ik). Ik lees regelmatig jouw posts/reacties en herken zoveel. En gun je ontzettend een leven waarin je niet nog extra te maken hebt met hobbels
die weggenomen zouden kunnen worden.

Hier is vrij weinig mogelijk, alleen al omdat het een particuliere etage is. Maar mocht ik voldoende ben hersteld van mijn laatste terugval zal ik eens contact opnemen met de gemeente om te kijken of ze mee kunnen denken over huisvesting. Daar had ik namelijk nog niet eens bij stil gestaan. Maar nu zou, zelfs als ik alles laat doen, een verhuizing gewoon te zwaar zijn. 

Maar ik zal weer ontopic gaan met de mededeling dat ik voor lunch bagel en beans wil laten bezorgen, gewoon omdat ik al weken zin heb in hun ijskoffie en dat voelt best wel luxe 😁

Dat ik niet altijd nee meer hoef te zeggen als kind iets vraagt. Ik heb financieel best in zwaar weer gezeten dat ik soms moest kiezen tussen groente of wcpapier kopen. Vaak genoeg de opmerking gemaakt dat ik later wel eet omdat ik zogenaamd buikpijn had. Ik heb het nog steeds niet breed maar dat mijn kind nu met vrienden naar het zwembad kan en 2 euro kan meegeven voor een ijsje bij het zwembad is voor mij nu een luxe.

bieb1963 schreef op 09-09-2023 om 19:22:

Hm interessante vraag. Ik.realiseer me heel.goed, dat door hier in Nederland te leven, we het sowieso al een soort van luxe hebben. Dus ja, wat is luxe precies. Maar even uitgaande van de gemiddelde Nederlander norm: Ik ben op zich geen luxe beest. Ook al zou ik.het kunnen betalen, ik geef weinig om nieuw. Enig comfort vind ik fijn, maar ik merk dat ik ten opzichte van veel anderen minder eisen stel aan comfort. Ben soms.best ouderwets

Gerelateerd aan jouw post vind ik de gemiddelde Nederlandse norm sowieso flink hoog liggen.  

Ik vind het een luxe dat ik niet hoef te werken en toch vrij riant kan leven. Luxe is voor mij vaak op vakantie gaan of weekenden weg, uit eten, op terrasjes zitten, kleding kopen. Als er iets kapot gaat het gelijk kunnen vervangen en niet eerst te moeten sparen of tweedehands te moeten kopen. Luxe is ook niet te hoeven kijken naar de prijzen in de supermarkt en kunnen eten en drinken wat ik wil. Roken is ook wel een dure luxe. Ik heb het goed en dat besef ik wel degelijk en ik ben er blij en dankbaar voor. 

Ik vind zelf niet dat ik heel veel luxe heb. Maar ik denk dat anderen daar wel anders in staan. Op onze leeftijd (eind 30) een gloednieuwe caravan kopen bijvoorbeeld, of een hele luxe, grote auto. Een gloednieuwe kleine auto, een paar keer per jaar op vakantie, regelmatig pretparken bezoeken. Daarentegen heb ik dan weer geen heel groot huis en geef ik liever geld uit aan vakantie’s, uitjes enz dan aan de hypotheek. Ik merk om me heen dat veel mensen dan weer een groot huis luxe vinden. Daar hecht ik dan weer minder waarde aan. Met 1 kind is onze 113m2 prima en heb ik nog ruimte over
Ik zie ons leven niet als veel luxe. Maar dat komt ook doordat ik het van vroeger uit ook zo gewend ben. We gingen met het vliegtuig op vakantie, mijn vader kocht een nieuwe auto, in de herfst op vakantie in een huisje in Duitsland, etc. Daarentegen werkte mijn vader na zijn gewone baan in de avond ook nog bij mensen. Ik ging regelmatig mee als hij ergens moest klussen. Van dat verdiende geld, gingen we dan dus weer op vakantie enz. Mijn man doet hetzelfde, heeft een eigen bedrijf naast zijn gewone baan en dat geeft ruimte voor meer luxe. We werken er beide hard genoeg voor ook en we werken ook echt wel om te kunnen genieten. Vakanties en uitjes staan wel boven aan onze prioriteitenlijst

Ik besef overigens wel dat wij echt wel een luxe leven hebben hoor. Als er in huis iets kapot gaat qua apparatuur dan kan ik dat vervangen, zorgkosten zijn geen probleem, de hypotheek kan worden betaald, de boodschappen, ik kan maandelijks sparen etc. Maar het is meer dat je gewoon gewend raakt aan de manier van leven en dan dingen niet meer echt als luxe ziet terwijl die het wel zijn. Ik benoem dit overigens wel naar dochter toe ook. Dat al die uitjes, vakanties, de caravan etc echt niet voor iedereen zijn weggelegd en dat ze wel dankbaar mag zijn voor het leven dat we kunnen leven zo. Dus dat gaat zeker wel mee in de opvoeding

BlairW schreef op 10-09-2023 om 10:20:

Ik vind zelf niet dat ik heel veel luxe heb. Maar ik denk dat anderen daar wel anders in staan. Op onze leeftijd (eind 30) een gloednieuwe caravan kopen bijvoorbeeld, of een hele luxe, grote auto. Een gloednieuwe kleine auto, een paar keer per jaar op vakantie, regelmatig pretparken bezoeken. Daarentegen heb ik dan weer geen heel groot huis en geef ik liever geld uit aan vakantie’s, uitjes enz dan aan de hypotheek. Ik merk om me heen dat veel mensen dan weer een groot huis luxe vinden. Daar hecht ik dan weer minder waarde aan. Met 1 kind is onze 113m2 prima en heb ik nog ruimte over
Ik zie ons leven niet als veel luxe. Maar dat komt ook doordat ik het van vroeger uit ook zo gewend ben. We gingen met het vliegtuig op vakantie, mijn vader kocht een nieuwe auto, in de herfst op vakantie in een huisje in Duitsland, etc. Daarentegen werkte mijn vader na zijn gewone baan in de avond ook nog bij mensen. Ik ging regelmatig mee als hij ergens moest klussen. Van dat verdiende geld, gingen we dan dus weer op vakantie enz. Mijn man doet hetzelfde, heeft een eigen bedrijf naast zijn gewone baan en dat geeft ruimte voor meer luxe. We werken er beide hard genoeg voor ook en we werken ook echt wel om te kunnen genieten. Vakanties en uitjes staan wel boven aan onze prioriteitenlijst

Ja, dat vind ik wel behoorlijk luxe inderdaad. Een groot huis ook trouwens. En ‘we werken er hard voor’ vind ik ook al luxe. 

Sorry, ik ben wel wat extreem in deze hoor. 

Mijn vakantie dit jaar heeft er financieel nogal ingehakt, dus ik heb aan het begin van de maand geld van mijn spaarrekening moeten halen om het tot de 22e te redden. De inschatting was dat ik het met 700 zou moeten kunnen redden, maar inmiddels heb ik daarvan nog de helft tot de 22e. De luxe is dat ik die spaarrekening heb, kennelijk ook een dermate ruim bestedingspatroon dat ik in 9 dagen 350 euro uitgeef (incl benzine en afschrijving van de manege).

Mevrouw75 schreef op 10-09-2023 om 09:50:

[..]

Gerelateerd aan jouw post vind ik de gemiddelde Nederlandse norm sowieso flink hoog liggen.

Eens. Er zijn maar een paar dingen die ik absoluut noodzakelijk vind, de rest vind ik luxe.

BlairW schreef op 10-09-2023 om 10:20:

Ik vind zelf niet dat ik heel veel luxe heb. Maar ik denk dat anderen daar wel anders in staan. Op onze leeftijd (eind 30) een gloednieuwe caravan kopen bijvoorbeeld, of een hele luxe, grote auto. Een gloednieuwe kleine auto, een paar keer per jaar op vakantie, regelmatig pretparken bezoeken. Daarentegen heb ik dan weer geen heel groot huis en geef ik liever geld uit aan vakantie’s, uitjes enz dan aan de hypotheek. Ik merk om me heen dat veel mensen dan weer een groot huis luxe vinden. Daar hecht ik dan weer minder waarde aan. Met 1 kind is onze 113m2 prima en heb ik nog ruimte over
Ik zie ons leven niet als veel luxe. Maar dat komt ook doordat ik het van vroeger uit ook zo gewend ben. We gingen met het vliegtuig op vakantie, mijn vader kocht een nieuwe auto, in de herfst op vakantie in een huisje in Duitsland, etc. Daarentegen werkte mijn vader na zijn gewone baan in de avond ook nog bij mensen. Ik ging regelmatig mee als hij ergens moest klussen. Van dat verdiende geld, gingen we dan dus weer op vakantie enz. Mijn man doet hetzelfde, heeft een eigen bedrijf naast zijn gewone baan en dat geeft ruimte voor meer luxe. We werken er beide hard genoeg voor ook en we werken ook echt wel om te kunnen genieten. Vakanties en uitjes staan wel boven aan onze prioriteitenlijst

Ik besef overigens wel dat wij echt wel een luxe leven hebben hoor. Als er in huis iets kapot gaat qua apparatuur dan kan ik dat vervangen, zorgkosten zijn geen probleem, de hypotheek kan worden betaald, de boodschappen, ik kan maandelijks sparen etc. Maar het is meer dat je gewoon gewend raakt aan de manier van leven en dan dingen niet meer echt als luxe ziet terwijl die het wel zijn. Ik benoem dit overigens wel naar dochter toe ook. Dat al die uitjes, vakanties, de caravan etc echt niet voor iedereen zijn weggelegd en dat ze wel dankbaar mag zijn voor het leven dat we kunnen leven zo. Dus dat gaat zeker wel mee in de opvoeding

Wat jij beschrijft vind ik ontzettend luxe (het is je gegund).

Wij wonen al ons hele leven in een huurwoning, niks groot koophuis, en toch vind ik mijn leven heel luxe. Vakanties in een gehuurde stacaravan.

Ik vind heel veel luxe maar mijn standaard ligt denk ik lager.
Ik vind een vaatwasser al luxe. Een schoonmaakster vind ik eigenlijk een overtreffende trap van luxe als je eigenlijk prima zelf kan.
Luxe vind ik een nieuwe auto. Ik rijd in een barrel en doet het prima. Een nieuwere auto vind ik dan luxe.
Op vakantie gaan, massage, schoonheidsspecialiste, dat vind ik ook allemaal luxe. 

Rozi schreef op 10-09-2023 om 13:10:

Ik vind heel veel luxe maar mijn standaard ligt denk ik lager.
Ik vind een vaatwasser al luxe. Een schoonmaakster vind ik eigenlijk een overtreffende trap van luxe als je eigenlijk prima zelf kan.
Luxe vind ik een nieuwe auto. Ik rijd in een barrel en doet het prima. Een nieuwere auto vind ik dan luxe.
Op vakantie gaan, massage, schoonheidsspecialiste, dat vind ik ook allemaal luxe.

Eens, überhaupt het hebben van een auto vind ik best luxe.

Herfstappeltaart schreef op 10-09-2023 om 13:01:

[..]

Wat jij beschrijft vind ik ontzettend luxe (het is je gegund).

Wij wonen al ons hele leven in een huurwoning, niks groot koophuis, en toch vind ik mijn leven heel luxe. Vakanties in een gehuurde stacaravan.

Dat besef ik ook zeker wel ja. Maar het ligt ook een stukje aan de opvoeding denk ik. Wij hadden het thuis al heel goed en daar wen je toch aan. En ik heb dat thuis ook echt wel meegekregen hoor, dat het allemaal niet vanzelf gaat en we het goed hadden. Dat geef ik ook mee aan dochter. Maar het is wel iets wat je als een soort “normaal” gaat beschouwen ipv dat je het als luxe ziet. Dus het is wel goed om eens om me heen te kijken en echt goed te beseffen dat we echt wel veel luxe dingen kunnen doen. Overigens geniet ik wel echt van die caravan, mijn auto, de uitjes en vakanties enz. We maken veel mooie herinneringen en die zijn veel waard ook vind ik