Wat beschouw jij als luxe?

Ik vind een koude slaapkamer fijn, lekker onder de dekens kruipen. Als het warm is, krijg ik hoofdpijn en voel ik me niet lekker.
Ook in de huiskamer hoeft het niet heel warm, alleen als ik thuis werk en de hele dag stil achter m’n laptop zit, zet ik ‘m wat hoger. Als ik heel moe ben, vind ik het veel fijner met een dekentje op de bank

ik zou bijna iedereen willen liken omdat ik bijna alle voorbeelden ook als luxe ervaar.

Ik vind luxe ook wel dat ik geen geldzorgen heb en niet iedere keer hoef te checken hoeveel er op de rekening staat. 

Tuinfluiter schreef op 09-09-2023 om 21:04:

[..]

Het is een luxe om dat zelf te kunnen bepalen. Ik vind een koude slaapkamer normaal ook fijn maar als ik ziek ben of bij een hele koude winter kan ik zonder problemen kiezen om de verwarming wel aan te zetten. De keuze vind ik echte luxe.

Eens

Voor mij zijn veel alledaagse luxe, omdat we qua geld/luxe vrij minimaal de mogelijkheden hadden. Maar ook toen ik ging samenwonen met mijn man en ziek werd en we zó weinig inkomen hadden (toeslagen waren er toen minder dan nu) dat mijn man een hele tijd 7 dagen per week moest werken om alles te kunnen bekostigen, legde dat een basis voor creatief met geld om kunnen gaan. Dat ik nu niet meer steeds hoef te goochelen met geld, voelt als enorme vrijheid. Wel maakt dat dat ik het lastig blijf vinden om geld uit te geven aan dingen die ik niet echt nodig heb, of waar ik niet een sterke wens voor heb (zoals kamperen, daar geef ik graag geld aan uit).

Maar wat ik het állerfijnste vind is dat we onze pleegdochter in een veilige situatie kunnen laten opgroeien, zonder de stress die ze helaas thuis wel gehad zou hebben. Dat we haar moeder en zusjes ook regelmatig wat extra's kunnen geven zonder daarbij zelf krom te hoeven liggen, voelt als luxe. Echte luxe, die er voor mij écht toe doet. Haar basisgezin wat kunnen steunen en wat extra kunnen toestoppen met bijvoorbeeld Sinterklaas, en de blije gezichtjes zien van haar zusjes en haar moeder, daar kan geen dure auto/verre vakantie/luxe kleren of wat dan ook tegenop (niet dat ik überhaupt de wens daarvoor heb).

Auwereel schreef op 09-09-2023 om 20:05:

[..]

Ik word nieuwsgierig naar je post. Welk comfort denk je aan? Afwasmachine, droger, e-bike en auto kan ik me zo voorstellen, of ook verwarming standje jaren vijftig, alleen in de woonkamer en (toen er nog winters waren) kruik mee naar bed

Wel.afwasmachine (wilde.man heel graag), geen droger. Gewone fiets, oude auto. Gewoon koffiezetapparaat ( en een french press). Geen IPhone, maar een eenvoudige Motorola. Wel belangrijk dat bed/matras goed.ligt en niet te smal, maar.geen hoofdeinde dat omhoog kan. Geen.probleem met kopen op Vinted enz

Ik vind nogal veel luxe. 

Er zijn genoeg dingen die ik zou kunnen missen als het zou moeten, bijv. streamingsdiensten, ik zou minder kunnen shoppen. 
Ik vind het luxe dat ik dat niet hóef te missen. Ik voel me bevoorrecht dat ik kan shoppen als ik wil, ik niet hoef na te denken in de supermarkt, uitjes kan doen en regelmatig kan zeggen 'ik trakteer'. 

Er zijn ook wel wat voor mij luxe dingen die ik wel graag zou hebben, zou toch wel een koophuis willen met een tweede slaapkamer, een vaatwasser en een huis waar het in de zomer uit te houden is. En dan vind ik het koophuis en de vaatwasser nog de 'luxe' dingen; het aangename huis in de zomer vind ik echt een gemis. 

Wij moeten wel op het geld letten maar toch ervaar ik mijn leven als erg luxe.

Wij hebben een pluk abonnement en plukken daar groente en fruit. Iedere keer dat ik er kom voel ik me zo dankbaar. De fijne plek, lekker buiten, mooie bloemen. Fantastisch is het!

Ons huis is met meer dan 110m2 en een logische indeling erg groot. Dat voelt ook als luxe.

Onze koelkast en voorraadkast is altijd gevuld en voor onverwacht bezoek kan ik altijd wat lekkers maken zonder me zorgen te maken of we dat financieel wel/niet redden.

heel veel is luxe en zou absoluut zonder kunnen (en heb dat ook gedaan), maar het leven is leuker en vooral gemakkelijker met  

Maar alle luxe zou ik zo opgeven voor goede gezondheid indd. 

Wat Ik echt luxe vind: meerdere keren per jaar op vakantie. Of dat nu in Nederland, ver weg, lang of kort is, daar ben ik niet mee opgegroeid. En gewoon iets moois kunnen kopen omdat ik dat wil zonder te hoeven sparen. Eten bestellen omdat je te lui bent om te koken enz enz 

Hier moest ik even over nadenken. Mijn geld gaat vooral naar mijn fysieke genoegens. Een warm huis, lekker en gezond eten, warm bad/douche (vooral in de winter) en voldoende beweging en natuur om mij heen. Een tuin heb ik harder nodig dan een groot huis, maar ik zou het ook overleven zonder tuin en dan wat vaker op de stadsmoestuin verblijven. 

 Mijn hobby’s leveren geld op of daarmee haal ik de kosten er minimaal uit, en die zijn ook heel fysiek: sporten en handwerken. Sommige handwerken doe ik in opdracht, voor bekenden/familie, dan hoef ik zelf geen materialen te kopen. Ik geef sportles en dan kan ik zelf gratis sporten.

Voor mijn werk heb ik een auto en nette kleding, maar ik geef daar zelf niet om. Vakanties en uitjes ook niet, een beetje basic kamperen wil ik wel als ik dan maar steeds op doorreis ben. Spullen koop ik graag bij de kringloop en dan knap ik ze op. Mijn katten zijn de échte ‘luxepoezen’ en die zou ik niet willen missen, maar ik zou ook zonder huisdieren kunnen. 
Ik zat naar de vlog van Daniël Douglas te kijken, de kunstenaar die bevriend is met Bram uit B&B vol liefde, en die vertelde dat hij zich had gerealiseerd tijdens Corona dat hij zijn ‘vermaak’ uit zichzelf haalde. Zo ben ik ook. Dus ik zou ook in zo’n Pipi Langkous huis in the middle of nowhere kunnen wonen en mijn eigen hout hakken, groente verbouwen, hardcore composttoilet, huis verbouwen, wandelen in de natuur. Maar die kou, brrrr. Alleen koud water: brrrr, daar zou ik wat aan doen. Mijn Finse vriend vindt de lange, donkere winter daar ook niks en wil niet terug. 

Lollypopje schreef op 10-09-2023 om 08:03:

[..]

Al vind ik zelf de trap eigenlijk het ergste. Die beperkt heel erg mijn mogelijkheden om buiten een stukje, al is het een paar meter, te lopen, omdat ik daarna altijd weer die trap op moet. Douchen doe ik niet meer, dus die steenkoude badkamer is een minder groot probleem en verder maar gewoon weer hopen op een milde winter

Maar zodra ik het gevoel heb dat ik een verhuizing aan kan, ga ik wel weer actief zoeken naar iets beters en daarvoor ben ik dus best bereid wat andere luxe in te leveren, want dat zou mijn leven wat makkelijker maken.

Even off topic, omdat ik jouw situatie herken en weet hoeveel zorgen en energie dat kost: heb je met de gemeente al een gesprek gehad over de mogelijkheden? Ik ben zelf verhuisd naar een rolstoelvriendelijke woning vanwege mijn ziekte, en de gemeente heeft echt meegedacht van tevoren (aanbouw, traplift, schachtlift). Helaas was dat allemaal niet mogelijk waardoor verhuizen bij ons de enige mogelijkheid was. Maar ik heb wel fijne gesprekken gehad met iemand die mee wilde denken. Alleen dat was al prettig (maar eerlijk is eerlijk: ook confronterend, want ik wilde er zelf niet aan maar mijn man had het gevaar eerder door dan ik). Ik lees regelmatig jouw posts/reacties en herken zoveel. En gun je ontzettend een leven waarin je niet nog extra te maken hebt met hobbels
 die weggenomen zouden kunnen worden. 

Lollypopje schreef op 10-09-2023 om 08:03:

[..]

Al vind ik zelf de trap eigenlijk het ergste. Die beperkt heel erg mijn mogelijkheden om buiten een stukje, al is het een paar meter, te lopen, omdat ik daarna altijd weer die trap op moet. Douchen doe ik niet meer, dus die steenkoude badkamer is een minder groot probleem en verder maar gewoon weer hopen op een milde winter

Maar zodra ik het gevoel heb dat ik een verhuizing aan kan, ga ik wel weer actief zoeken naar iets beters en daarvoor ben ik dus best bereid wat andere luxe in te leveren, want dat zou mijn leven wat makkelijker maken.

Helaas is passende huisvesting voor veel mensen een probleem. Eigenlijk erg dat dat een luxe is.

Ik hoop dat je weer genoeg energie krijgt om dat te realiseren.