Wat beschouw jij als luxe?
Wat voor de één "gewoon" en niet te missen is, is voor de andere luxe.
Wat beschouw je als luxe en zou je kunnen missen?
Voor mezelf: ik ben vegetariër en heb geen auto, en ik vind dat niet armoedig. Toen mijn kinderen op de basisschool zaten, kregen ze te horen dat ze arm waren, omdat er geen auto in het gezin was.
Luxe vind ik het, dat ik zaterdags lekker met mijn man de stad in ga, kan kopen op de markt wat we lekker vinden en dat we daarna een kopje lekkere koffie met een luxe broodje kunnen eten. Ook superdeluxe is, dat ik kan nadenken over de aanschaf van een e-bike. En ook dat we geld hadden om zonnepanelen te kopen.
Als de nood aan de man komt, zou ik het gemis van deze luxe jammer vinden, maar ik zou het geen armoede vinden.
Ik vind heel veel in mijn leven luxe:
- In de supermarkt niet op de prijzen hoeven letten.
- Sowieso kunnen kopen wat we nodig hebben, zonder daar eerst lang voor te hoeven sparen.
- Uit eten kunnen wanneer we maar willen.
- Mijn ruime vrijstaande huis.
- De tweede auto.
- Twee keer per jaar op vakantie kunnen in fijne hotels.
Lollypopje schreef op 09-09-2023 om 16:33:
[..]
Maar soms heb je nu eenmaal geen keus.
Als ik een andere woning wil, die beter toegankelijk is met mijn beperkingen zal ik (een deel) luxe moeten opgeven. Ik heb daar in weinig keus. Al zal een woning zonder trap en met ruimte voor een scootmobiel me ook meer vrijheid geven, wat voor mij nu juist als luxe voelt.
Dat klopt. Voor mij zijn verre reizen nu niet mogelijk omdat de prijzen 3 keer over de kop zijn gegaan en het levensonderhoud hier enorm is gestegen. Dat vind ik al een enorme aderlating. Ik heb dit jaar ook veel in mijn huis geïnvesteerd om de energierekening de baas te blijven.
Sassenach schreef op 09-09-2023 om 16:34:
Ik vind heel veel in mijn leven luxe:
- In de supermarkt niet op de prijzen hoeven letten.
- Sowieso kunnen kopen wat we nodig hebben, zonder daar eerst lang voor te hoeven sparen.
- Uit eten kunnen wanneer we maar willen.
- Mijn ruime vrijstaande huis.
- De tweede auto.
- Twee keer per jaar op vakantie kunnen in fijne hotels.
Voor de crisis keek ik ook niet naar de prijzen in de supermarkt en gingen we ook veel vaker spontaan uit eten. Het voelt niet meer zo lekker nu alles zo duur is geworden.
redbulletje schreef op 09-09-2023 om 16:39:
[..]
Voor de crisis keek ik ook niet naar de prijzen in de supermarkt en gingen we ook veel vaker spontaan uit eten. Het voelt niet meer zo lekker nu alles zo duur is geworden.
Omdat we versneld ons huis aan het aflossen zijn en nu nog maar weinig hypotheek hebben, zijn onze maandelijkse woonlasten flink gedaald. Daarom hebben we meer ruimte om die prijsstijgingen op te vangen en toch te blijven sparen. En dat vind ik ontzettend luxe, waar ik van geniet nu het kan. Ik ken vanuit mijn jeugd ook de andere kant namelijk, waarbij mijn ouders geen vetpot hadden.
Mocht het later nodig zijn om de broekriem aan te halen en veel luxe dingen niet meer kunnen hebben/doen, dan zal ik dat jammer vinden. Maar ik zou me dan prima aan kunnen passen. Zolang ik gezond blijf en mijn man maar bij me mag blijven houden tot op hoge leeftijd ben ik tevreden. Dat is voor mij veel belangrijker dan die luxe.
onze schoonmaakster, we kunnen sparen, we kunnen boodschappen bestellen bij de appie die we nodig hebben. En de airco!
Mijn airco was in 2019 een luxe uitgave maar sinds vorig jaar zet ik hem ook in als verwarming omdat de gasprijs idioot hoog werd. Dus nu is het geen luxe meer maar noodzaak.
Luxe: wijntje op een terras en thuis een kaasplank als toetje. Te moe om te koken en budget hebben voor thuis bezorgd. Twee keer per jaar sauna-bezoek.
Ik kan heel veel opnoemen maar ik vind vooral de dingen luxe die mij tijd besparen. Om toch iets te noemen, de containerreinigingsservice.
Financiële vrijheid. Niet hoeven nadenken of je wel of niet op vakantie bijvoorbeeld.
Ik ben wel van nature zuinig maar het is heerlijk om te kunnen kopen wat ik wil.
Niet hoeven nadenken over coaches, dure lenzen, beugels etc voor de kinderen. Wat nodig is of kan helpen, kunnen we zonder zorgen betalen. Dat vind ik pure luxe.
Miraval schreef op 09-09-2023 om 15:26:
Zoals Kersje al zei, gezondheid. Dat is een luxe!
Daarnaast, ik vind het luxe dat ik niet de prijzen hoef te vergelijken in supermarkten op zoek naar aanbiedingen. Dat ik iedere maand mijn rekeningen kan betalen en daarnaast gewoon eens spontaan kan gaan uit eten, stappen, kleding kopen dat soort dingen.
Precies dit.
En de wetenschap dat als vandaag of morgen mijn vaatwasser ( oid) kapot gaat dat ik overmorgen een nieuwe heb ( bij wijze van spreken). Dat ik niet maanden elk dubbeltje opzij hoef te leggen en met mijn was op de fiets naar schoonouders moet of zo.
Een grote luxe vind ik dat we beiden met pensioen zijn en nu elke maand geld op de bank krijgen zonder dat we hoeven te werken 
.
En verder de vaatwasser, de wasmachine, de auto voor de deur, onze e-bikes, een ijsje kopen tijdens het fietsen, vakantie kunnen boeken, voldoende kleding kunnen kopen, voldoende eten kunnen kopen en dan ook nog keuze hebben, warm zitten in de winter, warm kunnen douchen.
Ook een grote vorm van luxe vind ik de behandeling die ik tegen een ernstige ziekte heb gekregen waardoor ik nu (voorlopig weer) gezond ben.
Ik vind eigenlijk ons hele leven 1 grote luxe.
Ik beschouw, voor mezelf, alles wat niet strikt eerste levensbehoefte is een luxe. Dus vrijwel alles behalve dat dak boven mijn hoofd en voldoende te eten. Dat heb ik me bewust moeten aanleren, en zorgt ervoor dat ik tegenwoordig met veel minder dan vroeger tevreden ben, me zelfs regelmatig bevoorrecht en rijk voel. Belangrijk daarbij is dat ik tot nu toe kerngezond ben, dat is misschien wel de grootste luxe die ik heb. Ik zie in mijn naaste omgeving hoe slopend ziekte kan zijn. Dan zijn alle materiële zaken ondergeschikt.
Mijn katjes, wasmachine, vaatwasser, fijne appartement (wel peperduur want vrije sector), autootje, boodschappen doen en shoppen zonder op prijzen te letten, terrasjes, duur wijntje met borrelhapjes op mijn balkon, en nog wat dingen die ik niet noem omdat ik dan te herkenbaar ben (maar ik zet dit er wel bij om aan te geven dat er nog veel meer is).
Fijn topic dit: zet je aan het denken waar je dankbaar voor bent!
(Overigens zou ik mijn katjes (en mijn huis en de wasmachine 😁) niet kunnen missen!)
Hm interessante vraag. Ik.realiseer me heel.goed, dat door hier in Nederland te leven, we het sowieso al een soort van luxe hebben. Dus ja, wat is luxe precies. Maar even uitgaande van de gemiddelde Nederlander norm: Ik ben op zich geen luxe beest. Ook al zou ik.het kunnen betalen, ik geef weinig om nieuw. Enig comfort vind ik fijn, maar ik merk dat ik ten opzichte van veel anderen minder eisen stel aan comfort. Ben soms.best ouderwets 