alhambra schreef op 25-09-2024 om 20:29:
[..]
Eens. Tijd om voor jezelf te zorgen Lientje
Ja ook eens en 
lientje69 schreef op 25-09-2024 om 20:13:
Ik erger me aan mezelf. Heb de ene na de andere huilbui . En niet echt per definitie een aanleiding voor. ( soms wel , maar ik reageer dus ook heel snel met huilen op iets kleins )
Morgen terug naar huis en volgende week maar naar de huisarts. Dit gaat niet meer zo.
Heel verstandig Lientje. Zorg goed voor jezelf.
Thnx allemaal. Ik ga normaal eigenlijk altijd maar door . Met zorgen voor anderen. En ja, ikzelf ben minder belangrijk. Toch neem ik de laatste paar jaar steeds vaker beslissingen die beter voor me zijn maar misschien nog niet genoeg. Maar ik herken mezelf op het moment gewoon niet meer , de tranen rollen om niks uit mijn ogen de hele dag. Ik vermoed dat het hormonaal is, maar daar mag de huisarts zich over buigen. Als daar niks uitkomt vrees ik een doorverwijzing naar een psycholoog , wat mij weer faliekante onzin lijkt, ook gezien de wachtlijsten. Maar onze huisarts is nogal snel van : het zal wel psychisch zijn. In dat geval weet ik echt niet meer wat ik moet. Maar goed geen zorgen voor morgen. Eerst maar eens kijken of ik het bloedprikken op hormonen erdoor krijg.
lientje69 schreef op 25-09-2024 om 21:49:
Thnx allemaal. Ik ga normaal eigenlijk altijd maar door . Met zorgen voor anderen. En ja, ikzelf ben minder belangrijk. Toch neem ik de laatste paar jaar steeds vaker beslissingen die beter voor me zijn maar misschien nog niet genoeg. Maar ik herken mezelf op het moment gewoon niet meer , de tranen rollen om niks uit mijn ogen de hele dag. Ik vermoed dat het hormonaal is, maar daar mag de huisarts zich over buigen. Als daar niks uitkomt vrees ik een doorverwijzing naar een psycholoog , wat mij weer faliekante onzin lijkt, ook gezien de wachtlijsten. Maar onze huisarts is nogal snel van : het zal wel psychisch zijn. In dat geval weet ik echt niet meer wat ik moet. Maar goed geen zorgen voor morgen. Eerst maar eens kijken of ik het bloedprikken op hormonen erdoor krijg.
En waarom zou het niet psychisch zijn? Je hebt heel wat op je bordje gehad, en ik heb het idee, en als ik het fout heb, dan alvast sorry daarvoor, dat je niet veel steun ontvangt van je man. Daardoor moet je veel zelf doen, of dingen die je eigenlijk niet wilt (bv vakantie). Je hebt idd een goeie stap gemaakt naar ander werk, maar daar lees ik ook dat het je soms erg zwaar valt ivm personeelstekorten. Dat gaat je op een gegeven moment ook opbreken. Dus goed besluit om volgende week naar de ha te gaan en ik hoop dat je na je vakantie nog een weekje thuis bent, om nog even rustig aan te doen.
Friezinnetje schreef op 25-09-2024 om 21:59:
[..]
En waarom zou het niet psychisch zijn? Je hebt heel wat op je bordje gehad, en ik heb het idee, en als ik het fout heb, dan alvast sorry daarvoor, dat je niet veel steun ontvangt van je man. Daardoor moet je veel zelf doen, of dingen die je eigenlijk niet wilt (bv vakantie). Je hebt idd een goeie stap gemaakt naar ander werk, maar daar lees ik ook dat het je soms erg zwaar valt ivm personeelstekorten. Dat gaat je op een gegeven moment ook opbreken. Dus goed besluit om volgende week naar de ha te gaan en ik hoop dat je na je vakantie nog een weekje thuis bent, om nog even rustig aan te doen.
Ik sluit me hierbij aan. En als aanvullingen: waarom zou het niet een combinatie kunnen zijn van lichaam en geest? Hormonen, nachtdiensten, regelmatig boze cliënten. Daarnaast je thuisfront. Je lijkt weinig steun te krijgen en regelmatig te moeten schipperen tussen gezinsleden. Je lijkt de neiging te hebben alles naar je toe te trekken. Wil je thuis dingen veranderen dan zal jij echt de gesprekken aan moeten gaan. Jouw rust en welbevinden is niet minder belangrijk dan die van je dochter, je collega, je moeder, de buurman of wie dan ook. Je hebt toch pijnmed gebruikt die ook in hogere dosering iets voor stemming kan doen? Is het mogelijk dat de afbouw te snel ging?
De pijnmedicatie die in hoge dosis iets voor stemming deed ben ik al bijna 10 maanden geheel vanaf. Maar ja, niet aan gedacht. Kan ook nog van invloed zijn. Al was de dosis in principe te laag om als anti depressivum te werken. Dat is pas vanaf 65 mg en ik had 20 per dag.
Google translate kan je ook inspreken en laten vertalen. Onze NT2 leerlingen gebruiken dit ook.
Je hebt ook nog DeepL
lientje69 schreef op 25-09-2024 om 22:40:
De pijnmedicatie die in hoge dosis iets voor stemming deed ben ik al bijna 10 maanden geheel vanaf. Maar ja, niet aan gedacht. Kan ook nog van invloed zijn. Al was de dosis in principe te laag om als anti depressivum te werken. Dat is pas vanaf 65 mg en ik had 20 per dag.
Je hebt gewoon veel op je bordje, lieverd… Je gaat steeds over je eigen grenzen, maar dat weet je.
Ik ben het eens met bovenstaande reacties Lientje, het is nu echt tijd dat je beter voor jezelf gaat zorgen. Hoop dat de huisarts je op weg kan helpen, sterkte!
lientje69 schreef op 25-09-2024 om 22:40:
De pijnmedicatie die in hoge dosis iets voor stemming deed ben ik al bijna 10 maanden geheel vanaf. Maar ja, niet aan gedacht. Kan ook nog van invloed zijn. Al was de dosis in principe te laag om als anti depressivum te werken. Dat is pas vanaf 65 mg en ik had 20 per dag.
Mijn schoonmoeder had 20 idd. Ze heeft maandenlang afgebouwd omdat pijncentrum geen risico wilde nemen mbt haar stemming. En opeens vannacht toen ik wakker was moest ik daaraan denken mbt jou. Het moet niet gekker worden...
lientje69 schreef op 25-09-2024 om 21:49:
Thnx allemaal. Ik ga normaal eigenlijk altijd maar door . Met zorgen voor anderen. En ja, ikzelf ben minder belangrijk. Toch neem ik de laatste paar jaar steeds vaker beslissingen die beter voor me zijn maar misschien nog niet genoeg. Maar ik herken mezelf op het moment gewoon niet meer , de tranen rollen om niks uit mijn ogen de hele dag. Ik vermoed dat het hormonaal is, maar daar mag de huisarts zich over buigen. Als daar niks uitkomt vrees ik een doorverwijzing naar een psycholoog , wat mij weer faliekante onzin lijkt, ook gezien de wachtlijsten. Maar onze huisarts is nogal snel van : het zal wel psychisch zijn. In dat geval weet ik echt niet meer wat ik moet. Maar goed geen zorgen voor morgen. Eerst maar eens kijken of ik het bloedprikken op hormonen erdoor krijg.
Lieverd in dat geval hoef jij ook helemaal niet te weten wat je moet, daar is de psycholoog voor, die gaat ze erbij helpen. Want soms kan je het niet alleen. En in zulke gevallen die echt nodig zijn kom je sneller aan de beurt, tot die tijd is er de poh-ggz.
Ik weet dit alles uit ervaring. Waar jij in je bericht nu staat stond ik 2 maanden terug. Het gaat nu beter, ik ben minder emotioneel maar ik ben er nog lang niet.
Bij mij waren het een klein deel hormonen maar vooral gewoon dom doordoen, mezelf wegcijferen en er voor anderen zijn. En wat ik de laatste tijd van jou lees ben jij er vooral voor anderen.
Lieve Lientje, het is nu Lientje tijd! Jij bent nu belangrijk en anderen moeten even een pas op de plaats maken. Probeer het stukje faliekante onzin uit je hoofd te krijgen en probeer je over te geven aan hulp. Want dat verdien jij.
lientje69 schreef op 25-09-2024 om 22:40:
De pijnmedicatie die in hoge dosis iets voor stemming deed ben ik al bijna 10 maanden geheel vanaf. Maar ja, niet aan gedacht. Kan ook nog van invloed zijn. Al was de dosis in principe te laag om als anti depressivum te werken. Dat is pas vanaf 65 mg en ik had 20 per dag.
Misschien te laag maar toch wel een beetje invloed. Wel een goede om in bespreking met huisarts misschien ook te benoemen? (Niet dat ik weet wat hij er mee moet maar dan is dat iig even in beeld geweest).
Dorestad schreef op 25-09-2024 om 23:12:
[..]
Mijn schoonmoeder had 20 idd. Ze heeft maandenlang afgebouwd omdat pijncentrum geen risico wilde nemen mbt haar stemming. En opeens vannacht toen ik wakker was moest ik daaraan denken mbt jou. Het moet niet gekker worden...
Ik heb idd redelijk snel afgebouwd. In 2 maanden ongeveer. Maar heb in principe nooit problemen met mijn humeur gehad. Wel denk ik nu je dit zegt, ongeveer november helemaal gestopt en daarna werd het minder met mijn humeur. Vanaf februari was het echt mis.. dus zou toch kunnen dat dat alles uit balans gebracht heeft. Eer dat je lichaam helemaal uit is zit je ongeveer wel op februari nl...
PinkFlower schreef op 26-09-2024 om 09:25:
[..]
Misschien te laag maar toch wel een beetje invloed. Wel een goede om in bespreking met huisarts misschien ook te benoemen? (Niet dat ik weet wat hij er mee moet maar dan is dat iig even in beeld geweest).
Ga ik doen, dank je!
De buren parkeren al dagen bij ons voor de deur. Er is plek zat, ook niet voor de deur van anderen. En daarnaast kunnen ze ook voor hun eigen deur parkeren of op eigen terrein.
Dus het is helemaal niet nodig om bij ons voor de deur te parkeren.
Denk dat ze last hebben van die idioot grote boom bij hun in de voortuin waad ze niks aan doen. Liever kiezen ze er dan voor om andere buren lastig te vallen.