Na wat gebroken nachten zou ik het liefst de hele middag op de bank willen maffen, maar moet werken. Gelukkig wel aardige mensen en collega’s aan de lijn. Ze voelen zich door mij geholpen terwijl ik het gevoel heb dat -ondanks dat ik m’n best doe- vandaag maar wat raaskal maar nog wel de juiste dingen zeg, ik ben moe. Nog twee weken en dan ga ik met vakantie.
Grindelwald schreef op 14-08-2024 om 10:55:
[..]
En nu nog begrijp je herfstappeltaart niet.
Het gaat er om hoe jij op anderen reageert. Daar irriteer je anderen mee. En als je daar op aangesproken wordt dan haal jij je overleden man er bij. Dat staat toch los van elkaar.
Bakblik schreef op 14-08-2024 om 10:57:
[..]
[..]
Niemand, ook Herfstappeltaart niet, zegt dat je geen verdriet meer mag hebben over het overlijden van je man. Iedereen snapt dat je tijd nodig hebt om een nieuw leven op te bouwen zonder hem en waar de ene weduwe binnen 4 jaar kan denken aan een eventuele nieuwe relatie komt dat bij een ander nooit meer op haar pad dat kan allemaal.
Wat jij en alle andere weduwen en weduwnaren wel moeten beseffen is dat je moeilijker een nieuw leuk leven krijgt als je eindeloos blijft hangen in het verdriet. In je reactie op Herfstappeltaart doe je het weer, je zegt dat haar opmerking een steek in je hart is en zo is hij niet bedoeld. Ook mijn opmerkingen zijn niet zo bedoeld.
Steeds maar weer focussen op het verdriet bij alles wat te sprake komt stoot mensen af. O daar is Watertoren weer die alleen maar praat over haar overleden man. Dat gevoel krijg ik een beetje bij jouw opmerkingen die ik vet heb gemaakt. Alsof Herfstappeltaart nooit op gelijk niveau met jou kan praten, omdat ze nog een man heeft en niet weet wat het is om een man te verliezen.
Dit dus. En inderdaad, nu klaar ermee.
Pooh-Bear schreef op 14-08-2024 om 12:18:
[..]
Haha Hallo altijd leuk een collega tegen te komen. Ook al is het online. Verder zie ik bijna nooit collega’s
Dat was een van de redenen dat ik uit de thuiszorg ben gestapt en iets totaal anders ben gaan doen. Had geen hekel aan het poerswerk hoor maar zat 24 uur per week met oude mensen en mistte contact met collega's van ongeveer dezelfde leeftijd.
Ik erger me een beetje aan mezelf, heb een vrije middag en zit te niksen. Dus ik ga mezelf een schop onder de kont geven en was vouwen en strijken. En mijn weekendtas inpakken voor weekend weg( morgenvroeg een afspraak en daarna tot 20:30 werken en wil vrijdagmorgen op tijd vertrekken).
Poeh, ik erger me ook aan mezelf. Mijn volwassen zoon heeft de diagnose ADHD gekregen. Het verklaart veel van zijn gedragingen, maar waarom heb ik dat nooit eerder gezien of gedacht. Potverdorie, let ik nou echt zo slecht op?? Had veel gedoe gescheeld voor hem 😒
Dat ik ff iedereen nou ja vriend ff heb gezegt, laat mij ff met rust met een ijsje. Het water parelt van mn hoofd. Lig boven alles dicht. Klote warmte en overgang.
Vond het gister heerlijk in de sauna en verschillende buiten baden. Gewoon ff alleen.
Klaag modus weer uit.
Pooh-Bear schreef op 14-08-2024 om 12:18:
[..]
Haha Hallo altijd leuk een collega tegen te komen. Ook al is het online. Verder zie ik bijna nooit collega’s
Ja leuk om elkaar dan online te zien hé. Ik zit wel in een besloten facebookgroep met collega's, en we zien elkaar 2 of 3 keer per jaar, maar meer ook niet.
Strijkstok schreef op 14-08-2024 om 13:57:
Poeh, ik erger me ook aan mezelf. Mijn volwassen zoon heeft de diagnose ADHD gekregen. Het verklaart veel van zijn gedragingen, maar waarom heb ik dat nooit eerder gezien of gedacht. Potverdorie, let ik nou echt zo slecht op?? Had veel gedoe gescheeld voor hem 😒
Ik heb zelf dit jaar op 39 jarige leeftijd de diagnose ADHD gekregen. Er viel zoveel op zijn plek. Zeker ook in de therapie erna kwamen veel aha momentjes naar boven. Dingen die nu opeens een lampje deden branden maar toen de tijd niet opvielen.
Je zoon zal dit waarschijnlijk ook hebben. En als het ons zelf al niet opvalt, hoe kan het dan een ander (jij als ouder, of een partner) opvallen.
Mijn ouders zeiden ook "hoe hebben we het gemist?" Ook omdat mijn broer wel op zijn 8ste de diagnose kreeg. Maar soms is het gewoon niet zo duidelijk en komt alles later aan het ligt.
Mijn reactie is om je te zeggen dat je echt niet moet gaan twijfelen of slecht hebt opgelet. Sommige dingen worden pas later duidelijk. Een vroegere diagnose had hem (en dat is bij mij ook) misschien gedoe gescheeld. Maar beter laat dan nooit. En nu kan hij handvatten krijgen.
lientje69 schreef op 14-08-2024 om 13:08:
En even een werkergenis. Ik werk in de ouderenrevalidatie. En die ouderen hebben weinig geduld. Als ze 10 minuten moeten wachten als ze gebeld hebben zijn ze boos. ( en dan bellen ze vaak ook nog voor een wissewasje, kan je het gordijn open doen, mag ik een glaasje water, uhm...wilt u naar huis ooit nog? ) Je krijgt dan echt boze reacties als: ik heb al een kwartier terug gebeld en jullie komen niet!! Ja, we staan met weinig mensen en de zorgvraag is groot bij ons, ik heb maar één paar handen hè.
Ik dacht echt dat als je ouder bent, met pensioen , je de tijd hebt en niet alles binnen drie minuten hoeft te gebeuren. Je hoeft tenslotte nergens heen zoals werk. Heb ik me daar ff op verkeken...
Goh, sta je bij mijn schoonmoeder "op de gang"? Die is ook zo ongeduldig.
Geen idee dat ze niet de enige is met een zorgvraag. Soms duurt het wel VIJF minuten voordat de zuster komt. En dan ben ik nat en moeten ze alles verschonen! Dat ze zelf ook eerder kan bellen als ze nog niet op knappen staat dat snapt ze niet.
En inderdaad steeds maar bellen vlakke water, gordijn open, zonnescherm omhoog/ omlaag. Dan is er steeds even iemand en ben je niet zo alleen.
Sorry de discussie was gesloten las ik te laat.
Bakblik schreef op 14-08-2024 om 15:56:
[..]
Goh, sta je bij mijn schoonmoeder "op de gang"? Die is ook zo ongeduldig.
Geen idee dat ze niet de enige is met een zorgvraag. Soms duurt het wel VIJF minuten voordat de zuster komt. En dan ben ik nat en moeten ze alles verschonen! Dat ze zelf ook eerder kan bellen als ze nog niet op knappen staat dat snapt ze niet.
En inderdaad steeds maar bellen vlakke water, gordijn open, zonnescherm omhoog/ omlaag. Dan is er steeds even iemand en ben je niet zo alleen.
Zou zomaar kunnen. Zit ze op revalidatie momenteel?
lientje69 schreef op 14-08-2024 om 16:25:
[..]
Zou zomaar kunnen. Zit ze op revalidatie momenteel?
Nee, op de afdeling "hopeloze gevallen". Herstel zit er niet meer in een dat is goed zo. Maar sinds wel gênant als je op bezoek bent en ze is helemaal boos dat het zo lang duurt voordat de verpleging komt helpen. Dat glaasje water, licht of zonnescherm dat doen wij dan maar haar naar het toilet helpen kan ik echt niet.
Bakblik schreef op 14-08-2024 om 16:41:
[..]
Nee, op de afdeling "hopeloze gevallen". Herstel zit er niet meer in een dat is goed zo. Maar sinds wel gênant als je op bezoek bent en ze is helemaal boos dat het zo lang duurt voordat de verpleging komt helpen. Dat glaasje water, licht of zonnescherm dat doen wij dan maar haar naar het toilet helpen kan ik echt niet.
We zijn als zorgmedewerkers gelukkig wel eea gewend. Maar het is soms vervelend en een ergernis als je dus de benen uit je gat loopt, rent van de ene naar andere bel en het zweet van je rug gutst en je krijgt dan ook nog de volle laag van een cliënt / bewoner omdat het ze allemaal te lang duurt. Ik snap best, wachten duurt altijd lang. Maar het is voor ons soms best frustrerend die boosheid en soms zelfs agressie.
Bakblik schreef op 14-08-2024 om 15:56:
[..]
Goh, sta je bij mijn schoonmoeder "op de gang"? Die is ook zo ongeduldig.
Geen idee dat ze niet de enige is met een zorgvraag. Soms duurt het wel VIJF minuten voordat de zuster komt. En dan ben ik nat en moeten ze alles verschonen! Dat ze zelf ook eerder kan bellen als ze nog niet op knappen staat dat snapt ze niet.
En inderdaad steeds maar bellen vlakke water, gordijn open, zonnescherm omhoog/ omlaag. Dan is er steeds even iemand en ben je niet zo alleen.
Ik denk dat dat laatste vaak meespeelt. Lang geleden liep ik stage in het ziekenhuis en daar hadden we ook een patiënt die om de haverklap belde. Je was de deur nog niet uit of hij belde weer. En dan inderdaad dingen als een glaasje water, zijn kussen even opschudden. Tot hij een kamergenoot kreeg die hem aandacht gaf, samen een potje schaken en zo. En toen was het over. Toen belde hij alleen als er echt iets was.
Er liepen net in de stad en op straat wel 5 of 6 jongere mensen rakelings voor mijn voeten. Mag nog blij zijn dat ik heel thuis gekomen ben... 
En ik was net even bij de Lidl, wilde ik ergens bij waar een knul voor stond, eerst op zijn dooie gemakkie 5 minuten zijn mobiel en vervolgens nog 5 minuten naar de koeling staren. Hallo, ik wil er graag even bij en dat zou ik heel graag vandaag nog doen... 
Ik snap echt niet zo goed dat sommige mensen niet snappen dat ze niet alleen op de wereld zijn.