Thuis-taal
Ik denk dat iedereen wel van die woorden/uitdrukkingen heeft die alleen door het gezin gebruikt/begrepen worden. Bijvoorbeeld ontstaan toen de peuter net ging praten en dingen nog verkeerd uitsprak.
Noem hier je leuke thuis-taal woorden en uitdrukkingen en vergeet er niet bij te vertellen wat ze betekenen. 
Auwereel schreef op 31-08-2021 om 19:34:
Hier staat Leo voor een minder slim persoon (sorry alle Leo's).
Flink verbrand eten komt van de krokanterie.
Tegenliggers op de fiets werd verkeerd verstaan en zijn tenenlikkers geworden, waardoor inhalers hielenlikkers zijn geworden.
Omdat we meestal casual gekleed zijn, ben je in pakkie net "vermomd als heer".
Met vereende krachten is hier verhaspeld als met verkrachte eenden.
Ik heb jarenlang niet zo snuggere mannen Harries genoemd. Dat was er lastig uit te krijgen toen ik een schoonvader kreeg die Harrie heette.
Yolo schreef op 31-08-2021 om 19:40:
[..]
😂Hier ook, en ik heb een oom die dus Leo heet, en wel ook echt heel lomp en onhandig is.
Hahaha, zit er dus toch een kern van waarheid in 😂
Auwereel schreef op 31-08-2021 om 19:46:
hé Pino, dat wist dat ik niet! Hier kwam het door het knuffelleeuwenelftal dat bij elkaar was gespaard door mijn zoon. Die figureerden in verhaaltjes die mijn man voor hem verzon. Al die leeuwen in dat team heetten Leo en waren allemaal niet zó slim.
Dat vind ik echt een mooi verhaal, wat leuk dat je man dat doet!
BeertjeColargol schreef op 31-08-2021 om 17:36:
Ik ken het woord belatafeld ook en het staat gewoon in de Van Dale.
be·la·ta·feld
¶(Nederland; informeel) ben je belatafeld? verontwaardigde, verbaasde reactie
leuk! Wist ik helemaal Niet!
Marty1984 schreef op 31-08-2021 om 17:Komkommer: Kwamkwammer
Komkommer heet bij ons remmokmok
Flipvla, in plaats van vlaflip. Zei m'n dochter ooit en dat is er in gebleven hier.
Wij hebben hier kwamkwammer, asepies (alsjeblieft), dinges voor alles waarvan ik het woord even niet weet, neukende jeus. Opperopa (overgrootvader). En mijn zoon noemt mijn vriend bijna papa ipv stiefvader o.i.d. Vast nog wel wat meer maar die weet ik nu even niet.
Grobbelen als je met een washand je gezicht wast. Dus een moeder kan haar kind even een grobbeltje geven voor ze naar buiten gaan. Inclusief liedje grobbelobbelobbeloplala. Ik dacht dat het dialect was maar kan dat zo niet terugvinden.
Herfstappeltaart schreef op 31-08-2021 om 12:47:
Man en ik hebben voor een heleboel buurtbewoners waarvan we de naam niet weten (of soms ook wel) bijnamen. Zo van: "ik zag net Obelix nog in het winkelcentrum".
Herkenbaar! Wij hebben voor minstens vier verschillende mannen de bijnaam 'die bolle'. En zonder dat we de echte naam of het beroep e.d. benoemen, weten we van elkaar altijd meteen welke van die mannen we op dat moment bedoelen. 
Wij zitten sowieso veel in de bijnamen-hoek. Daarnaast wil vooral ik nog weleens iemand beschrijven op basis van iemand anders die we kennen. Bijvoorbeeld: 'Ik kwam bij de bakker een vrouw tegen, echt een Wilma.' Partner weet dan dat ik een wat saai ogende iets te dikke moederlijke vrouw bedoel zoals wij iemand kennen met die naam en beschrijving.
Vroeger thuis werden dingen ook genoemd naar degene die ze cadeau had gegeven. 'Heb jij tante Betty al water gegeven?' 'Ome Klaas hangt aan de lijn' 'Ik heb Brechtje laten vallen'.
De honden noemen we vaak 'die bruine' en 'die witte', alsof het criminelen zijn. 
En de witte wordt ook weleens de blauwe genoemd, omdat hij een keer blauwe verf op zijn rug had door ergens langs natte verf te lopen. Waarbij de (roest)bruine ook wel oranje wordt genoemd. 
Schorriemorrie noemen we ze ook wel. Of tuig, mafkezen, de jongens of blaffers. Een hoop namen dus voor twee van die beestjes. En nu noem ik de helft nog niet.
Mijn vriend noemt me ook weleens (als hij tegen de honden praat) vrouwmens. En ik hem die lange.
Verder wisselen we letters van woorden. Stebek tegen bestek bijvoorbeeld.
MMcGonagall schreef op 31-08-2021 om 20:03:
[..]
Ik heb jarenlang niet zo snuggere mannen Harries genoemd. Dat was er lastig uit te krijgen toen ik een schoonvader kreeg die Harrie heette.
Dat probleem hebben we hier met gekke henkie
wij gaan altijd naar de koffiedrink.
Logischerwijs een plek waar je koffie kan drinken en een taartje kan eten. En dat is dan een activiteit. Zullen we vanmiddag naar de koffiedrink? Of het is de plek. Weet je nog, bij de koffiedrink in de stad/ op het strand/ in het bos?
Van die gekleurde spikkeltjes voor over ijs of yoghurt noemen wij dingetjes, en van die plastic eehhh geen idee hoe het echt heet, van die plastic kapjes die je over bakjes met restjes doet noemen we thuis badmutsjes. En mijn moeder is Fries van origine dus suikerbrood kennen wij niet, dat is 'gewoon' suckerbôle 😁. (Ik moet nog steeds omschakelen als het suikerbrood genoemd wordt..)
Dankzij een cabaret duo van meer dan 35 jaar geleden heet het bij ons ook lysdektisch ipv dyslexie. En dat is zo ingeburgerd dat ik al meerdere malen heel voorzichtig ben gecorrigeerd toen ik het met anderen besprak.
Verder gebruik ik douche-egel. Ontstaan toen kind heel hard huilend de douche uit kwam omdat ‘mama douchte met egeltjes’. Inderdaad, douche(-)gel, maar dan met een e-tje meer.
Dan hebben we nog de sokkentinder (een bak waar alle sokken ingaan die niet meteen te matchen zijn), die staat in de grabbelton (bijkeuken waar puppie continue iets weet uit te vissen), naast mijn hobbyspullen (waarom iedereen denkt dat wassen een hobby is- geen idee).
En dan eten we olifantenkontenvlees (boterhamworst), kruimeltjes (gekleurde hagelslag), dode dieren (carpaccio) of excuus sla. Het servies gooien we daarna stuk (in de vaatwasser).
Eigenlijk helemaal niet raar, dat vrienden van de kinderen soms niet weten wat we bedoelen.