Hoe aanspreekbaar ben je/sta je open voor een gesprekje op openbare (vakantie)plekken
Na aanleiding van enkele reacties in het topic welke populaire vakanties lijken jou juist verschrikkelijk? Hoe aanspreekbaar ben je op openbare plekken voor een praatje. Ik heb het dan met name over een praatje niet over flirten/enz. Denk aan diverse openbare plekken, het OV, een museum, pretpark, zwembad, festival, kroeg, het park, wandelen in de natuur op vakantieplekken.
Maakt de vakantie plek ook nog uit, je kan eraan denken dat je bewust een vakantie boekt om rust te hebben/op jezelf zijn. Of andersom bewust op een plek gaan zitten waarin je potentieel veel aanspraak kan hebben.
Benader je zelf mensen, ben jij degene die snel aangesproken wordt, en ervaar je het als fijn/niet fijn. Daarmee bedoel ik als voorbeeld dat als niemand je aanspreekt/contact legt je het wel eens fijn zou vinden als dat wel gebeurd/ of juist andersom dat je veel aangesproken wordt en denkt laat mij nu maar eens met rust.
Poezie schreef op 12-05-2023 om 10:19:
[..]
Dan ga je er vanuit dat andere kampeerders de hele tijd jou in de gaten houden en met jou bezig zijn. Sorry, maar ik en velen met mij zijn voornamelijk met onszelf bezig.
Vast wel maar er zijn er ook genoeg die de hele tijd op een stoel voor de caravan /tent zitten commentaar te geven op alles wat voorbij komt.
ik heb wel eens meegemaakt dat mensen alleen op vakantie kwamen en dan hele tijd ons lastig kwamen vallen en uit medelijden maar met ze ging praten en uiteindelijk gewelddadig door een van ze ben aangevallen dus eerlijk gezegd als mensen nu alleen mannen dan willen komen sociaal doen dan kap ik het gesprek af zeg ik dat ik hier geen zin in heb en voor mijn rust ben gekomen. Meestal willen ze iets van je en dan zit er maar net een die zo gek is om nog een stapje verder te gaan door wat misschien in je drankje te doen. Voor mij dus liever niet gesprekken voeren met onbekenden gezien mijn eigen ervaringen waar ik nog steeds mee zit gezien ik dacht aardig te zijn en diegene zielig vond heeft dat uiteindelijk bijna mijn leven gekost.
Ik ben er heel dubbel in.
Sommige mensen vind ik heel leuk, en daar klets ik graag mee en vind ik ook prima om een avondje mee te borrelen.
Andere mensen wil ik liefst na 2 minuten weer kwijt en dan ben ik heel terughoudend uit angst dat ze blijven plakken en gaan claimen.
Mijn man is veel socialer, die kletst met iedereen, maar ik ben wel eens bang dat het een beetje too much is voor anderen. Hij kan idd na een kletspraatje mensen uitnodigen om samen te bbq-en, of als we bij de campingburen een glaasje drinken nog een eigen fles gaan halen om er een lange avond van te maken. Dus daar hebben we nog wel eens discussie over 
Ik heb sowieso niets met kletspraatjes.
Niet gewoon thuis en dus ook niet op vakantie.
Ik groet als het écht moet en daarbij blijft het.
Echt niet dat ik ga liggen borrelen met andere camping-gasten die ik totaal niet ken en waarschijnlijk ook nooit meer zie.
Man wil nog wel eens meer proberen dan goeiedag en over het weer of de stad beginnen, maar borrelen en continu bij anderen hangen zegt hem gelukkig toch ook niets.
Ik ben geen praatjesmaker vanuit mezelf, met onbekenden. Als iemand anders een praatje aanknoopt zal ik daar beleefd in meegaan, maar bij voorkeur niet te lang.
Bij vrienden en familie kan ik hele verhalen houden, maar bij vreemden voel ik me vaak ongemakkelijk.
Ik zie het woord ongemakkelijk langskomen bij sommigen forummers zou het internet/digitaal/mobieltjes het meer online zijn daar ook invloed op hebben dat sommigen gesprekken met vreemden door jezelf, partner of kind als ongemakkelijk kunnen worden ervaren.
En nu meer de vraag voor forummers die de tijd voor/net opkomend internet bewust als volwassene hebben meegemaakt. Hoe ging dat toen met de omgang op straat/openbare (vakantie) plekken, was dit vroeger meer en spontaner als nu of kijk ik daar nu verkeerd na. Heb zelf die tijd niet bewust meegemaakt als volwassene.
Poezie schreef op 12-05-2023 om 10:04:
[..]
Ik snap echt niet waarom je op een camping gaat staan als je zo mensenschuw bent. Hoe doe je dat dan bij het sanitair? Daar kom je ze alsnog tegen.
Zelf zou ik dat ook niet doen, ieder zijn eigen ding natuurlijk en met de uitleg van Bakblik ook begrijpelijk.
Misschien zou ik het wel doen als de plaats (heel) klein is en weinig bossage/groen als afscheiding heeft.Dan zit ik toch wel iets te veel in het zicht.
Dat gaat niet voor mij op omdat ik geen caravan/camper of vouwwagen.
MidasWolf schreef op 12-05-2023 om 20:10:
Ik zie het woord ongemakkelijk langskomen bij sommigen forummers zou het internet/digitaal/mobieltjes het meer online zijn daar ook invloed op hebben dat sommigen gesprekken met vreemden door jezelf, partner of kind als ongemakkelijk kunnen ervaren.
En nu meer de vraag voor forummers die de tijd voor/net opkomend internet bewust als volwassene hebben meegemaakt. Hoe ging dat toen met de omgang op straat/openbare (vakantie) plekken, was dit vroeger meer en spontaner als nu of kijk ik daar nu verkeerd na. Heb zelf die tijd niet bewust meegemaakt.
Ik ben gewoon een autistische ramp qua chitchat. Kan ik écht totaal niets mee.
Thuis al niet, en in mijn beste Frans, Engels of erbarmelijk Duits al helemaal niet.
En ik heb er ook 0 behoefte aan. Als ik op vakantie ben wil ik rust. En niet eindeloos energie pompen in toch te proberen chitchatten terwijl ik het sowieso niet kan.
Hello, goodmorning, ... tot daaraantoe, maar meer komt er toch écht niet uit mij. Dat ik eventueel sanitair deel maakt overigens niet dat ik daar persé moet praten. Ik loop naar 't toilet of naar de douche, doe mijn ding in stilte and that's it.
Renmuis schreef op 11-05-2023 om 20:14:
Ik sta altijd open voor een praatje, en ook graag voor een langer, dieper gesprek, behalve in het ov (woon-werk verkeer). Ik weet niet, ik ben als kind veel verhuisd, en als volwassene ook. Ook internationaal. Dat betekent dat ik steeds weer mijn hele sociale leven van nul heb moeten opbouwen. Dat vormt je toch, dus ondanks mijn introverte trekjes ben ik heel makkelijk geworden in het mensen benaderen. Je moet wel. Ik hoop dat ik niemand voor het hoofd stoot, maar mijn ervaring is dat dit in Nederland bijzonder moeilijk kan zijn. Nederlanders hebben vaak al een vaste vriendenkring, hele strikte noties van wat je deelt met een vreemde, een kennis of een vriend, en zijn over het algemeen wat afstandelijk. Niemand laat zichzelf snel zien; je blijft lang hangen in de koetjes en kalfjes. Ik zoek bewust snel de diepte op en stel vragen die mensen niet verwachten. Dat pakt soms heel goed uit, maar soms vinden mensen het inderdaad ongemakkelijk. Dat mag natuurlijk ook.
Anyway, dat vertaalt zich dus ook naar mijn houding op vakanties. Ik heb na mijn jeugd vooral heel veel alleen gereisd, backpacken en dergelijke. Heerlijk om 's ochtends iemand tegen te komen en na een dag samen de omgeving verkennen en een avond samen drinken al het gevoel hebben dat je vrienden voor het leven bent (is vaak niet zo, hoor, maar dat gevoel overheerst dan wel). Ik benader vaker mensen dan andersom, maar het komt allebei voor. Ik moet zeggen dat ik er meer moeite mee heb als mannen me benaderen dan vrouwen, en dan hou ik ook vaker de boot af. In mijn ervaring willen die toch vooral met je naar bed. Jammer eigenlijk.
Geen gekke gedachte vind ik wat je hier schrijft, dat is wel inderdaad iets wat je meer in Noord west Europa ziet.
Het vele verhuizen en opbouwen van het sociale leven vormt natuurlijk ook. Op reis zijn mensen na mijn idee toch wat meer ontspannen hierin, zeker op verre reizen.
Marty1984 schreef op 12-05-2023 om 20:17:
[..]
Ik ben gewoon een autistische ramp qua chitchat. Kan ik écht totaal niets mee.
Thuis al niet, en in mijn beste Frans, Engels of erbarmelijk Duits al helemaal niet.
En ik heb er ook 0 behoefte aan. Als ik op vakantie ben wil ik rust. En niet eindeloos energie pompen in toch te proberen chitchatten terwijl ik het sowieso niet kan.
Hello, goodmorning, ... tot daaraantoe, maar meer komt er toch écht niet uit mij. Dat ik eventueel sanitair deel maakt overigens niet dat ik daar persé moet praten. Ik loop naar 't toilet of naar de douche, doe mijn ding in stilte and that's it.
Interessant ik heb ook autisme maar op dit gebied heb ik daar weinig moeite mee, grappig hoe het zich bij een ieder weer anders uit. Hoewel er ook genoeg mensen zonder autisme hier weinig mee kunnen.
Mede hierdoor kan ik ook makkelijker zeggen dat ik in sommigen gevallen geen behoefte heb om vervolg afspraken te maken/vaker samen te zitten. Ik snap dat dit niet voor iedereen comfortabel voelt om te zeggen. Misschien dat ik daarom daar zo makkelijk en vrij in ben, omdat ik ook mijn eventuele grenzen prima kan aangeven.
In het tijdperk voor internet moest je soms wel contact maken met anderen, omdat je niet op elk moment even google kon raadplegen. Sta je op de camping met een lege gasfles, moet je toch even vragen of iemand weet waar je ergens een nieuwe kunt halen.
De eigenaar van de camping gaf je een folder van parc botanic en zei dat het fantastisch was. Je kon nog geen reviews googlen dus als de buren terug kwamen uit dat parc, te zien aan de petjes van de kinderen die ze bij vertrek nog niet op hadden, ging je toch even vragen hoe het was een of kinderen van 4 en 6 er ook wat te doen hadden.
Toen werd er denk ik meer gepraat met anderen op de camping.
Dolfje schreef op 12-05-2023 om 10:14:
[..]
[..]
Op camping Kogerstrand op Texel staan bijna alle caravans met de rug naar het pad. Ik vond dat juist een verademing daar dat niet constante gebliek op elkaars bord en gekoekeloer naar alles en iedereen die voorbij komt.
Ik vind dat superongezellig. Alsof je op vakantie in een steeg woont ofzo.
Niet dat ik wél van de kletspraatjes ben, maar alleen achterkanten zien vind ik zo achterbuurterig ofzo. Caravans op een rijtje met de bewoners ervoor de hele dag wachtend op voorbijlopend wild met de handdoek in de handen vind ik ook niks.
MidasWolf schreef op 12-05-2023 om 20:10:
Ik zie het woord ongemakkelijk langskomen bij sommigen forummers zou het internet/digitaal/mobieltjes het meer online zijn daar ook invloed op hebben dat sommigen gesprekken met vreemden door jezelf, partner of kind als ongemakkelijk kunnen worden ervaren.
En nu meer de vraag voor forummers die de tijd voor/net opkomend internet bewust als volwassene hebben meegemaakt. Hoe ging dat toen met de omgang op straat/openbare (vakantie) plekken, was dit vroeger meer en spontaner als nu of kijk ik daar nu verkeerd na. Heb zelf die tijd niet bewust meegemaakt als volwassene.
Ik vond het toen ook ongemakkelijk.
MidasWolf schreef op 12-05-2023 om 20:10:
Ik zie het woord ongemakkelijk langskomen bij sommigen forummers zou het internet/digitaal/mobieltjes het meer online zijn daar ook invloed op hebben dat sommigen gesprekken met vreemden door jezelf, partner of kind als ongemakkelijk kunnen worden ervaren.
En nu meer de vraag voor forummers die de tijd voor/net opkomend internet bewust als volwassene hebben meegemaakt. Hoe ging dat toen met de omgang op straat/openbare (vakantie) plekken, was dit vroeger meer en spontaner als nu of kijk ik daar nu verkeerd na. Heb zelf die tijd niet bewust meegemaakt als volwassene.
Heeft voor mij niets met online te maken. Het is nooit anders geweest. Ben gewoon redelijk introvert.
MidasWolf schreef op 12-05-2023 om 20:10:
Ik zie het woord ongemakkelijk langskomen bij sommigen forummers zou het internet/digitaal/mobieltjes het meer online zijn daar ook invloed op hebben dat sommigen gesprekken met vreemden door jezelf, partner of kind als ongemakkelijk kunnen worden ervaren.
En nu meer de vraag voor forummers die de tijd voor/net opkomend internet bewust als volwassene hebben meegemaakt. Hoe ging dat toen met de omgang op straat/openbare (vakantie) plekken, was dit vroeger meer en spontaner als nu of kijk ik daar nu verkeerd na. Heb zelf die tijd niet bewust meegemaakt als volwassene.
Nee hoor dat maakt voor mij geen enkel verschil. Ik ben heel makkelijk in het contact met vreemden, maak gemakkelijk praatjes e.d. maar als ik op vakantie ben wil ik gewoon graag met rust gelaten worden. Ik vind mensen gezellig maar ik heb geen behoefte aan borrelen/koffie drinken met medevakantiegangers. Nooit gehad, voor het internet ook niet.
Maar een praatje of dagdelen met elkaar optrekken vind ik wel iets anders. Gewoon tips uitwisselen over leuke fietsroutes/bezoekwaardige adresjes vind ik prima maar dat is het.