Heb jij wel eens een auto ongeluk gehad.

Loulou39 schreef op 05-04-2024 om 21:04:

Ja, een heel groot ongeluk. Met ambulances, brandweer, politie en traumaheli.
Gelukkig al een tijd geleden, even geen details ivm herkenbaarheid, maar ik vind rijden nog steeds heel spannend.

Snap ik heel goed! Dat is nogal niet niks geweest... heb je weleens overwogen om hulp te vragen voor je rij-angst? Weet niet hoe erg het is natuurlijk maar als het je beperkt?

Twee keer binnen een paar maanden als in met 80 km per uur (frontaal) aangereden worden en met de ambulance afgevoerd zijn. Eerste keer in een koekblik zonder airbags dus een wonder hoe ik daar uit kwam. Engeltje op mijn schouder gehad. Lichamelijk weinig aan over gehouden, psychisch heeft dit er flink ingehakt. Ptss, inmiddels rijd ik wel maar alleen waar ik mij veilig voel. In dat half jaar ook nog een hert op de bumper gehad. Vorig jaar van de zijkant achter aangereden. Dat was alleen blikschade en flinke schrik. De klap van staal op staal triggerde wel.

Ik ben jaren geleden binnen twee weken twee keer vanachter aan gereden op de snelweg. De eerste keer zat ik op de linker baan en de persoon voor mij maakte een noodstop. Geen idee trouwens wat de aanleiding was. Ik heb nog nooit zo hard geremd en toen ik stil stond had ik net niet de auto voor mij geraakt. Dacht echt dat ik er op zou knallen. De persoon achter mij redde het dus net niet en knalde op mij. Zijn auto reed niet meer ik had alleen wat schade aan de trekhaak en bumper. 

Een week later stond ik stil in de file en toen knalde er weer iemand achterop. Zijn bumper lag er af en mijn bumper was iets meer ingedeukt. Beide keren gelukkig alleen blikschade. Alleen was ik toe zwanger, dus wel een keer extra bij de verloskundige langs geweest. De tweede keer heb ik naar mijn werk gebeld en gezegd dat ik naar huis en weer naar bed ging. Gelukkig hadden ze daar wel begrip voor.

Lang geleden, iemand omver gereden tegen 90km per uur. Zij stak over met de fiets waar ze niet mocht. Ik was een bus aan het inhalen en zij stond rechts langs de weg. Zij moet gedacht hebben dat ze de bus nog voor kon zijn en hield geen rekening met het feit dat het een tweebaansweg was waar ook op de linkerkant nog auto's reden. Dat ik die bus inhaalde betekende dat ik haar niet zag en zij mij niet. Op het ogenblik dat ik aan de voorkant van die bus was stond zij midden op de weg, fiets aan de hand. Ik ga geen details vertellen want ze zijn gruwelijk. Gelukkig heeft ze het overleefd maar toen ik uitstapte en ze daar voor dood voor mijn wagen lag, dacht ik: nu heb ik iemand vermoord.

Voor de rest, enkele kleine botsingetjes of tegen de eigen garagepoort rijden, allemaal zaken die de moeite niet waard zijn om over te spreken maar achteraf veel geld blijken te kosten om de boel hersteld te krijgen. 

ja vorig jaar nog, was in de droge sloot gereden. Beruchte plek. Pikdonker en hele scherpe bocht. Ik had niks. De oude auto is opgeknapt. De man van de sleepwagen vond het een wonder dat ik niks had. Ben er zelf uit geklommen. Een week en een maand voor mij ook al 2 auto’s/ scooter op dezelfde plek in de sloot gereden. Er staan nu extra paaltjes.

Miraval schreef op 05-04-2024 om 21:11:

[..]

Snap ik heel goed! Dat is nogal niet niks geweest... heb je weleens overwogen om hulp te vragen voor je rij-angst? Weet niet hoe erg het is natuurlijk maar als het je beperkt?

Het beperkt wel inderdaad, ik rij alleen in noodgevallen.

Autorijden zelf vind ik heel leuk, maar ben zo bang voor gedrag van medeweggebruikers. Ik weet niet of speciale rijlessen daar tegen helpen.

Laatst moest ik weer eens rijden en toen zat ik in de dode hoek van een vrachtwagen. Gelukkig hadden de mensen achter mij het door en hebben we allebei een noodstop kunnen maken. Helpt ook niet mee tegen de rij-angst.

Maar ik vind het wel een goede tip, ik zie ondertussen (naar aanleiding van jouw reactie) toch wel wat interessante dingen op internet… misschien toch volgende week eens informeren

Nou, nu ik erover nadenk best vaak 
Eerste keer al tijdens rijles. Ik wachtte te lang, toen nam de ander maar voorrang. Maar ik ging ook net.
Als kind eens van de fiets gereden samen met m'n moeder. Wel ambu en ziekenhuis maar niks aan de hand gelukkig.
Ik heb zelf na een nachtdienst nog in het donker eens een fietser zonder licht aangereden, zij had voorrang. Gelukkig reed ik heeeeel langzaam en alleen fietsschade, ik was zelf totaal in shock. Haar vriend gng eerst flink tekeer maar bond in gelukkig toen ie zag hoe ik er aan toe was. 
Ik ben ook nog eens van achter aangereden bij een stoplicht. 

Nee nog nooit. Nooit ergens bij op gereden, nooit iemand bij mij op gereden. Ik heb mijn rijbewijs nu 33 jaar

Jep, best een heftig ongeluk ook. Ik trok niet snel genoeg op, auto die van links kwam en veel te hard reed, ramde ons op de voorste deurstijl. Onze auto draaide om de as, boorde zijn kont in de zijkant van de andere auto en draaide nog een keer om de as waarna we met de kont tegen een paal tot stilstand kwamen. Als we net iets verder op de weg hadden gestaan, was de auto waarschijnlijk over de kop gegaan, omdat hij dan meer in het midden geraakt was. Ik kon er niet uit komen via de deur, hele linker voorwiel lag ook plat op de grond en ik ben via het raam er uit geklommen. De rest van de passagiers kon er gelukkig wel uit. Omwonenden kwamen al aanlopen met bezems, was heel normaal op dat punt. Gebeurde erg vaak ongelukken. Een jongen op een brommer ging ook nog op zijn snufferd, omdat die schrok van de klap. Het viel mee bij iedereen. Gelukkig nieuwe auto met overal airbags, dat scheelde een hoop. Ik had destijds nog niet zo lang mijn rijbewijs en heb daarna een jaar of 6 niet meer gereden. Uiteindelijk weer opgepakt, maar wel in een automaat. Ik ga niet meer schakelen, want dat ging toen gewoon te langzaam met dit ongeluk als gevolg. In mijn automaat rij ik overal heen ik draai mijn hand niet om voor Parijs, hartje Keulen, 6 uur door Duitsland enz. Dus dat is gelukkig wel goed gekomen nog.

Ja meerdere keren. Toen ik zelf net mijn rijbewijs had heb ik zelf een keer een auto van achteren aangereden. Ook heb ik wel eens paaltjes of lage muurtjes geraakt in die eerste jaren. Daarna gelukkig zelf nooit meer iets veroorzaakt of schade gereden. Maar ik ben zelf wel meerdere keren aangereden, gelukkig alleen blikschade. De keer die me nog bijstaat is toen iemand vol in mijn deur reed. Ik reed op een voorrangsweg en haar weg kruisde de mijne, ik zag op het laatste moment dat ze mij niet zag en toe werd ik geraakt. Die seconde tussen doorhebben dat je geraakt gaat worden en daadwerkelijk aangereden worden is zo naar. Je denkt “shit”, maar kan niets meer doen. Ik heb daarna eerst een kwartier die vrouw staan sussen, zij was helemaal over de rooie en ik vrij nuchter onder de situatie.

Meerdere keren. 1x langer dan stapvoets rijdend toch een gladde plek en tegen een stilstaande auto gegleden. Omdat die net 1 week oud was toch herstelling voor een 2 centimeter krasje ( begrijpelijk daar niet van maar voelde mij niet echt schuldig) Nog een keer iets vergelijkbaars. Een andere keer een bocht te krap genomen ( niet genoeg gewend aan een busje) en dus de schuifdeur geraspt aan een paaltje. Indrukwekkendste was toen ik op de fiets tegen een plots opengaande autodeur ben aangereden. Met de ambulance naar het ziekenhuis, schaafwonden en kneuzingen maar niet echt ernstig.