Woningtekort: Meer mensen in woningen
Er is momenteel een enorm woningtekort en de huizenmarkt is oververhit. Op de NOS-site lees ik in een artikel dat er nu het idee is, om meer mensen in een woning te proberen te krijgen. Er wonen nl steeds meer mensen alleen in een woning, waar makkelijk nog iemand bij kan.
https://nos.nl/artikel/2391941-idee-tegen-woningtekort-plaats-meer-mensen-in-bestaande-huizen
Nu woon ik ook alleen en zou er qua ruimte nog prima iemand bij kunnen, maar zou ik dat absoluut niet willen. Zou jij ruimte willen opgeven om iemand een plekje om te wonen te geven?
Peiling
Ruimte geven
Geronimo3 schreef op 03-08-2021 om 12:10:
[..]
Maar dat ellenlang thuis wonen was al een trend lang voor deze huizencrisis. De laatste 15 jaar bleef iedereen bij paps en mams wonen want het was luxer dan op kamers, goedkoop, je natje en je droogje verzorgd, ouders vonden het ook een soort eer als de kinderen geen haast hadden om zelfstandig te worden en natuurlijk sparen voor dat koophuis wat perfect moest zijn.
En ik blijf erbij dat jongeren daardoor ook niet bepaald inventief zijn geworden, je kan thuis blijven wonen tot je 30ste of met vrienden een huis huren/kopen, project opzetten enz. Want gek genoeg ken ik dus wel mensen die dat doen en natuurlijk neem je dan risico's en is het niet helemaal naar je wens maar hoe lang denk je dat generaties voor hun erover hebben gedaan om zo te wonen? Dat achterover leunen en dan maar wachten tot er iets voor je geregeld wordt vind ik zulke slappe hap.
Ik heb zelf in mijn studententijd op kamers gewoond (verschillende adressen in Rotterdam) en ik werd daar niet bepaald gelukkig van. Nu zijn mijn ouders geëmigreerd en woon ik in een goedkope kamer die als studio in Utrecht is aangeboden op Marktplaats. Als er iets is wat ik de afgelopen 8 jaar heb geleerd dan is het wel dat kamer-verhuurders uitknijpers zijn die zich er niet voor schamen om mensen in ongezonde woningen te laten zitten. En dan hebben mijn huisgenoten en ik nog regelmatig zelf geprobeerd schimmel van lekkages weg te halen en zelfs overwogen om Frisse Kater te bellen. De huurcommissie hebben wij op mijn laatste adres ook al eens ingeschakeld, dat zijn pas laffe honden die alles toestaan.
Geronimo3 schreef op 03-08-2021 om 12:10:
[..]
Maar dat ellenlang thuis wonen was al een trend lang voor deze huizencrisis. De laatste 15 jaar bleef iedereen bij paps en mams wonen want het was luxer dan op kamers, goedkoop, je natje en je droogje verzorgd, ouders vonden het ook een soort eer als de kinderen geen haast hadden om zelfstandig te worden en natuurlijk sparen voor dat koophuis wat perfect moest zijn.
Ach kom op. Dat was een resultaat van het tekort aan studentenkamers (en later door het leenstelsel), niet omdat jongeren opeens zoveel verwender en minder inventief waren.
Julali schreef op 03-08-2021 om 10:25:
[..]
In mijn kringen wel. Eerst ga je studeren, veel reizen en jezelf ontwikkelen. In die tijd wil je vrij zijn om te gaan en staan waar je wil en niet vastzitten aan een huis.
Vervolgens ben je al een jaar of 25 als je een serieuze baan krijgt op niveau. Je krijgt niet direct een vast contract, dat duurt meestal een jaar of 3 tot 5. Veel gaan promoveren, of belanden op de universiteit in van die flutcontractjes. Als je ooit al een vast contract krijgt, in sommige sectoren blijf je opgescheept zitten met flexibele contracten. Plus nog de studieschuld die vaak zwaar drukt op de mogelijkheden die je hebt om een huis te kopen.
Dan nog een relatie krijgen. Veel vrienden van mij hebben geen serieuze relatie totdat ze al eind 20, begin 30 zijn, dat is heel normaal.
Dus voordat ze toe zijn aan echt settelen op 1 plek met een partner waar ze vertrouwen in hebben, dan zijn de meesten al ergens tussen de 30 en 35. Sommigen zelfs tegen de 40.
Misschien bedoel je eerder Amsterdammers want ik herken het wel. Niemand van ons is gepromoveerd maar na de studie was het inderdaad geld verdienen om dat uit te geven aan reizen en stappen. Komt ook wel dat je tijdens je studententijd belachelijk veel geld kwijt bent aan studie en huur en je moest nog minstens 20 uur in de horeca werken wilde je een biertje kunnen betalen. Je hebt dan ook pas voor het eerst geld over als je gaat werken en dan kan je eindelijk genieten van het leven in een stad. Op het platteland is het veel normaler om vanuit huis meteen een woning te kopen en ze starten ook veel jonger met een gezin. Ze hebben daar ook meer moeite met de krappe woningmarkt want bij hun is het bijna een traditie dat je op je 23ste een koopwoning hebt, de prijzen liepen daar ook altijd ver achter op die van de Randstad.
Renmuis schreef op 03-08-2021 om 12:15:
[..]
Ach kom op. Dat was een resultaat van het tekort aan studentenkamers (en later door het leenstelsel), niet omdat jongeren opeens zoveel verwender en minder inventief waren.
Volgens mij zijn ook de prijzen explosief gestegen. Ik huurde in 2013/2014 een kamer voor net geen 300 euro in Kralingen. Nu is dat een bedrag om van te dromen. Lekker zuur als én je beursje wegvalt én je ook nog eens extra moet compenseren.
Geronimo3 schreef op 03-08-2021 om 12:10:
[..]
Maar dat ellenlang thuis wonen was al een trend lang voor deze huizencrisis. De laatste 15 jaar bleef iedereen bij paps en mams wonen want het was luxer dan op kamers, goedkoop, je natje en je droogje verzorgd, ouders vonden het ook een soort eer als de kinderen geen haast hadden om zelfstandig te worden en natuurlijk sparen voor dat koophuis wat perfect moest zijn.
En ik blijf erbij dat jongeren daardoor ook niet bepaald inventief zijn geworden, je kan thuis blijven wonen tot je 30ste of met vrienden een huis huren/kopen, project opzetten enz. Want gek genoeg ken ik dus wel mensen die dat doen en natuurlijk neem je dan risico's en is het niet helemaal naar je wens maar hoe lang denk je dat generaties voor hun erover hebben gedaan om zo te wonen? Dat achterover leunen en dan maar wachten tot er iets voor je geregeld wordt vind ik zulke slappe hap.
Waarom zou je veel geld uitgeven aan samenwonen met anderen, terwijl je voor veel minder geld samenwoont met je eigen ouder(s)?
Daarnaast: mijn zoon werkt heel onregelmatig. Hoe zie je dat voor je in een huis waar misschien ook wel mensen met kleine kinderen wonen? En hoe zie je dat als iemand een kinderwens heeft?
Die laatste zin vind ik een hele rare aanname en bewijst voor mij dat jij geen idee hebt waar je over praat.
Poezie schreef op 03-08-2021 om 12:26:
[..]
Waarom zou je veel geld uitgeven aan samenwonen met anderen, terwijl je voor veel minder geld samenwoont met je eigen ouder(s)?
Daarnaast: mijn zoon werkt heel onregelmatig. Hoe zie je dat voor je in een huis waar misschien ook wel mensen met kleine kinderen wonen? En hoe zie je dat als iemand een kinderwens heeft?
Die laatste zin vind ik een hele rare aanname en bewijst voor mij dat jij geen idee hebt waar je over praat.
Je praat alleen maar over bezwaren en obstakels en wil niet denken over andere oplossingen. Klagen is misschien lekker maar in deze markt gaat dat je niet verder helpen. Je zoon heeft toch wel vrienden die in het zelfde schuitje zitten, met samen een oplossing bedenken kom je vaak een stuk verder.
Geronimo3 schreef op 03-08-2021 om 12:34:
[..]
Je praat alleen maar over bezwaren en obstakels en wil niet denken over andere oplossingen. Klagen is misschien lekker maar in deze markt gaat dat je niet verder helpen. Je zoon heeft toch wel vrienden die in het zelfde schuitje zitten, met samen een oplossing bedenken kom je vaak een stuk verder.
Waarom zou iemand zijn geld moeten besteden aan een nieuwe situatie die minder gunstig is dan de huidige?
Daarnaast: met drie personen een vrije sector woning huren doen verhuurders niet meer.
Ik vind het niet onze taak om met oplossingen te komen. Waar het mis is gegaan ooit is teveel voortplanting, asielzoekers, het bouwen van onbetaalbare woningen en de regels omtrent huur en koop.
Sinds begin 20 heb ik al een koopwoning. Daar heb ik deels geluk mee gehad, maar ook hard voor gewerkt. Ik was alleen met mijn moeder als kind (zij in de bijstand en ziek) dus we hadden het krap. Vanaf een jonge leeftijd alles alleen moeten doen. Zelfs een rijbewijs heb ik pas kunnen halen rond m'n 25ste.
Ik vind het oprecht erg dat velen zo de dupe worden van hoe dingen geregeld zijn momenteel en waardeer daardoor des te meer dat ik een fijne woning heb, maar ik ga niet opdraaien voor een groot maatschappelijk probleem.
Poezie schreef op 03-08-2021 om 12:37:
[..]
Waarom zou iemand zijn geld moeten besteden aan een nieuwe situatie die minder gunstig is dan de huidige?
Daarnaast: met drie personen een vrije sector woning huren doen verhuurders niet meer.
Mijn hemel, dan ga je niet het huis uit, maar blijft iemand maar gewoon thuis wonen tot de optimale situatie wordt geregeld door de overheid. Ik heb er verder geen last van. Ik ben door jouw commentaar wel een stuk blijer met mezelf.
Dan zou ik ook liever nog een tijd bij mijn ouders blijven wonen dan samen te gaan wonen met iemand die niet mijn partner is. En wat als bv 2 vrienden samen een huis kopen of huren ( wat de meeste niet zouden doen want ze willen niet voor homo's aangezien worden) en 1 ervan krijgt een relatie . Moet die dan de ander maar het huis uitzetten? Of als het niet klikt samen. Ik zie daar alleen maar problemen van komen.
HarleyQuinn schreef op 03-08-2021 om 12:42:
Ik vind het niet onze taak om met oplossingen te komen. Waar het mis is gegaan ooit is teveel voortplanting, asielzoekers, het bouwen van onbetaalbare woningen en de regels omtrent huur en koop.
Sinds begin 20 heb ik al een koopwoning. Daar heb ik deels geluk mee gehad, maar ook hard voor gewerkt. Ik was alleen met mijn moeder als kind (zij in de bijstand en ziek) dus we hadden het krap. Vanaf een jonge leeftijd alles alleen moeten doen. Zelfs een rijbewijs heb ik pas kunnen halen rond m'n 25ste.
Ik vind het oprecht erg dat velen zo de dupe worden van hoe dingen geregeld zijn momenteel en waardeer daardoor des te meer dat ik een fijne woning heb, maar ik ga niet opdraaien voor een groot maatschappelijk probleem.
En terecht, zo te lezen heb je geknokt voor jouw plekje in de zon terwijl niemand je hand vast hield. De zelfstandigheid en realiteitszin van veel jongeren is best laag, het gevolg van lang thuis wonen en dus niet weten dat er genoeg jongeren zijn die het wel rooien of zichzelf daar te goed voor vinden. Dat is niet de schuld van jonge mensen maar wel van hun ouders. Zelf de dingen leren regelen brengt je een stuk verder in het leven dan wachten.
watertoren schreef op 03-08-2021 om 12:43:
Dan zou ik ook liever nog een tijd bij mijn ouders blijven wonen dan samen te gaan wonen met iemand die niet mijn partner is. En wat als bv 2 vrienden samen een huis kopen of huren ( wat de meeste niet zouden doen want ze willen niet voor homo's aangezien worden) en 1 ervan krijgt een relatie . Moet die dan de ander maar het huis uitzetten? Of als het niet klikt samen. Ik zie daar alleen maar problemen van komen.
Misschien ligt het aan mij, maar ook hier lees ik weer bezwaren die zo makkelijk te tackelen zijn. In de stad is het heel normaal dat vrienden een woning delen en meestal doe je dat al tijdens de studie en ze hebben gewoon ook relaties hoor. En als je een eigen huis kan vinden dan kan je op papier van alles regelen zodat je je eigen inbreng terugkrijgt, de ander je uitkoopt of je zorgt voor een vervanger.
Julali schreef op 03-08-2021 om 10:25:
[..]
In mijn kringen wel. Eerst ga je studeren, veel reizen en jezelf ontwikkelen. In die tijd wil je vrij zijn om te gaan en staan waar je wil en niet vastzitten aan een huis.
Vervolgens ben je al een jaar of 25 als je een serieuze baan krijgt op niveau. Je krijgt niet direct een vast contract, dat duurt meestal een jaar of 3 tot 5. Veel gaan promoveren, of belanden op de universiteit in van die flutcontractjes. Als je ooit al een vast contract krijgt, in sommige sectoren blijf je opgescheept zitten met flexibele contracten. Plus nog de studieschuld die vaak zwaar drukt op de mogelijkheden die je hebt om een huis te kopen.
Dan nog een relatie krijgen. Veel vrienden van mij hebben geen serieuze relatie totdat ze al eind 20, begin 30 zijn, dat is heel normaal.
Dus voordat ze toe zijn aan echt settelen op 1 plek met een partner waar ze vertrouwen in hebben, dan zijn de meesten al ergens tussen de 30 en 35. Sommigen zelfs tegen de 40.
Nou jouw omgeving is niet representatief voor de rest van Nederland. Hier hebben veel jongeren juist serieuze relaties. Ook degenen due studeren.
watertoren schreef op 03-08-2021 om 12:43:
Dan zou ik ook liever nog een tijd bij mijn ouders blijven wonen dan samen te gaan wonen met iemand die niet mijn partner is. En wat als bv 2 vrienden samen een huis kopen of huren ( wat de meeste niet zouden doen want ze willen niet voor homo's aangezien worden) en 1 ervan krijgt een relatie . Moet die dan de ander maar het huis uitzetten? Of als het niet klikt samen. Ik zie daar alleen maar problemen van komen.
Wat is dit nou weer voor een debiele opmerking
Tickel schreef op 03-08-2021 om 13:01:
[..]
Wat is dit nou weer voor een debiele opmerking
Dat mag jij vinden maar dat is toch wel iets hoe vele er over denken.