Woke. Zegen of ziekte?
Onder het mom: klaag niet, maar onderneem actie open ik bij deze een algemeen onderwerp over woke. Voordat die discussie gaat over dat woke een containerbegrip is en er dus eigenlijk geen discussie over mogelijk is: waar ik woke schrijf bedoel ik de meer extremistische progressieve opvattingen, het vingerwijzen naar iedereen die zich niet daaraan houdt en de onverdraagzaamheid.
Tegen discriminatie zijn is wat mij betreft ook niet woke, maar normaal.
Overal discriminatie in zien (zoals iemand die zijn vriend Nicolaas ziet en dan een Sinterklaasliedje gaat zingen, terwijl er toevallig ook mensen van kleur in beeld zijn als racisme betitelen), mensen met een andere mening onmiddellijk de mond willen snoeren en uitmaken voor racist, homofoob, transfoob, enz. dat is waar ik denk dat de maatschappelijke relevantie zit. Vaak wordt dit aangeduid met cancel culture, maar helaas gaan de goedpraters dan net doen alsof iemand niet is gecanceld, want hij of zij is nog niet definitief van de aardbol verdwenen. U begrijpt, ik zoek geen semantische discussie, maar een discussie over de gevolgen van activistische opvattingen, vaak kritiekloos herhaald als waarheid door de media (met name DPG en NPO), die het open debat bepaald niet ten goede komen.
En ja, hierboven staat vooral ook heel duidelijk te lezen dat ik geen fan ben en dus allesbehalve objectief, maar zie dat vooral als een uitdaging om mij te overtuigen dat ik het totaal verkeerd zie. 
Mijn zoon verdomt het in alle kleuren en alle vormen om iets paars aan te trekken op Paarse vrijdag. Dat maakt hem nog niet homofoob of een homohater. Hij is gewoon geen meeloper en laat zich niets opdringen. Hij is daarin niet veranderd sinds zijn kleutertijd.
Plus, hij vindt de kleur niet mooi.
Ook geen oranje trouwens, mochten we ooit nog het EK halen.
Blomke82 schreef op 09-02-2023 om 06:25:
[..]
Als kinderen zich minder goed in een verhaal kunnen vinden of zichzelf minder goed kunnen spiegelen aan het verhaal vinden ze het al gauw "stom" dus de nieuwe situatie in het boek dan ook.
Dat pleit voor een flink divers aanbod, toch?
prima dat de meerderheid zichzelf als de norm ziet maar daar hoeven we niet de hele omgeving op in de richten. In films, in reclames, op het werk, waar eigenlijk niet. Het zou zijn fijn als er ruimte is voor iedereen en iedereen zich weerspiegeld ziet.
Overigens zijn er vrijwel net zoveel mannen als vrouwen maar de norm is toch echt de witte man.
Cookielover schreef op 09-02-2023 om 00:18:
[..]
Mijn geaardheid en genderidentiteit doen gewoon niet ter zake; ik vind iemand anders’ geaardheid ook zelden interessant.
Het is ook een beetje een giftige vraag, omdat hij wordt gesteld vanuit een soort authoriteitsclaim, maar tegelijkertijd ondermijnend/diskwalificerend kan werken.
Daarbij, wanneer krijg je je homodiploma? Hoe gay moet je zijn? En horen daar bepaalde meningen bij die uit het hoofd geleerd moeten worden?
Maar als ik op antwoord van anderen hoop op mijn vragen, is het wel zo vriendelijk om ook zelf antwoorden te geven.
Blomke82 schreef op 09-02-2023 om 06:25:
[..]
Als kinderen zich minder goed in een verhaal kunnen vinden of zichzelf minder goed kunnen spiegelen aan het verhaal vinden ze het al gauw "stom" dus de nieuwe situatie in het boek dan ook.
Oei, dan wordt het wel lastig. Want kinderen wonen niet allemaal bij hun biologische vader en moeder onder 1 dak. Hoe lossen we dat dan op? Een schoolbieb op maat per kind? Bas woont bij zijn vader, die is vrachtwagenchauffeur, dus daar boeken bij zoeken? Anita woont bij haar oma, dus daar boeken bij zoeken? En wat doen we met de sprookjes? Die lijken toch niet zo heel erg meer (qua decor) op de wereld waarin we leven.
Ik vind dit een beetje een lastig argument. Verhalen zijn juist een manier om je wereld te vergroten. De komst van televisie heeft een rol gespeeld in de ontzuiling van Nederland, net als het internet nu een rol speelt in de zelfstandigheid van mensen en heeft daarmee zijn weerslag op cultuur en maatschappij.
Dus ik kan dat argument niet helemaal volgen. Nogmaals: ik had het niet over verhalen die lhbti problematiseren. Of als hoofdthema hebben. Maar waarin het bestaat.
ik vraag me af of mensen die hier termen gebruiken als 'de norm' en 'opdringen' zelf weten hoe het is om tot een minderheid te behoren. Ik zelf ben kennelijk de norm: hetero witte vrouw, maar kan me alsnog heel goed voorstellen hoe het moet zijn om tot een minderheid te behoren. Het lijkt mij juist voor deze mensen fijn dat ze ook gezien en gehoord worden en ook tot de norm behoren: mens zijn met al zijn unieke facetten.
Libertine schreef op 09-02-2023 om 08:17:
prima dat de meerderheid zichzelf als de norm ziet maar daar hoeven we niet de hele omgeving op in de richten. In films, in reclames, op het werk, waar eigenlijk niet. Het zou zijn fijn als er ruimte is voor iedereen en iedereen zich weerspiegeld ziet.
Overigens zijn er vrijwel net zoveel mannen als vrouwen maar de norm is toch echt de witte man.
Hier in Noord Europa is dat toch ook de norm. Vorige week zag ik Reizen Waes in Nairobi, daar stonden alleen maar zwarte mensen op de reclame zuilen. Daar is zwart de norm. Zo kunnen we wel bezig blijven.
felija schreef op 09-02-2023 om 09:06:
ik vraag me af of mensen die hier termen gebruiken als 'de norm' en 'opdringen' gebruiken zelf weten hoe het is om tot een minderheid te behoren. Ik zelf ben kennelijk de norm: hetero witte vrouw, maar kan me alsnog heel goed voorstellen hoe het moet zijn om tot een minderheid te behoren. Het lijkt mij juist voor deze mensen fijn dat ze ook gezien en gehoord worden en ook tot de norm behoren: mens zijn met al zijn unieke facetten.
Dat mensen denken te weten hoe het moet zijn om tot een minderheid te behoren terwijl ze daar niet bij horen is denk ik de defenitie van het probleem. Een goed bedoelde maar zeer ondoordachte opmerking die veel meer pijn veroorzaakt dan verzacht. Want je weet het gewoon niet, hebt ook geen enkel negatief gevolg ondervonden van het behoren tot die minderheid. Je weet niet hoe het is om geslagen, geschopt of gestenigd te worden om je seksuele voorkeur. Je weet niet hoe het is om vernederd of mishandeld te worden om je huidskleur. Je weet niet hoe het is om met je kind op je arm honderden kilometers te lopen zonder eten om je geloo. Dat soort dingen zijn onvoorstelbaar voor iemand die daar nooit last van heeft gehad en het is tegelijk onvoorstelbaar dat het nog steeds dagelijkse kost is voor minderheden.
Witte mensen zijn wereldwijd sowieso in de minderheid. Volgens mij is maar 10% wit van de hele wereldbevolking.
Doemijdieglazenbol schreef op 08-02-2023 om 23:37:
[..]
Wat ik zo bijzonder vindt aan jouw berichten is dat je vaak vanuit “de meerderheid” spreekt en ook denkt dat je zelf tot die meerderheid behoort. Is dat voor jou het centrale uitgangspunt; de meerderheid bepaalt?
Dat is het centrale uitgangspunt van de democratie. Het volk beslist. Als de meerderheid van A kiest, zal A uitgevoerd worden.
Ik behoor zelf overigens tot de minderheid.
Er zit gewoon een fundamenteel probleem in "de meerderheid" de norm laten bepalen. Zo zijn er in Nederland maar zo'n 2,5 miljoen huishoudens met thuiswonende kinderen. Dat is eenderde van het totaal, dus een minderheid. Toch is er geen haar op ons hoofd die er aan denkt om onze maatschappij in te richten voor huishoudens zonder kinderen. In tegendeel zelfs; het gezin als hoeksteen van de samenleving is voor velen een ideaal en er worden allerhande maatregelen voor in het leven geroepen om die groepen tegemoet te komen.
Of je tot een meerderheid behoort is zeer contextueel en hangt af van de kenmerken die je meeneemt. Het is moeilijk te bepalen wanneer je duidelijk meerderheid bent of niet.
En daarbij; al decennia lang (voor we hier ooit van "woke" gehoord hadden in welke definitie dan ook) wijst onderzoek uit dat diverse teams doorgaans productiever en succesvoller zijn. Dus de vraag is sterk of dat meerderheidsdenken wel zo goed is voor de meerderheid zelf. Zie bijvoorbeeld dit artikel uit de Harvard Business Review uit 2013: https://hbr.org/2013/12/how-diversity-can-drive-innovation
LMEK schreef op 09-02-2023 om 09:30:
[..]
Dat mensen denken te weten hoe het moet zijn om tot een minderheid te behoren terwijl ze daar niet bij horen is denk ik de defenitie van het probleem. Een goed bedoelde maar zeer ondoordachte opmerking die veel meer pijn veroorzaakt dan verzacht. Want je weet het gewoon niet, hebt ook geen enkel negatief gevolg ondervonden van het behoren tot die minderheid. Je weet niet hoe het is om geslagen, geschopt of gestenigd te worden om je seksuele voorkeur. Je weet niet hoe het is om vernederd of mishandeld te worden om je huidskleur. Je weet niet hoe het is om met je kind op je arm honderden kilometers te lopen zonder eten om je geloo. Dat soort dingen zijn onvoorstelbaar voor iemand die daar nooit last van heeft gehad en het is tegelijk onvoorstelbaar dat het nog steeds dagelijkse kost is voor minderheden.
Dit dus.
Mensen die het zelf nooit hebben meegemaakt, schreeuwen het hardst hoe ze het voor hun onbekende moeten behandelen.
Die vinden iemand uit de lhbtq+ of zwarte mensen per definitie zielig en achtergesteld, zonder de persoon in kwestie te kennen.
Dat is ook wat er mis is met woke, het denken te moeten praten voor een ander, zonder de achtergrond van die ander te weten.
LMEK schreef op 09-02-2023 om 09:30:
[..]
Dat mensen denken te weten hoe het moet zijn om tot een minderheid te behoren terwijl ze daar niet bij horen is denk ik de defenitie van het probleem. Een goed bedoelde maar zeer ondoordachte opmerking die veel meer pijn veroorzaakt dan verzacht. Want je weet het gewoon niet, hebt ook geen enkel negatief gevolg ondervonden van het behoren tot die minderheid. Je weet niet hoe het is om geslagen, geschopt of gestenigd te worden om je seksuele voorkeur. Je weet niet hoe het is om vernederd of mishandeld te worden om je huidskleur. Je weet niet hoe het is om met je kind op je arm honderden kilometers te lopen zonder eten om je geloo. Dat soort dingen zijn onvoorstelbaar voor iemand die daar nooit last van heeft gehad en het is tegelijk onvoorstelbaar dat het nog steeds dagelijkse kost is voor minderheden.
Ik denk niet te weten hoe het zal zijn, dat zeg ik nergens, inlevingsvermogen en de ander serieus nemen, kan ik wel. Dat zijn twee verschillende dingen.
Blomke82 schreef op 09-02-2023 om 09:51:
[..]
Dit dus.
Mensen die het zelf nooit hebben meegemaakt, schreeuwen het hardst hoe ze het voor hun onbekende moeten behandelen.
Die vinden iemand uit de lhbtq+ of zwarte mensen per definitie zielig en achtergesteld, zonder de persoon in kwestie te kennen.
Dat is ook wat er mis is met woke, het denken te moeten praten voor een ander, zonder de achtergrond van die ander te weten.
Hoe kom je daar nu weer bij? Wat een bizarre conclusie, redeneer je altijd zo zwart-wit? Ik schreeuw helemaal niet, ik ga af op wat die mensen er zelf over zeggen. Absurd om te denken dat mensen die voor een ander willen opkomen dus die gehele groep zielig zou vinden, dan heb je er echt weinig van begrepen.
Nu vul jij juist voor een ander in, heel kwalijk.
Doemijdieglazenbol schreef op 09-02-2023 om 09:51:
Er zit gewoon een fundamenteel probleem in "de meerderheid" de norm laten bepalen. Zo zijn er in Nederland maar zo'n 2,5 miljoen huishoudens met thuiswonende kinderen. Dat is eenderde van het totaal, dus een minderheid. Toch is er geen haar op ons hoofd die er aan denkt om onze maatschappij in te richten voor huishoudens zonder kinderen. In tegendeel zelfs; het gezin als hoeksteen van de samenleving is voor velen een ideaal en er worden allerhande maatregelen voor in het leven geroepen om die groepen tegemoet te komen.
Of je tot een meerderheid behoort is zeer contextueel en hangt af van de kenmerken die je meeneemt. Het is moeilijk te bepalen wanneer je duidelijk meerderheid bent of niet.
En daarbij; al decennia lang (voor we hier ooit van "woke" gehoord hadden in welke definitie dan ook) wijst onderzoek uit dat diverse teams doorgaans productiever en succesvoller zijn. Dus de vraag is sterk of dat meerderheidsdenken wel zo goed is voor de meerderheid zelf. Zie bijvoorbeeld dit artikel uit de Harvard Business Review uit 2013: https://hbr.org/2013/12/how-diversity-can-drive-innovation
Dus je bent het niet eens met het democratische principe ?