“Lagerhuis” debat: orgaandonatie, Ja tenzij
In navolging op het Kumbaya-topic van Hen74, hierbij een eerste "Lagerhuis"-topic. Het idee is dat iedereen een topic kan starten over een bepaald onderwerp/stelling waarover een soort Lagerhuis-debat gevoerd kan worden. Vandaar ook Lagerhuis in de topictitel, zodat het voor iedereen herkenbaar is als een discussietopic.
Ik start dit eerste topic met de stelling:
De huidige praktijk waarin iedereen orgaandonor is, tenzij men zich heeft afgemeld ("Ja, tenzij...") is verkeerd.
Ik zie uit naar een leuke discussie, hou het netjes en onderbouw je feiten svp met bronnen (tenzij algemeen bekend).
impala schreef op 18-07-2021 om 07:29:
Ik ben principieel tegen het Ja, tenzij principe. Heel erg tegen. Bij mij heeft het overigens niet het beoogde effect gehad, maar niet eens vanwege dat principe.
Ik had van jongs af aan een donorcodicil, omdat ik altijd dacht: mooi toch, als je iemand na je dood kan helpen met een orgaan dat je zelf niet meer nodig hebt.
Maar doordat het onderwerp opeens weer actueel werd, ben ik me er meer in gaan verdiepen. In hoe het precies werkt allemaal. En nu wil ik niet meer en heb ik een Nee doorgegeven.
Ik ben me vragen gaan stellen over wat dood precies is, wat hersendood precies inhoudt, hoe dat getest wordt en wat de gevolgen van die test kunnen zijn en of je wel echt 'dood' bent als je lichaam functionerend wordt gehouden. En waarom mensen evengoed nog moeten worden verdoofd en voorzien van spierverslappers als hun organen eruit worden gehaald terwijl ze dood zijn omdat ze anders tijdens de operatie om zich heen gaan slaan.
Het is allemaal niet zo simpel als ik vroeger dacht.
Dan de logische vraag.
Stel jij hebt een orgaan nodig om te kunnen blijven leven?
NinjeTurtle schreef op 18-07-2021 om 08:02:
[..]
Dan de logische vraag.
Stel jij hebt een orgaan nodig om te kunnen blijven leven?
Als ik het aangebooden krijg, zal ik niet weigeren. Mijn levensdrift is sterker dan mijn principes. Maar ik vind het goed te verdedigen als zou worden bepaald dat wie niet wil doneren, ook geen donororgaan krijgt. Dat is wel rechtvaardig.
Net even bijgelezen en moet even kwijt dat ik dit dus een hele fijne manier van discussiëren vind. Verschillende meningen maar geen belachelijk maken of neersabelen. Top.
Sun.lover schreef op 18-07-2021 om 07:26:
[..]
Dat valt toch wel mee? De vraag werd bij de vorige wet toch wel gesteld tenzij iemand als niet donor geregistreerd stond.
Daarom vraag ik me af of het nou echt iets oplevert? Door corona zal het moeilijk zijn om de cijfers van daadwerkelijke transplantaties voor en na de wet te vergelijken op dit moment, dus we zullen nog even geduld moeten hebben denk ik. Ik heb toch heel sterk het gevoel dat deze wet eigenlijk maar weinig veranderd heeft, bij geen keuze bepalen gewoon nog steeds de nabestaanden.
Ik vind het heel erg dat nabestaanden binnen de nieuwe wet nog steeds bezwaar kunnen maken tegen een "Ja" en dat iemand laatste wens dan dus gewoon niet gerespecteerd wordt. Ik weet niet of en hoe vaak dit voorkomt, maar vind dat schandalig.
Ik sta er tegenwoordig een beetje dubbel in, ik was destijds voorstander van de wet, had als tiener al zo'n rood briefje met een donorcodicil altijd bij me, maar heb ook wel begrip voor de principiële bezwaren tegen de wet. Omdat er echter in praktijk niet veel veranderd lijkt te zijn, lijkt de wet me vooral een wassen neus en is alle drukte misschien wel om niets geweest?
Rondstruiner schreef op 18-07-2021 om 08:22:
[..]
Daarom vraag ik me af of het nou echt iets oplevert? Door corona zal het moeilijk zijn om de cijfers van daadwerkelijke transplantaties voor en na de wet te vergelijken op dit moment, dus we zullen nog even geduld moeten hebben denk ik. Ik heb toch heel sterk het gevoel dat deze wet eigenlijk maar weinig veranderd heeft, bij geen keuze bepalen gewoon nog steeds de nabestaanden.
Ik vind het heel erg dat nabestaanden binnen de nieuwe wet nog steeds bezwaar kunnen maken tegen een "Ja" en dat iemand laatste wens dan dus gewoon niet gerespecteerd wordt. Ik weet niet of en hoe vaak dit voorkomt, maar vind dat schandalig.
Ik sta er tegenwoordig een beetje dubbel in, ik was destijds voorstander van de wet, had als tiener al zo'n rood briefje met een donorcodicil altijd bij me, maar heb ook wel begrip voor de principiële bezwaren tegen de wet. Omdat er echter in praktijk niet veel veranderd lijkt te zijn, lijkt de wet me vooral een wassen neus en is alle drukte misschien wel om niets geweest?
Het dwingt mensen om er over na te denken. En dat alleen al is winst.
Sun.lover schreef op 18-07-2021 om 08:27:
[..]
Het dwingt mensen om er over na te denken. En dat alleen al is winst.
Ja? Waarom eigenlijk? Dat wordt vaak gezegd, maar ik zie de winst niet echt.
Rondstruiner schreef op 18-07-2021 om 08:31:
[..]
Ja? Waarom eigenlijk? Dat wordt vaak gezegd, maar ik zie de winst niet echt.
Ik vind dat een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Net als stemmen.
Herfstappeltaart schreef op 18-07-2021 om 08:33:
[..]
Ik vind dat een maatschappelijke verantwoordelijkheid. Net als stemmen.
Stemmen is iets anders dan nadenken over stemmen. Stemmen levert uiteindelijk iets op. Er alleen over nadenken levert niets op.
Waarom is het winst als mensen nadenken over wel of niet orgaandonor, als het niet meer donoren oplevert en de nabestaanden nog steeds vaak beslissen?
Rondstruiner schreef op 18-07-2021 om 08:36:
[..]
Stemmen is iets anders dan nadenken over stemmen. Stemmen levert uiteindelijk iets op. Er alleen over nadenken levert niets op.
Waarom is het winst als mensen nadenken over wel of niet orgaandonor, als het niet meer donoren oplevert en de nabestaanden nog steeds vaak beslissen?
Mijn winst van erover nadenken is dat ik nu beter weet waar ik aanvankelijk ongeinformeerd ja tegen had gezegd. Of je dat maatschappelijke winst vindt, is natuurlijk persoonlijk. Wat vind je belangrijker, individuele vrijheid of het collectief? Persoonlijk vind ik het ook maatschappelijke winst, als mensen beter geïnformeerd zijn. Ook als ze daardoor beslissingen nemen die niet in het voordeel zijn van andere mensen. En ze geen donor worden. Of hun donorschap intrekken.
Rondstruiner schreef op 18-07-2021 om 08:36:
[..]
Stemmen is iets anders dan nadenken over stemmen. Stemmen levert uiteindelijk iets op. Er alleen over nadenken levert niets op.
Waarom is het winst als mensen nadenken over wel of niet orgaandonor, als het niet meer donoren oplevert en de nabestaanden nog steeds vaak beslissen?
Omdat het voor nabestaanden gemakkelijker is om een beslissing te nemen als ze weten hoe diegene over donatie denkt.
Ik vind dan wel dat wanneer mensen overtuigend nee zeggen, ze ook achteraan in de rij moeten komen wanneer de nood aan de man is.
Dus wanneer er keuze gemaakt moeten worden, hebben ja mensen voorrang
Mlah! schreef op 17-07-2021 om 23:09:
Ik vind het laf dat nabestaanden moeten gaan beslissen/raden wat er met je organen moet gebeuren. Valt bij mij in dezelfde categorie als je uitvaartverzekering cq zorgen dat je daar een potje voor hebt. Het verdriet is dan al groot genoeg: zorg dat je je shit geregeld hebt. Denk er over na, spreek je uit. Ook prima als je het niet wilt, maar meld het even. Kost je een paar minuten.
Als ik dood ben, dan wil ik gecremeerd worden. Ik zie het nut er niet van in om mijn organen dan mee het vuur in te sturen, als iemand anders het nog kan gebruiken. Als ik mijn huis opruim, zet ik het goede spul ook eerst even naast de container, voordat ik het definitief weggooi.
Ik liep dus al heel jong met een donorcodicil in mijn portemonnee.
Oh, ik zie dat heel anders. Ik ging er juist vanuit dat ik wel leuk geen bezwaar kan hebben, maar dat mijn nabestaanden dat misschien om de een of andere reden wel hebben. Ik vind dat hun belangen voorgaan omdat ik immers dood ben, een zij voort moeten leven met mijn beslissing. Zo heb ik dat ook met hen besproken.
NinjeTurtle schreef op 18-07-2021 om 09:02:
Ik vind dan wel dat wanneer mensen overtuigend nee zeggen, ze ook achteraan in de rij moeten komen wanneer de nood aan de man is.
Dus wanneer er keuze gemaakt moeten worden, hebben ja mensen voorrang
Ik ben het daar wel mee eens. Waarom is dat eigenlijk niet gekoppeld in die wet, nu je toch nadrukkelijk nee moet zeggen en dat dus weloverwogen moet gebeuren. Is dat destijds aan de orde geweest?
NinjeTurtle schreef op 18-07-2021 om 09:02:
Ik vind dan wel dat wanneer mensen overtuigend nee zeggen, ze ook achteraan in de rij moeten komen wanneer de nood aan de man is.
Dus wanneer er keuze gemaakt moeten worden, hebben ja mensen voorrang
En de genen die door eigen toedoen een orgaan nodig hebben? Bijv. door roken of drinken? Die hebben nu ook gewoon toegang tot een orgaan mits ze hun verslaving lang genoeg weten te stoppen. Ook mensen met een strafblad mogen ook gewoon een orgaan.
redbulletje schreef op 18-07-2021 om 09:12:
[..]
En de genen die door eigen toedoen een orgaan nodig hebben? Bijv. door roken of drinken? Die hebben nu ook gewoon toegang tot een orgaan mits ze hun verslaving lang genoeg weten te stoppen. Ook mensen met een strafblad mogen ook gewoon een orgaan.
Dat is een enorm hellend vlak. Wanneer is er sprake van door eigen toedoen? Hoe bepaal je je dat? Waar ligt de grens dan? Niet te doen dit. Een strafblad is ook niet altijd even verwijtbaar. Nog afgezien van de vraag of je dat uberhaupt als criterium zou willen.