Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
Diyer schreef op 28-08-2023 om 13:28:
[..]
Wow, wat een heerlijk verhelderend stuk! Misschien gaat het helpen als mannen zelf ook meer in contact komen te staan met hun eigen gevoelens.
Ontzettend herkenbaar trouwens. Boosheid van een mannelijke collega of leidinggevende kunnen ze prima verdragen. Maar mannen kunnen idd vaak niet goed tegen vrouwen die boos worden (vinden dat soort vrouwen maar vervelend, dominant en ordinair) en reageren wél meewerkend op tranen en manipulatie.Ontzettend jammer, want daardoor hou je hele rare patronen van zwakte in stand. Vrouwen die weten dat het een tegen ze werkt en het ander voor ze werkt en het dan ook maar zo gaan inzetten (geef ze eens ongelijk, je moet toch wat). Terwijl (op een gezonde manier) boos worden een veel krachtiger emotie is die naar mijn idee veel meer balanceert en veel meer recht doet aan behoeften dan dit door allerlei omweggetjes van manipulatie voor elkaar te moeten krijgen. En heel veel vrouwen zijn ook nog steeds niet gewend aan een vrouw die boos wordt. Reageren verschrikt, voelen zich ongemakkelijk, want dat is een emotie die niet des vrouw is. Wat natuurlijk complete onzin is, want vrouwen kunnen zich razend en giftig voelen. En als je dat soort gevoelens herkent, dan weet je ook dat boosheid echt wel in je zit en dus ook thuis hoort in het normale spectrum van emoties. Waarom je dat dan van je eigen sekse eigenlijk niet accepteert (of daar een dikke mening over hebt) en van een man wel, is een interessante vraag.
Jaja, heel vaak gaat het gezegde op: Als een vrouw huilt, is het kleine meisje in haar boos, als een man kwaad is huilt het kleine jongetje in hem.
Ik denk dat vrouwen van andere vrouwen assertiviteit niet accepteren omdat ze zelf vast zitten in de conditionering die ze hebben meegekregen. Zij mochten ook niet kwaad zijn, hun assertiviteit werd de kop in gedrukt. Daardoor is de kans groot dat zij ook hangen in die oude patronen om hun zin te krijgen: slachtofferschap, huilen, claimen, manipuleren, roddelen, andere vrouwen afvallen ogv uiterlijk, assertiviteit etc. Ik vind dat de schaduwkant van het patriarchaat waar het vrouwen betreft.
Ik zelf ben er erg voor dat mannen meer gaan voelen en vrouwen durven kwaad of liever nog krachtig te zijn.
En dat wist de verschillen die mensen niet willen zien verdwijnen tussen mannen en vrouwen niet uit: je krijgt er juist mooiere mannen en vrouwen door: prachtige krachtige vrouwen en edele integere mannen.
Aantal bijdragen gelezen .... . Opvallend: Nederland is enorm multicultureel geworden. Beroepshalve veel met andere culturen te maken. Heel erg veel dames met hoofddoekje in traditionele cultuur zullen weinig tot niets hierin herkennen. Misschien wel over dromen, maar is nog heel erg ver weg voor hen. Strenge kledingvoorschriften, vader/ man is de baas, jong trouwen is een 'must', huishouden doen, niet buiten de deur mogen werken en ga zo maar door. Iets van vroeger of van ver weg? Vergeet het maar. Ook in jouw stad. Feminisme is er niet voor hen.
Lexus schreef op 28-08-2023 om 13:46:
[..]
Jaja, heel vaak gaat het gezegde op: Als een vrouw huilt, is het kleine meisje in haar boos, als een man kwaad is huilt het kleine jongetje in hem.
Ik denk dat vrouwen van andere vrouwen assertiviteit niet accepteren omdat ze zelf vast zitten in de conditionering die ze hebben meegekregen. Zij mochten ook niet kwaad zijn, hun assertiviteit werd de kop in gedrukt. Daardoor is de kans groot dat zij ook hangen in die oude patronen om hun zin te krijgen: slachtofferschap, huilen, claimen, manipuleren, roddelen, andere vrouwen afvallen ogv uiterlijk, assertiviteit etc. Ik vind dat de schaduwkant van het patriarchaat waar het vrouwen betreft.
Ik zelf ben er erg voor dat mannen meer gaan voelen en vrouwen durven kwaad of liever nog krachtig te zijn.
En dat wist de verschillen die mensen niet willen zien verdwijnen tussen mannen en vrouwen niet uit: je krijgt er juist mooiere mannen en vrouwen door: prachtige krachtige vrouwen en edele integere mannen.
Boogschutter10 schreef op 28-08-2023 om 14:00:
Aantal bijdragen gelezen .... . Opvallend: Nederland is enorm multicultureel geworden. Beroepshalve veel met andere culturen te maken. Heel erg veel dames met hoofddoekje in traditionele cultuur zullen weinig tot niets hierin herkennen. Misschien wel over dromen, maar is nog heel erg ver weg voor hen. Strenge kledingvoorschriften, vader/ man is de baas, jong trouwen is een 'must', huishouden doen, niet buiten de deur mogen werken en ga zo maar door. Iets van vroeger of van ver weg? Vergeet het maar. Ook in jouw stad. Feminisme is er niet voor hen.
Dat herken ik (ook een deel klanten van mij geweest). Ik weet hier alleen het antwoord niet op. Hun mannen zullen het niet promoten, dus zijn het de vrouwen die zelf moeten beginnen met hun vleugels uit te slaan.
En het voor mij onnavolgbare gebeurt nu ook: jonge vrouwen die hier geboren zijn, de taal perfect spreken en dezelfde opleiding hebben gekregen als jij of ik, derde of vierde generatie Moslima's die zich juist weer heel traditioneel gaan kleden met jurken tot de grond en met hoofddoeken die bijna het hele gezicht bedekken.
Boogschutter10 schreef op 28-08-2023 om 14:00:
Aantal bijdragen gelezen .... . Opvallend: Nederland is enorm multicultureel geworden. Beroepshalve veel met andere culturen te maken. Heel erg veel dames met hoofddoekje in traditionele cultuur zullen weinig tot niets hierin herkennen. Misschien wel over dromen, maar is nog heel erg ver weg voor hen. Strenge kledingvoorschriften, vader/ man is de baas, jong trouwen is een 'must', huishouden doen, niet buiten de deur mogen werken en ga zo maar door. Iets van vroeger of van ver weg? Vergeet het maar. Ook in jouw stad. Feminisme is er niet voor hen.
En wat probeer je hier te zeggen? Ik ben opgegroeid tussen conservatief religieuzen zonder hoofddoek en daar is het ook echt anders dan hier. De onderliggende dynamiek/ideeen zijn overigens dan weer helemaal niet zo anders. Het is meer een schaal waar dit omgaat dan wel/niet
Volgens mij heb ik het in een van mijn eerste berichten in dit topic al genoemd, ik benader ongelijkheid intersectioneel (eenvoudige uitleg: https://www.elle.be/nl/329297-wat-is-intersectioneel-feminisme.html)
Boogschutter10 schreef op 28-08-2023 om 14:00:
Aantal bijdragen gelezen .... . Opvallend: Nederland is enorm multicultureel geworden. Beroepshalve veel met andere culturen te maken. Heel erg veel dames met hoofddoekje in traditionele cultuur zullen weinig tot niets hierin herkennen. Misschien wel over dromen, maar is nog heel erg ver weg voor hen. Strenge kledingvoorschriften, vader/ man is de baas, jong trouwen is een 'must', huishouden doen, niet buiten de deur mogen werken en ga zo maar door. Iets van vroeger of van ver weg? Vergeet het maar. Ook in jouw stad. Feminisme is er niet voor hen.
Ja voor vrouwen uit een andere cultuur zal het zeker een heel ander verhaal zijn. Dat geloof ik meteen.
Diyer schreef op 28-08-2023 om 14:02:
[..]
Dat herken ik (ook een deel klanten van mij geweest). Ik weet hier alleen het antwoord niet op. Hun mannen zullen het niet promoten, dus zijn het de vrouwen die zelf moeten beginnen met hun vleugels uit te slaan.
Ja ik denk dat het proces ook eigenlijk voornamelijk via individuen verloopt in plaats van via regels die veranderen. Die regels (tav seksueel geweld, arbeidsmarkt, kinderopvang enz enz) veranderen en veranderden omdat individuen bepaalde dingen niet meer pikten. Eens veranderd zullen ook meer individuen hun potentieel als mensen willen uitbreiden. Hetzelfde geldt voor mensen uit andere culturen: die vrouwen zelf zullen voor zichzelf op moeten komen. Heel moeilijk want je leeft in een samenleving waarin meer mogelijk is voor vrouwen maar als je daar in mee gaat wordt je veelal afgewezen door je cultuur van herkomst. Voor die positie mogen we best meer oog hebben. Want ik zie veel meisjes uit andere culturen hiermee worstelen
Lexus schreef op 28-08-2023 om 14:08:
[..]
Ja ik denk dat het proces ook eigenlijk voornamelijk via individuen verloopt in plaats van via regels die veranderen. Die regels (tav seksueel geweld, arbeidsmarkt, kinderopvang enz enz) veranderen en veranderden omdat individuen bepaalde dingen niet meer pikten. Eens veranderd zullen ook meer individuen hun potentieel als mensen willen uitbreiden. Hetzelfde geldt voor mensen uit andere culturen: die vrouwen zelf zullen voor zichzelf op moeten komen. Heel moeilijk want je leeft in een samenleving waarin meer mogelijk is voor vrouwen maar als je daar in mee gaat wordt je veelal afgewezen door je cultuur van herkomst. Voor die positie mogen we best meer oog hebben. Want ik zie veel meisjes uit andere culturen hiermee worstelen
Het is niet relevant voor deze discussie, omdat het een persoonlijke angst is, waarvan ik niet weet of die op feiten berust en ik wil deze discussie niet bevuilen met sentimenten vanuit mijn eigen onrust. Maar ik ben juist bang nu er steeds meer mensen in het westen komen leven die juist NIET die gelijkheid aanhangen, dit een aantasting zal gaan zijn van de gelijkheid die we heel voorzichtigjes hebben weten op te bouwen.
Sommige mannen en vrouwen zullen zich richting die vrijheden gaan ontwikkelen. Maar uit angst (je bent toch al alle controle kwijt als nieuwkomer) kan er daardoor juist ook een enorme tegenreactie gaan ontwikkelen en veroordeling voor deze waarden.
Diyer schreef op 28-08-2023 om 14:21:
[..]
Het is niet relevant voor deze discussie, omdat het een persoonlijke angst is, waarvan ik niet weet of die op feiten berust en ik wil deze discussie niet bevuilen met sentimenten vanuit mijn eigen onrust. Maar ik ben juist bang nu er steeds meer mensen in het westen komen leven die juist NIET die gelijkheid aanhangen, dit een aantasting zal gaan zijn van de gelijkheid die we heel voorzichtigjes hebben weten op te bouwen.
Als we naar de VS kijken, zijn het vooral witte mannen met een bijbel die de rechten van vrouwen en (andere) minderheden beperken. Je moet immers wel macht hebben om de samenleving op die manier te kunnen beïnvloeden.
Ik verwacht die macht ook niet bij de mensen zelf die hier komen wonen. Maar deze mensen krijgen wel kinderen die op een bepaalde manier opgevoed zijn en die kinderen zijn natuurlijk gewoon staatsburger over 20 jaar. Maar goed, laat ik dit buiten de discussie houden. Het wordt er niet leuker van en deze is al moeilijk genoeg op zichzelf.
Diyer schreef op 28-08-2023 om 14:59:
Maar goed, laat ik dit buiten de discussie houden. Het wordt er niet leuker van en deze is al moeilijk genoeg op zichzelf.
Eens 
doe ik dat ook!
Uiteindelijk komt het er op neer, dat we allemaal vinden dat iedereen evenveel rechten, plichten en kansen moet hebben. Ook mbt allochtonen, ouderen, gehandicapten, minder assertieve mensen enz enz.
bieb1963 schreef op 28-08-2023 om 19:10:
Uiteindelijk komt het er op neer, dat we allemaal vinden dat iedereen evenveel rechten, plichten en kansen moet hebben. Ook mbt allochtonen, ouderen, gehandicapten, minder assertieve mensen enz enz.
Dat ben ik helemaal met je eens, ook al lijkt mijn laatste reactie daar misschien niet op. Maar dat is juist wat ik heel graag zou zien, gelijke kansen voor iedereen. En dan oprecht gelijke kansen, voor mannen en vrouwen over de hele wereld, ongeacht seksuele voorkeuren, afkomst etc.
En om dan maar weer terug bij het onderwerp uit te komen. Het lijkt misschien voor sommigen al in kannen en kruiken te zitten. Maar al die subtiele opmerkingen en verwachtingen, hoe goed bedoelt soms ook, geven aan dat we echt nog niet klaar zijn.
watertoren schreef op 28-08-2023 om 11:52:
Ik was degene die sommige mannen watjes noemde. Een paar vrienden van mijn zoon zitten flink onder de duim en hebben niks te zeggen. Die hebben een hele dominante vriendin. In een relatie moet volgens mij niemand de baas zijn. De wil van de vriendin is wet en ja die mannen gedragen zich daar ook naar. Ik zal een voorbeeld geven. Als ze na de training nog even een pilsje drinken in de voetbalkantine en vriendin stuurt een App van je hebt nu lang genoeg in de kantine gezeten en je komt nu naar huis dan gaan ze met hangende pootjes weg terwijl ze nog graag hadden willen blijven. Vriendin geeft heel veel geld uit aan kleding, kapper, make-up. Daar is hij het niet mee eens maar hij zegt er niks meer van om ruzie te voorkomen. Hij gaat nergens meer tegenin en ja dan vind ik je een watje.
Ja kijk, weet je, ik wilde ook wel graag op de wekelijkse borrel blijven hangen, maar ja, als híj de vrijheid heeft om de hele zondag lekker aan zijn hobby te besteden, zit zíj vast aan de kinderen en kan geen kant op. Als je geen rekening met iemand wil houden blijf je lekker vrijheidblijheid vrijgezel.
Doemijdieglazenbol schreef op 28-08-2023 om 12:22:
[..]
Ik had even verder moeten lezen. Precies dus: de vrouw is hoofdverantwoordelijk voor wat er in het huishouden gebeurt en de man beweegt wel mee, past zich aan. Als hij zich nu net zo initiatiefrijk en verantwoordelijk toonde als zijn vrouw, zou hij niet “onderdrukt” worden. Dit is overigens vrije wil, dus geen sprake van onderdrukking.
Lees de relatie of ouderschapspijler er hier of bij de buren maar eens op na, hoeveel vrouwen dit de keel uithangt.
Het is ook ongelofelijk makkelijk om de ander initiatiefrijk en verantwoordelijk te laten zijn en er zelf lekker achteraan te hobbelen. Hoef je zelf niet na te denken, en heb je ruimte over in je hoofd voor allemaal leuke dingen. Je hobby ofzo.