Het nieuwe feminisme?
Ik ben benieuwd of jullie eea herkennen en wat jullie mening daar over is. Ik heb de indruk dat er een soort golf aan (hernieuwde) vrouwelijkheid door het land trekt, waarbij gelijkheid tussen seksen eigenlijk heel erg wordt tegengeworpen en het pad van de 'ultieme' vrouwelijkheid wordt ingeslagen. Een pad dat welliswaar van mening is dat we mannen en vrouwelijk gelijkwaardig moeten bewandelen, maar waar vooral de vrouwelijke kwaliteiten gevierd moeten/mogen worden. Die kwaliteiten zijn dan zorgzamer, zachter, betrokkener, vrouwelijke kleding (oftwel de voorkeur van vrouwen om zich vrouwelijk te kleden). En ik moet zeggen dat het mij erg verbaasd. Is dit een tegenreactie op wat men een te harde koude zakelijke wereld vindt en de jonge vrouwen willen hier niet (meer) aan meedoen? Is het omdat de mode geherwaardeerd wordt en juist al die leuke rokjes, lange haren, jurkjes, decollete's en hakken een opmars maken en dat je juist moet vieren dat je vrouw bent met al je vrouwelijke vormen zoals de schepping het bedoeld heeft?
Ik ben in de war. Ik dacht dat we sinds de jaren 60 en nu ook nog wel een goede middenbalans hebben gehad, waarbij zorgzaamheid ook een prima eigenschap was en lange haren ook geen enkel probleem. Wat is die behoefte om nu juist de hele zogenaamd vrouwelijke hoek in te duiken en de behoefte om de vrouwelijkheid te vieren en eren en dat dat de nieuwe vorm van feminisme is?
Beetje achtergrond, ik heb me nooit thuisgevoeld in het uber vrouwelijke plaatje, hoewel ik lichamelijk een heel vrouwelijk voorkomen heb. Ik ben juist zo blij met het gegeven dat ik niet 'zacht' hoeft te zijn als ik dat niet voel, maar dat ik zogenaamde ballen kan laten zien en dan bij voorkeur zonder dat ze mij verwijten dat ik haren op mijn tanden heb. Ik wil graag net zo 'zakelijk' kunnen zijn en zorgtaken delen (omdat ik geen voorliefde heb voor zorgtaken). Maar ik begrijp nu wederom dat ik dit juist hoor te omarmen bij mijn mede vrouwen, aangezien we feitelijk toch écht wel zo gebouwd zijn en elke vrouw die zich daarin anders voordoet, is zich eigenlijk aan het verloochenen, want dan durf je je vrouwelijkheid niet te omarmen en accepteren. Vrouwen schamen zich dus echt niet meer voor opmerkingen dat ze niet kunnen inparkeren, want tja, vrouw he, gooiende de armpjes in de lucht ter illustratie van de onhandigheid.
Ik vind veel vrouwelijke dingen gewoon ronduit suf en broeken vele malen praktischer. En soms heb ik zin in een rok, echt wel, vooral zomers, lekker makkelijk, maar niet bijzonder vaak. En thuis blijven zorgen voor kinderen heeft me nooit het leukst geleken van de wereld. Ik heb hersens gekregen om uitgedaagd te worden en die verleppen bij lego op kleur sorteren en pampers in de aanbieding scoren.
Herkennen jullie dit en wat is de mening hierover?
Mijn 25 jarig dochter kleedt zich vaak vrouwelijk in mooie jurken, setjes met rok of broek goed opgemaakt met mooi gelakte nagels en een perfect kapsel.
Is zij daardoor niet meer feministisch of geëmancipeerd integendeel. Zij is een nieuwe feministe met extremere ideeën over de rol van vrouwen en mannen dan ik ook had.
Zij vind dat je als mens vrouw of man alles moet kunnen bereiken zonder geweld aan je eigen seksen te hoeven doen. Ze wil zelf als vrouw alles bereiken wat zij wenst zonder zich daarvoor als een halve man te hoeven gedragen.
Zij vind dat vrouw en man gelijk zijn en dat je als vrouw niet je mannetje hoeft te staan. Maar dat je als vrouw zonder je zelf anders voor te doen een succesvolle carrière moet kunnen opbouwen.
Zelf ben ik een vrouw met een exacte opleiding en ik werkte altijd in een door mannen gedomineerde omgeving. Om succes te hebben moest je "one of the guys" zijn en vooral geen vrouwelijke kanten laten zien. Je had pas succes als de mannen hun gedrag terug zagen in jouw gedrag. Ik stond in mijn tijd te boek als erg geëmancipeerd maar ik deed daarmee wel geweld aan wie ik werkelijk was.
Ik wens jonge vrouwen een toekomst waarin zij alles kunnen bereiken zonder langs de mannelijke meetlat te worden gelegd.
letterkoekje schreef op 19-08-2023 om 17:48:
Die vrouw-vrouwelijke kleding, schoenen, sieraden, ..., ... is gewoon een industrie die zegt, nu moeten ze dit doen en dan moeten ze dat doen. Het is aan de vrouwen om zich (door mannen) te laten opdringen/niet te laten opdringen wat ze nu weer zullen dragen en wat ze dan weer zullen aandoen. Ik koop altijd relatief tijdloze kleding, dan ben je altijd mee en budgettair is het ook nog eens meegenomen.
Zo zie ik het echt niet, niet door vrouwen en niet door mannen, lijkt mij lastig als je zo in het leven staat.
Tuinfluiter schreef op 19-08-2023 om 19:22:
Mijn 25 jarig dochter kleedt zich vaak vrouwelijk in mooie jurken, setjes met rok of broek goed opgemaakt met mooi gelakte nagels en een perfect kapsel.
Is zij daardoor niet meer feministisch of geëmancipeerd integendeel. Zij is een nieuwe feministe met extremere ideeën over de rol van vrouwen en mannen dan ik ook had.
Zij vind dat je als mens vrouw of man alles moet kunnen bereiken zonder geweld aan je eigen seksen te hoeven doen. Ze wil zelf als vrouw alles bereiken wat zij wenst zonder zich daarvoor als een halve man te hoeven gedragen.
Zij vind dat vrouw en man gelijk zijn en dat je als vrouw niet je mannetje hoeft te staan. Maar dat je als vrouw zonder je zelf anders voor te doen een succesvolle carrière moet kunnen opbouwen.
Zelf ben ik een vrouw met een exacte opleiding en ik werkte altijd in een door mannen gedomineerde omgeving. Om succes te hebben moest je "one of the guys" zijn en vooral geen vrouwelijke kanten laten zien. Je had pas succes als de mannen hun gedrag terug zagen in jouw gedrag. Ik stond in mijn tijd te boek als erg geëmancipeerd maar ik deed daarmee wel geweld aan wie ik werkelijk was.
Ik wens jonge vrouwen een toekomst waarin zij alles kunnen bereiken zonder langs de mannelijke meetlat te worden gelegd.
Wow, dit is precies zoals mijn dochter het voelt en doet. Ze doet een bèta studie en is heel erg gefocust op het recht van vrouwen op een plaats binnen STEM (science, technology, engineering, math) en doet ook mee aan allerlei activiteiten om dat kenbaar te maken.
Kleed zich inderdaad ook in mooie pakken en jurken als het zo uitkomt. Ze probeert niet one off the guys te zijn en dat lukt verrassend goed. Ze wordt gewaardeerd om haar eigen kwaliteiten en is trots dat sommige mannelijke studenten aan haar om raad vragen als ze vast zijn gelopen in de mogelijkheden die het programma voor verslagen biedt.
Bakblik schreef op 19-08-2023 om 18:12:
[..]
Inderdaad die gelijkheid is bij sommigen een beetje doorgeslagen. Prima dat er tegenwoordig ook vrouwen op technische opleidingen te vinden zijn en dat mannen verpleegkundige kunnen worden.
Als vrouw probeer ik mijn mannetje te staan maar door mijn beperkte lengte en beperkte kracht in de handen zijn er gewoon dingen waarvoor ik graag hulp vraag en in de thuissituatie meestal ook wel krijg. Zelfs buiten de deur krijg ik soms al hulp aangeboden als ik in een winkel ergens niet bij kan.
Qua kleding ben ik blij dat ik weer vrouwelijke lijnen kan en mag dragen. Dat ik een elegante lang vallende kruik kan dragen wat ik mij mooi in voel. Dat ik er, omdat het niet anders kan "elegante" sneakers bij aan kan trekken zonder dat er commentaar komt van anderen dat pumps het toch veel vrouwelijker maken.
En beetje van allebei eigenlijk. Zelfstandig en mannelijk zijn waar het kan maar ook mijn vrouwelijke kanten laten zien en mij zo voelen.
Het zou normaal moeten zijn vrouwen op technische opleidingen en niet prima. Het is al meer dan 35 jaar geleden dat ik mijn technische opleiding voltooide en ik vind het schrijnend dat het nu nog steeds prima is ipv de normaalste zaak van de wereld. Ook vind ik dat je als vrouw nooit je mannetje hoeft te staan maar als vrouw of als mens beoordeeld en gewaard moet worden.
Als je vind dat vrouwen hun mannetje moeten staan geef je meer waardering aan mannelijke eigenschappen dan aan vrouwelijke.
Als vrouwen moeten we ons zelf omarmen en ons niet minder vinden dan mannen. Dus weg met het gezegde je mannetje staan als het over vrouwen gaat.
Ik begrijp deze post van TO niet helemaal...... Wat is het punt precies? Is het niet juist goed, dat feminisme langzamerhand normaal is. En dat iedereen nu gewoon weer kan zijn (kleding bijv) wie hij/zij/hen wil zijn, zonder zich te moeten bewijzen oid? Of vind je dat je je niet te vrouwelijk moet kleden, want anders wordt je niet voor vol of nier voor feministisch aan gezien? Nou, voor mij is die dachte juist het absolute tegenovergestelde van feminisme. Doe toch lekker aan wat je zelf fijn vindt, dán ben je pas jezelf en volwaardig!
Bakblik schreef op 19-08-2023 om 19:42:
[..]
Wow, dit is precies zoals mijn dochter het voelt en doet. Ze doet een bèta studie en is heel erg gefocust op het recht van vrouwen op een plaats binnen STEM (science, technology, engineering, math) en doet ook mee aan allerlei activiteiten om dat kenbaar te maken.
Kleed zich inderdaad ook in mooie pakken en jurken als het zo uitkomt. Ze probeert niet one off the guys te zijn en dat lukt verrassend goed. Ze wordt gewaardeerd om haar eigen kwaliteiten en is trots dat sommige mannelijke studenten aan haar om raad vragen als ze vast zijn gelopen in de mogelijkheden die het programma voor verslagen biedt.
Ik vind het heel fijn om te lezen dat je dochter niet tegen de problemen aanloopt waar ik dertig jaar geleden wel tegen aan liep. Daar word ik echt blij van.
majorette2005 schreef op 19-08-2023 om 19:22:
[..]
Zo zie ik het echt niet, niet door vrouwen en niet door mannen, lijkt mij lastig als je zo in het leven staat.
nou, ik denk dat Letterkoekje weldegelijk een punt heeft. De industrie bepaalt wat “in” is en daarin zie je vaak terug wat mannen aantrekkelijk vinden.
Waar ik vooral moeite mee heb is dat constante elkaar langs een subjectieve meetlat leggen, die “ik ben méér/beter dan jij, want…”-mentaliteit. Laat een ander toch gewoon in z’n waarde - of die nu een jurk aanheeft, een broek of een duikpak. De binnenkant van iemand is vele malen belangrijker dan de buitenkant - en of daar een piemel, borsten of allebei aanhangen. Pas als we daar voorbij kunnen kijken, geloof ik dat we échte gelijkwaardigheid hebben bereikt.
Tuinfluiter schreef op 19-08-2023 om 19:51:
[..]
Het zou normaal moeten zijn vrouwen op technische opleidingen en niet prima. Het is al meer dan 35 jaar geleden dat ik mijn technische opleiding voltooide en ik vind het schrijnend dat het nu nog steeds prima is ipv de normaalste zaak van de wereld. Ook vind ik dat je als vrouw nooit je mannetje hoeft te staan maar als vrouw of als mens beoordeeld en gewaard moet worden.
Als je vind dat vrouwen hun mannetje moeten staan geef je meer waardering aan mannelijke eigenschappen dan aan vrouwelijke.
Als vrouwen moeten we ons zelf omarmen en ons niet minder vinden dan mannen. Dus weg met het gezegde je mannetje staan als het over vrouwen gaat.
Dit inderdaad!
Voor mij gaat feminisme ook niet alleen over vrouwen, maar net zo goed over mannen. Als we zorgzaamheid als kwaliteit kunnen zien dan biedt dat ook kansen voor zorgzame mannen die nu nog vaak als mietje worden weggezet. En dat moet losgekoppeld worden van vrouw zijn of niet. Ben je als vrouw zorgzaam is dat goed, ben je dat niet is dat ook goed.
Ik werk al jaren in een mannenwereld. Ik heb lang het gevoel gehad dat ik one of the guys moest zijn en heb echt vaak geprobeerd de vooroordelen van vrouwen te ontkrachten. Nu heb ik sinds drie jaar een plek waar ik het gevoel heb dat ik mag zijn wie ik ben. En dat is wel echt een verademing. Nu mag ik en project manager zijn, en moeder, en niet de koffie juffrouw en wel het luisterend oor. Mannen mogen bij ons ook betrokken vaders zijn en tegelijkertijd lefgozers zijn. In mijn ervaring werkt zon team waar iedereen zich zelf mag zijn veel beter.
er.is.maar.1.Pino schreef op 19-08-2023 om 20:02:
[..]
nou, ik denk dat Letterkoekje weldegelijk een punt heeft. De industrie bepaalt wat “in” is en daarin zie je vaak terug wat mannen aantrekkelijk vinden.
Ik snap.dat niet hoor...... Je hoeft toch helemaal niet iets te kopen/dragen omdat dat toevallig de nieuwste mode is? Er is toch genoeg anders te koop? Het ene jaar ene jaar is een hakje 'in' het andere jaar stoere boots. Wat zegt dat en wat kan jou dar schelen?
Doemijdieglazenbol schreef op 19-08-2023 om 17:27:Verder stoor ik me persoonlijk enorm aan het typeren van eigenschappen als mannelijk en vrouwelijk. Daarmee bevestigen mensen traditionele rollen. Ik ben een groot voorstander van dingen noemen zoals ze zijn. Ik zie bijv in de B&B vol liefde berichten dat 1 man vaak vrouwelijk genoemd wordt, terwijl hij gewoon een wat zachter karakter heeft. Noem dat dan ipv vrouwelijk.
Ik stoor me daar ook enorm aan. Je hebt eigenschappen en die komen in wisselende samenstelling voor, bij zowel mannen en vrouwen en deze zijn ook nog eens niet statisch en kunnen zich ontwikkelen. Of zelfs meer of minder aanwezig zijn per moment, per situatie. In een werksetting voel ik me overwegend zakelijk. Toen mijn kinderen nog klein waren, voelde ik in hun nabijheid zorgzaamheid en nog steeds als mijn volwassen kinderen mijn zorg nodig hebben, zij het in een andere vorm. Bepaalde situaties roepen andere gevoelens op.
Wat me opvalt is de reactie op (toxische?) mannelijkheid. Ik zit in een werkgroep die al een aantal jaar bestaat en dit zijn allemaal hoger opgeleide vrouwen (gemiddelde leeftijd tussen 35 en 55). Maar in deze groep hoor ik steeds vaker dat wij vrouwen toch ook gewoon vrouwen mogen zijn. Waarom zouden we onze vrouwelijkheid niet mogen vieren, waarom zouden we 'hard' moeten zijn, waarom zouden we hetzelfde moeten doen en denken als mannen.
Ik vraag me dan af of ik iets gemist heb. Dit zijn geen jonge meiden, maar vrouwen van mijn leeftijd die zich blijkbaar heel erg in een mannelijke (?) mal geduwd voelen en willen dat leiderschap juist vergezeld mag gaan van vrouwelijke eigenschappen. Nu weet ik niet zo heel goed wat men eerder vond dat er dan ontbrak. Maar ik was juist zo blij dat vrouwen niet altijd maar lief en aardig hoefden te zijn. Dat voelt voor mij nl. niet typsich vrouwelijk. Net zo min als stoerdoenerij en borstklopperij typisch mannelijk voelt. Ok, het zal vast in bepaalde sectoren meer of minder aanwezig zijn. Maar doorgaans tref ik vrij normale mannen aan die empathisch kunnen zijn en vrouwen die leiderschap ook kunnen vormgeven met een vriendelijk woord en als dat nodig is met zakelijkheid. Wat wil je dan nog meer? Ik zoek dat eigenlijk helemaal niet die verering en koestering van de vrouwelijke kwaliteiten. Ik vind het nl. niet per se iets vrouwelijks, maar een kwaliteit die iedereen kan bezitten. Door het toe te schrijven aan vrouw zijn, ga je juist weer erg uit van sekseverschillen, terwijl ik juist blij was dat we allemaal konden zijn wie we waren.
Maak alle kwaliteiten gewoon belangrijk en stop met denken dat zachtheid en zorgzaamheid voornl. een vrouwtjes ding is.
letterkoekje schreef op 19-08-2023 om 17:48:
Die vrouw-vrouwelijke kleding, schoenen, sieraden, ..., ... is gewoon een industrie die zegt, nu moeten ze dit doen en dan moeten ze dat doen. Het is aan de vrouwen om zich (door mannen) te laten opdringen/niet te laten opdringen wat ze nu weer zullen dragen en wat ze dan weer zullen aandoen. Ik koop altijd relatief tijdloze kleding, dan ben je altijd mee en budgettair is het ook nog eens meegenomen.
De vrouwen die doorgaans (zeer) 'vrouwelijk' gekleed gaan zullen 9 vd 10 keer zeggen dat ze dit dragen omdat ze het zélf mooi vinden en juist een viering van hun vrouwelijkheid. En stellig ontkennen dat ze dit dragen voor mannen of om mooi gevonden te worden.
Diyer schreef op 19-08-2023 om 21:02:
[..]
De vrouwen die doorgaans (zeer) 'vrouwelijk' gekleed gaan zullen 9 vd 10 keer zeggen dat ze dit dragen omdat ze het zélf mooi vinden en juist een viering van hun vrouwelijkheid. En stellig ontkennen dat ze dit dragen voor mannen of om mooi gevonden te worden.
Ik denk dat ik zo'n vrouw ben die jij hier beschrijft. Ben mijn hele leven al blij dat ik als vrouw ben geboren. Ik vind het ook heerlijk om mijn vrouwelijkheid te benadrukken met mooie kleding en make-up. Uiterlijk en goede verzorging vind ik belangrijk zowel voor een vrouw als voor een man. Ik voel me fijn als ik er goed uit zie en dat doe ik inderdaad in de eerste plaats voor mezelf omdat ik me daar lekker bij voel. Ik ontken niet dat het wel een fijn gevoel is om veel sjans te hebben en het is ook leuk als mensen zeggen dat ze je mooi vinden. Ik kan mooi zingen maar verder blink ik nergens in uit behalve mijn uiterlijk. Ik ben nu 58 en weduwe en ik wil ook geen andere man meer. Toch blijf ik het belangrijk vinden om er elke dag toch op mijn best uit te blijven zien.
Dit is niet nieuw, hoor. Dat is typisch jaren 90 feminisme. Girl power, Sex and the City feminisme. Wordt geassocieerd met generatie X, vrouwen geboren in de late jaren ‘60 en jaren ‘70, misschien een stukje ‘80. Dus precies die leeftijdsgroep die jij hier noemt. Het verbaast me dat je het nog niet tegen bent gekomen.
Het nieuwe feminisme, van de jongere millennials en gen z, ziet er weer heel anders uit.
Doe gewoon lekker wat je wil. Mensen hebben er toch wel een oordeel over. Maak jezelf gelukkig. Mijn dochter (4) is momenteel druk bezig met uitvogelen wat meisje / jongen nou precies betekent, en dat hele proces maakt het voor mij weer duidelijk wat een hoop gefabriceerde onzin er ook allemaal omheen hangt - en als ik zie hoeveel energie dochter erin steekt, terwijl het er eigenlijk zo weinig toe hoeft te doen… nou ja.
Mijn mening is dat we niet terug moeten maar vooruit. Dus niet terug naar mannelijkheid en vrouwelijkheid verdeeld over genders maar in ieder persoon. Dat gezegd hebbende zie ik wel dat die gedachte (die we 40 jaar geleden al hadden) niet altijd goed uitgepakt heeft voor vrouwen en kinderen. Vrouwen moeten kinderen opvoeden alsof ze niet werken en werken alsof ze geen kinderen hebben.
Vroeger wilden wij een herverdeling van betaalde en onbetaalde arbeid: bijvoorbeeld voor beide seksen 25 uur werken en beiden het huishouden, kinderen, mantelzorg e.d. gelijkelijk verdelen. Helaas leven nog steeds in het patriarchaat en de strijd voor emancipatie heeft zo uitgepakt imho dat veel vrouwen dubbel of driedubbel belast zijn.
Ik begrijp wel dat velen waardering en respect willen voor wat veel vrouwen doen en kunnen: verbindingen onderhouden, zorgzaamheid e.d. etc. Maar we moeten vooruit ipv achteruit. En die eigenschappen tot een gender beperken, beperkt de keuze mogelijkheid van alle mensen. Maar nu is het vaak ook nog eens zo dat ook in politiek en bedrijfsleven wel van vrouwen verwacht worden maar dat men toch mee moet in een 'mannelijke' bedrijfscultuur.
Vwb uiterlijk e.d. vind ik dat iedereen het zelf moet weten.
Wat grappig dat je dit schrijft, want ik herken dit ook. Ik zie vrouwen filmpjes delen waarin vrouwen meer in hun vrouwelijke kracht moeten staan, terug naar je vrouwelijk kleden, het verschil tussen de seksen verduidelijken.
Mannen hoeven niet bang te zijn voor hun mannelijkheid, maar mogen weer heren zijn, de touwtjes in handen nemen, blablabla.
Allemaal 35+ yogarechts types die na Thierry ook Andrew Tate hebben gevonden. Of die andere yogamommies napraten en niet doorhebben waar dergelijke denkbeelden vandaan komen.