De 'verwende sneeuwvlokjes' van Generatie Z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt
Een nieuwe generatie werknemers betreedt de arbeidsmarkt, een generatie met een niet al te beste reputatie: Generatie Z, geboren tussen 1997 en 2015. De jongeren zouden verwend zijn en weinig weerbaar. Met spottende bijnamen als 'sneeuwvlokjes' en 'rubbertegelkinderen', grootgebracht door 'curlingouders' die hun problemen hebben weggepoetst. Trainingen leren werkgevers en 'Gen Z' nu met elkaar omgaan.
Generatie Z - de eerste generatie die volledig is opgegroeid met alle mogelijkheden van de digitale wereld - heeft hoge verwachtingen van de arbeidsmarkt, zien werkgevers. Uitdagende functies moeten ze niet alleen persoonlijke groei brengen, maar ook een positieve impact hebben op mens en maatschappij. Een aantrekkelijk salaris zien de twintigers als rechtvaardig.
Bevoorrechte positie
Eva Geesing is directeur van uitzendbureau The New Crew. Ze zegt dat Generatie Z vooral streeft naar geluk en moeilijk omgaat met minder prettige momenten. "Ze verwachten dat elke keuze die ze maken, hen naar dat geluk zal leiden. Maar niet elke keuze kan leiden tot geluk en soms is het gewoon even niet zo leuk." The New Crew helpt starters met trainingen hun weg te vinden op de arbeidsmarkt en leren omgaan met teleurstellingen.
De twintigers van Generatie Z zien niet vaak wat in fulltime werken. Het leven naast werken is minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker. In de huidige krappe arbeidsmarkt kunnen ze dan ook eisen stellen. 'Gen Z' heeft een bevoorrechte positie ten opzichte van voorganger Generatie Y - de millennials - die de arbeidsmarkt betrad in een periode van hoge werkloosheid.
Werkgevers vinden de ogenschijnlijk onrealistische eisen van de twintigers lastig. Volgens een enquête van American Survey beschouwt 74 procent van de Amerikaanse managers Generatie Z als ongemotiveerd, snel afgeleid en te gevoelig voor kritiek. Ze vinden dat de generatie maar moeilijk ergens de schouders onder zet.
'Dapperheid'
Volgens Timo de Regt, directeur van uitzendbureau STAN Partners, ontstaan conflicten wanneer iedereen teveel vanuit het eigen generatieperspectief naar de wereld kijkt. "Terwijl je juist in dialoog met je medewerkers moet gaan om tot een succesvolle samenwerking te komen. Elke generatie heeft met de andere leren werken. Een generatie overslaan gaat moeilijk", zegt De Regt, die werkgevers en arbeidsbemiddelaars trainingen en cursussen aanbiedt om verschillende generaties nader tot elkaar te brengen.
Uit onderzoek van TNO, vorig jaar, blijkt dat 21 procent van jonge werknemers tussen 18 en 27 jaar zich meerdere malen per maand emotioneel uitgeput voelt door werk. Maar Generatie Z-expert Hajar Yagkoubi (23) schrikt daar niet van. Ze vindt dat andere generaties een voorbeeld kunnen nemen aan de openheid van haar generatie. "Ik zie het niet als zwakte, maar als een soort dapperheid. Dat je eigenlijk durft te laten zien dat je ergens mee zit of dat het niet zo lekker gaat."
Volgens TNO, blijkt dat 21 procent van jonge werknemers tussen 18 en 27 jaar zich meerdere malen per maand emotioneel uitgeput voelt door werk.
De 'verwende sneeuwvlokjes' van Generatie Z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt (nos.nl)
Ik heb het artikel met verbazing gelezen, en denk dat streven naar geluk een mooi doel is, maar geen recht 😉
Sneeuwvlokjes rubbertegels, gepamperd worden ze genoemd. Ze werken over het algemeen parttime onder het moto. We werken om te leven.
Ze willen een uitdagende functie die hun persoonlijke groei brengt en een aantrekkelijk salaris is daarbij rechtvaardig. Ze streven naar geluk en krijgen een trainingen om hun weg te vinden op de arbeidsmarkt en omgaan met teleurstellingen.
Blij dat ik geen werkgever ben want dan zou ik ook een training nodig hebben. 
Ik wens ze veel succes!
wat wil je met dit topic?
Lieveheersbeest schreef op 07-10-2023 om 12:13:
wat wil je met dit topic?
Mijn verbazing delen en ik vraag me, af hoe bijvoorbeeld een lieveheersbeest hierover denkt?
Maar misschien mis je iets in de OP, want dit is mijn eerste topic? 
ja ik mis een insteek 
een vraag, een stelling, een discussie starter…
hoe een lieveheersbeest hierover denkt:
hoop spanning en sensatie omtrent een trend die al héél lang geleden ingezet is en nu gedumpt wordt bij generatie Z. Vroeger, toen mensen nog “écht” werkten, schepten ze kolen tot ze er dood bij neervielen. Mannen kregen op vrijdag een zakje met loon en gingen daar direct mee de kroeg in, om hun klote leven te verzuipen.
sindsdien is er een hoop veranderd, ten goede, en dat doet het nog steeds. Oudere generaties zullen wellicht denken dat generatie Z doorslaat. Maar dat dachten de generaties daarvoor vast ook.
dus, wat ik denk? De wereld van werk moet veranderen. De klote baantjes wil niemand meer doen (en terecht) en herhaaldelijk, saai werk kan geautomatiseerd worden. En dan zijn er nog bijzonder veel onzinbaantjes waar een hoop handjes door bezet gehouden worden. Waardoor er gaten ontstaan in sectoren waar automatisering en digitalisering niet mogelijk is. Het issue waar we als maatschappij (alle werkende generaties) mee te maken gaan krijgen is: Hoe dan wel?
maar ik vind het popie Jopie gedrag om generatie Z aan te wijzen als ‘daar is iets mis mee’ en de handen dus maar met z’n allen van het issue af te trekken. Helemaal omdat oudere generataties zélf de Gen Z’ers hebben opgevoed. Het is potverdorie het resultaat van hun eigen werk!
Voor mij was het na enkele zinnen al duidelijk hoor Lieveheersbeest.
Gaat over een generatie die enkel wil nemen en weinig geven. Die denkt dat ze 'de wijsheid in pacht heeft' en van alle mensen die 15 jaar ouder zijn en die ze tegenkomen op de werkvloer, niks meer moeten leren. Omdat die al met één been in 't graf staan.
letterkoekje schreef op 07-10-2023 om 12:30:
Voor mij was het na enkele zinnen al duidelijk hoor Lieveheersbeest.
Gaat over een generatie die enkel wil nemen en weinig geven. Die denkt dat ze 'de wijsheid in pacht heeft' en van alle mensen die 15 jaar ouder zijn en die ze tegenkomen op de werkvloer, niks meer moeten leren. Omdat die al met één been in 't graf staan.
Ik werk met die generatie en zie dit niet
Ik zie wel veel wisselingen omdat hun banen hbo v voor het opscheppen liggen .
Dat zie ik dus helemaal niet bij mijn jonge collega's. Ik vind het een hoop stemmingmakerij.
ik merk wel een verschil in hoe die generatie in het leven staat qua werk vergeleken met de oude generatie. Ik leef ook niet om te werken maar ..... ikis bij generatie Z een beetje gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel richting hun werk.
De jonge dames die ik tegen kom in mijn werkveld (zorg) snappen niet dat als je ingeroosterd bent, dat je er ook moet zijn. Ze zeggen gerust dat ze zaterdag niet komen omdat ze met vriendinnen hebben afgesproken of bellen af omdat de treinen staken en het is toch echt te ver fietsen naar het busstation.
Daarnaast melden ze zich ziek als ze geen zin hebben om te komen en hebben enorme eisen qua werkuren die ze proberen af te dwingen omdat ze het anders teveel vinden en lukt dat niet? Melden ze zich ziek.
Echt super irritant, ik heb ze wat dat betreft liever niet alles collega. Ruilen willen ze nooit (ze zijn zo druk) maar zelf wel van alles kwijt willen
Roos55 schreef op 07-10-2023 om 12:37:
[..]
Ik werk met die generatie en zie dit niet
Ik zie wel veel wisselingen omdat hun banen hbo v voor het opscheppen liggen .
Roos en Daglichtlamp: ik ben niet zorgvuldig geweest! Ik had er moeten bijzetten dat die ganse generatie niet zo is. Er zijn altijd uitzonderingen. Dus, mijn excuses daarvoor. Maar ik blijf nog wel achter mijn woorden staan. Maar iedereen hoort tot een generatie die 'mindere punten' heeft hoor, ik ook.
Ik hb twee z- kinderen en herken het totaal niet. De Z generatie is ook de pechgeneratie met een enorme studieschuld, veel bij moeten werken naast je studie en vervolgens is er geen kamer te vinden of zo onbetaalbaar dat ze nog meer moeten werken naast studie. De eisen zijn hoog. Wat ik wel herken is dat ze door social media een onrealistisch beeld hebben over uiterlijk en mentale gezondheid. Iedere dip is een depressie en een paar dagen geen eetlust anorexia.
Er is inderdaad een enorm verschil in opvoeding tussen vroeger en nu. Problemen waren vroeger reden om je te schamen (en inderdaad gaf dat je vaak de kracht om je bijvoorbeeld niets aan te trekken van pesters omdat je scholing belangrijker was dan wat dan ook). Tegenwoordig stel je juist niets meer voor zonder een of ander label. Op zich prachtig want men zal je niet snel overvragen als je een bewijs van een diagnose hebt.
Ik denk dus dat het voor zwakkere kinderen wel goed is dat men veel persoonlijke aandacht geeft, maar dat de sterkere kinderen er verwend en verwaand van kunnen worden. Maar ik heb er geen diepteonderzoek naar gedaan. Ik weet ook niet wie zich tenslotte gaat aanpassen; maatschappij of individu.
Donderdagavond zag je op de NPO een item over het onderwijs: zijinstromers die klaar werden gestoomd voor het onderwijs. Het deed me in niets meer herinneren aan de klassen van mijn streng katholieke school vroeger.
Hier uitzending gemist: https://www.npostart.nl/2doc/05-10-2023/VPWON_1338625
Ze zijn gelukkig niet allemaal zo. Maar wij zien wel dat er heel veel zijn die vooral veel willen. Net van school zonder ervaring. Maar ze eisen wel een eigen bus met prive gebruik, willen niet voltijds werken maar wel een voltijds salaris en lopen binnen de kortste keren te miepen dat ze het werk fysiek te zwaar vinden (Techniek). Gelukkig zijn er ook nog genoeg die wel realistisch zijn.
Lieveheersbeest schreef op 07-10-2023 om 12:26:
hoe een lieveheersbeest hierover denkt:
hoop spanning en sensatie omtrent een trend die al héél lang geleden ingezet is en nu gedumpt wordt bij generatie Z. Vroeger, toen mensen nog “écht” werkten, schepten ze kolen tot ze er dood bij neervielen. Mannen kregen op vrijdag een zakje met loon en gingen daar direct mee de kroeg in, om hun klote leven te verzuipen.
sindsdien is er een hoop veranderd, ten goede, en dat doet het nog steeds. Oudere generaties zullen wellicht denken dat generatie Z doorslaat. Maar dat dachten de generaties daarvoor vast ook.
dus, wat ik denk? De wereld van werk moet veranderen. De klote baantjes wil niemand meer doen (en terecht) en herhaaldelijk, saai werk kan geautomatiseerd worden. En dan zijn er nog bijzonder veel onzinbaantjes waar een hoop handjes door bezet gehouden worden. Waardoor er gaten ontstaan in sectoren waar automatisering en digitalisering niet mogelijk is. Het issue waar we als maatschappij (alle werkende generaties) mee te maken gaan krijgen is: Hoe dan wel?
maar ik vind het popie Jopie gedrag om generatie Z aan te wijzen als ‘daar is iets mis mee’ en de handen dus maar met z’n allen van het issue af te trekken. Helemaal omdat oudere generataties zélf de Gen Z’ers hebben opgevoed. Het is potverdorie het resultaat van hun eigen werk!
Dank dat je ondanks mijn "vage OP" je mening geeft 
Ik ken gelukkig geen mannen die kolen scheppen tot ze er dood bij neervielen, maar dat kan ook niet want die zijn volgens jou ergens neergevallen.... Wel ben ik van de generatie die meestal 60 uur werkte, doorging tot het werk af was, vaak ten koste van mezelf en ik heb daar toen een fikse burn out door gekregen. Wat dat betreft zou ik het nu ook anders doen, als het mogelijk is.
Er is gelukkig veel verandert en kiest deze generatie meer voor zichzelf, maar dat moet ook mogelijk zijn. Minder werken betekent, minder inkomen en kan je daardoor wel leven zoals je voor ogen hebt? Hoe betaal je die mooie woning en de rekeningen? Daarnaast willen ze die vrije tijd invullen met leuke dingen, ook daar zijn kosten aan verbonden. Ze ervaren veel werk/prestatiedruk, maar willen daarnaast een bruisend sociaal leven, dat geeft ook druk of zie ik dat verkeerd?
Ik denk dat deze generatie doorslaat en onrealistische verwachtingen heeft. Bovendien is een goed salaris wat mij betreft pas rechtvaardig , nadat je hebt laten zien dat je het waard bent.
Ik vind het nogal generaliserend allemaal.