De 'verwende sneeuwvlokjes' van Generatie Z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt
Een nieuwe generatie werknemers betreedt de arbeidsmarkt, een generatie met een niet al te beste reputatie: Generatie Z, geboren tussen 1997 en 2015. De jongeren zouden verwend zijn en weinig weerbaar. Met spottende bijnamen als 'sneeuwvlokjes' en 'rubbertegelkinderen', grootgebracht door 'curlingouders' die hun problemen hebben weggepoetst. Trainingen leren werkgevers en 'Gen Z' nu met elkaar omgaan.
Generatie Z - de eerste generatie die volledig is opgegroeid met alle mogelijkheden van de digitale wereld - heeft hoge verwachtingen van de arbeidsmarkt, zien werkgevers. Uitdagende functies moeten ze niet alleen persoonlijke groei brengen, maar ook een positieve impact hebben op mens en maatschappij. Een aantrekkelijk salaris zien de twintigers als rechtvaardig.
Bevoorrechte positie
Eva Geesing is directeur van uitzendbureau The New Crew. Ze zegt dat Generatie Z vooral streeft naar geluk en moeilijk omgaat met minder prettige momenten. "Ze verwachten dat elke keuze die ze maken, hen naar dat geluk zal leiden. Maar niet elke keuze kan leiden tot geluk en soms is het gewoon even niet zo leuk." The New Crew helpt starters met trainingen hun weg te vinden op de arbeidsmarkt en leren omgaan met teleurstellingen.
De twintigers van Generatie Z zien niet vaak wat in fulltime werken. Het leven naast werken is minstens zo belangrijk, zo niet belangrijker. In de huidige krappe arbeidsmarkt kunnen ze dan ook eisen stellen. 'Gen Z' heeft een bevoorrechte positie ten opzichte van voorganger Generatie Y - de millennials - die de arbeidsmarkt betrad in een periode van hoge werkloosheid.
Werkgevers vinden de ogenschijnlijk onrealistische eisen van de twintigers lastig. Volgens een enquête van American Survey beschouwt 74 procent van de Amerikaanse managers Generatie Z als ongemotiveerd, snel afgeleid en te gevoelig voor kritiek. Ze vinden dat de generatie maar moeilijk ergens de schouders onder zet.
'Dapperheid'
Volgens Timo de Regt, directeur van uitzendbureau STAN Partners, ontstaan conflicten wanneer iedereen teveel vanuit het eigen generatieperspectief naar de wereld kijkt. "Terwijl je juist in dialoog met je medewerkers moet gaan om tot een succesvolle samenwerking te komen. Elke generatie heeft met de andere leren werken. Een generatie overslaan gaat moeilijk", zegt De Regt, die werkgevers en arbeidsbemiddelaars trainingen en cursussen aanbiedt om verschillende generaties nader tot elkaar te brengen.
Uit onderzoek van TNO, vorig jaar, blijkt dat 21 procent van jonge werknemers tussen 18 en 27 jaar zich meerdere malen per maand emotioneel uitgeput voelt door werk. Maar Generatie Z-expert Hajar Yagkoubi (23) schrikt daar niet van. Ze vindt dat andere generaties een voorbeeld kunnen nemen aan de openheid van haar generatie. "Ik zie het niet als zwakte, maar als een soort dapperheid. Dat je eigenlijk durft te laten zien dat je ergens mee zit of dat het niet zo lekker gaat."
Volgens TNO, blijkt dat 21 procent van jonge werknemers tussen 18 en 27 jaar zich meerdere malen per maand emotioneel uitgeput voelt door werk.
De 'verwende sneeuwvlokjes' van Generatie Z zoeken hun weg op de arbeidsmarkt (nos.nl)
Poezie schreef op 07-10-2023 om 23:24:
Je committeert je aan een baan, dus je moet gewoon doen wat er in je functieomschrijving staat en wat er van je wordt verwacht. ((Daarom krijg je iedere maand een afgesproken bedrag betaald. )
Maar ja, ik ben 56 en enorm ouderwets.
Generatie Y’er hier, helemaal met je eens hoor.
Ik ben ooit gestart bij een grote zorgverzekeraar, ten tijde van reorganisatie. Veel mensen die daar al 20-25 jaar werkten werden ontslagen. Ik was met stomheid geslagen hoeveel werkontwijkend gedrag daar voorkwam. Alcohol drinken onder werktijd, urenlang rondlopen met een papiertje, dat constante gelul bij het koffiezet apparaat… vergaderingen waarbij men niet in staat bleek om op tijd te komen, en dan zat de rest gewoon 20 minuten te socializen. Het was duidelijk tijd voor reorganisatie. Maar het was dus jouw generatie die eruit ging. Geloof niet dat jouw werkethiek generatie breed bepaald is…
ik had een stagiair die vlnd zichzelf heel wat, want in z'n vrije tijd was hij 'ceo van een websitebedrijf" (hij maakte wat websites net vrienden, waar hij leuk mee verdiende).
Bij ons liep ie een paar weken mee op een gespecialiseerde afdeling met experts, mocht ie een kijkje in de keuken nemen. Maar het gastje was 19 en meer dan meekijken deed ie niet. Zag ik na z'n stage dat hij op z'n LinkedIn had gezet dat hij ook specialist dat en dat was. Een titel die je echt pas kan claimen als je wat ter tafel brengt en serieus je werk heb verdiend. Ik heb hem er op aangesproken, dat hij zich echt niet zo kon noemen op LinkedIn. Toen heeft ie het later weggehaald maar ik zag onlangs dat hij op LinkedIn die stage weer enorm opgefluft had. Echt gast, je hebt alleen ff een paar weken mee gekeken, waar haal je je het recht vandaan in je zo te noemen? Ik hoop dat toenomstige werkgevers ff heel kritisch naar z'n cv gaan kijken.
Als ik kijk naar de huidige generatie pabo-stagiaires die hier binnenkomen, vallen me enkele dingen op:
- heel concreet: zoveel meer hebben een auto, en komen met de auto naar het werk. Toen ik studeerde, kende ik niemand met een auto.
- heel concreet: er wordt weer meer gerookt
- de mentale problemen lijken toegenomen, of ze durven er in ieder geval over te praten. Termen uit de psychologie vliegen om je oren.
- ze lijken jonger in hun gedrag, en willen meer bij de hand genomen worden. Dit zie ik vooral sinds corona. Heb het idee dat ze daar toch wel een klap van de molen van hebben gekregen.
Dat terzijde wordt er al generaties lang geklaagd over de nieuwe generaties, en hoor je steeds dezelfde dingen (verwend, luxe-paardjes, weten niet meer wat werken is). En grappig genoeg doen mijn jonge pabo studenten hetzelfde: "zo brutaal waren wij vroeger echt niet!" Het lijkt dus onvermijdelijk.
Boarn schreef op 08-10-2023 om 08:23:
ik had een stagiair die vlnd zichzelf heel wat, want in z'n vrije tijd was hij 'ceo van een websitebedrijf" (hij maakte wat websites net vrienden, waar hij leuk mee verdiende).
Bij ons liep ie een paar weken mee op een gespecialiseerde afdeling met experts, mocht ie een kijkje in de keuken nemen. Maar het gastje was 19 en meer dan meekijken deed ie niet. Zag ik na z'n stage dat hij op z'n LinkedIn had gezet dat hij ook specialist dat en dat was. Een titel die je echt pas kan claimen als je wat ter tafel brengt en serieus je werk heb verdiend. Ik heb hem er op aangesproken, dat hij zich echt niet zo kon noemen op LinkedIn. Toen heeft ie het later weggehaald maar ik zag onlangs dat hij op LinkedIn die stage weer enorm opgefluft had. Echt gast, je hebt alleen ff een paar weken mee gekeken, waar haal je je het recht vandaan in je zo
Maar zo iemand valt toch direct door de mand! Dat hoeft nog niet noodzakelijk in 'een functie' te zijn. Als tijdens een sollicitatiegesprek de 'juiste' vragen worden gesteld, dan zit hij daar toch al onmiddellijk met zijn mond vol tanden!!!
Als dat geblaas van 'ik dit' en 'ik dat', daar kloot je toch alleen maar jezelf mee.
Maar ja, als ze zich er goed mee voelen: ik denk altijd dat, als iemand zich omhoog moet lullen, dat diegene best van zichzelf weet dat ie niet zoveel te betekenen heeft. Als je het jezelf al moet wijsmaken, dan is het een zeer droevige situatie en een onbekwaam en onzeker iemand. Je echte capaciteiten die komen vanzelf boven drijven.
Maar ja, ik hoor tot de boomer generatie natuurlijk.
Je cv opleuken of net iets mooier voordoen dan de werkelijkheid is echt niet iets van de laatste generatie. Gebeurt echt al heel lang..
Renmuis heeft wel een goed punt met de invloed van corona. De normale ontwikkeling van jongvolwassenen is er wel door geremd. Veel zaken die je juist in deze periode voor het eerst zelfstandig doet konden niet en dat vertraagd de ontwikkeling waardoor ze onzekerder kunnen zijn.
Renmuis schreef op 08-10-2023 om 09:18:
Als ik kijk naar de huidige generatie pabo-stagiaires die hier binnenkomen, vallen me enkele dingen op:
- heel concreet: zoveel meer hebben een auto, en komen met de auto naar het werk. Toen ik studeerde, kende ik niemand met een auto.
Zijn de reisafstanden ook groter?
Er zijn legio bedrijven die hun cirkel hebben vergroot voor werving en selectie, omdat ze niet aan mensen kunnen komen. Die dan faciliteren in een lease auto of een busje dat de nabijgelegen kleinere steden langs gaat en medewerkers “mee naar de stad” neemt om daar te gaan werken. En dan savonds weer terugbrengt.
Lieveheersbeest schreef op 08-10-2023 om 12:00:
[..]
Zijn de reisafstanden ook groter?
Niet per se, er zijn overal basisscholen, en onze stagiaires wonen allemaal in een straal van 12km. Wel meer studenten die thuis wonen in de buitenwijken i.p.v. op een centraal gelegen studentenkamer. Maar het gaat hier om ritjes die vroeger zeker gewoon met het openbaar vervoer / fiets zouden zijn gedaan.
SuzyQFive schreef op 08-10-2023 om 00:48:
Onze jeugd heeft een sterke hang naar luxe, slechte manieren, minachting voor het gezag en geen eerbied voor ouderen. Ze geven de voorkeur aan kletspraatjes in plaats van training. Jonge mensen spreken hun ouders tegen, houden niet hun mond in gezelschap en tiranniseren hun leraren.’
Socrates, 5e eeuw voor Christus
Ik heb die ook wel vaak geplaatst. Ik kwam er echter achter dat dit citaat niet van Socrates is, maar van een wetenschapper die in 1907 de oude Grieken bestudeerde. Maakt niet uit voor de strekking, overigens. Dit is inderdaad iets van alle tijden. 
https://reddit.com/r/Damnthatsinteresting/s/22V591d20S
Iedere vorige generatie jankt over de generatie er op. Met andere woorden, het gras is groen.
Doemijdieglazenbol schreef op 08-10-2023 om 12:54:
[..]
Ik heb die ook wel vaak geplaatst. Ik kwam er echter achter dat dit citaat niet van Socrates is, maar van een wetenschapper die in 1907 de oude Grieken bestudeerde. Maakt niet uit voor de strekking, overigens. Dit is inderdaad iets van alle tijden.
Oh ja? Haha! Jammer op zich
felija schreef op 07-10-2023 om 22:49:
Iedere generatie vindt dat de generaties na hen verwend zijn en niet zo keihard werken zoals ze zelf wel altijd hebben gedaan.
Vroeger was alles beter en o, die jeugd van tegenwoordig. Gaap
Precies, toen mensen nog ijzer braken met de handen, en de kinderen boomschors als ontbijt aten 
Renmuis schreef op 08-10-2023 om 12:28:
[..]
Niet per se, er zijn overal basisscholen, en onze stagiaires wonen allemaal in een straal van 12km. Wel meer studenten die thuis wonen in de buitenwijken i.p.v. op een centraal gelegen studentenkamer. Maar het gaat hier om ritjes die vroeger zeker gewoon met het openbaar vervoer / fiets zouden zijn gedaan.
Als je buiten de randstad woont was het in mijn tijd al normaal om op je 18e je rijbewijs te halen (jaren 80). Bedrijven hechten toen ook waarde aan over eigen vervoer beschikken als je solliciteerde.
SuzyQFive schreef op 08-10-2023 om 13:18:
[..]
Oh ja? Haha! Jammer op zich
Vond ik ook. ik zal nog eens een ander oud citaat met dezelfde strekking zoeken. Is er vast. In oud nederlandsch of zo.
redbulletje schreef op 08-10-2023 om 14:11:
[..]
Als je buiten de randstad woont was het in mijn tijd al normaal om op je 18e je rijbewijs te halen (jaren 80). Bedrijven hechten toen ook waarde aan over eigen vervoer beschikken als je solliciteerde.
Inderdaad, mijn ouders 60+ en hun broers en zussen haalden eind jaren zeventig begin jaren tachtig hun rijbewijs en kochten daarna hun eerste meestal kleine auto.
Mensen van mijn leeftijd uit het dorp halen hun neus ook niet op voor een klein model auto. Hier in de omgeving waar ik woon is autobezit wel handig zeker als je niet in het dorp werkt. Dichtbijgelegen stad is toch 12 km.
Wat ik wel kan bedenken is dat (relatief )veel jongeren onder de 20 een elektrische fiets hebben. Terwijl bijvoorbeeld hun middelbare school binnen 10 km fietsen is.