Zorgen en onbegrip
Hoi allemaal,
Even van me af schrijven hoor, ik denk dat ik langzaam gek word en voel me erg alleen. Heb opgezette lymfeklieren in een van mijn oksels, plus een 'onduidelijke structuur' in de hoek van mijn oksel, inmiddels ruim twee maanden. De huisarts voelde 'niks bijzonders' (maar heeft nauwelijks gevoeld en mijn oksels ook niet met elkaar vergeleken). De gynaecoloog heeft een echo gemaakt en zei dat de klieren inderdaad opgezet waren, maar dat ik rustig 4-6 weken kon wachten, ze zag niets opvallends. Inmiddels zijn we 7 weken verder, situatie ongewijzigd en ik heb pijn in mijn oksel, borst, zijkant. De huisarts stuurde me nu naar een chirurg (??). Chirurg zei 'ik stuur je door voor een MRI, want ik weet niks van lymfeklieren'.
Ik voel me een beetje doorgeschoven - als de MRI gemaakt is, gaat de chirurg (als verwijzend arts) me ook weer doorsturen, want wat de uitslag ook is, hij kan weinig met lymfeklieren.
Ik voel me ellendig, heb pijn en maak me zorgen. Ik voel me niet erg gehoord. Ik heb het familie en vrienden wel gezegd, en die hebben al besloten dat het 'niks' is. Niemand vraagt of ik me zorgen maak, bang ben. Als ik dat aangeef wordt het eigenlijk weggewuifd. ("Ach joh") Ik vertelde mijn moeder erover en die zei dat ze zelf weer was opgeroepen voor de borstenbus en dat ze ging koken. Zit hier in mijn eentje maar te piekeren...
Athan schreef op 03-10-2021 om 22:24:
Ik ben dol op MRI-scans! Ik moet er jaarlijks eentje van mijn hoofd laten maken en ik vind het echt een uitje. Ik zou het serieus wel elke week willen (behalve als er contrastvloeistof nodig is, want naalden vind ik dan weer niet zo tof).
Ik krijg nooit een koptelefoon met muziek, waarschijnlijk juist omdat de scan van mijn hoofd is, maar dat zou ik ook niet willen. Ik vind de geluiden van het apparaat geweldig, een beetje Philip Glass maar dan ritmischer. Ik snap heel goed dat iemand in slaap valt, want ik raak ook volledig ontspannen.
Maar ik heb dan ook totaal geen last van claustrofobie. Als je dat wel hebt, dan is het waarschijnlijk een ander verhaal.
Haha, nou ik vind de muziek van Philip Glass vaak best mooi, dus wie weet belooft dat nog wat 
Ik ben niet echt echt claustrofobisch, maar bijvoorbeeld door kleine spleten kruipen om bij een ondergronds meer te komen zul je mij niet snel zien doen. En dat gevoel krijg ik een beetje bij het idee van de MRI-tunnel. Maar ik begrijp al dat hij waarschijnlijk groter is dan ik denk.
Ik heb ook jaarlijks MRI’s. Soms van mijn hoofd maar zeker van mijn borsten en oksels.
Ik moet daarvoor op mijn buik liggen met mijn borsten in een vrije ruimte. Ik mag dan gewoon een hemdje aanhouden en een jogger, zolang er maar geen metaal in zit. Ben mijn ring wel eens vergeten af te doen, is geen ramp trouwens.
Van het contrast kan je het wat warm krijgen.
Bij de MRI van mijn hoofd krijg ik een spiegelbril op en dan kan ik naar een tv kijken die achter de MRI staat, ik krijg bij beide MRI’s oordopjes en dan een koptelefoon. Mag dan zelf een cd meenemen of radio luisteren.
Ik vind vooral de herrie vervelend maar ik heb dan ook altijd hoofdpijn.
Ingwer schreef op 03-10-2021 om 23:24:
[..]
Haha, nou ik vind de muziek van Philip Glass vaak best mooi, dus wie weet belooft dat nog wat
Ik ben niet echt echt claustrofobisch, maar bijvoorbeeld door kleine spleten kruipen om bij een ondergronds meer te komen zul je mij niet snel zien doen. En dat gevoel krijg ik een beetje bij het idee van de MRI-tunnel. Maar ik begrijp al dat hij waarschijnlijk groter is dan ik denk.
Zie het alsof je een hutje hebt gemaakt van het onderste bed van een stapelbed door de zijkant dicht te maken. Als je erin ligt, kan je gewoon het open hoofd- en voeteneind zien.
Loop er om te beginnen eens omheen. Het is een groot saai ding. In een nog saaiere kamer.
SuzyQFive schreef op 03-10-2021 om 23:26:
Ik heb ook jaarlijks MRI’s. Soms van mijn hoofd maar zeker van mijn borsten en oksels.
Ik moet daarvoor op mijn buik liggen met mijn borsten in een vrije ruimte. Ik mag dan gewoon een hemdje aanhouden en een jogger, zolang er maar geen metaal in zit. Ben mijn ring wel eens vergeten af te doen, is geen ramp trouwens.
Van het contrast kan je het wat warm krijgen.
Bij de MRI van mijn hoofd krijg ik een spiegelbril op en dan kan ik naar een tv kijken die achter de MRI staat, ik krijg bij beide MRI’s oordopjes en dan een koptelefoon. Mag dan zelf een cd meenemen of radio luisteren.
Ik vind vooral de herrie vervelend maar ik heb dan ook altijd hoofdpijn.
Dank je! Contrast-MRI krijg ik idd. Ik vind het geruststellend te lezen dat er echt wel voor prettigere omstandigheden gezorgd wordt en je niet zomaar die tunnel in geschoven wordt. (Is ook wel logisch, maar het is de eerste keer, dus dan gaat mijn hoofd toch wat op hol.)
ToetieToover schreef op 03-10-2021 om 17:45:
Nog een tip: schrijf je vragen op voor het eerstvolgende consult met je arts. Kondig hem ook aan dat je een vragenlijstje hebt, zodat hij niet zelf alle beschikbare tijd volpraat.
Als je zorgen hebt, schrijf die ook op! Zoiets als “wat kan het zijn, kan het iets ergs zijn zoals x” en zeg ook gewoon wat je op google allemaal hebt gelezen want de arts kan het voor je plaatsen.
Zeg ook dat je je niet serieus genomen voelt.
Echt álles zeggen.
En kom maar hier ventileren als je omgeving het wegwuift. Of doe je dat zelf ook een beetje misschien?
@ToetieToover dit berichtje heeft me vanmorgen aangemoedigd om toch nog een keer te bellen over het bespreken van de uitslag van de MRI. 
Een beetje chaotisch ratelend, maar toch, ik heb aangegeven dat ik graag wil weten wat er ná de MRI gebeurt, met wie dat besproken moet worden en dat ik bang ben dat ik dan weer doorgeschoven word. Ze reageerden heel prettig, en ik heb nu een afspraak gekregen bij de lymfeklierspecialist in de oncologische praktijk. (Dat gaat hier niet centraal via het ziekenhuis, maar de praktijken hebben wel contact.) De chirurg blijft voorlopig nu op de achtergrond, tenzij er iets uit moet.
Ik ben wel opgelucht dat ik nu een afspraak heb bij een arts die het lymfestelsel kent als z'n broekzak en bij wie ik dan al mijn vragen kwijt kan. (Want dat vragenlijstje gaat mee!)
Ingwer schreef op 04-10-2021 om 14:Ik ben wel opgelucht dat ik nu een afspraak heb bij een arts die het lymfestelsel kent als z'n broekzak en bij wie ik dan al mijn vragen kwijt kan. (Want dat vragenlijstje gaat mee!)
Een MRI wordt sowieso beoordeeld door een radioloog en niet door een specialist (zoals bijv een chirurg). Fijn dat je inmiddels een afspraak hebt staan en je wat gerustgesteld bent. Heel veel sterkte en succes gewenst alvast!
U2fan schreef op 04-10-2021 om 15:00:
[..]
Een MRI wordt sowieso beoordeeld door een radioloog en niet door een specialist (zoals bijv een chirurg). Fijn dat je inmiddels een afspraak hebt staan en je wat gerustgesteld bent. Heel veel sterkte en succes gewenst alvast!
Klopt, de radioloog geeft hier (niet in NL) de resultaten door aan de verwijzend arts, in mijn geval een chirurg die zelf zei 'ik weet hier niks van', dus ik vind de afspraak die ik nu heb staan om de resultaten te bespreken zeker geruststellend! Dankjewel!!
Ingwer schreef op 04-10-2021 om 14:42:
[..]
@ToetieToover dit berichtje heeft me vanmorgen aangemoedigd om toch nog een keer te bellen over het bespreken van de uitslag van de MRI.
Ik ben wel opgelucht dat ik nu een afspraak heb bij een arts die het lymfestelsel kent als z'n broekzak en bij wie ik dan al mijn vragen kwijt kan. (Want dat vragenlijstje gaat mee!)
Hé wat goed van jou! Goed gedaan 
.
Mijn ervaring is dat artsen ook graag willen dat je alles begrijpt. En ergens op terugkomen met vragen, mag ook altijd.
Nou jongens, ik heb de MRI achter de rug en kom dat even met jullie delen omdat er niemand is. Het viel me reuze mee, duurde uiteindelijk niet zo heel lang. Ik had er wel over gelezen, maar niet over nagedacht, maar ik kreeg dus bij de opnames ook ademcommando's. Dat was even wennen, want bij stress ben ik geneigd verkeerd te ademen en het dan benauwd te krijgen, dus dat was uiteindelijk meer een ding dan het feit dat ik in die tunnel lag. Die overigens prima verlicht en geventileerd was en dus niet zo sarcofaagachtig voelde als ik vreesde.
De herrie viel me alleszins mee en vond ik eigenlijk wel geruststellend. Het gaf me een soort houvast bij het inhouden van mijn adem. Zolang je weet wat er gebeurt vind ik het prima. Na de laatste opnames bleef het wel wat lang stil, toen dacht ik wel even 'hallo, ik wil er nu wel uit'... Maar afgezien van het adem inhouden voelde ik me best ontspannen in de tunnel.
Nu gesprek met de oncoloog afwachten, maar dit heb ik alvast achter de rug!
Topper! Je hebt het gedaan.
Wat fijn dat het meeviel! Dat heb je dan maar mooi achter de rug! Wanneer is de afspraak met de oncoloog?
Rondstruiner schreef op 12-10-2021 om 15:32:
Wat fijn dat het meeviel! Dat heb je dan maar mooi achter de rug! Wanneer is de afspraak met de oncoloog?
Vrijdagmorgen, dus te overzien. Als ik een hondje zou zijn, zou ik me nu even flink uitschudden na spannende middag.
Goed zo!
Ik ben benieuwd!
Ingwer schreef op 12-10-2021 om 15:39:
[..]
Vrijdagmorgen, dus te overzien. Als ik een hondje zou zijn, zou ik me nu even flink uitschudden na spannende middag.
Niks mis mee om dat echt te doen. Gewoon even die muziek hard (alsnog I’ll take your brain to another dimension) en dansen.
Voor elke greys anatomy liefhebber een klassieker; dance the stress away!
Maar fijn dat je het doorstaan hebt. Wat kun je je dan opgelucht voelen hè!
U2fan schreef op 04-10-2021 om 15:00:
[..]
Een MRI wordt sowieso beoordeeld door een radioloog en niet door een specialist (zoals bijv een chirurg). Fijn dat je inmiddels een afspraak hebt staan en je wat gerustgesteld bent. Heel veel sterkte en succes gewenst alvast!
dat verschilt per ziekenhuis