Personeelstekort gevaar voor de volksgezondheid

Friezinnetje schreef op 02-02-2025 om 14:51:

nou idd Absor, als die administratie eens minder zou kunnen, dat zou al heel veel schelen. Maar elke minuut moet verantwoord worden, zo lijkt het wel. Mijn groep cliënten is voor 80% langdurig in behandeling, waarbij de doelen heel klein zijn. Maar we krijgen nu een nieuw systeem, waarbij wij elke dag moeten rapporteren (doelgericht). Maar als het doel is om stabiel te blijven/sociale contacten/dagstructuur moeten we daar straks toch elke dag over rapporteren, terwijl er een groep is, die hier al 30 jaar verblijft, er geen verbetering meer mogelijk is. Wat een kul zeg, om dan elke dag te moeten rapporteren (omdat we anders de uren niet kunnen verantwoorden).

Inderdaad totale kul.  Ons hele systeem is gebaseerd op wantrouwen ipv vertrouwen

Zou 50 jr geleden mijn ouders ooit hebben gevraagd om het leerlingvolgsysteem in te mogen kijken? Welnee, je kreeg wat cijfers en de meester schreef een aardig of minder aardig verhaaltje 3x per jaar en klaar

Het bejaardenhuis had 1 hoofdzuster en die regelde ook de inschrijvingen     Het laatste verpleeghuis waar ik werkte daar zat 1 hele verdieping!! Enkel administratie te regelen

Ik werk nu in een ziekenhuis en daar is het uiteraard niet veel beter  verschil is dat naast mensen waar het hun fulltime baan voor is, ook mijn werk als verpleegkundige vooral achter een computer is?

dit kan allemaal sneller beter logischer en met meer vertrouwen    Zodra we die kant op gaan ben ik overtuigd dat we in NL door deze personele crisis heen gaan komen  

Maar het hele systeem moet versimpeld   Geldt ook voor allerlei overheidsdiensten   De regels zijn zo verschrikkelijk.  

Echt; Er hebben heel veel mensen werk juist omdat er zoveel bureaucratie is. Want dat is hun werk

Poezie schreef op 02-02-2025 om 16:30:

Sorry, maar mijn bedoeling van dit draadje was niet om verschillende beroepen tegenover elkaar te zetten.
Ik vind het jammer dat zorgpersoneel/bouwvakkers/etc soms erg neerkijken op kantoorpersoneel.

JUIST administratief medewerkers nemen jou werk uit handen omdat je in ieder geval die administratie niet hoeft te doen.

Of zie je het wel zitten om zelf je afspraken met cliënten in te plannen, zoals dat vroeger bij een service monteur gebeurde?

ik kijk ook niet neer op administratieve medewerkers, maar ik vind het belachelijk dat ik zoveel administratie moet doen. Omdat dit de eisen zijn vanuit de zorgverzekeraars. Als dat allemaal wat minder zou kunnen, zou dat heel wat uren in de week schelen.

LydiaDietz schreef op 02-02-2025 om 13:53:

Deze raakt mij persoonlijk. Ik ben heel hard bezig om overeind te blijven staan na zelf allerlei gaten te hebben opgevuld. Dit weekend heb ik Parro en mijn werkmail van mijn telefoon geknald en besloten mij voor 99% op het lesgeven te richten. Dit heb ik nodig om voor de klas te kunnen blijven staan.

oh man. Wat herkenbaar. Sprak zij op zondag met een tafel vol werkgedoe om zich  heen. Waarvan driekwart niet lesgerelateerde ellende die ''toch'' moet.

NB: Highlight van de maand: ik ''mag''  meedoen aan een promotietraject. Om (jaren overdue wegens organisatorisch gedoe) eindelijk door te groeien naar de salarisschaal waar ik eigenlijk al lang hoor. Ik heb net de outline van het proces doorgelezen . Dat was alleen al 3 kantjes.  Voor ik mezelf het traject heb ingeluld moet ik eerst een sollicitatiebrief sturen, waarin ik omstandig moet uitleggen waarom ik denk te voldoen aan dat level van het functiebouwwerk (ook net nieuw, 30 kantjes lang). Daarna moet ik mn bekwaamheidsdossier op orde brengen (vreselijk systeem, en ik loop achter, want niemand kijkt er ooit naar, dus redelijk nutteloos) en een gesprek voeren met de rector, HR en 2 teamleiders. Dan wacht ik een paar weken, terwijl er besloten wordt wie van de gegadigden in aanmerking komt voor de beperkte promotieruimte die er is. Wie weet krijg ik een GO. reden voor een feestje lijkt me, maar Poeh. Dan begint het proces (wederom 20 kantjes leesvoer) het pas echt. Vorige keer duurde het een half jaar aan lesbezoeken, een giga stapel aan enquetes onder leerlingen en personeel, en een 30 kantjes werkstuk over mezelf tot t klaar was. Ik vermoed dat het deze keer nog uitgebreider is. Maandenlang door hoepels springen, vinkjes verzamelen en reflecties schrijven die voornamelijk afleiden van dat wat ik het liefste doe. Lesgeven.  En me de hele tijd afvragen waarom er niet gewoon iemand met verstand van zaken op een gegeven moment tegen me zegt:  (mn leidinggevende zou dat moeten zijn) : Ingrid, we zien wat je betekent voor de organisatie. Ga zo door,  doe komend jaar nog een leuk schoolbreed project naast je lessen (kijk, dit bv, daar zouden we je graag bij hebben)  en dan schuiven we je volgend jaar door naar een welverdiende volgende schaal. Punt. 

Misschien ga ik t gewoon wel helemaal niet doen, bedenk ik me nu. Naar aanleiding van jouw berichtje.  Ik heb er eigenlijk helemaal geen zin in.

ik werk zelf in het hoger onderwijs in een backoffice functie / beleidswerk. Bij ons hoge werkdruk die veroorzaakt wordt door steeds meer verantwoordingseisen vanuit het ministerie en de politiek. M.i. gebaseerd op wantrouwen i.p.v. vertrouwen.  
Ook vanuit mijn rol zou ik dat graag teruggedrongen zien, dan is er meer geld en tijd voor de zaken die er toe doen: onderwijs en onderzoek. 
Ik haal mijn werkplezier er ook niet uit om onduidelijk omschreven regelingen naar de werkvloer te brengen en dan als het up en running is  te moeten vertellen dat het ministerie dit gaat stoppen. 

In mijn sector ook grotendeels tekorten, wachtlijsten bij rijscholen en nog grotere bij het CBR waardoor alles opstroopt en vastloopt.

Er is werk genoeg in Nederland maar te weinig mensen om het uit te voeren. En dan krijg je problemen in werkelijk alle sectoren.

Poezie schreef op 02-02-2025 om 18:00:

[..]

Dat lijkt me best lastig combineren. Maar ik vind het altijd goed om door te ontwikkelen. Wat is je uiteindelijke doel, deze combinatie houden of uiteindelijk helemaal als management ondersteuner te werken?

ik vind de combi nu wel heel leuk. Maar ik weet niet of dat gaat lukken.