Opeens zo bewust van mijn leeftijd
Ik ben 49 en zo'n beetje iedereen van mijn vriendengroep is dit jaar 50 geworden, of ze zijn zelfs al ouder. Ik ben de "jongste", altijd al geweest.
Maar ineens ben ik me er zo van bewust dat ik eigenlijk dus middelbaar ben (toch?).
Mijn vader had zijn eerste herseninfarct toen hij 52 was, ik zit sinds dit jaar ook aan de medicijnen dus hopelijk blijft dat me bespaard. Buiten dit ben ik hartstikke gezond trouwens, ben ook tevreden met hoe ik eruit zie, maar ineens grijpt het me zo aan, jemig over 20 jaar ben ik gewoon oud. Ik ben echt nog lang niet toe aan oud worden 
En 20 jaar is niets natuurlijk, dat vliegt voorbij. Ik ben 22 jaar geleden geëmigreerd en die tijd is ook voorbijgevlogen.
Disclaimer~: neem dit niet al te serieus hoor, ik zit niet in een crisis of zo, maar herkennen mensen dit, dat je je ineens realiseert dat je geen spring chicken meer bent?
Ik snap je hoor. Vind het zelf vooral een raar idee dat ik nu niet meer jonger ben dan sommige familieleden en bekenden die zijn overleden.
Sassenach schreef op 10-11-2021 om 12:38:
Ik ben me als vijftiger er ook bewust van. Maar ik roep altijd dat ik 110 jaar word en dan lijkt mijn leeftijd ineens veel minder oud. Dan ben ik nog niet eens op de helft.
Ik ga daar ook maar gewoon van uit.
En - maar mischien begeef ik me nu op glad ijs - ik denk dat de huidige generatie vijftigers sowieso jonger is dan de vijftigers van 20-30 jaar geleden. Als ik aan mijn eigen ouders denk op mijn huidige leeftijd, dan waren die best "oud". Ik heb dat weleens per ongeluk gezegd tegen ze en toen werden ze heel boos trouwens.
Ainne schreef op 10-11-2021 om 12:46:
[..]
Ik ga daar ook maar gewoon van uit.
En - maar mischien begeef ik me nu op glad ijs - ik denk dat de huidige generatie vijftigers sowieso jonger is dan de vijftigers van 20-30 jaar geleden. Als ik aan mijn eigen ouders denk op mijn huidige leeftijd, dan waren die best "oud". Ik heb dat weleens per ongeluk gezegd tegen ze en toen werden ze heel boos trouwens.
Ik denk dat je wel gelijk hebt hoor. Toen mijn moeder 64 was leefde en deed ze heel anders dan ik en mijn leeftijdsgenoten nu.
Ik moet wel nog zeggen dat als ik mijn leeftijd vertel of ergens moet invullen dat ik altijd het idee heb dat het niet klopt. Ik voel me ergens eind 30 namelijk.
Sassenach schreef op 10-11-2021 om 13:01:
Ik moet wel nog zeggen dat als ik mijn leeftijd vertel of ergens moet invullen dat ik altijd het idee heb dat het niet klopt. Ik voel me ergens eind 30 namelijk.
Daar heb ik ook last van 
. Volgens mij bereik je op een bepaalde leeftijd een vorm van volwassenheid en in je hoofd blijf je die leeftijd voor altijd. Jammer dat je lijf daar soms anders over denkt 
Pff ja herkenbaar. Ik ben nu 47 en man en vrienden zijn al over de 50( al hebben we ook een paar jongere vrienden ). Laatst hoorde ik een liedje en dat was gewoon 30 jaar geleden toen we pas verkering hadden. Heb een collega waar ik goed mee overweg kan en wat dus gewoon een kind van mij kan zijn die nu een kind krijgt. Ik had dus al oma kunnen zijn..
Mija schreef op 10-11-2021 om 11:14:
Ja, natuurlijk! Het is niet te missen. Ik ben 53 en ik heb dat ook. Ik heb er niet per se een probleem mee maar het is wel iets waar ik me bewust van ben. Je perspectief verandert toch gaandeweg met de levensfases mee. Dat kan volgens mij ook niet anders.
Idem. En hier ook 53.
Mijn opa is gestorven met 43 en op die leeftijd had mijn moeder haar eerste hartinfarct , dat was wel even een dingetje voor mij maar bij mij is dat in elk geval tot nu toe allemaal in orde.
Herfstappeltaart schreef op 10-11-2021 om 13:04:
[..]
Daar heb ik ook last van
Ik weet niet of ik op een gevoelsleeftijd blijf hangen. Gevoelsmatig word ik wel ouder, maar dat gaat minder snel dan in werkelijkheid. Behalve overgangsklachten merk ik lichamelijk gelukkig nog weinig. Ik heb niet het gevoel dat ik al aan het inleveren ben en dat ik dingen niet meer of minder goed kan.
letterkoekje schreef op 10-11-2021 om 11:46:
Jullie hebben allen geen recht van spreken!
Ik ben de oudste (spijtig genoeg).
Vertel... welke leeftijd in dit topic mag iemand hebben om zich aan jou te kunnen meten? 
Sassenach schreef op 10-11-2021 om 13:10:
[..]
Ik weet niet of ik op een gevoelsleeftijd blijf hangen. Gevoelsmatig word ik wel ouder, maar dat gaat minder snel dan in werkelijkheid. Behalve overgangsklachten merk ik lichamelijk gelukkig nog weinig. Ik heb niet het gevoel dat ik al aan het inleveren ben en dat ik dingen niet meer of minder goed kan.
Het is meer een soort hybride denk ik: in sommige dingen blijf ik ergens begin 30 en tegelijkertijd heb ik een soort innerlijke wijsheid of rust ontwikkeld die bij mijn echte leeftijd past (en dat natuurlijk ook lang niet altijd).
Courage schreef op 10-11-2021 om 13:13:
[..]
Het is meer een soort hybride denk ik: in sommige dingen blijf ik ergens begin 30 en tegelijkertijd heb ik een soort innerlijke wijsheid of rust ontwikkeld die bij mijn echte leeftijd past (en dat natuurlijk ook lang niet altijd).
Ik denk inderdaad dat ik daarom niet op een leeftijd blijf hangen. Lichamelijk voel ik me echt nog net als een dertiger, maar geestelijk ben ik wel gegroeid en voor mijn gevoel dus ouder geworden. Als ik wel het gevoel krijg dat ik lichamelijk in ga leveren, dan gaat mijn gevoelsleeftijd waarschijnlijk ook sneller omhoog dan het nu doet.
Courage schreef op 10-11-2021 om 13:13:
[..]
Het is meer een soort hybride denk ik: in sommige dingen blijf ik ergens begin 30 en tegelijkertijd heb ik een soort innerlijke wijsheid of rust ontwikkeld die bij mijn echte leeftijd past (en dat natuurlijk ook lang niet altijd).
Ja, herkenbaar! Afgelopen weekend met 5 vriendinnen een 50ste verjaardag (jaja) gevierd en we bleven allemaal slapen, met als gevolg dat we om 5 uur 's nachts op onze opblaasbedjes een onbedaarlijke lachstuip kregen - net als mijn 15-jarige met haar vriendinnen. Oh en we hebben ook de heliumballonnen ingeademd.
Maar tegelijkertijd inderdaad het zelfvertrouwen, de wijsheid en de rust om bijvoorbeeld collega's in een crisis te kunnen adviseren en bijstaan.
Dus ik zit ergens tussen de 15 en de 50 denk ik 
Ik voel me vooral oud als ik me 's ochtends uit bed hijs.
En als ik naar mijn jonge, doch volwassen kinderen kijk (gaat ook samen met enorme trots).
En toen ik me laatst realiseerde dat het 25 jaar geleden is dat mijn ouders overleden. Als ik over 25 jaar sterf, ben ik 10 jaar ouder als toen zij stierven!
Sassenach schreef op 10-11-2021 om 13:21:
[..]
Ik denk inderdaad dat ik daarom niet op een leeftijd blijf hangen. Lichamelijk voel ik me echt nog net als een dertiger, maar geestelijk ben ik wel gegroeid en voor mijn gevoel dus ouder geworden. Als ik wel het gevoel krijg dat ik lichamelijk in ga leveren, dan gaat mijn gevoelsleeftijd waarschijnlijk ook sneller omhoog dan het nu doet.
Bij mij is dat niet gekoppeld aan hoe ik me lichamelijk voel. Ik voel me fysiek namelijk geen dertiger meer.
Het hybride stukje is echt mentaal, het avontuurlijke, dingen willen beleven van de 'dertiger', de rust/wijsheid van mijn echte leeftijd.