Moe en stress (drukte werk) - tips?
Ik ben moe. November en december waren extreem druk op werk waardoor ik dag en nacht gewerkt heb. Daarbij ben ik fors over mijn grens gegaan. Niet slim, maar nu helaas niets meer aan te doen. Ik had gehoopt in de kerstvakantie uit te rusten, maar dat is niet voldoende gelukt: ik ben nog steeds moe.
Op dit moment is het nog wel fors druk op werk, maar het hele extreme is eraf. Begin februari starten nieuwe collega's en zal het nog weer duidelijk beter worden. Op zich zit daar dus voortgang in.
Wat ook niet meehelpt is dat ik een dreumes en peuter heb, waarbij vooral dreumes erg slecht slaapt (tandjes e.d.). Hoewel man en ik de nachten afwisselen, schreeuwt ze vaak zo hard dat we beiden wakker zijn. Ook man loopt dus op zijn tandvlees.
Ik zit nu in een negatieve cirkel: ik ben moe waardoor het me niet lukt goed op werk te concentreren. Het is sowieso erg veel, dus er blijven dingen liggen. Dat zorgt voor stress en schuldgevoelens waardoor ik ''s avonds niet in slaap kom (wat erger wordt als ik in de avond wat werk probeer in te halen). En als ik dan eindelijk slaap, komt dreumes (of soms peuter) weer. En in de ochtend ben ik dan dus weer uitgeput en gestrest en krijg ik weer niet gedaan wat ik moet doen zodat de bult met achterstallig werk weer hoger wordt. Dat leidt weer tot stress, enz.
Wie heeft er tips over hoe mijn stress en vermoeidheid weer iets onder controle te krijgen?
@Letterkoekje: die oorzaak weet TO heel goed, en er wordt ook al gewerkt aan een oplossing. In niets maak ik op dat de baan voor haar te hoog gegrepen is (integendeel eigenlijk).
TO, één of twee goede nachtrusten zouden prio moeten zijn denk ik. Ik ben er helemaal geen voorstander van, maar ik zou haast zeggen: hotelovernachting met eenmalig een keer een slaapmiddel erbij.
Je kunt je niet ziekmelden want te druk?
Hoe denk je dat ze het oplossen als jij morgen een ongeluk krijgt en 6 weken in coma ligt. Dan krijgen ze het vast ook wel geregeld
Ik wilde niet zeggen dat het aan je leidinggevende ligt, maar dat je nu merkt dat het niet houdbaar is en dat je (of je LG) dus meer moet prioriteren. Ik postte het gisteren al in het tegeltjeswijsheden topic, maar hier ook heel erg van toepassing: luister naat het fluisteren van je lijf zodat het niet hoeft te schreeuwen. Als je je grenzen te ver oprekt of overschrijdt dan zijn de gevolgen voor jou.
Maar je reactie is terecht je vroeg om tips: probeer in je werkdag momenten te vinden om even te ontspannen. Is er een kolfkamer, stilteruimte of afsluitbaar kantoor waar je even kan gaan liggen? Hoeft maar 20 minuten te zijn, zoek op youtube een geleide meditatie op en even echt ontspannen.
De baan was tot zeg november druk maar best te doen. November en december waren extreem druk, waarbij ik wekenlang meer dan 60 uur per week heb gedraaid. Ik was in eerste instantie niet van plan kerstvakantie te nemen, maar heb dat toch gedaan omdat ik dacht dan wel weer uit te rusten. Dat is echter niet voldoende gelukt en ik met dat ik 'aan' blijf staan ondanks dat het nu objectief wel weer te doen zou moeten zijn. Het is dus niet dat de baan structureel te zwaar is, zeker niet met de aanpassingen die nu gedaan worden, maar dat ik even niet weet hoe ik uit die cirkel van moeheid en stress kom die in die periode van overbelasting (die nu dus grotendeels gestopt is) heb opgebouwd.
MijnNaamIsHaas73 schreef op 18-01-2023 om 14:28:
Ik wilde niet zeggen dat het aan je leidinggevende ligt, maar dat je nu merkt dat het niet houdbaar is en dat je (of je LG) dus meer moet prioriteren. Ik postte het gisteren al in het tegeltjeswijsheden topic, maar hier ook heel erg van toepassing: luister naat het fluisteren van je lijf zodat het niet hoeft te schreeuwen. Als je je grenzen te ver oprekt of overschrijdt dan zijn de gevolgen voor jou, en niet voor je collega's of werk. Ja je collega's en werk ook wel maar als jij burnt out raakt heb jij daar 24/7 last van.
Maar je reactie is terecht je vroeg om tips: probeer in je werkdag momenten te vinden om even te ontspannen. Is er een kolfkamer, stilteruimte of afsluitbaar kantoor waar je even kan gaan liggen? Hoeft maar 20 minuten te zijn, zoek op youtube een geleide meditatie op en even echt ontspannen.
maar het feit dat jij moe bent door je privé situatie is echt niet een reden om dus je werk er niet onder te laten lijden.
Dat is wat ik namelijk proef uit jouw reacties. Omdat 'men' ervoor gezorgd heeft dat het organisatorisch/zakelijk beter zal worden mag jij dús niet ziekmelden/bijslapen.
Wanneer dan wel?
Het zijn dus twee gescheiden problemen. En jij bent als elke andere medewerker verantwoordelijk voor jouw eigen gezondheid en ik vind dat bij die verantwoordelijkheid hoort dat je opkomt voor jezelf, hoe moeilijk het ook lijkt.
Als leidinggevende zou jij juist het goede voorbeeld hierin moeten geven. Of die slechte nachten nou door kinderen komen of door mantelzorgen of andere zorgen, het gaat om de impact op jouw welzijn en je mogelijkheden tot werken.
gr Angela
Ik wil graag voor mezelf zorgen, maar weet op dit moment gewoon even niet hoe. Daarom ook de vraag om tips 😉.
Of ziekmelding de oplossing is twijfel ik erg aan. Als ik me in dit stadium ziek meld, heb ik er daarna alleen maar extra werk aan ipv dat de boel normaliseert. Want voor mij komt er op korte termijn wel versterking, maar voor mijn team is dat door de moeilijke arbeidsmarkt nog niet geregeld.
Ik herken het aan blijven staan wel, ondanks dat de druk dan wat minder is. Ik plan echt dan momenten voor mezelf. En pak die ook echt. Hoeft niet lang te zijn maar wel echt doen. Dan ebt t gejaagde en de druk langzaam eruit.
Voor de 2 weken tot 1 feb. Laat vallen wat niet direct noodzakelijk is, eet en doe het makkelijker in het huishouden.
Kun je eventueel ‘s ochtends wat langer uitslapen? Soms is het zo zonde als je eindelijk slaapt (en de kleintjes ook), om dan wakker gemaakt te worden door de wekker. Als je bijvoorbeeld niet eerder dan 9.00/9.30 uur vaststaande afspraken plant in je agenda, kun je wellicht een extra uurtje in de ochtend pakken.
O ja, en inderdaad: leg de lat qua huishouden gewoon een paar weken op ongeveer nihil. Als jullie allemaal maar schone sokken en onderbroeken hebben om aan te trekken, de rest komt wel weer. Zo doe ik dat ook in extreem drukke periodes (die gelukkig nooit heel lang duren).
Bb19bb21 schreef op 18-01-2023 om 16:54:
Ik wil graag voor mezelf zorgen, maar weet op dit moment gewoon even niet hoe. Daarom ook de vraag om tips 😉.
Of ziekmelding de oplossing is twijfel ik erg aan. Als ik me in dit stadium ziek meld, heb ik er daarna alleen maar extra werk aan ipv dat de boel normaliseert. Want voor mij komt er op korte termijn wel versterking, maar voor mijn team is dat door de moeilijke arbeidsmarkt nog niet geregeld.
WIL je wel een oplossing of advies, want ik lees enkel maar kan niet/gaat niet/…… NIEMAND is onmisbaar op het werk, misschien daar meer besef van krijgen dan?
hoeveel dagen werk je? Hoe zien je weekenden eruit? Hoe is de werksituatie bij man?
Het lijkt wel of het enige wat wat je wilt horen 'stel je niet aan' is. Dat je dan gelooft dat het allemaal goed wel meevalt en dat je zeurt. Maar dat doe je niet. Meer dan 160 uur overwerk in 2 maanden (20 uur x 8 weken ) heb je niet met een nachtje goed slapen weggewerkt. Tijd voor een reality check.
Die peuter en dreumes gaan niet weg. Je legt op een indirecte manier een soort voorwaarde neer 'als ik maar goed slaap dan doe ik wel weer normaal, maar die kinders, wat moet ik daarmee, en met mijn moeheid'.
Je hebt geen gezonde arbeidshygiëne. Je pakt geen pauzes. Je werkt in de avond nog terwijl je daar slechter door slaapt. Je voelt je te schuldig en denkt ook nog dat het je persoonlijke probleem is. Ik denk dat het een gevolg is van een zieke bedrijfscultuur. Dat je zo makkelijk over je grenzen gaat en daarin niet afgeremd wordt door je LG, vind ik zorgelijk. Er wordt wel en oplossing aangedragen maar vooralsnog niet je veel te lang teveel doen. Hoe kun je zeggen dat het werk nu te doen moet zijn, als je niet met goed fatsoen pauze kan nemen gedurende de dag. Wat een wettelijk recht is! En waarbij het niet mogelijk is met ernstige oververmoeidheid om kortere dagen te werken, later te starten/eerder te stoppen...
Als je zo direct oud bent, in het bejaardenhuis zit en terugkijkt op je leven en in het bijzonder deze periode...wat zou je dan tegen je huidige zelf zeggen? Wat heeft waarde voor jou? Waar liggen je prioriteiten? Wat gun je jezelf en je gezin?
Je laat je opslokken in de waan van de dag als ik je zo lees. Mijn advies zou zijn; Stap daar eens uit en kijk er eens goed naar! Dan komen de antwoorden vanzelf.
Je maakt een denkfout door te denken dat je geen dag ziek kan zijn en dat je daarna nóg meer werk hebt. Als je uitgeruster bent, overzie je de boel beter en werk je ook sneller.