Moe en stress (drukte werk) - tips?
Ik ben moe. November en december waren extreem druk op werk waardoor ik dag en nacht gewerkt heb. Daarbij ben ik fors over mijn grens gegaan. Niet slim, maar nu helaas niets meer aan te doen. Ik had gehoopt in de kerstvakantie uit te rusten, maar dat is niet voldoende gelukt: ik ben nog steeds moe.
Op dit moment is het nog wel fors druk op werk, maar het hele extreme is eraf. Begin februari starten nieuwe collega's en zal het nog weer duidelijk beter worden. Op zich zit daar dus voortgang in.
Wat ook niet meehelpt is dat ik een dreumes en peuter heb, waarbij vooral dreumes erg slecht slaapt (tandjes e.d.). Hoewel man en ik de nachten afwisselen, schreeuwt ze vaak zo hard dat we beiden wakker zijn. Ook man loopt dus op zijn tandvlees.
Ik zit nu in een negatieve cirkel: ik ben moe waardoor het me niet lukt goed op werk te concentreren. Het is sowieso erg veel, dus er blijven dingen liggen. Dat zorgt voor stress en schuldgevoelens waardoor ik ''s avonds niet in slaap kom (wat erger wordt als ik in de avond wat werk probeer in te halen). En als ik dan eindelijk slaap, komt dreumes (of soms peuter) weer. En in de ochtend ben ik dan dus weer uitgeput en gestrest en krijg ik weer niet gedaan wat ik moet doen zodat de bult met achterstallig werk weer hoger wordt. Dat leidt weer tot stress, enz.
Wie heeft er tips over hoe mijn stress en vermoeidheid weer iets onder controle te krijgen?
Kunnen de kinderen niet een weekendje logeren bij iemand? Vrienden, ouders?
Dat jullie samen even 2 nachten en een volle dag alleen elkaar hebben? En dan ook telefoon van werk uit. En als je jezelf piekerend vindt, opschrijven en papier wegleggen voor later. Het staat ergens dus piekeren heeft geen zin meer.
Zou je op de dag even 25min kunnen liggen? Even een moment rust?
Op dit moment is er even niemand bij wie de kinderen terecht kunnen, anders hadden we ze zeker al een keer een weekendje laten logeren.
Papier en pen naast mijn bed heb ik al, dat helpt voor 'dit moet ik nog onthouden/doen', maar niet voor het piekeren over de structurele problemen die ik op mijn werk op moet zien te lossen.
Ik probeer weer lunchpauze te pakken, maar even een halfuur liggen zit er op een werkdag niet in. Tussen 9 en 5 heb ik vaak nonstop vergaderingen en anders is er nog mail, stukken die ik moet schrijven, zaken die ik moet regelen, enz.
Meld je een dag ziek wanneer je kinderen op de opvang zijn en ga die dag slapen.
Bb19bb21 schreef op 18-01-2023 om 11:09:
Op dit moment is er even niemand bij wie de kinderen terecht kunnen, anders hadden we ze zeker al een keer een weekendje laten logeren.
Papier en pen naast mijn bed heb ik al, dat helpt voor 'dit moet ik nog onthouden/doen', maar niet voor het piekeren over de structurele problemen die ik op mijn werk op moet zien te lossen.
Ik probeer weer lunchpauze te pakken, maar even een halfuur liggen zit er op een werkdag niet in. Tussen 9 en 5 heb ik vaak nonstop vergaderingen en anders is er nog mail, stukken die ik moet schrijven, zaken die ik moet regelen, enz.
Is er een plek waar jullie zelf even terecht kunnen voor een nacht? Dat jij en je man daar om de beurt een nacht goed kunnen doorslapen?
maak het bespreekbaar op je werk. Stel samen met je leidinggevende prioriteiten en bepaal wat dus blijft liggen. Daar hoef je je dan ook niet schuldig over te voelen.
Moet je echt bij al die meetings zijn? Moet alles een 10 zijn of is een 8 ook goed genoeg?
Dat is moelijk, maar het gaf mij rust dat mijn leidinggevende zei dat ik niet naar alle overleg hoefde of dat iets niet helemaal perfect hoefde te zijn.
Zelfde geldt voor dingen thuis: wat kun je uitbesteden of minder doen? Kunnen kinderen extra dag naar opvang?
Als de kerstvakantie niet genoeg was ben je dus echt overbelast. Mijn advies: direct ziekmelden om erger te voorkomen. Mijn ervaring is hoe langer je dit laat aanslepen hoe langer je straks doet over reïntegreren. Eventueel als alternatief z.s.m. een preventief gesprek met de bedrijfsarts aanvragen.
Bb19bb21 schreef op 18-01-2023 om 11:09:
Op dit moment is er even niemand bij wie de kinderen terecht kunnen, anders hadden we ze zeker al een keer een weekendje laten logeren.
Papier en pen naast mijn bed heb ik al, dat helpt voor 'dit moet ik nog onthouden/doen', maar niet voor het piekeren over de structurele problemen die ik op mijn werk op moet zien te lossen.
Ik probeer weer lunchpauze te pakken, maar even een halfuur liggen zit er op een werkdag niet in. Tussen 9 en 5 heb ik vaak nonstop vergaderingen en anders is er nog mail, stukken die ik moet schrijven, zaken die ik moet regelen, enz.
Wat mij hielp (tijdelijk, want een structurele oplossing is het niet) was in de avond ergens opschrijven wat ik los wil laten. Dus niet als 'dit moet ik nog onthouden/doen', maar als belofte aan jezelf. 'dit speelt er nog, en daar ga ik vanacht niet meer aan denken'. En dan op dat moment een piekerkwartier hebben, en dan proberen los te laten.
Weet je werkgever dat het je over de schoenen loopt? Verantwoordelijkheid laten waar die hoort is erg lastig, maar kan ook helpen.
mijn coach zegt altijd: ieder zijn taak.
Jouw taak is aangeven dat het huidige pakket aan werk te veel is, en door te blijven gaan met aangeven en vragen om prioriteit stelling tot je een takenpakket hebt dat binnen je contracturen valt.
De taak van je manager is die prioriteiten te stellen en haar medewerkers een normaal takenpakket te geven passend binnen hun contracturen.
Om jouw boodschap over te brengen is het nodig dat jij een taak uren lijst hebt. Duidelijk hebt wat jij wil doen van die taken. Wat geeft energie, wat vreet energie, wat is neutraal.
Ook kan de bedrijfsarts hier in ondersteunen. Denk ook aan de vertrouwenspersonen of vakbondskaderleden die je bij dergelijke gesprekken kunnen steunen.
Jouw manager is er verantwoordelijk voor dat het aantal fte past bij het totaal aantal taak uren. Past dat niet heeft zij 4 opties: dingen worden niet meer gedaan, dingen worden anders gedaan, dingen worden ergens anders gedaan of er komen fte bij.
Laat het aapje waar het hoort.
Goeie tips allemaal. Ik zou eerst ziek melden, uitrusten en dan bespreken met de BA en leidinggevende hoe nu verder.
En de tips van om de beurt genoeg slapen thuis zou ik ook proberen toe te passen als dat lukt op de een of andere manier.
Even ziekmelden heb ik ook overwogen. Maar de komende dagen voer ik bijvoorbeeld veel sollicitatiegesprekken en dat vind ik dan ook weer lullig om af te zeggen. Bovendien moeten die dan weer opnieuw gepland worden in mijn agenda en ik weet echt niet waar dat dan weer moet passen.....
Een nachtje hotel pakken oid zou natuurlijk kunnen, maar aangezien ik op dit moment sowieso niet goed slaap door de stress, ligt daarin denk ik niet de oplossing. Dan lig ik wakker in een hotel ipv in mijn eigen bed. Bovendien geniet ik heel erg van de tijd die ik in de ochtend en avond heb met de kinderen en ontspant dat ook wel.
Mijn leidinggevende weet dat het teveel is en vanaf 1 februari komt er versterking en kan ik zaken overdragen. Ik heb ook al zwaar geprioriteerd en doe alles op niveau 5/6. De huidige werkdruk zou op zich druk maar te doen zijn als ik niet zo moe was van de afgelopen maanden. En daar kom ik dus niet goed uit.
Bb19bb21 schreef op 18-01-2023 om 13:03:
Mijn leidinggevende weet dat het teveel is en vanaf 1 februari komt er versterking en kan ik zaken overdragen. Ik heb ook al zwaar geprioriteerd en doe alles op niveau 5/6. De huidige werkdruk zou op zich druk maar te doen zijn als ik niet zo moe was van de afgelopen maanden. En daar kom ik dus niet goed uit.
Jij hebt geprioriteerd, maar wat heeft je leidinggevende gedaan, die kan en moet ook taken bij je wegnemen. En weten en daar gedwongen worden iets mee te doen is er dus nog niet bij je leidinggevende. Je wil het nog teveel zelf oplossen.
Wat schiet de organisatie er mee op als je langeretijd uitvalt?
Dus meld je 1 dag ziek als de kinderen op de bso zijn en ga dan naar buiten, het welnescentrum etc. Doe dit in overleg met de bedrijfsarts, zodat het ook bekend is waarom je dit zo moet doen.
Dan moet er nog meer geprioriteerd worden of je meld je helemaal ziek. 1 februari is het echt nog niet opgelost want in het begin heb je het alleen maar drukker met het inwerken van je nieuwe collega's. En 1 februari is ook nog te ver weg.
Anderzijds is 1 februari (laten we zeggen 1 maart, dan zijn anderen meer ingewerkt) helemaal niet zover weg. Dus alle reden om nú dingen niet meer te doen, want er is licht aan het eind vd tunnel.
Dat 'gat' wat dan zal vallen is juist wat jij nodig hebt aan hersteltijd.
Dus neem 'm zou ik zeggen!!
gr Angela
Bovenstaande klinkt alsof het aan mijn leidinggevende ligt en dat is niet zo. Er is geprioriteerd en er wordt uitgebreid. Op zich zouden de werkzaamheden nu ook (net aan en zonder hoge eisen te stellen, dat dan wel, maar dat mag ook) te doen moeten zijn, alleen ik ben mo en ervaar een stress die ik niet los kan laten. En dat voelt zo stom, want vanaf 1 februari wordt het echt snel beter en het is ook nu al beter dan het was.
Ik heb een stevige leidinggevende functie waarin in probeer ook overbelaste teams op de been te houden en uit te breiden. Prioriteren hoort wat dat betreft ook echt wel bij mijn takenpakket en dat kan ik ook best goed. Als ik nu omval, dan ben ik bang dat ik op dit moment mensen in mijn team meetrek, omdat zij nu ook weer op mij leunen als leidinggevende. Per 1/2 komen er meer leidinggevenden en kan ik teams afstaan. Ik verwacht wel dat dat heel snel tot een afname van mijn werkdruk leidt. Inwerken zal ook veel door mijn leidinggevende en qua inhoud door de teams zelf gebeuren, dus ik moet vooral de personeelszaken overdragen en dat is overzichtelijk.
Het is dus even de laatste loodjes overleven en een methode vinden om mijn stress los te laten zodat ik ook weer kan slapen en focussen enzo. En dat laatste vind ik dus echt heel moeilijk op dit moment.
TO, ik weet niet hoe lang je dit werk al doet. Is het nog maar relatief kort, dan is de job misschien te hoog gegrepen voor jou. Geen schande! Of ze is niet combineerbaar voor iemand met een gezin.
Als je de job al lang doet, dan is er misschien iets anders aan de hand. Hebben jullie nog een kind gekregen, is er een verandering in het werkschema of hulp-bij-het-huishouden-schema van je partner? Is jullie relatie veranderd?
Vele mogelijke oorzaken.
Dikwijls lees ik van mensen (hoofdzakelijk vrouwen) dat ze tot op het allerlaatste stukje van hun 'rek' moeten gaan. Helemaal tot aan het einde van de bobijn. En dat wreekt zich! Niemand is gemaakt om van 9 tot 6 100% te presteren, niet 100% van maandag tot vrijdag, niet alle jobs die op jouw schouders terecht komen van januari tot december.
Jij vraagt tips, maar als de oorzaak iets anders is dan 'overladen', dan gaan die tips niet helpen. En als de oorzaak 'overladen is, dan moet jij dringend een gespek aangaan met je baas. Geen enkel werk is het waard om daarnaast 'geen leven' meer te hebben.
Conclusie van mijn verhaal: bij jezelf te rade gaan waar de oorzaak ligt en vanuit die oorzaak maatregelen nemen.
Succes!