Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Lieve Millie, weer een knuffel voor vandaag
denk aan je.
Ik denk aan je en aan man en monstertje
Ik denk ook aan jou lieve Millie. Velen met ons bij jou. Alles is goed, wat je ook beslist, waar er nog iets te beslissen valt. Ook genieten van ademhalen kan genoeg zijn. Ook beslissen dat er grenzen zijn voor jou persoonlijk is goed. Alles is goed lieve Millie. Wens je alle liefde en goedheid om je heen. Je hebt zoveel gegeven. Je bent en blijft een van die mensen in mijn leven die me iets mee hebben gegeven dat ik mijn hele leven zal koesteren. Dank je wel daarvoor.
Ook hier wordt aan jullie gedacht 😘
♥️ alleen maar liefde
♥️
We denken aan jou, lieve Millie! 🌷
❤️
♥️
♥️
♥️
♥️
♥️♥️