Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
Ik stuur weer liefde 🥰 en kracht jouw kant uit . 🕯
Wat een ontzettende domper. Er word je ook niets bespaard. Ik gun je zoveel beter. Een voorzichtige digitale knuffel❤️.
Ach nee, dit ook nog erbij. Er wordt jullie ook niets bespaard in dit proces.
Ik hoop dat je enigszins comfortabel bent nu. Fijn dat je thuis bent in je mooie huis, maar zo balen dat het op deze manier is. Ik wens je veel kracht toe de komende dagen, de beslissingen die je moet maken zijn geen makkelijke. En een dikke knuffel, ik wilde dat ik iets voor jou of je mannen zou kunnen doen. ♥️
Meiske toch.. Niets wordt je bespaard.
♥️
O Millie, wat vreselijk om te lezen dat je een dwarslaesie hebt! Ik hoop dat ze iets kunnen doen aan de pijn. Hopelijk kunnen jij en je man samen tot een beslissing komen tot wanneer je door wil gaan. Dikke knuffel voor jullie en jullie monstertje.
Een 
❤️
f
Lieve Millie, 
❤️
🌻
♥️