Millie, het monster en de strijd voor het leven!
Hi allen,
Hier schrijf ik verder over mijn perikelen rondom zeldzame wekedelenkanker, immunotherapie en mijn gezin. Het is de spin-off van '29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker' op Viva. Sowieso hoog tijd voor een nieuw topic, want mijn monstertje is allang geen 6 maanden meer 
.
Ervaringsdeskundigen, lotgenoten, meeschrijvers en -lezers, wees welkom om hier met elkaar verder te praten!
🌼
Lieve Millie,
Ik stuur de laatste dagen hartjes, dit om te laten weten dat je zo veel in mijn gedachten bent.
Ik heb gewoon de woorden even niet, er zijn al zoveel mooie, rake dingen gezegd voor mij. Dingen die ontzettend binnen komen en mij stil maken.
Ik leef zo met jou en je gezinnetje mee, weet wat deze rotziekte aanrichten kan uit ervaring.
Je hebt mijn respect want je bent een dapper liefhebbend mens.
Liefs van mij
♥️♥️
Lieve Millie hier weer een uit noord Nederland
Dikke knuffel voor jou Millie ❤️
Wens je een goede, rustige dag toe Millie! 😘😘😘
🍀🍀🍀
veel liefs en een mooie dag gewenst lieve Millie 
Ik las een gedichtje en moest aan jou denken:
Je bent in ons lachen
je bent in ons huilen
je stroomt met ons mee
in ieder getij
vrouw van ons hart
Jij gaat nooit meer voorbij
Ha Millie, ook ik denk aan je! Hopelijk heb je een rustige, zonnige dag ☀️
Millie je bent in m’n gedachten.
Ik denk aan je .
Denk aan jou voor vandaag ❤️